Een goed doel koppelen aan je geplande fietstocht

[John Peeters]

Als je bezig bent een langere fietstocht te plannen naar een ander land, kun je overwegen om je door familie en kennissen te laten sponsoren voor een goed doel in dat land. Wij (John en Kees, 61 en 66) hebben dat gedaan voor de al eerder geplande fietstocht naar Macedonië. We vonden als goed doel: een project van het Humanitair Fonds Nederland-Macedonië (HFNM): renovatie van een basisschool in een van de armere wijken in Skopje.
We mailden persoonlijk naar bekenden en stelden hen voor 1, 2, 3 of 5 cent per kilometer te sponsoren. We gaven hen daarbij uitgebreide informatie over het doel, de organisatie en eerdere projecten. Ook schreven we een stukje voor de plaatselijke weekbladen met een foto van ons samen op de fiets. Ze plaatsten het allemaal! En we gingen alle winkels in ons dorp langs waarvan we zelf klant waren en vroegen hen mee te doen. Iedereen deed mee.

Het resultaat van deze sponsorfietstocht was verbluffend! Door 1700 km te fietsen door Slovenië, Kroatië, Montenegro, Albanië en Macedonië - een fantastische fietstocht trouwens! - sleepten we al peddelend 11.500 Euro in de wacht voor de kinderen in Skopje, waar we met groot enthousiasme ontvangen werden. Toen we terug waren hebben we als dank voor al onze sponsors een diavoordracht gegeven, die zeer druk bezocht werd. We kijken er met heel veel genoegen op terug.

Het logboekverslag (reislog) dat we dagelijks bijhielden voor onze sponsors en de gemaakte foto's zijn te zien op de volgende sites:
- http://johnenkees.web-log.nl/
- http://members.home.nl/johnpeeters12/Fi ... Macedonie/

Misschien een idee voor andere vérfietsers?

[Auk]

Hm, ik persoonlijk heb altijd een beetje me bedenkingen bij de mensen die een goed doel koppelen aan hun fietsreis. Zo bijzonder is het vakantiefietsen nou ook weer niet tegenwoordig. Het is dus niet zo dat je echt een wereldprestatie neerzet ofzo.
Vaak zijn het dan ook mensen die eenmalig een fietsreisje maken. En dit dus meteen in de publiciteit willen gooien door er een goed doel aan te koppelen. Meestal proberen ze dan ook nog eens sponsors voor hun uitrusting te sharteren en misschien dat een aantal ook nog eens wat van het ingezamelde geld achterhouden. Vervolgens komen ze meteen in de krant en kunnen ze hun verhaal doen over de reis. Nee, ik vind dit allemaal een beetje overdreven. Opschepperig. Zo van: Kijk ons eens! Zijn wij niet goed?
De "echte" fietsreizigers fietsen puur voor zichzelf en zullen hier dus ook niet snel aan meedoen.
Stel je voor dat iedereen op deze manier op reis gaat. Ik heb er niets op tegen dat er wel eens zoiets georganiseerd word, bv in groepsverband ofzo. Maar ik vind dan ook dat het een bijzondere of aparte prestatie moet zijn.

Dit is overigens puur mijn mening. Ik kan me best indenken dat niet iedereen het hiermee eens is. Maarja, iedereen is vrij te zeggen wat hij/zij vind.

Ik sta er trouwens versteld van dat jullie zoveel geld hebben ingezameld met die 1700 km.

[Zuiz]

Ik ga van de zomer naar Lloret da mar en ga daar drinken voor de Hartstichting, jullie kunnen me per biertje sponsoren.
Ben nog opzoek naar een auto plus tankpas (liefst een cabrio) en heeft er iemand daar misschien een huisje in de buurt waar ik 3 weken in zou kunnen? Is voor het goede doel.

[Maurits]

Ik vind het een goede actie.
Als je toch al alle spullen hebt en gaat fietsen, waarom dan niet voor een goed doel? Er zullen vast mensen zijn die er misbruik van maken en geld achterhouden, maar dat hoeft niet altijd te zijn, das een beetje al te kort door de bocht vind ik.
Ik kan me trouwens herrineren dat het wel vaker gebeurt, zoals een jongen (naam weet ik niet) die ook een verrekt end ging fietsen en zich liet sponsoren.
Mijn complimenten en succes met de volgende reis! Waarheen?
Groet,
Maurits

ps.

