Inmiddels al wel een week geleden, maar omdat het een van de populairste fietstochtjes ter wereld is toch maar een paar foto's van L'Eroica 2024.
Ontstaan in 1997 als ludieke protestactie tegen het asfalteren van de
strade bianche in Toscane en inmiddels uitgegroeid tot een evenement waar jaarlijks zo’n tienduizend mensen met meer dan vijftig verschillende nationaliteiten een ode brengen aan de roemrijke geschiedenis van het Italiaanse wielrennen.
Achtduizend daarvan rijden - op oude racefietsen - in het eerste weekend van oktober een of meer van de uitgezette routes, die in lengte variëren van 46 tot 209 kilometer. Wat ze alle gemeen hebben is een uitdagende mix van verhard en onverhard, flink wat hoogtemeters en stopplaatsen waar de renners van voedsel en drank worden voorzien.
Mevrouw non-fissini had voor de gelegenheid haar Zieleman mee en ik mijn Eddy Merckx. Daar moesten natuurlijk de racenummers op:
Op weg naar de start werden we uitgeleide gedaan door de
Fanfara bersiglieri ciclisti di Roccafranca. Het bijbehorende geluid vind je hier:
https://youtu.be/YOvNohNe3aU?si=sjPnZxHhvn4Kq5bA. Daar kom je wel van in de juiste stemming!
Bij de start was het kijken en zwaaien naar de helicopter van de RAI, want die zonden e.e.a. live uit in het zondagochtendprogramma.
Na een aantal kilometers opwarmen was daar het
Eroica Caffè aan de voet van de klim naar het
Castello di Brolio. Ook hier waren de cameramensen van de RAI aanwezig. En wel in stijl:
Ook hier was geluid bij:
https://youtu.be/IaDPylJGszE?si=4fGaTIzdpT_sD5yN
Daarna volgde een ochtend van klimmen en dalen. Het witte gravel is soms behoorlijk tricky, en als je eenmaal stilstaat op een helling is er vaak maar één optie: verder lopen.
De lunch is goed verzorgd. Mijn favorieten: brood met wild zwijn en een
bicchiere met Chianti.
Naast lastig is het ook (en vooral) mooi fietsen. De afdaling vanuit Dievole tussen de cipressen en de wijnranken is een van mijn favoriete stukken:
Aan de finish is er voor iedereen een medaille, uitgereikt door de lokale padvindsters. Hier komt de mijne:
En de traditionele afsluiting van een weekje toeren in Toscane: met Campari Spritz in Gaiole. Cheers!
