DickvL schreef: ↑zo 09 feb, 2020 08:21
Geen probleem Flix, ik hou wel van tegengeluid.
In het dagelijks leven heb ik me nog nooit bezig gehouden met het rijden van een elektrische fiets. In mijn jeugd, om een voorbeeld te noemen, had ik ook geen brommer. Fietsen, dat was het leven of wandelen. Hierin vond ik de ultieme beleving van de natuur. Voor een elektrische fiets voel ik me nog veel te jong en te fit. Met gemak houd ik "trapondersteuners" bij.
Waarom dan wel elektrisch voor mijn reis naar Spanje? Ooit heb ik geprobeerd onze schoonzoon bij te houden op een normale mountainbike in de Spaanse bergen. Dat was zowel voor hem als voor mij frustrerende ervaring. Na 10 kilometer hing ik met mijn tong over het stuur.
Tja, je hebt het wel eens, twee mensen die precies gelijk presteren, maar het is zeldzaam, zelfs bij een eeneiige tweeling blijkt na een tijdje dat het niet twee identieke duplicaten zijn.
Of te wel, zoals mijn grote leermeerster(es) dan zei: "Precies gelijk is het bijzondere geval van verschillend".
Dat dus over de theorie van de tong over het stuur.
En dan de praktijk.
Ik stap regelmatig op de fiets, meestal alleen voor de boodschappen nabij. minder vaak voor de boodschappen iets verder en zo nu en dan voor een rondje van meer kilometers. Met name als ik boodschappen doe trap ik bij tijd en wijle echt lekker rap, zo dat ik vaak genoeg de tong een eindje richting stuur zie gaan ... dat is nl het moment dat je wat doet aan het "kracht-trainen", fiets je fluitend rond dan kan je net zo goed op de bank blijven zitten, dan zijn wellicht in en uit de auto stappen en de meters tussen parkeerplaats en winkel meer "training".
En dan komt de fietsvakantie, dan is het eigenlijk altijd zo dat de eerste dagen voelen alsof het niet/nooit meer wat wordt. Het is een beetje trainings-afhankelijk, maar ook met extra training is een hele dag in het zadel toch lang, langer als je trainde (en de dag daarna zat eigenlijk nooit in die training vooraf).
Ben je wat gewend - fiets je vaker en ook vaker langer - dan is die eerste gewenning heel snel achter de rug en dan is dag in dag uit fietsen snel heel gewoon. Wat je daarna ineens merkt ... die fiets die eerst toch traag en zwaar was wordt ineens rapper, en de bakker boven op het kerkplein is ineens een stuk dichter bij, niet meer een opgaaf waar je tegenaan kijkt. (Ik zie het altijd aan de hobbelpaadjes die ik eind van de dag nog neem op zoek naar mijn wild-kampeerplekje, die paadjes worden steeds langer en de kampeerplekjes steeds mooier.)
En thuis, thuis heb ik het voordeel van een stad met een "berg" (in het buitenland lachen ze om onze molshoop). Het hele jaar is onze "berg" een berg, alleen in de eerste weken na de fietsvakantie is het hoogstens een heuveltje.
Of te wel, naast de acute "krachttraining" heb je ook een trage training, een duurtraining, met die duurtraining neemt je spiermassa niet eens daverend toe, maar ... je gaat steeds efficiënter je spieren gebruiken, je wordt van dezelfde prestatie gewoon minder moe.
Zou je jaarrond in Spanje op de MTB rondtrappen dan zou je waarschijnlijk alleen de normale (on)gelijkheid bespeuren.
Overigens is het maar de vraag of de Spaanse schoonzoon zonder training tegen onze tegenwind kan ...
.... wellicht wil hij hier een speciale tegenwind-fiets met ondersteuning.
