Routetips gevraagd voor Amsterdam-(Ohrid) Noord-Macedonie

[Fonsvanrooij]

A.s. mei 2024 fiets ik met twee jeugdvrienden vanuit Amsterdam naar Noord Macedonië, meer precies naar de plaats Ohrid. Het huidige plan is tot aan Bolzano de Rome route van Reitsma te volgen, dan de 'dwars door de Balkan'-route tot Ljubljana (Slovenië) en dan stukje doorsteken naar Triest (it) en dan de 'Balkan kustroute' langs de Adriatische zee naar Tirana, Albanië en dan nog een stukje naar Ohrid in Noord Macedonië. Een tocht door Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Italië, Slovenië, Kroatië, Bosnië-Hercegovina, Montenegro, Albanië en Noord Macedonië. Tja dat deden we eerder, speelde een groot deel van de reis zich nog af in toenmalig Joegoslavië en waren we 16 jaar oud. Liftend, met de trein en bus en met niet veel meer dan een slaapzak. Het zou zo maar kunnen dat iemand een mooiere route kan aanbevelen. Dan hoor ik dat natuurlijk heel graag.

[_Peter_]

Persoonlijk zou ik vanuit Ljubljana niet naar Triëste doorsteken maar meteen naar Rijeka of via Nove Mesto en Karlovac naar bijvoorbeeld Plitvice (als je daar nog niet geweest bent, en anders ook). Van daaruit richting de kust is het een dagje fietsen naar het volgende NP (Paklenica). En dan verder de kustroute volgen, al zijn er meer mogelijkheden.

[Fonsvanrooij]

Ik denk dat ik er uit ben. Ik volg de Rome route van Reitsma tot Bolzano en vandaar uit vrijwel helemaal de ‘Dwars door de Balkan’ route van Europafietsers met een prachtig gidsje. Dan zit ik vrijwel op mijn bestemming. Grofweg 3.000km heel fijn om op GPX te kunnen rijden. Heel veel zin in.

[_Peter_]

Als ik die route zo bekijk dan wordt dat zeker in Bosnië op de hoofdwegen zeker oppassen, ook al letten ze daar beter op dan in NL, je gaat daar wel over erg drukke wegen, en het verkeer is er in de laatste 15 jaar niet minder op geworden denk ik. Ik weet niet of die wegen nu weer zou fietsen, ook al is er nauwelijks een alternatief. Als je niet al een spiegeltje hebt zou ik die zeker aanschaffen en gaan gebruiken.

[Flix]

Ben dit jaar van Turijn naar Zagreb gefietst, en vanaf daar DddB route.
Vooral een prachtige route; heel dik de moeite waard.

Maar... de drukte op sommige stukken viel me inderdaad behoorlijk tegen. Je hoopt dat op een fietsroute die op de site van Europafietsers wordt gepromoot, je alleen op drukke wegen rijdt als verbinding van de ene naar de andere rustige weg. Maar hier moest je toch hele stukken over echt drukke wegen, tientallen km's lang of nog meer. Een aantal levensgevaarlijke tunnels door. Ik reisde met de GPX track en de app, en niet met het routeboek. En misschien dat het routeboek daarover iets meer info geeft, en misschien tips of een alternatief biedt. Maar ik vraag me af of er toch niet een route door Bosnië te maken is, die wel (bijna) helemaal rustig en daarmee fietswaardig is.

En laat je niet verleiden door om Sarajevo via de alternatieve route '2b. Alt. Miljevina-Konjic' westelijk te omzeilen om de drukke weg naar die stad te verlaten, zoals ik deed, want deze route is in een vakantiefiets setup nauwelijks te berijden vanwege het ontbreken van enig wegdek.

De kustroute is volgens mij over nog grotere stukken veel te druk om relaxed te fietsen.

Maar dit gezegd hebbende: wat was het prachtig, en wat is het ook prettig toeven daar in de Balkan!

[Flix]

De snelle verandering van de weginfrastructuur is wel opvallend, vooral in Montenegro (wat een prachtig land is dat!). Vaak met EU gelden. Hier twee foto's van dezelfde plek, net over de grens van Albanië en MNE bij Cijevna (daar voor een stukje de DddB route verlaten); één Google Streetview juli 2016 en een foto van mij september 2023:

[De tovenaar]

In 2010 was dat nog een gravelweg, de mooiste en zwaarste etappe van onze fietstocht door de Balkan.

[Flix]

Gaaf, de Rrapsh Serpentine. En dan nog in gravel.
Deze heb ik niet bereden, omdat de eerdergenoemde weg onderaan de berg begon en langs de rivier -die je op jouw foto beneden ziet liggen- me in MNE bracht.

Trouwens, ook heerlijk jouw verslag van die reis te lezen; doet me nu al weer terug verlangen naar de Balkan.

[GerritK]