Het is dus niet zo dat je echt een wereldprestatie neerzet ofzo.

Niet álle sponsordingen hoeven wereldprestaties te zijn. Een rommelmarkt, sponsorloop, zijn dat wereldprestaties?[/quote]

[Quirien]

De reactie van Zuiz vind ik - om me heel sportief uit te drukken - uiterst onsportief. Jammer!

Leuk initiatief mannen, complimenten en goede tip!

[Sandra de G.]

De een organiseert een sponsortocht, de ander gaat met een collectebus langs de deuren of gaat met rommel op de vrijmarkt staan, en weer een ander probeert met een fietsreis geld bij elkaar te sprokkelen voor een goed doel. Ik vind het erg positief dat er zo veel mensen zijn die zich - op de manier die bij hen past - inzetten voor andere mensen.

Waar ik wél moeite mee heb (maar daar is hier volgens mij helemaal geen sprake van), is dat mensen hun eigen fietsreis financieren vanuit de sponsoropbrengsten. Mensen die zich willen laten sponsoren om zelf een voordelige vakantie te hebben. Misschien dat Audrey daar ook op doelt?

En zou een fietsreis niet bijzonder genoeg zijn? Ach, voor ons zelf misschien niet. Maar voor anderen vaak wel. Ik heb vorig jaar meegedaan aan een sponsorfietstocht in Namibië, om geld in te zamelen van kankerpatiëntjes on dat land. Wij hebben in Nederland ruim 6000 euro bij elkaar gesprokkeld. En waarom gaven mensen geld?
Sommigen vonden de fietstocht een enorme prestatie (350 km door de woestijn), maar voor de meeste mensen was de argumentatie anders. Die willen graag zo nu en dan een goed doel steunen, maar zien door de bomen het bos niet meer. Of worden afgeschrikt door berichten over enorme overheadkosten. Of vragen zich af of het geld wel op de plek van bestemming terecht komt. Ons project was een lokaal project, het draait op Namibische vrijwilligers (die zelf ook meededen aan de tocht). Er zijn geen overheadkosten, zoals hoge salarissen, kantoren etc. Dat bleek veel mensen enorm aan te spreken. Bovendien: we zouden er zelf naar toegaan (nee, niet op kosten van de sponsors), en de situatie ter plekke bekijken.
Wij hebben daar kinderen ontmoet, die dankzij sponsoropbrengsten naar het ziekenhuis konden gaan voor een levensreddende operatie. Als wij in Nederland (en de Namibiërs in Namibië) geen geld hadden ingezameld, was een aantal van deze kinderen inmiddels overleden. Dat is hard. En nee, ik heb niet de illusie dat we de wereld hebben verbeterd, maar een paar kinderen mogen weer over een toekomst dromen.

Dus heren, een heel mooi initiatief!

Sandra

[whisky]

Hoi!

@ audrey

ik vind dit allemaal een beetje overdreven. Opschepperig. Zo van: Kijk ons eens! Zijn wij niet goed?
De "echte" fietsreizigers fietsen puur voor zichzelf en zullen hier dus ook niet snel aan meedoen.
Stel je voor dat iedereen op deze manier op reis gaat. Ik heb er niets op tegen dat er wel eens zoiets georganiseerd word, bv in groepsverband ofzo. Maar ik vind dan ook dat het een bijzondere of aparte prestatie moet zijn.

Hmm, de "echte" fietsreizigers, wie zijn dat?
Dat je in de eerste plaats voor jezelf fietst is natuurlijk duidelijk, het ego gaat voor. Maar als je dan OOK nog eens voor anderen kunt fietsen?
De sponsoring moet echter niet als gewetenssusser gebruikt worden zo van: 'mensen vinden toerfietsen nutteloos dus ik laat me maar sponsoren, dan zeuren ze niet zo'. Sponsoring als excuus om te fietsen vind ik inderdaad niet goed.
Hoe zit het dan trouwens met wereldfietsers die zich door firma's van fietsmateriaal en uitrusting laten sponsoren? Fietsen die wel dan nog wel 'puur voor zichzelf'?

