Zweden in de herfst

[keesswart]

Een nieuwe herfst en een nieuwe lockdown: hoog tijd voor een nieuw vervolgverhaal.

Eind september - begin oktober 2021 hadden we kruizen in de agenda gezet om dan nog een paar weken te kunnen gaan fietsen. Bij voorkeur in een gebied niet te ver van huis, waar de coronamaatregelen niet draconisch zijn en waar nog een redelijke kans is op mooi nazomerweer. Begin september krijgt Corrie echter te horen dat ze enkele weken later voor iets belangrijks een dag in Stockholm moet zijn. Even lijkt onze herfsttocht niet door te kunnen gaan, of een week korter gaat worden dan we zouden willen.

'Of zullen we in Zweden gaan fietsen?', borrelt in me op. Dat hebben we nog niet eerder gedaan. Ik wil dan wel op een enigszins verantwoorde manier naar Stockholm reizen, dus niet met het vliegtuig. Tijd om helemaal van Leiden naar Stockholm te fietsen, hebben we echter niet. Ook heb ik altijd begrepen dat fietsen niet mee mogen in de treinen naar Stockholm. Dat laatste ga ik nog eens onderzoeken.

Met een beetje googelen kom ik erachter dat er sinds mei treinen van Flixtrain rijden tussen Göteborg en Stockholm, waarin plek voor fietsen gereserveerd kan worden.
Stena Line vaart dagelijks van het Noord-Duitse Kiel naar Göteborg. Dat treft, want van Stena Line hebben we nog een voucher dat niet zo lang meer geldig zal blijven. Vorig jaar hebben een reeds geboekte overtocht naar Engeland af moeten blazen vanwege de pandemie. Die voucher kunnen we ook gebruiken voor een Zweedse ferry van Stena.
Verder lees ik dat er in Zweden meer dan 20 spoorwegmaatschappijen zijn, waarvan de meeste het meenemen van fietsen in de trein toestaan (zie dit topic).

Ik check nog even wat voor weer je in het vroege najaar rond Stockholm kunt verwachten, en ook dat valt mee: de gemiddelde middagtemperatuur heeft dan nog dubbele cijfers en er valt aanzienlijk minder regen dan in Nederland. En bovendien, als ze ergens niet van een strenge lockdown houden, is het wel in Zweden. Dus gaan we lekker in Zweden fietsen!

Zaterdag 25 september 2021; per trein van Leiden naar Hamburg (500 km)

Van Leiden naar Kiel kan met de trein in 8 uur. Dan moet alles wel een beetje op tijd rijden, want anders missen we de nachtboot naar Göteborg, die aan het eind van de middag uit Kiel vertrekt. Het is leuker en relaxter om in Hamburg te overnachten en dan de volgende dag nog een stuk te gaan fietsen in de buurt van Kiel. De enige plek waar we tot nu toe in Hamburg zijn geweest, is het altijd drukke Hauptbahnhof. Dus hoog tijd voor een citytrip naar deze bruisende havenstad.
We boeken er een fietsvriendelijk hotel (zie www.bettundbike.de) en wandelen tegen de avond het levendige stadscentrum in. In de Speicherstadt - een voormalig havengebied - vinden we tussen de oude pakhuizen een terras aan het water. We hebben vandaag slechts enkele kilometers gefietst, maar ook dit is vakantie.



Zondag 26 september 2021; per trein naar Bordesholm (100 km); daarna fietsen naar Kiel (40 km) en met de nachtboot van Kiel naar Göteborg (445 km)



's Ochtends stappen we in Hamburg weer in de trein, maar we rijden niet gelijk door tot Kiel. In Bordesholm stappen we uit om nog 40 km lang met prachtig nazomerweer over golvende keileembulten naar Kiel te fietsen.





We zijn blij dat we niet de hele middag in Kiel hoeven door te brengen. De na-oorlogse wederopbouw van deze voormalige Hanzestad is niet bepaald een lust voor het oog. In Hamburg heeft men dat toch iets beter aangepakt.

Rond half vijf fietsen we het autodek van de boot naar Göteborg op.

wordt vervolgd

[Poppink]

Dat treft, want van Stena Line hebben we nog een voucher dat niet zo lang meer geldig zal blijven. Vorig jaar hebben een reeds geboekte overtocht naar Engeland af moeten blazen vanwege de pandemie. Die voucher kunnen we ook gebruiken voor een Zweedse ferry van Stena.

