door
flipse » vr 30 mar, 2007 14:42
Wat de schrijvers hierboven beweren kan ik volkomen onderschrijven. Ik heb de afgelopen 2,5 jaar in negen Midden Oosten landen gefietst en ben zojuist in Pakistan (geen Midden-Oosten, maar wel Islamitisch natuurlijk) gearriveerd.
Was ik in mijn eerste land, Syrie, nogal nerveus toen ik mij bij de douane meldde, nu helemaal niet meer. Ha leuk, weer een Islamitisch land, dacht ik toen ik afgelopen zondag India verliet en Pakistan infietste, en dat betekent dat ik kan rekenen op hele aardige, hulpvaardige mensen.
De mensen beschouwen je als een gast en dat laten ze merken ook. Nu in Pakistan heb ik bijvoorbeeld al meer eten van de bevolking gehad dan dat ik zelf heb gekocht.
Alles altijd veilig??? Natuurlijk niet en in zeer toeristische gebieden loop je een kans om wat onaangename dingen mee te maken, maar de kans is kleiner dan bijvoorbeeld in Ermelo op de Veluwe.
Als er een ding is dat ik de afgelopen tijd heb geleerd dat is het wel dat de wereld er heel anders uit ziet dan de media en de politiek ons wil doen laten geloven en dat wordt door iedere westerling bevestigd die langere tijd hier doorgebracht heeft.
Natuurlijk moet je bepaalde gebieden vermijden. Kijk daarom op de landeninformatie van minbuza.nl bijvoorbeeld en probeer informatie van ander reizigers (bij voorkeur natuurlijk van fietsers) te krijgen.
De lokale politie is ook belangrijk omdat het in het landsbelang wordt beschouwd om toeristen te beschermen. Zo zit ik hier in Islamabad op de camping met 1 Engelse fietser en twee Zwitsers in een camper, maar wel met 10 politieagenten die ook op de camping bivakkeren om ons te beschermen.
Ik kan het niet genoeg benadrukken: de bevolking beschouwt een fietser als een gast (en dat is natuurlijk niet het geval als je daar in legeruniform komt) en die moet behandeld worden volgens de Islamitische voorschriften van gastvrijheid. Ook al kom je uit het Westen, je wordt niet geassocieerd met de politiek van je regering.
Nederland kent men van het voetbal (in Pakistan van het hockeyen) en niet van de aanwezigheid in, bijvoorbeeld, Afganistan.
Natuurlijk lopen er gekken rond, ik probeer niet naief te zijn, maar het is allemaal heel veel minder gevaarlijk dan gedacht. Her verkeer hier vind ik veel gevaarlijker.
Nog het volgende over Egypte: twee jaar geleden kwam ik in Luxor twee Duitsers tegen die er in geslaagd waren om bijna hele Nijl van Cairo tot Luxor af te fietsen. Beide spraken goed Arabisch (volgens hun een absolute noodzaak) en gaven bij iedere politiepost op dat ze naar de eerstvolgende stad gingen en dan met de trein verder zouden gaan. Een enkel keer kregen ze escorte mee. Een keer werden ze door de politie op de trein naar Luxor gezet, maar stapte doodleuk bij het volgende station weer uit. Ze hebben ontegenzeggelijk een avontuur meegemaakt dat ze nog jaren kunnen blijven vertellen, maar eerlijk gezegd vonden ze het wel heel veel gedoe en niet zo heel erg leuk.
Als je kijkt naar de ontwikkelingen de afgelopen twee jaar denk ik niet dat het nu meer ontspannen is, integendeel.
Ik heb zelf langs de golf van Akaba (Sinai) en een paar honderd kilometer langs de Rode zee gefietst (tot ik niet verder mocht van bepaalde uniformpjes) in januari 2005.
)