Je laten sponsoren heeft met opscheppen niks te maken, als ik fiets doe ik gewoon mijn ding en ik zie en verkoop het ook niet als een top prestatie want dat is het voor mij niet. Of je nu in Nederland fietst of erbuiten, het fietsen blijft hetzelfde. De mensen zijn iets anders, dat is het enige.

Toon en ik fietsen vanaf begin mei van Turkije via de -stan landen naar Tibet en verder. De wegen zijn goed (behalve in de Pamir en Tibet dan) en de mensen vriendelijk en we hebben ruim de tijd. Dus wat dat betreft is het geen prestatie. Toch willen we ons laten sponsoren.

Want of andere mensen je fietstocht net zo zien als jij is maar de vraag. Wat normaal is voor de een, is een prestatie voor de ander.
Iedereen kan een fietsreis ondernemen maar wees nu eerlijk, hoeveel Nederlanders ondernemen zo iets? Meestal ontbreekt de wil of de mogelijkheid.
Voor de gemiddelde Nederlander zijn fietsreizen dus wel bijzonder en zij zien het dus wel als een prestatie.
Door ze de mogelijkheid te geven te sponsoren hebben zij het gevoel ook iets prettigs te ondernemen en beleven ze je reis intensiever mee. En als mooi extraatje wordt de gesponsoorde er ook beter van. Helaas is de mens nu eenmaal wat hypokriet maar uiteindeijk wordt iedereen er wat beter van.
Het verkregen sponsor geld moet dan natuurlijk niet als onkosten vergoeding worden misbruikt maar voor de volle 100% aan de gesponsorde worden gegeven.

@ zuiz

Ik ga van de zomer naar Lloret da mar en ga daar drinken voor de Hartstichting, jullie kunnen me per biertje sponsoren.
Ben nog opzoek naar een auto plus tankpas (liefst een cabrio) en heeft er iemand daar misschien een huisje in de buurt waar ik 3 weken in zou kunnen? Is voor het goede doel. Twisted Evil

Ik ga er maar van uit dat dit niet echt je mening is en dat je een devils advocate speelt
Dat doe ik ook graag.

Fiets de wereld (misschien gesponsord),
Whisky

[Spinnetje]

Ik snap niet zoveel van sponsoring van fietstochten ten baate van een goed doel. Ik geef nu ook al geld aan goede doelen waarom moet iemand anders daar voor fietsen?

Als ik zo'n oproep zie denk ik; 'Ja, zeg, als jij niet van die dure fietstassen had gekocht kon er nog meer geld naar dat weeshuis. Of als jullie geld hebben om maanden, zelfs jaren te fietsen en zo begaan zijn waarom geven jullie dan niet dat geld aan een goed doel i.p.v. beetje lekker rond te fietsen en vakantie te vieren?!?!'

Kijk, ik geef mijn spaargeld ook niet allemaal aan het goede doel. Nee, ook ik koop Ortlieb rommel, a-sociaal dure Schalwbe banden, ik hou a-sociaal veel vakantie, sponsor kroegjes, eet pizza etc.. Maar ik vind dat je met fietsen voor een goed doel de schijn wekt alsof zo'n reis ook maar enig ander doel heeft dan het eigen plezier. Terwijl je helemaal niet hoeft te fietsen om geld aan een goed doel te schenken.

Sponsoring i.k.v eigen belang door fabrikanten, zou ik zelf niet doen. Lijkt me irritant wanneer je de hele tijd moet zeggen dat spullen zo geweldig zijn terwijl ze misschien helemaal niet zo goed zijn.

Groetjes Marieke

[whisky]

Hoi!

Als ik zo'n oproep zie denk ik; 'Ja, zeg, als jij niet van die dure fietstassen had gekocht kon er nog meer geld naar dat weeshuis. Of als jullie geld hebben om maanden, zelfs jaren te fietsen en zo begaan zijn waarom geven jullie dan niet dat geld aan een goed doel i.p.v. beetje lekker rond te fietsen en vakantie te vieren?!?!'

Die fietstassen en overige reiskosten kan je ook zien als een investering die de reis maar ook sponsoring mogelijk maakt. Door geponsord te gaan fietsen kan je die investering ruimschoots teruggesponsord krijgen. Wanneer ik die tassen niet had gekocht dan had ik de gesponsorde 'slechts' 200E kunnen geven. Maar dankzij de sponsoring worden die 200E omgezet in veel meer.