In de eerste plaats: Leuk, een nieuwe reportage.
Ik kijk uit naar de rest.

Wie gaat er mee naar Engeland varen.
Wij hadden ook een Stena overtocht naar Engeland in 2020.
Engeland was gesloten.
Omgezet naar 2021.
De sleutel was gebroken.
Geparkeerd opnieuw te boeken uiterlijk op 15 november.
Omgeboekt naar 2022.
Hopelijk is er een smid in het land,
die de sleutel maken kan.

[keesswart]

Maandag 27 september 2021; fietsen door Göteborg (8 km); per trein naar Stockholm (450 km); fietsen door Stockholm (2 km); varen naar Vaxholm (25 km) en fietsen naar Bogesund (6 km)

Rond half tien zijn we in Göteborg. Drie uur later vertrekt de flixtrain naar Stockholm, dus hebben we alle tijd om Zweedse kronen te pinnen, koffie te drinken en wat boodschappen te doen. Zo druk als Hamburg op een zwoele zaterdagavond was, zo uitgestorven lijkt Göteborg op deze nogal druilerige maandagochtend. Wat ook gelijk opvalt, is de totale afwezigheid van mondkapjes. Niet alleen op straat, maar ook in café's en winkels. In Duitsland moesten we er even aan wennen dat we nergens zonder mondkapje naar binnen mochten, in Zweden hoeven we ze zelfs in de trein niet op te doen.

Hoewel Flixtrain hier al sinds mei rijdt, zijn deze treinen alleen te vinden op de eigen website; niet op de Zweedse reisplanner en ook niet op de internationale reisplanner van Deutsche Bahn. Toch is dit geen Zweinsteinexpress: moeiteloos vinden we de groene trein, die ruim voor vertrek al op het station staat. De trein bestaat uit drie wagons; in elke wagon zijn twee fietshaken bij de ingang.





Rond vier uur arriveren we op het centraal station van Stockholm. Hier heerst nog de fietsallergie van de Zweedse staatspoorwegen SJ. In dit station is het namelijk streng verboden om met een fiets te lopen. Bij de instructies van Flixtrain wordt dit vermeld en krijgen reizigers met fietsen het advies om vanaf het aankomstperron de hoofduitgang te mijden en direct de lift naar het Klarabergsviaduct te nemen. Hiervandaan is het maar 2 km fietsen naar de Strömkajen, waar veerboten vertrekken naar allerlei bestemmingen in de archipel die ten oosten van de stad ligt. Wij nemen de boot naar Vaxholm, een dik uur varen.



We wachten een half uurtje op de Strömkajen, waar tegenover de veerbootsteigers gevels van poepchique hotels staan te pronken in de herfstzon.



Vanaf de boot lijkt Stockholm een heel andere stad dan op de fiets. Lawaai van auto's en trams verruilen we voor de ronkende boot en het klotsende water. Het ene legpuzzeldecor na het andere varen we voorbij.



Zoals het zeilschip A.F. Chapman voor het eiland Skeppsholmen, dat nu een drijvende jeugdherberg is.



En de Saltsjökvarn, een voormalige meelfabriek die nu dienst doet als hotel.



Dan komt de Galaxy voorbij, een grote veerboot van de Silja Line, die tussen de Finse havenstad Turku, de Åland eilanden en Stockholm vaart. De Galaxy is een vergrote replica van de Romantika, die in 2022 tussen de Eemshaven en Kristiansand gaat varen (zie dit forumdraadje). De rompschildering is een creatie van de Estse kunstenaar Navitrolla.



Veel eilanden zijn omgevormd tot lusthoven voor rijke stedelingen, die er kapitale villa's hebben laten bouwen. Zoals hieronder bij Vasholmen en Höganäs. Op andere eilanden staan vakantiehuisjes, in totaal zo'n 50.000. Hoewel oktober nog moet beginnen, zijn de herfstkleuren nu al oogstrelend, zeker in het warme licht van de bijna ondergaande zon.



Rond zes uur bereiken we de haven van Vaxholm.



