Het gevoel zal ook wel een beetje komen doordat je er deze keer wel erg veel woorden voor nodig hebt die in dit geval ook voornamelijk andermans woorden zijn, niet?
Additionally, paste this code immediately after the opening
tag:Wat een prachtig verhaal!thijz schreef: ↑ma 03 jun, 2019 15:20Al bikepackend kom ik zoveel vriendelijke mensen tegen!
De meest bijzondere ontmoeting was in 2017 in Tsjechie, op weg van Arnhem naar Praag en net over de Tsjechische grens. Wij fietsten al een halve dag, de laatste 3 uur door steeds meer regen en we waren er wel klaar mee. Net voorbij een klein dorpje stond nog een huisje, met op de oprit een man die zijn auto aan het inpakken was. Wij vroegen hem of hij wist waar ergens in de buurt een B&B of een hotel was. Zonder nadenken zei hij dat hij net op weg wilde gaan om 2 dagen familie in Duitsland te bezoeken en dat we gerust zijn huis 1 of 2 dagen mochten gebruiken. Hij nam de tijd om ons, verregend en al, over te halen. Voordat we het doorhadden had hij zijn bed verschoond en de enorme houtkachel aangestoken. Wij vroegen of er een supermarkt in de buurt was, hierop wees hij naar de keuken en koelkast en zei dat we mochten pakken wat we wilden. Hij wees ons nog de sauna in de kelder, wees aan waar het hout lag, gaf wat uitleg over de verwarming en daarna vertrok hij. Wij waren vreemd genoeg een beetje achterdochtig maar zijn ontzettend vriendelijke uitstraling deed ons beslissen dat het gewoon een heel erg aardige man was. De volgende dag regende het nog steeds, een dagje luieren paste gelukkig in ons schema, dus die dag hebben we niet veel meer gedaan dan voor de houtkachel zitten en even boodschappen doen in het dorpje een paar km terug. En zo zaten we de enige 2 regendagen van de reis in een prachtig, warm, knus huis met veel kunst aan de muur en met zorg en liefde ingericht. De ochtend er na waren we onze fietsen aan het optuigen om weer te vertrekken toen Vaclav terug kwam. Hij was oprecht blij dat wij zo genoten hadden van zijn huis. Hij vertelde nog iets over zijn werk, hij was dirigent van een jeugdkoor, vroeg over ons werk in de gehandicaptenzorg en hij gaf nog wat tips over onze route. Uiteraard hebben we zijn koelkast vol achter gelaten en hebben we een poging gewaagd om hem te betalen maar daar wilde hij niks van weten. Zoveel vertrouwen en zoveel belangeloze goedheid, het was hartverwarmend.