Maar ik vind dat je met fietsen voor een goed doel de schijn wekt alsof zo'n reis ook maar enig ander doel heeft dan het eigen plezier

Daar ben ik het helemaal mee eens, iedereen fietst natuurlijk in de eerste plaats voor zijn eigen plezier. Je moet wat dat betreft wel heel erg eerlijk tegen jezelf en anderen zijn, anders wordt het erg schijnheilig.
Helaas krijg je door je te laten sponsoren door anderen het etiket 'liefdadigheidsfietser' opgeplakt terwijl dat niet je hoofdreden is om te gaan fietsen.
Maar als ik zo mijn eigen fietsplezier kan omzetten in plezier voor anderen, dan is er wat mij betreft niks aan de hand.

Fiets de wereld (ten eerste voor mijzelf),
Whisky

[Leen Verkerk]

Toevallig staat dit onderwerp al enige tijd in bij mij en in mijn omgeving in de volle en kritische belangstelling.
1- Is het waar dat je van de ingezamelde gelden 25% als onkosten kan besteden zonder dat dit door de belastingdienst als inkomen wordt aangemerkt?
2- Wat altijd ontbreekt is een kosten overzicht met een verantwoording van de ingekomen en afgedragen gelden.

Het enige wat ik zeker weet dat met de loop der jaren steeds kritischer ben geworden o.a. door deze persoonlijke ervaring:
Loopt een of andere Jan... in dienst van UNISEF op te scheppen dat hij
DM 100.000,= heeft losgepeuterd bij de Duitse regering voor de arme kindertjes weet ik waar.
Hij reed in een Mercedes 450 SEL met diplomaten nummerboord, dat was dus een autotje van de zaak en woonde in een luxe appartement van DM 500.000,= (1974) Ook van de "Baas"
Moet ik eerlijk bekennen dat ik bij me zelf dacht : vent als ze je er uit schoppen blijft er voor die kinderen een veelvoud van dat bedrag over.

Verder hebben we in Nederland de spreuk geen koe zo bont of er zit een vlekje op en de verhalen die de ronde doen zijn helaas nooit positief.

Helemaal negatief ben ik niet, als de soepketel van het Leger des Heils met de kerst weer op straat staat dan loop ik niet zomaar voorbij. En als zo'n snotneus van drie turfen hoog aanbelt en zegt : buurman me gane hartlope foor brilletjes voor blinde kindertjes in Afrika sponsoort U me?
Dan laten we de wereld van dat manneke heel.

Groetjes
OPa Leen

[Marco Meijerink]

Ik ga van de zomer naar Lloret da mar en ga daar drinken voor de Hartstichting, jullie kunnen me per biertje sponsoren.
Ben nog opzoek naar een auto plus tankpas (liefst een cabrio) en heeft er iemand daar misschien een huisje in de buurt waar ik 3 weken in zou kunnen? Is voor het goede doel.

Als je volledige openheid in zaken geeft en duidelijk aangeeft waar het geld naar toe gaat en hoeveel van de opbrengst naar het bier gaat en welk deel naar een ander doen kan ik een goede keuze maken.
Eigenlijk valt of staat sponsoring van goede doelen hiemee.
Met jou informatie zou ik je niet ondersteunen maar wellicht John en Kees weer wel.
Dit onderwerp is volgens mij niet "fiets-sepcifiek" maar geldt voor al dit soort acties. Met het feit dat iemand ook een klein beetje persoonlijk gewin eruit haalt (al is het maar prestige) heb ik niet zo'n probleem. Persoonlijk gewin is nou eenmaal een goede motivator om sommige zaken voor elkaar te krijgen en daar tegenover staat dat veel mensen helemaal niets doen.... Maar uiteindelijk moet ik wel weten hoeveel procent naar het doel en hoeveel procent naar de persoon gaat.
Groet,
Marco

[whisky]

Hoi!

Ik ga van de zomer naar Lloret da mar en ga daar drinken voor de Hartstichting, jullie kunnen me per biertje sponsoren.