Vanaf Vaxholm is het nog 6 km fietsen naar het slot van Bogesund. Daarachter is een mooie jeugdherberg waar we overnachten.



(wordt vervolgd)

[Carl]

We wachten een half uurtje op de Strömkajen, waar tegenover de veerbootsteigers gevels van poepchique hotels staan te pronken in de herfstzon.

Doet me denken aan mijn Amerikaanse vriendin, die uitriep: “Who would want to stay there?” bij het zien van het Scheveningse Badhotel.

Leuk Kees, weer een vervolgverhaal van jou.

Carl

[TheRollingBeans]

Leuk om te lezen! Benieuwd naar de vervolgverhalen.

[keesswart]

Dinsdag 28 september 2021; fietsen van Bogesund naar Nacka (55 km)



Vandaag fietsen we met een U-bocht weer terug naar Stockholm, waar Corrie morgenavond moet zijn. Eerst terug naar Vaxholm, waar het goed toeven is in de enige koffietent die hier in dit seizoen nog open is. Dan nemen we de pont naar het volgende eiland: Rindö.



Vanaf de pont zien we het forteiland van Vaxholm, dat in vorige eeuwen Stockholm moest beschermen tegen een invasie uit het oosten. Dat gebeurde tweemaal: in 1612 werd hier een aanval van de Denen afgeslagen en in 1719 werd de beruchte Russische admiraal Fjodor Apraksin tegengehouden.



Na Rindö brengt een volgende pont ons naar Varmdö, waar het drukker wordt naarmate we dichter bij Stockholm komen. Eerst zien we veel buitenhuizen en vakantiestulpjes, later komen we door complete voorsteden.



In Nacka vinden we een pension op loopafstand van een megasupermarkt, waar spiegels alles nog ruimer laten lijken dan het al is. Met een fruitafdeling die doet denken aan een ballenbak in de Ikea...



...heel veel vis...



...en leuke laagalcoholische biertjes (vaak rond de 2%) die nog in Zweedse supermarkten verkocht mogen worden.



(wordt vervolgd)

[keesswart]

Woensdag 29 september 2021; fietsen van Nacka naar Stockholm (13 km)



Vanuit Nacka nemen we een pontje over de Saltsjö naar Djurgården, een autoluw eiland dat zich uitstrekt tot in het centrum van Stockholm. Vroeger waren hier de koninklijke jachtgronden. Nog altijd is dit een bosrijk deel van de stad. Ook zijn hier enkele publiekstrekkers, zoals het Vasamuseum, dierentuin-openluchtmuseum Skansen, pretpark Gröna Lund, het Abba Museum en een jeugdliteratuurmuseum, dat met name gewijd is aan Astrid Lindgren, de geestelijke moeder van Pippi Langkous.

Eerst passeren we de Campus Manilla: ooit gebouwd als verblijf voor een Spaanse gezant, maar al heel lang in gebruik als onderkomen voor een school.



We fietsen verder over een smal pad met uitzicht over de Saltsjö.



Sommige huizen hebben hier een hoog Villa-Kakelbont-gehalte.



Later op deze dag vergapen we ons aan de Vasa: het Zweedse oorlogsschip dat door een ontwerpfout op zijn allereerste tocht in 1628 al na 1300 meter bij de eerste windvlaag kapseisde. Pas in 1961 kon het worden geborgen. Dankzij het lage zoutgehalte van de Saltsjö is het schip niet aangetast door de paalworm, die in alleen in zout water kan leven.



Donderdag 30 september 2021; fietsen in Stockholm (5 km); per trein naar Nynäshamn (60 km) en fietsen in Nynäshamn (3 km)



Vandaag is het waterkoud. Er waait een gure wind uit het zuiden en de Zweedse weerapp voorspelt dat de regen, die al enkele dagen langs de westkust valt, vandaag de oostkust zal bereiken. Geen aanlokkelijk perspectief om nu naar Nynäshamn te fietsen. Daar vertrekt de veerboot naar Gotland, waar het de komende dagen nog droog lijkt te blijven. De vele kilometers door de buitenwijken van Stockholm leken ons toch al niet zo boeiend, dus besluiten we om vandaag de trein te nemen. In de treinen van SL (Storstockholms Lokaltrafik) mogen fietsen buiten de spits gratis mee, maar op het centraal station mogen fietsers niet instappen. Daarom fietsen we enkele kilometers zuidwaarts naar station Södra. Dan komen we gelijk in het stadsdeel Södermalm, dat bekend is geworden dankzij Stieg Larsson. Hier wonen de 'good guys' uit zijn Milennium-trilogie, zoals Lisbeth Salander.



