Wanneer is een fietstocht zwaar?

[peter de rijk]

Veel korte steile klimmetjes maken voor mij een tocht zwaar. Toscane en de Ardennen vindt ik daarom lastiger dan de Alpen oversteken of een tocht in de bergen van Spanje, met veel lange, maar niet te steile hellingen (ca. 5-7 %).

[ThomasG]

Ik maak er meestal een heel simpel rekensommetje van, namelijk het aantal hoogtemeters gedeeld door het aantal kilometers. Dit geeft voor mij een vrij goede indicatie hoe zwaar een route of een deel van een route is. Het is uiteraard wel een stukje ervaring welk ratio je zelf prettig/leuk/niet meer leuk/te veel/etc. vindt.

De nuance van korte en steile vs lange geleidelijke klimmen ontbreekt uiteraard, maar dat kan je compenseren door in heuvelgebied voor een iets lagere verhouding te gaan dan bij langere klimmen.

[Wim]

Veel hangt toch af van conditie en leeftijd. Plus ervaring bij het klimmen zodat je jezelf niet gelijk opblaast.

[groverr]

Na 2/3e van de 100 cols tocht met bagage was ik toch wel aardig afgedraaid. Fysiek ging het prima, maar mentaal verlangde ik naar een vlakke weg. Het jaar erop verder gegaan.

[Belle]

Het staat letterlijk op de site van de Europafietsers hoe zwaar de Groene Weg is: “De hoofdroute start met pittig klimmen door de Belgische Ardennen, maar wanneer je het alternatief over de Vennbahn kiest dan is het klimmen het gehele eerste deel geleidelijk en beperkt. In het tweede deel wordt er wat meer geklommen en gaat het enkele malen tot hooguit 600 meter. De route is vriendelijk en mijdt de passen van Vogezen, Jura en Alpen. Dit maakt het ook voor vakantiefietsers mogelijk de Middellandse Zee te bereiken zonder zich bovenmatig in te spannen.” Is een route zwaar zit in dezelfde categorie vragen als “hoe snel gaat je fiets”, een vraag die ligfietsers nogal vaak krijgen. Ik zeg dan altijd 144 km/u (huidig record), maar niet als ik erin zit. Of de route zwaar is, ligt aan wie ‘m fietst en of het materieel in orde is. Een ander antwoord kan zijn “ja, als je het moet vragen” want dan is er niet genoeg voorbereiding gedaan. Je kan de route in Komoot plakken, die geeft er ook een zwaarte aan. Verder heeft bikepacking.com ook een pagina over zwaarte routes. Als alles asfalt of gravel is, overal is water en voedsel te krijgen, geen droge woestijn of poolijs, je hoeft niet stukken te klauteren met je fiets op je schouder, dan is de route niet zwaar. https://bikepacking.com/bikepacking-rou ... ifficulty/

[Adieu]

Met Rome in zicht heeft mijn vrouw het de afgelopen weken een aantal momenten best zwaar gehad. De Reitsma route naar Rome, via de hoofdroute.

Een paar voorbeelden/oorzaken/omstandigheden:

- aanhoudend slecht weer (regen tegenwind, kou) bij vertrek o.a.
- nog best veel horeca dicht onderweg, juist op de momenten dat je even bij wilt komen en je wilt opwarmen ergens binnen
- een natte en koude tent van de regen en zelf ook nog eens helemaal doorweekt zijn
- onverwachtse klimmen aan het eind van de dag om de plaats van overnachting te bereiken, die net wat van de route af ligt
- een B&B op de route willen boeken tijdens kou en regen, te horen krijgen dat ze minimaal 2 nachten en 2 personen willen en geen ander alternatief hebben dan in de regen in een natte tent te kamperen
- groot deel van de dag klimmen, klimmen en nog eens klimmen
- alleen op pad zijn en je man (en nog thuiswonend kind) missen
- aan het eind van de dag wel onderkomen hebben, maar geen supermarkt onderweg of in de buurt, horeca dicht en je noodrantsoen moeten aanbreken, terwijl je je zo verheugd had op een lekkere warme maaltijd die voor je bereid wordt
- kakkerlakken aantreffen in je onderkomen (niet gekampeerd die nacht vanwege de aanhoudende regen)
- aan de Adriatische kust aankomen en daar regen hebben, de hele dag (hoezo even aan het strand relaxen?)
- in de binnenlanden van Italië met slecht weer fietsen en ook daar alles dicht aantreffen
- je Bryton (navigatie) hapert en je weet zo 1,2,3 niet hoe je het kan oplossen

Uiteindelijk is alles overwonnen, is ze nog een kleine week onderweg naar Rome en heeft ze veel steun aan een ontzettend lief en aardig echtpaar, dat dezelfde route fietst, zo af en toe treffen ze elkaar en houden ze contact via whatsapp. Echt heel fijn (ook voor mij als thuisblijver is het een fijn idee).

