Fietsen in Abruzzo en Toscane, Italie
Na alle technische berichten op het forum een klein verslagje waar het echt om gaat.....
Helaas kunnen we maar 5 foto's plaatsen, voor d eerst moet je doorlinken.
Het begon slecht. 38 graden, geen zuchtje wind, Lisette net een dag daarvoor gevaccineerd en daardoor wat slapjes, 5 bijensteken (alleen bij Lisette....mij moeten ze niet ) en we verloren onze camera...
Tja, en dan moet je nog 4 weken.....
Maar binnen een paar dagen viel alles op z'n plek.
Na maanden lockdown, dichte grenzen en de angst om Corona op te lopen lijken de grenzen een heel klein stukje open te zijn. We hunkeren naar goede koffie en heel veel gravelwegen. En ja, dat kan je ook in Nederland vinden. Maar waar we nog meer naar hunkeren zijn andere mensen, andere gezichten, andere ideeën, andere landschappen, een ander land. En Italië ligt op steenworp afstand van Nederland. Op naar een goede espresso en heerlijke gravelpaden, Op naar de Abruzzen en Toscane.
Het hele verslag vind je op https://www.lismarq.com/bikepackingitaly
Aan de voet van de Colle Bianchino (1878 meter), iets boven L'Aquila, vinden we een prima plek om te kamperen. Waterbron voor schaapskuddes in de buurt. In de avond komen de herders terug van hun tocht door de bergen. Zeven stevige herdershonden die o zo lief lijken als ze zo rondlopen en binnen een seconde veranderen in alles verscheurende monsters als ze onraad ruiken. De herders waarschuwen ons voor de honden en de wolven. Kamperen kan, maar als de honden een wolf ruiken moeten we heel stil zijn. Midden in de nacht wordt er door de honden iets verscheurd waarvan we liever niet willen weten wat het is.
Parco National D'Abruzzo is favoriet bij ons. Wat een mooi gebied. Af en toe zien we borden die ons waarschuwen voor beren. Hoewel het weer wat minder wordt, duiken we de heuvels in en ontdekken verschrikkelijk mooie wegen. We komen op de tracks geen mens tegen. Maar langzamerhand in de dorpjes wel. Het vakantieseizoen van de Italianen breekt aan en we komen de eerste toeristen tegen.
Fietsen in Toscane is een genot. De gravelwegen zijn van prima kwaliteit. Af en toe kom je stijgingspercentages van 15% of meer tegen maar daar staat tegenover dat er in de dorpjes prima te eten en te drinken is. Je hebt geen speciale fiets nodig om de heuvels van Toscane te bedwingen. Maar toch missen we een beetje de ongereptheid die we tegen kwamen in de Abruzzen.
Het hele verslag vind je op https://www.lismarq.com/bikepackingitaly
Na alle technische berichten op het forum een klein verslagje waar het echt om gaat.....
Helaas kunnen we maar 5 foto's plaatsen, voor d eerst moet je doorlinken.
Het begon slecht. 38 graden, geen zuchtje wind, Lisette net een dag daarvoor gevaccineerd en daardoor wat slapjes, 5 bijensteken (alleen bij Lisette....mij moeten ze niet ) en we verloren onze camera...
Tja, en dan moet je nog 4 weken.....
Maar binnen een paar dagen viel alles op z'n plek.
Na maanden lockdown, dichte grenzen en de angst om Corona op te lopen lijken de grenzen een heel klein stukje open te zijn. We hunkeren naar goede koffie en heel veel gravelwegen. En ja, dat kan je ook in Nederland vinden. Maar waar we nog meer naar hunkeren zijn andere mensen, andere gezichten, andere ideeën, andere landschappen, een ander land. En Italië ligt op steenworp afstand van Nederland. Op naar een goede espresso en heerlijke gravelpaden, Op naar de Abruzzen en Toscane.
Het hele verslag vind je op https://www.lismarq.com/bikepackingitaly
Aan de voet van de Colle Bianchino (1878 meter), iets boven L'Aquila, vinden we een prima plek om te kamperen. Waterbron voor schaapskuddes in de buurt. In de avond komen de herders terug van hun tocht door de bergen. Zeven stevige herdershonden die o zo lief lijken als ze zo rondlopen en binnen een seconde veranderen in alles verscheurende monsters als ze onraad ruiken. De herders waarschuwen ons voor de honden en de wolven. Kamperen kan, maar als de honden een wolf ruiken moeten we heel stil zijn. Midden in de nacht wordt er door de honden iets verscheurd waarvan we liever niet willen weten wat het is.
Parco National D'Abruzzo is favoriet bij ons. Wat een mooi gebied. Af en toe zien we borden die ons waarschuwen voor beren. Hoewel het weer wat minder wordt, duiken we de heuvels in en ontdekken verschrikkelijk mooie wegen. We komen op de tracks geen mens tegen. Maar langzamerhand in de dorpjes wel. Het vakantieseizoen van de Italianen breekt aan en we komen de eerste toeristen tegen.
Fietsen in Toscane is een genot. De gravelwegen zijn van prima kwaliteit. Af en toe kom je stijgingspercentages van 15% of meer tegen maar daar staat tegenover dat er in de dorpjes prima te eten en te drinken is. Je hebt geen speciale fiets nodig om de heuvels van Toscane te bedwingen. Maar toch missen we een beetje de ongereptheid die we tegen kwamen in de Abruzzen.
Het hele verslag vind je op https://www.lismarq.com/bikepackingitaly