Nou, dat is zeer snel, hoe weet je dat zo gauw? Deze molen heeft een zeer speciale betekenis voor mij gehad. Ik was in 1981-'83 in opleiding voor molenaar in Vierhuizen (bij Zoutkamp) en in Spetzerfehn (D.). Toen brak de tijd voor de examens aan. Aangezien Groningen in die tijd geen andere kandidaten beschikbaar had, werd ik bij Drenthe ingedeeld. Friesland had vanwege de Friese taal een eigen examencommissie en helaas landelijk niet erkend. Ver. De Hollandse Molen uit Amsterdam bepaalde op welke molens examens gehouden moesten worden, maar ik stelde wel een voorwaarde: ik had in 1983 geen auto en graag liefst een station in de buurt. Dat werd dus Hoogeveen. De laatste vier zaterdagen op De Zwaluw oefenen om met deze molen vertrouwd te raken.
Op de grote dag helemaal stijf in de trein erheen, boeken en papieren nog doorbladerend zonder naar buiten te kijken. Dan op de fiets naar de molen. Theorie en praktijk afgehandeld in de stromende regen. Toen werd ik naar beneden gestuurd om te wachten tot de examencommissie tot een oordeel is gekomen. Er waren vier kandidaten, waaronder ikzelf: Twee gezakt en twee geslaagd, ik kreeg een ferme handdruk. 8 voor theorie en 8 voor praktijk en ik was en ben nog steeds de enige dove molenaar van Nederland. Er ging vuurwerk in mijn hoofd los. Het is dat kleine huis met de sierlijke dakomlijsting, waar ik naar Groningen en familie heb gebeld om het heugelijke nieuws te vertellen. De diploma-uitreiking vond enige maanden later plaats in hotel Krasnapolsky in Amsterdam. Ik heb 'em, ik heb 'em!
De volgende is voor jou.