Maar uiteindelijk moet ik wel weten hoeveel procent naar het doel en hoeveel procent naar de persoon gaat.

Een beetje bier heeft 5% dus reken maar na

Hoeveel aan de strijkstok blijft hangen is inderdaad belangrijk om te weten. Vooral bij grote organisaties (zie opa Leen) is dat vaak onduidelijk en relatief veel. Nog een reden om kleinschalige projecten te sponsoren dus.

Fiets de wereld,
Whisky (liefst 60%)

[JanWillem]

Hoeveel aan de strijkstok blijft hangen is inderdaad belangrijk om te weten. Vooral bij grote organisaties (zie opa Leen) is dat vaak onduidelijk en relatief veel. Nog een reden om kleinschalige projecten te sponsoren dus.

Fiets de wereld,
Whisky (liefst 60%)

Probleem bij kleine projecten is vaak de continuïteit. Ik heb zelf liever dat er iets meer aan de befaamde strijkstok blijft hangen, dan dat er een leuk project wordt gestart zonder een degelijke financiële dekking.
Maargoed, openheid van zaken is natuurlijk inderdaad erg belangrijk.

Overigens, geld voor een goed doel is altijd meegenomen, wat maakt de motivatie dan uit?

[Haike]

Ik heb twee keer Kanker gehad een keer als 11-jarige ( voor de kenners; 3e graads Astrosythoom) en toen ik 40 werd en ze zeiden dat het leven dan eindelijk begint weer een flinke in het nek/hals gebied ten gevolge van de bestraling van toen.

Vraag: Als ik nou voor het Kankerfonds ga rijden en ik vindt wat sponsors, hoeveel mag er dan aan mijn strijkstok blijven hangen?

Ik zou zeggen, Als je een goed doel wilt steunen werk wat langer door, stort het op de rekening. Hou iets over om goede tassen en een fiets van te kunnen kopen en ga lekker fietsen. Ik heb mijn tassen zelf betaalt, en me nog nooit laten sponsoren.

[Spinnetje]

Eens Haike!

Maar alle reacties lezende snap ik nog steeds weinig van sponsoring. Als jullie iets volhouden bijv. een eind fietsen dan ga ik jullie daarvoor geld geven en dat geld geven jullie, de gesponsorden, dan weer door aan een goed doel. Wat is nou de meerwaarde van de koppeling goed doel-fietstocht? Dat er publiciteit komt voor een (vaak) kleinschalig goed doel en daardoor dat doel meer schenkingen ontvangt? Of is het zo knap dat je eind fietst en geef je de beloning(geld) daarvoor barmharig door aan minder bedeelden? Nou ik vind gewoon werken vele malen zwaarder dan de zwaarste fietstocht. Ik heb geen medelijden met mensen die bijv. de wegen in Turkije zo steil vinden, diarree in China hebben en Laos te warm om wat voorbeelden te noemen.

Ik denk dat wanneer je gewoon werkt, liefst veel flink belaste overuren, dat je dan meer geld aan een goed doel geeft (via de overheid, ontwikkelingshulp etc) dan wanneer je lang fietst. Of zit ik ernaast?
Het is ook zo absurd; wanneer je de luxe hebt om heel erg lang op fietsvakantie (in dit geval vaakt 'fietsreis' genoemd) te gaan, anderen nog te vragen om geld te geven voor een goed doel en dan ga jij nog voor mij bepalen welk goed doel En dan ook nog gaan afdingen zeker, terwijl je dan ook mooi de lokale economie kan steunen.
Misschien zit de meerwaarde er in dat mensen vaak het project zelf gaan bekijken en zo zelf kunnen constateren dat er weinig aan de befaamde strijkstok blijft hangen. Maar ik vraag me af of je dat wel kan zien...

Interessant vraagstuk trouwens.

Groet Marieke

[Sandra de G.]

Boeiend, zo'n discussie hoor.