Ze heeft natuurlijk ook heel mooi weer gehad onderweg, met prachtige landschappen, hele aardige mensen onderweg tegen gekomen, ze heeft genoten van etappes, lekker gegeten onderweg en is de tocht nu al onvergetelijk in positieve zin en heeft ze het niet willen missen.

Kortom, er kan van alles tegen zitten, maar dat hoeft je er niet van te weerhouden om te gaan. Er zijn zoveel mooie momenten te beleven aan een fietsvakantie, dat je de minder leuke momenten daarna al snel weer bent vergeten en terugkijkt op een mooie tijd.

[Shrek]

Juist de zware momenten maken de betere herinneringen

[Zodiac]

Als het tegenzit dan is het ff niet prettig en wens je dat je wat anders had gedaan.
Daarna overheersen en blijven alleen de goeie herinneringen en die moet je koesteren.
gr Jan

[fud0]

Vaak ben ik na een wat langere toch van meer dan een paar weken, ontzettend moe als ik thuis kom, vervelend moe. Fietste ik steeds een 'hele' dag, ook al was het in een rustig tempo en wat voor beklimming dan ook, eenmaal thuis en 9 km naar de moestuin fietsen bv. en ik bèn me een partij moe, dat ik ineens die 9 km nog maar nauwelijks red en dat dagen lang en er vervelend van worden.. oeps.

Eigen tempo rijden blijft heel belangrijk. Ik weet nog dat ik een keer bergopwaarts achter twee jongens aanreed. Dat tempo was 'moordend', te zwaar eigenlijk voor mij. Eenmaal aan de top, voelde ik het vreselijk in mijn benen (enorme moeheid of ik weet niet hoe je dat moet omschrijven) en had er meteen spijt van.

Soms ook onderweg, in de ochtend als ik vertrek voel ik me moe en tegen de middag nog steeds, dan ga ik zo vroeg mogelijk richting een camping en denk.. deze dag gaat 'em niet worden. Soms baal ik daarvan, soms denk ik juist, goh wat een lekker rustig dagje is het vandaag (geweest).

Ik deed een keer een stukje 16% 4 km lang, ergens in de Pyreneeën, dat was toch echt wel heel zwaar. Tot 8% vind ik het te doen, daarboven vind ik het toch wel heel zwaar worden.
Of (idd.) heel korte, maar wel heel steile beklimmingen, kunnen ook loeizwaar zijn.
Of heel harde tegenwind en dan nog bergopwaarts ook.

[Westveen]

Wij hebben afgelopen jaar de Groene weg gedaan, soms vond ik hem zwaar. Maar dat lag aan een paar dingen; moest leren klimmen (ademhaling laaghouden, op tijd terugschakelen), door familie omstandigheden geen rustdagen genomen, 30/40 graden. Des ondanks een top reis gehad, veel meegemaakt en gezien. De meeste dingen zijn een mentaal dingetje naar mijn idee.

[Leon]

De meeste dingen zijn een mentaal dingetje naar mijn idee.

Dat is zowel een waarheid als een koe als een mij wat te gemakkelijke manier om tegenvallers zoals Edwin*'s vrouw meemaakt opzij te leggen.

[LHTJoost]

De zwaarste fietstocht is de fietstocht die had willen maken.

[Poppink]

Als het tegenzit dan is het ff niet prettig en wens je dat je wat anders had gedaan.

De enige momenten dat het écht tegenzit is als er iets mis gaat terwijl het regent.

Voor de rest:
And I think it's gonna be a long, long time
'Til touchdown brings me 'round again to find
I'm not the man they think I am at home
Oh, no, no, no
I'm a rocket man
Rocket man burnin' out his fuse up here alone
And I think it's gonna be a long, long time
'Til touchdown brings me 'round again to find
I'm not the man they think I am at home
Oh, no, no, no
I'm a rocket man
Rocket man burnin' out his fuse up here alone

[derdekeer]

- nog best veel horeca dicht onderweg, juist op de momenten dat je even bij wilt komen en je wilt opwarmen ergens binnen

Ja, daarvoor heb ik haar ook gewaarschuwd. In de Belgische Ardennen en in de eerste paar honderd kilometer in Frankrijk kom je op de route van de Groene Weg niet zoveel horeca tegen, soms pas om de vijftig kilometer. Effe stoppen voor een koffietje kun je niet overal.