Aan de buitenkant van de trein naar Nynäshamn is niet te zien waar de fietsplekken zijn. Daarom nemen we verschillende ingangen, in de hoop dat een van ons de fietsplaatsen vindt. Ik heb geluk en tref drie ingeklapte stoeltjes aan, waar twee fietsen tegenaan gezet kunnen worden. Helaas zijn er geen gordels of haakjes om te fietsen aan vast te zetten, terwijl deze trein vaak remt en weer optrekt. Corrie lukt het om met haar fiets door de wagon hierheen te komen. Met een bagagespin zet ik de fietsen zo goed mogelijk vast aan een stang van de trein. Tijdens de rit ga ik op onderzoek uit en kom ik er achter dat deze klapstoeltrio's zich in elk treinstel helemaal voorin of achterin bevinden.



Zodra we in Nynäshamn zijn, fietsen we in de zeikregen naar een camping, waar we nog heel wat kronen neer moeten tellen voor een weliswaar comfortabel, maar toch wat amateuristisch in elkaar getimmerd 'strandhuisje' op een grasveld. Aan het eind van de middag wordt het droog en snuiven we buiten nog wat herfstlucht op.



(wordt vervolgd)

[keesswart]

Vrijdag 1 oktober 2021; fietsen door Nynäshamn (4 km); met de veerboot naar Visby (150 km) en fietsen op Gotland (18 km)



De eerste boot naar Gotland vertrekt om 11:25 en arriveert om 15:00 uur in Visby. In Nynäshamn vinden we zowaar een zonnig terras met koffie en taart, wat het wachten op de boot een stuk fijner maakt.

Toch is het jammer dat er op dit traject geen nachtboot vaart. Dan hadden we nu al de hele dag op Gotland kunnen fietsen. Die nachtboot zou dan in een rustig tempo kunnen varen en minder brandstof verbruiken: bijvoorbeeld rond 22:00 uur vertrekken en rond 7:00 arriveren, zoals de nachtboot van Hoek van Holland naar Harwich (een afstand die maar een derde langer is dan de 150 km van Nynäshamn naar Visby).

Wachtend op de boot zie ik een bord dat de indruk wekt dat Britse reizigers hier niet erg welkom meer zijn.



In de middeleeuwen was Visby een bloeiende Hanzestad. Pakhuizen, de domkerk en enkele abdijruïnes herinneren nog aan die tijd. Door pest, piraterij en oorlogen met Denemarken raakte de stad in verval. Daardoor was er geen geld en ook geen noodzaak meer om gebouwen uit de bloeitijd af te breken en te vervangen door iets moderners. Al in de 19e eeuw werd de stad tot nationaal monument verklaard en aan het eind van de 20e eeuw was de tijd rijp om Visby een werelderfgoedstatus te verlenen. In de zomermaanden is dit dan ook het Dubrovnik van Zweden: je kunt hier dan over de hoofden van de toeristen surfen. Vandaag, op 1 oktober, zijn die al lang weer vertrokken.





Ook de stadsmuren en poorten van Visby, zoals de Österport hieronder, staan na al die eeuwen nog overeind.



De Domkerk werd in de 13e eeuw gebouwd voor de vele Duitse kooplieden die toen in Visby kwamen. Na de reformatie was dit de enige middeleeuwse kerk in de stad die nog gebruikt werd.



Aan de noordkant van de stad fietsen we nog een stuk langs de muur. Verderop zijn de torens van de Sankt Göransport en de Snäckgårdsport te zien.



We fietsen noordwaarts langs lege stranden...



...en over kleurrijke lanen naar Lummelund, waar we een vakantiehuisje geboekt hebben.



(wordt vervolgd)

[keesswart]

Zaterdag 2 oktober 2021; fietsen van Lummelund naar Bunge (77 km)



Na 16 km doemt de toren van Stenkyrka op. We hopen hier op koffie, want behalve een kerk en wat huizen is hier zowaar een crèperie. Die is helaas nog dicht.