Dag Fons,


Als schrijver van het boekje Dwars door de Balkan krijg ik zo nu en dan bericht dat wegen naar en van Sarajevo druk zijn. Ik heb naar alternatieven gezocht, maar die zijn moeilijk te vinden.
Nu vond ik de drukte in 2019 toen ik daar de laatste keer fietste wel meevallen, maar dat was niet in het hoogseizoen. Ik zie dat jij ook in mei gaat, dus dat zou mee kunnen vallen.
Over het traject 2b. Alt. Miljevina-Konjic waar Flix over schrijft het volgende. In 2016 fietsten wij vanuit Montenegro richting Sarajevo en ik had het genoemde traject ingepland. We waren vol bepakt en na kort dat traject te hebben opgepakt zei mijn vrouw "Ik keer om, dit is niet te doen". Het had geregend en de weg was wel echt slecht; dat begin. Later hebben anderen het gefietst met wisselende ervaringen. De ene positief, met de aantekening dat het veel onverhard is en de ander minder positief. De route is in het boekje gebleven om die reden. Jullie fietsen wel licht, dus......Nog een aantekening Mladic is in het stadje Kalinovik geboren. Westerlingen zoals wij worden met een scheef oog aangekeken.
De meren van Plitvice zijn zeer fraai gelegen in een prachtige bosomgeving, maar dan verlaat je wel de route Dwars door de Balkan.
De route na Sarajevo tot en met Albanië zal je zeker goed bevallen. Eén van de mooiste trajecten die je kunt fietsen in Europa.
Je begint in de Dolomieten. Wat de sneeuw situatie is begin mei is mij niet bekend. Je kunt met de trein van Bolzano naar Toblach en vandaar met de bus naar Cortina d'Ampezzo.
Houdt er wel rekening mee dat de pas naar Zabljak eind mei nog gesloten kan zijn. Informeer je van tevoren; er staan geen bordjes aan het begin van de weg.
Momenteel werk ik aan de 2e druk. Het traject Ljubljana in, voor jou Ljubljana uit is veranderd en gaat grotendeels over de EV9; een veel rustiger traject. Mocht je de track daarvan willen, laat het even weten.

[Flix]

Dank voor je reactie hier, Gerrit.

Ik ben een beetje aan het meedenken over deze route, en het vermijden van drukke wegen.
Een optie die ik zelf graag zou willen bekijken, en misschien iets voor jou, of één van je verkenners, is op halverwege het traject 2b. Alt. Miljevina-Konjic af te slaan naar het noorden, naar Sarajevo, gerekend komende vanuit het noordwesten (dus tegen de 'normale' rijrichting va deze route). Want het eerst stuk vanaf Konjic tot aan de top op 1130 m is het een prima te berijden weg, en ook erg mooi en zeer rustig. Twee km voor deze top is er een smalle, verharde weg, naar de gehuchtjes Odzaci, Jažeprasina, Luka en verder. Er staat op de kruising ook een bord die richting Sarajevo aangeeft en je betreffende weggetje (R960 en vervolgens -neem ik aan- R442a (op OSM)) op stuurt. Ik heb het idee dat een verharde weg is (en blijft) tot Sarajevo, en ook door een heel mooi landschap (hoogvlakte) loopt. Is dat geen goed alternatief voor de hoofdroute? Dus gerekend in de normale richting vanuit Sarajevo deze weg naar Odzaci nemen, en dan Konjic en dan verder de route op? Een aardige slinger; een stuk meer km's, maar vooral zoveel meer fietsplezier door de rust en schoonheid.

Het probleem van de slechte wegen heeft volgens mij sterk met de uitzichtloze politieke situatie van Bosnië en de Republika Srpska te maken. In Srpska zal heel weinig geld in de infrastructuur gestoken worden. En op deze manier omzeil je in ieder geval op dit stuk het gebied van Srpska.

Voor wie meeleest om deze route ook te fietsen: vanaf de top net voorbij de genoemde afslag (uit NW komend) wordt het een hele slechte onverharde, af en steile weg tot 5 km voor Kalinovik, waar je weer op asfalt komt. Kalinovik, met hotel Moskva, is idd een aparte ervaring, met vooral het gevoel weer in 1980 achter het ijzeren gordijn beland te zijn. Ik vond het niet bedreigend, maar wel bijzonder. Na Kalinovik blijft de weg ongeveer 5 km verhard, en dan weer onverhard, met soms goede, en soms -hele- slechte stukken gravel/keien tot je weer de hoofdroute bij Miljevina op rijdt.
Mijn idee over deze alternatieve 2b. route: absoluut geen geschikte weg voor de doelgroep van Europafietsers.

Verder dus een paar veel te drukke stukken, en soms (in MNE en Albanië) erg steile beklimmingen. Maar wat is deze route mooi om te fietsen! Prachtig landschap; groot avontuur. Absolute aanrader!

[_Peter_]

Sinds de tolweg naar Dubrovnik er is zal de kustweg buiten het hoogseizoen (mijn ervaring) rustiger zijn geworden, het meeste autoverkeer is er in en om de dorpen en steden en daarna wordt het snel weer rustiger. Ik zit ook even op de kaart te kijken en van Konjic naar Sarajevo zou je als je van bergweggetjes en mogelijk slecht wegdek houdt (In de winter wordt de weg er niet beter op) de suggestie van Flix kunnen nemen. Andere optie is als je vanuit Montenegro komt via Foca en Gorazde langs de Drina (zorg wel voor goede verlichting omdat die in de tunnels vaak ontbreekt) naar Sarajevo te fietsen (R448 en M5), ik vond die weg 15 jaar geleden een stuk rustiger dan veel van de andere wegen die van en naar Sarajevo leiden.

[Fonsvanrooij]

Update: Dank voor het meedenken en alle tips. We hebben de tocht met veel plezier volbracht. Vanuit Amsterdam hebben we tot Passau de Limesroute gevolgd van Europafietsers. Toen zijn we doorgestoken naar Salzburg en vandaar hebben we de Alpe Adria route gevolgd en zijn aan het eind afgebogen naar Triëst. Uiteindelijk hebben we tot Tirana de kustroute van Erik van de Boom gekozen. Vanuit Tirana hebben we in twee etappes Ohrid bereikt. Bij elkaar zo’n 3100 km in 33 fietsdagen plus 5 rustdagen. Het was een prachtige reis. De twee verslagen staan op Polarsteps https://www.polarsteps.com/Fons/9664013-amsterdam-ohrid en https://www.polarsteps.com/HansOlykan/1 ... naar-ohrid