Marieke: het is niet zozeer fietsspecifiek. Vergeet dat fietsen even, en ga uit van een bepaald doel dat jij graag zou willen ondersteunen. Bijvoorbeeld een onderwijsproject in een Afrikaans land. Jij draagt dat project een heel warm hart toe en wil ze graag een stap vooruit helpen. Dan kun je verschillende dingen doen. Je plundert bijvoorbeeld je bankrekening. Maar eigenlijk wil je wel meer doen (zonder al je spaargeld over te maken, je wilt immers ook nog op vakantie kunnen).
Dan kun je bjvoorbeeld al je vrienden vragen om geld over te maken. Een enkeling zal dat wellicht doen.
De praktijk wijst uit dat het effect een stuk groter is als er wat omheen verzint. De kinderen van de basischool gaan bijvoorbeeld helpen. Ze gaan rondjes rennen door het dorp en laten zich per rondje sponsoren. Of de buurmeisjes gaan blokfluit spelen op de vrijmarkt. Of je organiseert een benefietconcert. Opeens gaan allerlei portemonnees open, die anders gesloten zouden blijven. Dát heet nu fondsenwerving.

Sandra

[John Peeters]

Ik verbaas me erover hoe snel sommige mensen het woord "strijkstok" in de mond nemen als het over donaties gaat. Het zijn vaak noodzakelijke administratieve of logistieke kosten. Maar in ons geval was ook daar geen sprake van. Je moet vantevoren natuurlijk wel zelf gecheckt hebben of het geld dat je de sponsors vraagt ook voor de volle 100% aan het goede doel besteed zal worden. En dat expliciet vermelden wanneer je om een bijdrage vraagt. Wij hebben de potientiële gevers ook zoveel mogelijk informatie gegeven over de bewuste organisatie, het ondersteunde project en vorige/andere projecten, opdat de gevers zich zelf een goed beeld kunnen vormen of dit betrouwbaar is en waard is om hun geld aan te spenderen. Er zijn immers zo ontzettend veel goede doelen waaraan je kunt geven. Van veel mensen kregen we de reactie dat ze het nu juist zo fijn vonden om aan een kleinschalig initiatief persoonlijk bij te dragen, dan elk jaar een bedrag voor een grote humitaire organisaties te geven.

En dan: of er iets aan je eigen "strijkstok" blijft hangen? Onze kennissen en vrienden kwamen niet op die gedachte. Maar het is ook niet zo moeilijk: Laat de giften rechtstreeks storten op het rekeningnummer van de humanitaire organisatie die het project uitvoert, met vermelding van de naam van het project.

Tot slot: de mensen die niets willen geven, omdat ze het niet vertrouwen, nou die geven toch gewoon niets. En degenen die het wel vertrouwen en de moeite waard vinden, die geven wel en voelen zich daar goed bij, omdat ze ook iets goeds dóén. Zo eenvoudig is het toch?

[Samuel Jobse]

Wat is er mooier dan zelf volop genieten van een mooie reis en daarbij met een klein beetje organiseerwerk ook nog eens een hoop geld mee binnenhalen voor een goed doel?
Beste goededoelen fietsers, blijf doorgaan! En laat die mensen die niet bereid zijn een stuiver te geven maar denken wat ze denken!
Samuel
PS: ik heb in 2005 ook een sponsortocht gehouden voor aidsbestrijding. Ik heb geen nieuwe fiets of fietstassen gevraagd, zelfs de banden die mijn fietsenmaker me aanbood heb ik afgeslagen en gezegd dat hij de kosten van die banden maar moest doneren voor het goede doel.
Momenteel rijd ik wel met gekregen fietstassen en banden maar ik maak nu dan ook geen sponsortocht, maar dat even terzijde.

[renaw]

Beste mensen,

Als vrijwilliger van een vereniging, een stichting en een organisatie kan ik alleen maar zeggen dat een ieder dat doet wat hij/zij kan!

Een ieder levert in dit leven een bijdrage waartoe hij/zij in staat is. De een doet dat door vrijwilligerswerk, de ander door een sponsoring te organiseren, de ander door geld te geven en weer een ander door achter de vrijwilliger, sponsor organisator of geldgevers te staan. En allemaal zijn ze nodig!

Vrijwilligers, ze zijn onbetaalbaar!
Onze eigen vereniging, de Wereldfietser, is ontstaan door vrijwilligers en bestaat nog steeds dankzij de vrijwilligers. Zonder hun inzet, bijdrage zou de vereniging met al haar verzetten niet mogelijk zijn!
Om maar even een kleine indruk te geven;
Deze website is mogelijk door een aantal geweldige vrijwilligers die er elke dag tijd in stoppen. Zonder hun inzet zouden wij geen gebruik kunnen maken van deze site. Think about it!!

