zo 14 feb, 2021 17:44
(-:
Rottemeren
Kralingse Plas
(-:
Fietsen en schaatsen
zo 14 feb, 2021 18:33
ma 15 feb, 2021 01:00
Donderdagmiddag lukte het om alle verplichtingen uit de agenda te gooien, zodat we op zoek konden gaan naar een mooie schaatsstek. Corrie regelde - heel decadent - een deelauto, zodat we ook iets verder van huis konden rondkijken. De eerste schaatsers zagen we op de Wijde Aa bij Hoogmade. Dappere pioniers, waarvan ik hoop dat ze het ijs hier al enkele dagen goed geobserveerd hadden en de zwakke plekken kenden. Op zich zag het ijs er al goed uit, maar wij vonden hier het te stil en te onbekend om er nu al op te gaan.
Ook bij Aarlanderveen en Nieuwkoop werd geschaatst, maar alleen op relatief korte stukken van slootjes. In Reeuwijk werd volop geschaatst op de vaart in het dorp, maar de plassen zagen er nog verlaten uit met iets teveel windwakken.
Uiteindelijk belanden we dankzij de site www.ekkel.com op een ondergelopen weiland bij Haastrecht, waar het halve dorp al rondschaatst. Nota bene pal naast een terrein van de NTKC, waar we wel eens gekampeerd hebben. Het grootste rondje dat je hier kunt maken is ongeveer 1 km.
Ik heb minstens 8 jaar niet geschaatst en mijn schaatstechniek is nooit erg goed geweest. Tijdens de eerste 500 m heb ik het gevoel dat ik het opnieuw moet leren. Het ijs is veel gladder dan ik dacht, mijn schaatsen zwiepen alle kanten op en mijn rug protesteert, maar later gaat het beter. Na 10 km vind ik het genoeg voor vandaag. Corrie heeft duidelijk een betere techniek dan ik en maakt nog 3 à 4 rondjes extra.
Vrijdagmiddag fietsen we langs de Zijl en door de polder tussen de Kaagsociëteit en Oud Ade. De heenweg is Siberisch, maar terug hebben we de wind in de rug en de zon in ons gezicht.
Op de Zijl zien we nog diverse windwakken en een vaarwak bij kaasboerderij De Eenzaamheid, die op een eiland ligt.
Bij de Kaagsociëteit liggen de plassen wel dicht, maar waagt nog geen schaatser zich op het ijs.
Binnendijks zien op de slootjes naar Oud Ade wel wat schaatsers, maar ook veel sneeuwijs. Daarvan weet ik dat ik er geheid onderuit zal gaan. Ook Corrie vindt anderhalf uur diepvriesfietsen wel mooi genoeg voor vandaag.
Gelukkig vinden we aan de Zijl nog een café met hot-chocolate-to-go en een zonnig terrasbankje, waar we niet weggejaagd worden.
's Avonds krijgen we tips van kennissen die her en der het ijs verkend hebben. Een filmpje van schaatsers op de Wijde Aa overtuigd ons dat het daar zaterdag wel safe zal zijn.
We besluiten om daar niet heen te gaan fietsen, maar ons met een warme bus naar Hoogmade te laten brengen. Een ritje van 17 minuten. Die bus komt ook vlak bij ons huis door de Breestraat en stopt tegenover de etalage van Ard & Keessie. (Zie hier voor de jongeren en Belgen onder ons.)
De eerste kilometer in Hoogmade sta ik weer wat onhandig te spartelen, maar zodra de Wijde Aa breder en de scheuren in het ijs dunner en minder talrijk worden, begint het grote genieten.
We komen langs de Veendermolen...
...waar ik in 2007 ook al een winterwonderland aantrof, al werd hier toen niet geschaatst.
Aan de westkant van het Braassemermeer heeft opgewaaid water de oever van een ijscoating voorzien. Tijdens de Alternatieve Pinkstertocht in 2020 zijn we hier nog langsgefietst.
Tussen Roelofarendsveen en Oude Wetering wordt het Braassemerijs gespleten door een groot windwak.
Terug op de Wijde Aa is het tijd voor koek en zopie.
In Hoogmade besluiten we om door te schaatsen over de Does naar Leiderdorp. Daarvoor moeten we wel enkele malen klunen bij een paar bruggen en een windwak.
De laagstaande zon, het water en de molens geven de laatste kilometers een hoog Rembrandt-gehalte.
Na 20 km stappen we moe maar blij van het ijs. Zondag is er hopelijk nog zo'n dag.
wordt vervolgd
Ook bij Aarlanderveen en Nieuwkoop werd geschaatst, maar alleen op relatief korte stukken van slootjes. In Reeuwijk werd volop geschaatst op de vaart in het dorp, maar de plassen zagen er nog verlaten uit met iets teveel windwakken.
Uiteindelijk belanden we dankzij de site www.ekkel.com op een ondergelopen weiland bij Haastrecht, waar het halve dorp al rondschaatst. Nota bene pal naast een terrein van de NTKC, waar we wel eens gekampeerd hebben. Het grootste rondje dat je hier kunt maken is ongeveer 1 km.