Achter de kerk wordt echter al druk koffie gezet op een internationale kerstmannenconventie! Kerstmannen - en een kerstvrouw - uit heel Scandinavië zijn naar Gotland gekomen. Net als wij waren ze in Stenkyrka aan koffie toe.





Enkele kilometers verder bereiken we Lickershamn: een handvol hutjes rond een haventje. Ooit bivakkeerden hier vissers, nu brengen mensen uit Stockholm hier graag de zomer door.



De rest van het jaar tref je hier vooral meeuwen aan op de keien en de kliffen.



Een dikke 400 miljoen jaar geleden lag Scandinavië dicht bij de evenaar. Gotland lag toen lange tijd op de bodem van een ondiepe zee. Kalkresten van zeedieren, zoals skeletten, tanden en schelpen, bleven hier liggen en vormden uiteindelijk een dikke laag kalksteen. Europa dreef weg van de evenaar en Scandinavië kwam zo noordelijk te liggen, dat er in de koudste periodes - zo'n 2,6 miljoen jaar tot 12.000 jaar geleden - soms een kilometers dikke laag landijs lag. Dat landijs had een enorm gewicht. Het walste alles plat wat eronder lag en vermaalde rotsblokken tot keitjes. Na het smelten van het landijs rees het zeeniveau met tientallen meters en kwam Gotland onder water te liggen, maar niet voor lang. Door het wegvallen van de druk van het loodzware landijs veerde heel Scandinavië op, waardoor Gotland weer boven water kwam. Nog steeds stijgt de bodem hier, maar zo langzaam dat de zee alle tijd heeft om de kalksteen aan te vreten, waardoor hier kliffen kunnen ontstaan. Op plekken waar de zee zich heeft teruggetrokken, zijn kilometers landinwaarts soms nog kliffen te vinden die eeuwen geleden zijn gevormd.



Verder noordwaarts wordt de lucht grijzer en het landschap desolater. Sprietige dennen op voormalige kiezelstranden voldoen als pispaal, maar bieden geen luwe plek waar we comfortabel kunnen picknicken. Bovendien willen we graag thee zetten, maar zijn onze bidons bijna leeg omdat we die weer eens zijn vergeten te vullen.

Uiteindelijk heeft het kerkhof van Fleringe alles wat we wensen: een werkende kraan en een bankje uit de wind met stemmig uitzicht op verweerde grafstenen.





Het schemert al een beetje wanneer we Fårösund bereiken, de 'hoofdstad' van Noord-Gotland met een grote winkel. Vlakbij is de jeugdherberg van Bunge, die bestaat uit tochtige barakken op een voormalig militair vliegveld.

(wordt vervolgd)

[Bert van Sprang]

Nog steeds stijgt de bodem hier,

Langs de hele Oostzee liggen hele mooie oude steden die vroeger direct aan Oostzee lagen en nu een stuk in het bnnenland.

[keesswart]

Zondag 3 oktober 2021; fietsen van Bunge naar Roma (74 km)



Verlaten velden onder een grauwe hemel. Ook vandaag zijn we niet laaiend enthousiast over het noordoosten van Gotland. We worden dan ook aangenaam verrast, wanneer we in de middle of nowhere een uit de kluiten gewassen regenboogstoel aantreffen.



Ook de muurschilderingen op de silo's van de cementfabriek in Slite geven wat kleur aan deze dag. Slite is het enige oord waar we vandaag kans maken op een koffie-met-taart-ervaring. Tot onze verrassing is het enige terras in beslag genomen door de kerstmannen, die we gisteren al in Stenkyrka zagen. Hier hangt nu een neusverdovende pizzalucht, die de kans op een positieve taartervaring wel erg klein maakt. We fietsen nog even naar Medusa's Badcafé aan het nabijgelegen strand, maar daar is men al aan de winterslaap begonnen. Ook in hotel Slitebaden zien we geen levende ziel. De enige andere eettent die wel open is, is een Thais restaurant. Ook dat is niet helemaal wat we nu zoeken. Uiteindelijk vinden we een picknickbank op het parkeerterrein van de plaatselijke Coop, met warme pecanbroodjes en prima cappuccino-to-go uit de winkel.



