door
JohnB » zo 22 nov, 2020 23:16
Tsja, dat filmpje. Ik begrijp het wel (ben ook niet meer de jongste) maar ik vind het allemaal wel een beetje klagerig: als je Amsterdam, of welke andere Nederlandse stad, vergelijkt met willekeurig welke andere stad in het buitenland dan zijn de Nederlandse steden, Amsterdam inbegrepen, een eldorado van veiligheid en fietsvriendelijkheid, waar mogelijk met prima aangelegde fietspaden, duidelijk zichtbaar door hun kenmerkende roodachtige kleur. Natuurlijk wordt het allemaal wat moeilijker als je ouder wordt, je zal je gedrag wat moeten aanpassen, voorzichtiger worden, minder snel, nog beter opletten. Maar wat had je dan gewild?
Wel eens in Duitse steden gefietst? Als je hier op de stoep fietst riskeer je een boete van 55 euro, in Duitsland móét je daar doorgaans fietsen omdat er geen fietspaden zijn en de weg het domein is van 'das Auto'. En áls er al een fietspad is ligt dat er doorgaans belabberd bij. Wanneer je een stad of dorp verlaat houdt het fietspad niet zelden na een kilometertje of zo gewoon op en moet je de weg delen met het voortjakkerende verkeer. Op weg naar de Zwarte Zee fietste ik in Roemenië grote delen over de E70, een zeer drukke tweebaans snelweg zonder fietsstrook, en in Boekarest moet je bij meerdere kruispunten je fiets over de tramrails tillen, tenminste, als je verder wil. Het zijn maar een paar voorbeelden, iedere wereldfietser zal er legio hebben.
Wat betreft Amsterdam: ik fiets er al m'n hele leven, van hot naar her, en met mij oud en jong, langzaam en snel: gewone fietsen, Swappies, e-bikes, speedbikes, vanMoof's, Canta's, scootmobiels, scooters met blauw plaatje, scooters met geel plaatje (die allemaal even hard gaan), zo af en toe een skater of een illegale elektrische step. Ja, het is druk, maar over 't algemeen gaat alles goed, inclusief de ongelukken die nu eenmaal onvermijdelijk zijn en waar ik zelf ook mee te maken heb gehad. Niets is perfect. Maar hoe vaker je in het buitenland fietst hoe meer je de Nederlandse fietsvriendelijkeid weet te waarderen. Vraag het de buitenlandse wereldfietsers, die zijn er over 't algemeen lyrisch over, vergeleken met waar ze zelf vandaan komen.