Ik heb minstens 8 jaar niet geschaatst en mijn schaatstechniek is nooit erg goed geweest. Tijdens de eerste 500 m heb ik het gevoel dat ik het opnieuw moet leren. Het ijs is veel gladder dan ik dacht, mijn schaatsen zwiepen alle kanten op en mijn rug protesteert, maar later gaat het beter. Na 10 km vind ik het genoeg voor vandaag. Corrie heeft duidelijk een betere techniek dan ik en maakt nog 3 à 4 rondjes extra.
Vrijdagmiddag fietsen we langs de Zijl en door de polder tussen de Kaagsociëteit en Oud Ade. De heenweg is Siberisch, maar terug hebben we de wind in de rug en de zon in ons gezicht.
Op de Zijl zien we nog diverse windwakken en een vaarwak bij kaasboerderij De Eenzaamheid, die op een eiland ligt.
Bij de Kaagsociëteit liggen de plassen wel dicht, maar waagt nog geen schaatser zich op het ijs.
Binnendijks zien op de slootjes naar Oud Ade wel wat schaatsers, maar ook veel sneeuwijs. Daarvan weet ik dat ik er geheid onderuit zal gaan. Ook Corrie vindt anderhalf uur diepvriesfietsen wel mooi genoeg voor vandaag.
Gelukkig vinden we aan de Zijl nog een café met hot-chocolate-to-go en een zonnig terrasbankje, waar we niet weggejaagd worden.
's Avonds krijgen we tips van kennissen die her en der het ijs verkend hebben. Een filmpje van schaatsers op de Wijde Aa overtuigd ons dat het daar zaterdag wel safe zal zijn.
We besluiten om daar niet heen te gaan fietsen, maar ons met een warme bus naar Hoogmade te laten brengen. Een ritje van 17 minuten. Die bus komt ook vlak bij ons huis door de Breestraat en stopt tegenover de etalage van Ard & Keessie. (Zie hier voor de jongeren en Belgen onder ons.)
De eerste kilometer in Hoogmade sta ik weer wat onhandig te spartelen, maar zodra de Wijde Aa breder en de scheuren in het ijs dunner en minder talrijk worden, begint het grote genieten.
We komen langs de Veendermolen...
...waar ik in 2007 ook al een winterwonderland aantrof, al werd hier toen niet geschaatst.
Aan de westkant van het Braassemermeer heeft opgewaaid water de oever van een ijscoating voorzien. Tijdens de Alternatieve Pinkstertocht in 2020 zijn we hier nog langsgefietst.
Tussen Roelofarendsveen en Oude Wetering wordt het Braassemerijs gespleten door een groot windwak.
Terug op de Wijde Aa is het tijd voor koek en zopie.
In Hoogmade besluiten we om door te schaatsen over de Does naar Leiderdorp. Daarvoor moeten we wel enkele malen klunen bij een paar bruggen en een windwak.
De laagstaande zon, het water en de molens geven de laatste kilometers een hoog Rembrandt-gehalte.
Na 20 km stappen we moe maar blij van het ijs. Zondag is er hopelijk nog zo'n dag.
wordt vervolgd
ma 15 feb, 2021 08:42
En nou maar wachten op mooie plaatjes van kruiend ijs.
ma 15 feb, 2021 19:33
Zaterdagavond hoorden we dat er op de Kagerplassen nu prachtig ijs zou zijn, alleen niet op de sloot die naar Warmond gaat. Tijdens de 20 jaar dat ik in Leiden woon, heb ik nog niet op de Kagerplassen kunnen schaatsent! Vlakbij het station van Sassenheim - voor ons slechts 5 minuten met de trein - stappen we op het ijs.
Op de sloten voor de plassen is het erg druk en zit het ijs vol scheuren en sneeuwresten. Hier voor mij dus nog even geen schaatsplezier, maar worstelen om overeind te blijven. Vlak voor de eerste plas staat een uitkijktoren aan het eind van een doodlopende weg, waar we nog nooit gefietst hebben. We doen onze kluunschaatsen uit en beklimmen de toren. Wat we daar zien, doet denken aan een schilderij van Hendrick Avercamp. Overal wordt druk geschaatst.
Op het Kaageiland staan lange rijen voor koek en zopie. Pas na 7 km moeten we een stukje klunen voor een vaarwak, veroorzaakt door de pont die naar het eiland Buurterpolder vaart. In normale tijden zouden ijsverenigingen dit met takken of waarschuwingslint hebben afgebakend. Nu volgen we de schaatssporen van vele voorgangers, die hier de kant op zijn gegaan.
In 2012 maakte ik tijdens een wandeling hier ook al een foto, maar dan vanaf de weg. Toen werd hier niet geschaatst en bleven velen hier hoopvol maar tevergeefs wachten op een toertocht. Goed te zien is dat er toen veel sneeuw op het ijs lag.
Rietkragen bieden enige beschutting tegen de wind. Goed te zien is dat golfslag aan het begin van deze vorstperiode ijs heeft afgezet.