Na Slite komen we in een bosrijke omgeving met hier en daar wat huizen, een paar verdwaalde kalkrotsen en een schuur, die nog door de Vikingen gebouwd had kunnen zijn.



In Västerbjers treffen we een mooi staaltje brievenbuskunst aan.



In Dalhem staat een eeuwenoud kruis langs de weg.



En in Roma bekijken we een abdijruïne uit de 12e eeuw.



Een paar kilometer verder stoppen we bij een bijzonder fraaie B&B met een grote gemeenschappelijke keuken, zoals je ook in Zweedse jeugdherbergen aantreft. Vroeger was dit van de plaatselijke suikerfabriek, die in 1998 werd gesloten. Tijdens de jaarlijkse bietencampagne sliepen hier seizoensarbeiders.

(wordt vervolgd)

[keesswart]

Zondag 4 oktober 2021; fietsen van Roma naar Visby (35 km); varen van Visby naar Oskarshamn (120 km) en fietsen in Oskarshamn (2 km)



We zijn 10 minuten onderweg en stoppen bij de dorpskerk van Roma om een foto te maken.



'O shit', zegt Corrie.
'Wat is er?'
'We hebben de bidons niet meegenomen. Nadat ik ze in de keuken heb gevuld, heb ik ze buiten op de trap gezet.'
Nu zie ook ik de lege bidonhouders op onze fietsen. Als we niet kamperen en het water in de bidons niet nodig hebben bij het koken, vergeten we vaak om de bidons te vullen. Nu heeft Corrie daar wel aan gedacht, maar vergeten we ze weer mee te nemen. We rijden via de kortste weg terug naar het hotel, waar de bidons inderdaad nog op de brandtrap staan.

We maken een doorstart - maar nu met de bidons - via een andere route. We komen langs een oude windmolen, waarvan we er op Gotland al meer hebben gezien. Vaak in een haveloze staat en zonder wieken. Dit zou wel eens een mooi exemplaar kunnen zijn als het gehavende stucwerk verwijderd is. Wel heb ik de indruk dat kerken hier beter worden onderhouden dan molens.



Aan het eind van de ochtend zijn we na drie dagen weer terug in Visby. We vinden een terras met koffie en een terras met soep, terwijl het zachtjes begint te regenen.



Rond 17:00 uur nemen we de boot naar Oskarshamn, waar we weer een nacht in een jeugdherberg geboekt hebben. Een deel van het bootpersoneel - enkele verkeersregelaars met gele hesjes - blijkt daar ook te slapen. Ik vermoed dat ze uit Polen of de Baltische Staten komen. Ze spreken in ieder geval geen Zweeds.



(wordt vervolgd)

[keesswart]

Dinsdag 5 oktober 2021; fietsen van Oskarshamn naar Drag (69 km)



Sommige fietsers drinken pas koffie als ze 25 km hebben gefietst. Wij doen dat meestal eerder; zodra we trek in koffie hebben, of een plek zien die te mooi is om links te laten liggen. Zoals deze vijfsterren picknickcabine met natuurdak na 12 km in Påskallavik.



En als we dan 15 km verder in Mönsterås ook nog een echte tearoom aantreffen, wordt het hoog tijd voor een tweede kop koffie met een taartje dat er erg lekker uitziet. Vast iets met noten en caramel.



Na de eerste slok cappuccino hap ik vol verwachting in het taartje. Maar helaas: het is pindakaas!



We fietsen verder door Timmernabben, Rumpekulla en Patamalm. Bordewijk zou zich hier thuisgevoeld hebben.



Inmiddels is het gaan regenen, maar daar kunnen we wel tegen. We fietsen parallel aan een spoorlijn, maar geen enkele trein op dit traject neemt fietsen mee. We moeten in ieder geval Kalmar bereiken om met de trein terug te kunnen reizen. Na alle treinen en boten van de afgelopen week willen we nu overigens het liefst nog dagenlang fietsen. Vanavond zitten we in een warm en droog huisje, de route is hier afwisselender dan op Gotland en vanaf morgen schijnt de zon weer.





(wordt vervolgd)

[Polling]

Heerlijk om te lezen (en te kijken). Dank!

[Marco Meijerink]

Mooi dat er weer een reisverhaal op het forum staat. Dank voor het delen Kees.

