door
babs » wo 25 jun, 2025 07:25
Het verslag van Arnold Jippes:
Teutoburgerwald tocht 20, 21 en 22 juni
Mijn eerste deelname aan een georganiseerde fietstocht via “de WereldFietser”
Zoals zovelen wordt je lid van de vereniging omdat je fietsen, en misschien wel heel lang en veel fietsen, leuk vindt. Maar dan? Blijf je doen wat je deed of ga je eens mee met een tocht georganiseerd door “de Wereldfietser”. Ik wil graag veel en lang fietsen, ben niet voor niets lid geworden dus de stoute schoenen aangetrokken en me aangemeld voor de Teutoburgerwald tocht 20, 21 en 22 juni georganiseerd door ene Barbara, nou ja “Barbara” die meerdere mooie tochten organiseert zo bleek. Spoedig na inschrijving werd ik geïnformeerd over het weekend. Weer later een heel duidelijke mail met voorwaarden; ik moest goed kunnen fietsen, een fiets met een bergverzet erop, zelf m’n fiets kunnen repareren onderweg, één zijn met m’n tent, goede conditie hebben en zo meer. Oeps, ….. herken ik me daarin? Twijfel over m’n fiets. Toch gekozen voor de MTB omdat ik een foto zag van Barbara op haar MTB tijdens de voorbereidingen van de tocht. 9:30 uur zouden we vertrekken vanaf de parkeerplaats en zo geschiede. Ik was op tijd, fiets klaarmaken, omkleden, iedereen even een hand geven en de fietsen scannen. Waar fietst iedereen zoal op? 20 fietsers, 20 verschillende fietsen met elk zo z’n eigen uitleg over de gemaakte keuze. Maar ja, een fietsliefhebber heeft nu eenmaal meerder fietsen.
Daar gingen we, Barbara voorop en de rest erachter aan. Meteen al een lekker pad en omhoog. Het ging lekker, ik fietste lekker mee en uiteindelijk te enthousiast om vervolgens op een stevige helling van de fiets af te moeten om m’n hartslag onder controle te krijgen. De bekende beginners fout, zoef, zoef daar gingen ze. Weer op m’n fiets geklommen erachteraan. Zat weer lekker en trapte leuk mee en daar vloogvervolgens m’n stuurtas op de grond. Velen vroegen of het ging en ik zei fiets maar door (ik schaamde me ook), komt goed ik red me wel. Alles bij elkaar geraapt, tas weer aan het stuur en er achteraan. Tijdje alleen gefietst, we zouden ergens koffie gaan drinken dus zou ze daar wel weer treffen was mijn idee. Maar uiteindelijk ben je nooit alleen, je haalt wat andere fietsers in, er wachten er een paar op je en zo vindt de natuurlijke selectie van de groep plaats. Al snel hadden Roel, Han en ik elkaar gevonden. Beetje zelfde fietstempo en het klikte al snel. Dit was goed. We hebben de rest van het weekend samen op gefietst, hebben het heel gezellig gehad met elkaar en werkelijk prachtige tochten gefietst.
Vrijdag uiteindelijk hebben we de groep niet getroffen op het terras. We hebben zelf ergens langs de berm wat gegeten en gedronken. We waren niet zo vertrouwd met ons navigatiesysteem waardoor we de 2e lus tegengesteld gefietst hebben. We hadden al zo onze vraagtekens tijdens het fietsen omdat we geen fietssporen zagen op de paden. Halverwege kwamen we de eerste groep tegen even later de 2e groep wat bevestigde dat we tegengesteld fietsten. We zijn in ons eigen tempo gestaag door blijven fietsen en toen we op de camping aankwamen konden we de rest van de groep niet vinden, niet veel later arriveerden ook zij. Tentjes opzetten, ervaringen delen, fietsen en tentjes bekijken want waarom kiest iemand voor zo’n tentje? Wat zijn de overwegingen? Lekker douchen, samen gezellig eten op een geweldige terras iets hoger gelegen om vervolgens voldaan onze tentjes in te kruipen.
Zaterdag vertrok de groep, zonder bagage, stipt om 9:00 uur.Roel, Han en ik 20 minuten later. Prachtig fietsweer, mooie route om na 30 km tot de ontdekking te komen dat we weer verkeerd zaten. Navigeren is belangrijk. Eerst koffie en dan nieuw plan maken. Het idee was om via de kortste weg naar de theetuin te fietsen, een mooi trefpunt. Daar aangekomen kwamen we de hele groep weer tegen. Prachtig plekje. Het navigeren op de manier hoe ik het deed was ik zat en heb alle kaarten van Komoot gedownload zodat de navigatiefunctie binnen de app geactiveerd werd. Vervolgens zijn we in een keer volgens de geplande route terug gefietst naar de camping, 77 km op de teller.
Het geeft rust als alles in orde is. Daarom is het goed om aan zo’n tocht mee te doen. Alle zwakke plekken komen bovendrijven en kan je aan gaan passen. De 2e avond konden we zelf invullen. We hebben met een groep een biertje gedronken op de camping. Enkele hebben daar ook wat gegeten, weer anderen hebben zelf hun potje gekookt en wij zijn weer naar het terras iets hoger gelegen wat gaangeten. Daarna voldaan en tevreden onze tentjes in en genieten van de kikkers en de vogeltjes.
Zondag weer prachtig weer. Een korte route, 40 km of een lange route, 70 km naar de parkeerplaats. Voor vertrek werd al min of meer afscheid genomen omdat er verschillende groepjes zouden ontstaan. Wij vertrokken ca 45 minuten later om 8:45 uur. Dankzij de goede navigatie app reden we recht op ons doel af. De korte route was voor ons prima, mooie paden, mooie omgeving om te fietsen. Inpakken, omkleden, afscheid nemen en zeer voldaan naar huis nagenietend van een onverwacht geweldig weekend.
Mijn ervaring: Leuke, vriendelijke, gemêleerde en behulpzame mensen met dezelfde passie, FIETSEN, wat elkaar samenbrengt. Heb veel van de verschillende fietsers over vakantiefietsen geleerd en nieuwe fietsvrienden gemaakt. Hoe mooi is dat. Het proeft naar meer.
Heel veel complimenten aan Barbara hoe zij de tocht heeft voorbereid en begeleid. Een vereniging is niets zonder zulke drijvende krachten. Heel veel dank daarvoor.
Arnold