Leuk aan schaatsen is ook dat je op plekken komt die met de fiets onbereikbaar zijn. Zoals de haveloze resten van boerderij West-Ade op het eiland Aderpolder.
Terug bij Kaageiland zijn mijn rug en benen toe aan een wat langere pauze. Ik neem plaats op een luwgelegen en zonovergoten steiger, terwijl Corrie nog een extra rondje van 4 km schaatst. Een bananenschil verraadt dat hier iemand heeft zitten eten die geen zin had om dit afval weer mee te nemen. Deze persoon vindt het misschien al heel sociaal dat hij/zij die schil niet op het ijs tussen de schaatsers heeft gesmeten...
Behalve schaatsers zien we hier ook ijszeilers.
Filmbeelden van zo'n Kaagse ijszeiler zijn hier te zien:
Na 20 km schaatsen vind ik het weer genoeg voor vandaag - en waarschijnlijk voor de rest van deze winter, want de invallende dooi wordt al zichtbaar. Uit scheuren komt water tevoorschijn en hier en daar zie ik verse wakken, die snel groter zullen worden. Hopelijk gaat het niet weer vele jaren duren voordat we weer op natuurijs kunnen schaatsen.
Laat de lente nu maar komen. De pluim van het KNMI laat een snelle dooi zien en volgend weekend misschien al 15 graden!
Op de sloten voor de plassen is het erg druk en zit het ijs vol scheuren en sneeuwresten. Hier voor mij dus nog even geen schaatsplezier, maar worstelen om overeind te blijven. Vlak voor de eerste plas staat een uitkijktoren aan het eind van een doodlopende weg, waar we nog nooit gefietst hebben. We doen onze kluunschaatsen uit en beklimmen de toren. Wat we daar zien, doet denken aan een schilderij van Hendrick Avercamp. Overal wordt druk geschaatst.
Op het Kaageiland staan lange rijen voor koek en zopie. Pas na 7 km moeten we een stukje klunen voor een vaarwak, veroorzaakt door de pont die naar het eiland Buurterpolder vaart. In normale tijden zouden ijsverenigingen dit met takken of waarschuwingslint hebben afgebakend. Nu volgen we de schaatssporen van vele voorgangers, die hier de kant op zijn gegaan.
In 2012 maakte ik tijdens een wandeling hier ook al een foto, maar dan vanaf de weg. Toen werd hier niet geschaatst en bleven velen hier hoopvol maar tevergeefs wachten op een toertocht. Goed te zien is dat er toen veel sneeuw op het ijs lag.
Rietkragen bieden enige beschutting tegen de wind. Goed te zien is dat golfslag aan het begin van deze vorstperiode ijs heeft afgezet.
Leuk aan schaatsen is ook dat je op plekken komt die met de fiets onbereikbaar zijn. Zoals de haveloze resten van boerderij West-Ade op het eiland Aderpolder.
Terug bij Kaageiland zijn mijn rug en benen toe aan een wat langere pauze. Ik neem plaats op een luwgelegen en zonovergoten steiger, terwijl Corrie nog een extra rondje van 4 km schaatst. Een bananenschil verraadt dat hier iemand heeft zitten eten die geen zin had om dit afval weer mee te nemen. Deze persoon vindt het misschien al heel sociaal dat hij/zij die schil niet op het ijs tussen de schaatsers heeft gesmeten...
Behalve schaatsers zien we hier ook ijszeilers.
Filmbeelden van zo'n Kaagse ijszeiler zijn hier te zien:
Na 20 km schaatsen vind ik het weer genoeg voor vandaag - en waarschijnlijk voor de rest van deze winter, want de invallende dooi wordt al zichtbaar. Uit scheuren komt water tevoorschijn en hier en daar zie ik verse wakken, die snel groter zullen worden. Hopelijk gaat het niet weer vele jaren duren voordat we weer op natuurijs kunnen schaatsen.
Laat de lente nu maar komen. De pluim van het KNMI laat een snelle dooi zien en volgend weekend misschien al 15 graden!
ma 15 feb, 2021 21:10
Leuk verslag! prachtig beeld van Nederland wederom.
In 95/96 is er sowieso veel op de Kaag (en omgeving) geschaatst. Maar het is vrij zeker dat ik er in 2009 ook geschaatst heb. Dit jaar helaas niet
, een kwestie van keuzes moeten maken. Dank voor de mooie plaatjes.
In 95/96 is er sowieso veel op de Kaag (en omgeving) geschaatst. Maar het is vrij zeker dat ik er in 2009 ook geschaatst heb. Dit jaar helaas niet
, een kwestie van keuzes moeten maken. Dank voor de mooie plaatjes.
di 16 feb, 2021 00:10
Bedankt voor je mooie foto,s en verhalen
do 30 jun, 2022 15:51
Leuk weetje.
Voor schaatsen en fietsen gebruik je dezelfde spieren.
Het is daarom ook zo dat schaatsers veel fietsen als training.
Voor schaatsen en fietsen gebruik je dezelfde spieren.
Het is daarom ook zo dat schaatsers veel fietsen als training.