[keesswart]

Woensdag 6 oktober 2021; fietsen van Drag naar Kalmar (51 km)



In de loop van de nacht is het regenfront voorbijgetrokken. Er vallen nu gaten in het wolkendek, waardoor de herfstzon af en toe voor sfeerverlichting kan zorgen.







We pauzeren bij een kerk met klokkenstoel, maar zonder dorp eromheen: de Kläckeberga Kyrka.



De buitenkant van de kerk doet een sober interieur vermoeden, maar dat valt mee. Klatergoud en schilderijen glimmen in het licht van de kroonluchters.



Buiten horen we een klapperend geluid. Een grote zwerm vogels vliegt onze kant op. Het zijn geen ganzen, maar kraanvogels!



Aan het eind van de middag bereiken we Kalmar, een van de oudste steden van Zweden. Kalmar lag tot in de 17e eeuw dichtbij de Deense grens en werd niet gespaard als er een conflict tussen Zweden en Denemarken was.



In de 17e eeuw werd de stad verplaatst naar het eiland Kvarnholmen en voorzien van vestingwerken. Rechte straten en ruime pleinen kenmerken de vestingstad.



Ook de domkerk werd in de 17e eeuw gebouwd in een opvallend barokke stijl voor een protestantse kerk.



(wordt vervolgd)

[Martin E. van Doornik]

Man, wat heb ik ervan genoten, heel herkenbaar maar dit is toch het andere deel van Zweden dat ik nog niet ken. Het eilandenarchipel voor Stockholm is bekend van de TV-serie Beck, waarvan ik hier een complete stapel DVD's heb.

[blokdoorn]

Ontzettend leuk om te lezen. Krijg spijt dat ik zelf niet in september die kant op ben gegaan, of positief gedacht: zoiets moet ik komend naseizoen ook gaan doen!

[derdekeer]

Fantastisch verslag!
Maar de vele treinen, boten en vakantiehuisjes hebben heel wat geregel gevraagd, stel ik me voor.
Hoe goed voorbereid moet je vertrekken in Zweden?

[keesswart]

Onze voorbereiding was niet anders dan gebruikelijk. Een maand voordat we in Zweden waren, hadden we nog geen idee dat we daar zouden gaan fietsen.
Het meeste werk was uitzoeken in welke Zweedse treinen plek voor fietsen is (zie dit draadje).
De boten (Kiel-Göteborg heen en Malmö-Travemünde terug) en de flixtrain Göteborg-Stockholm hebben we een paar weken van tevoren geboekt. De trein Leiden-Hamburg heb ik enkele dagen van tevoren geboekt, toen ik even op het station van Utrecht was (een van de weinige met een loket van NS Internationaal; de Leidse Treinreiswinkel ligt helaas nog altijd in een coronacoma). Het treinticket voor de terugreis van Travemünde naar Leiden heb ik tijdens de heenreis gekocht op het station van Osnabrück, waar we een ruime overstap voor de trein naar Hamburg hadden.
Alle overige tickets (trein Hamburg-Kiel, boot Stockholm-Vaxholm, trein Stockholm-Nynäshamn, boot Nynäshamn-Visby, boot Visby-Oskarshamn en de trein van Växjö naar Malmö hebben we kort voor vertrek ter plekke geregeld; de boten van/naar Visby online, de treintickets aan het stationsloket.

De route lag niet vast. We wisten alleen wanneer we uit Stockholm zouden vertrekken en op welke dag we in Malmö moesten zijn. Het weer bepaalde voor een deel waar we gingen fietsen. Aan de Zweedse oostkust regende het in die periode veel minder vaak dan aan de westkust, dus fietsten we in de natste week op Gotland en een stuk langs de oostkust.

Overnachtingsplekken vonden we steeds via booking.com. In dunbevolkte gebieden deden we dat één avond van tevoren, anders pas in de loop van de middag of we kwamen op de bonnefooi (bijvoorbeeld in Kalmar).

Eind september/begin oktober is in Zweden laagseizoen. Op plekken waar het 's zomers erg druk kan zijn (zoals Gotland) is dan veel accommodatie dicht, met name campings en hostels. Wat dan nog wel open is, heeft vaak volop plek. Alleen huisjes en pensions met maar 1 of 2 kamers waren wel eens volgeboekt.