Het staat letterlijk op de site van de Europafietsers hoe zwaar de Groene Weg is.

Inderdaad, dat vind ik ook (en heb ik haar gezegd). Maar ik stel me voor dat die beschrijving niet zoveel zegt als je geen vergelijkingspunt hebt. En omdat het haar eerste lange tocht zou zijn, heeft ze geen vergelijkingspunt. Proefritten in de Ardennen of zo zijn altijd een goed idee, maar dat zullen wellicht tochtjes van één of twee dagen zijn, en 14+ dagen onderweg is nog iets anders.

[derdekeer]

Wij hebben afgelopen jaar de Groene weg gedaan, soms vond ik hem zwaar.

Waar vonden jullie dat? Kan interessante informatie zijn. De Ardennen zijn niet gemakkelijk, dat beseft ze wel, denk ik. Maar op welke andere plaatsen vonden jullie het nog zwaar?

[Belle]

Juist de zware momenten maken de betere herinneringen

A.k.a. type 2 fun.

[Belle]

De meeste dingen zijn een mentaal dingetje naar mijn idee.

Zeker maar ik zie ook nog veel wat minder ervaren vakatiefietsers waarbij het ook aan de kleding en/of spullen ligt. Je houdt het ook minder lang vol met een zware en/of matig presterende uitrusting. Vorig jaar nog op de camping in de Harz geconfronteerd met meerdere fietsers die daar de brui wilde geven aan het fietsen van de R1. Geen bergverzet, 40mm bandjes, een tent waarvan de rits het niet meer doet, een badstof handdoek die nooit meer droog wordt, een te koud matje (R-waarde, wat is dat?), etc. Nota bene anderhalve week geleden nog, fietsers die moesten afhaken omdat ze geen huisje meer konden boeken. Bij +9! Geen tent bij zich want dat vonden ze nog te koud! Dan is je slaap- en/of kledingsysteem echt niet in orde.

[Jurr]

Dan is je slaap- en/of kledingsysteem echt niet in orde.

Of de tijd van het jaar niet... of de plek waar gefietst wordt...

[Poppink]

Zeker maar ik zie ook nog veel wat minder ervaren vakantiefietsers waarbij het ook aan de kleding en/of spullen ligt. 40mm bandjes

Wat is er mis met 40mm banden?

[Adieu]

De meeste dingen zijn een mentaal dingetje naar mijn idee.

Zeker maar ik zie ook nog veel wat minder ervaren vakatiefietsers waarbij het ook aan de kleding en/of spullen ligt. Je houdt het ook minder lang vol met een zware en/of matig presterende uitrusting. Vorig jaar nog op de camping in de Harz geconfronteerd met meerdere fietsers die daar de brui wilde geven aan het fietsen van de R1. Geen bergverzet, 40mm bandjes, een tent waarvan de rits het niet meer doet, een badstof handdoek die nooit meer droog wordt, een te koud matje (R-waarde, wat is dat?), etc. Nota bene anderhalve week geleden nog, fietsers die moesten afhaken omdat ze geen huisje meer konden boeken. Bij +9! Geen tent bij zich want dat vonden ze nog te koud! Dan is je slaap- en/of kledingsysteem echt niet in orde.

Dat is tot op zekere hoogte misschien wel zo.

Maar je gaat ervan uit dat je voornamelijk dit weer krijgt:

Dat was vorige week aan het Gardameer…

Terwijl je een week later een stuk zuidelijker dit te wachten staat:

Dat was vandaag…

En dan kun je op een TM3+ met 62mm banden onderweg zijn (is dat beter dan 40 mm dan?? ), Ortlieb tassen, Merinowollen ondergoed, Mammut fleecetrui, Arc’teryx Gore-Tex (Paclite met 3-laags schouderstukken), Gore-Tex regenbroek, Vaude overschoenen, halfhoge Lowa Gore-Tex schoenen, MSR tent (van een jaar oud), Mountain Hardwear donzen slaapzak, Exped hoofdkussen, Therm-a-Rest slaapmat, extra isolerende folie voor onder de slaapmat, muts, handschoenen, etc. etc… Maar tegen sommige omstandigheden is niets meer bestand.

Het blijft toch iedere keer weer een avontuur, de ene keer wat meer dan de andere keer.
Mijn motto is vaak “aan het materiaal zal het niet liggen” en dat geldt inmiddels ook voor mijn vrouw, maar toch…