Organisators van sponsoringen, zijn onbetaalbaar!
Dankzij mensen die uit eigen innitatief wat voor een sponsoring dan ook organiseren, moeten hier heel wat voor doen.
Niets ontstaat uit niets!
Zij verdiepen zich in de organisatie die ze willen sponsoren, geven hier bekendheid aan. Het is een hoop planning en organisatie. Overal gaat tijd in zitten en alleen dat is al onbetaalbaar!

Geldgevers, zijn onbetaalbaar!
Zij zorgen ervoor dat degene die een sponsoring organiseerd gemotiveerd wordt, helpt daarbij het goede doel en zorgt voor zijn/haar bijdrage in het welzijn van mens, dier of natuur.

De mens achter de vrijwilliger, sponsororganisator, geldgever zijn onbetaalbaar!
Zij zorgen ervoor dat de anderen de ruimte krijgt om dat te doet wat hij/zij denkt dat goed is.

Allen zetten zich in voor een ander en wat is er mooier dan dat?!?!

John Peeters die dit draadje begonnen is, heeft te kennen willen geven waar hij toe in staat is en wil die mogelijkheid delen met anderen. Oftewel hij zet anderen aan het denken!

Kan ik dit ook?
Wil ik dit ook?
Wat vind ik er van?

Een ieder doet dat wat hij/zij kan!
Vrijwilligers, organisators van sponsoringen, geldgevers en de mens achter deze mensen zijn onbetaalbaar!!

Groet, Rena
Die dit weekend weer aan de slag gaat met z'n 80 geweldige vrijwilligers van de Wereldfietser. Onbetaalbare mensen!!

[Teun76]

Allen zetten zich in voor een ander en wat is er mooier dan dat?!?!

Dat dat niet nodig is. Dat die ander zelf de mogelijkheden heeft. Dat wij niet een schooltje in afrika hoeven te bouwen. Maar dat de lokale bevolking genoeg verdient om dit zelf te doen.

Daar kun je aan mee helpen. Koop eerlijke kleding, eerlijke koffie, etc.

Het is heel mooi dat mensen uit goede bedoelingen dit soort acties organiseren. Maar dat betekent niet dat dit de beste manier is om het probleem op te lossen of dat het uberhaupt het probleem oplost.

De mensen die kritische vragen hier over stellen zijn ook onbetaalbaar

De opmerking van bombetter: "En laat die mensen die niet bereid zijn een stuiver te geven maar denken wat ze denken! " is dan ook wat flauw. Daarmee doe je alsof mensen die kritisch kijken of dit een goede oplossing is, niet bereid zijn geld te geven. Die persoon ben ik in deze discussie nog niet tegengekomen.

Wat mij betreft zijn terechte vragen:
* Is er niet een manier om het geld direct op de goede plek te krijgen. Door bijvoorbeeld eerlijke producten te kopen?
* Waar was het opgehaalde geld anders terecht gekomen? Ook bij (hetzelfde) goede doel? Dus wat is de echte meeropbrengst.
* Is dit het meest efficient. Als 22.000 euro binnenharkt (respect!) is het natuurlijk super. Als je op wereldreis gaat voor duizenden euro's en je haalt 2000 binnen. Had je dan niet beter op je plek kunnen blijven zitten en het geld naar een goed doel storten?
* Zorg voor transparantie. Welk deel van het geld gaat naar het goede doel? Als er sponsors zijn die materiaal sponsoren. Hoe werkt dit dan? Stort je als organisator het equivalent naar het goede doel of niet? Hoeveel stort je zelf?
Voor mij blijft vaak onduidelijk of door de actie voor betrokkene de vakantie goedkoper is geworden, even duur blijft of duurder is geworden. (Ja, klopt cynisch, achterdochtigd, maar ik vertouw even niet op de blauwe ogen).

En in mijn bescheiden mening. Als je jezelf profileert dat je wat voor een goed doel doet, roep je feitelijk bedoeld of onbedoeld "ik ben goed". Verwacht dan ook af en toe de kritische vraag: is dat echt zo?

groet,

Teun