vr 05 jul, 2019 16:33
Beste mede-forummers,
Al enige tijd lees ik mee op dit forum. Ik heb me besloten aan te melden omdat ik na mijn tweede fietsvakantie nu echt fan ben en hoop in de toekomst nog mooie tochten te mogen maken. Vorig jaar ben ik van Noord Italië naar Bazel gefietst. Gisteren ben ik teruggekomen van tien dagen fietsen van Krakau naar Boekarest. Dit is me erg goed bevallen, het prettige in contreien is ook dat je met een beperkt budget het overnachten in een tent kunt afwisselen met iets meer comfort in hotels of hostels. Ik fiets met een Santos Travelmaster 2.8 die ik tweedehands heb kunnen kopen. Ik ben iemand die graag veel kilometers maakt en zowel verhard als onverharde wegen fietst, dat doet die naar alle tevredenheid. Enige minpunt vind ik de remmen. Het enthousiasme voor de Magura velgremmen deel ik niet zo, zeker als je graag door bergachtig gebied fiets remmen ze naar mijn mening ondermaats. Hierbij wel de kanttekening dat ik zelf 110 kg week, met 70 kg zal de ervaring ongetwijfeld anders zijn.
Bij benadering de route die ik heb afgelegd.
https://www.google.com/maps/dir/Krak%C3 ... rce=mstt_0
Door mensen in mijn omgeving werd ik voor gek verklaard dat ik mijn route niet zorgvuldig van tevoren had uitgestippeld. Zelf was ik ervan overtuigd dat het alleen op basis van Google Maps wel moest lukken. Ik benoem dit ter geruststelling van anderen, zeker in dit soort landen waar recreëren in de regel alleen voor de dommen is zijn er praktisch geen wegen. Het navigeren is daarom, zelfs voor iemand met een IQ gelijk aan die van een meloen, eenvoudig.
Voor mensen die overwegen naar deze landen te gaan, hieronder nog wat do's and dont's. Eerst echter nog een aantal kiekjes.
https://photos.app.goo.gl/awycHUKF7TADAjJZA
Kamperen in Slowakije nabij de grens met Oekraïne.
https://photos.app.goo.gl/JecxrzHaEWpom3B99
Deze boom viel letterlijk voor mijn neus op de grond in Slowakije. Ik schreeuwde nog ter waarschuwing. De lokale bosbouw bleek echter niet een geintje te hebben uitgehaald. De boom had zijn beste tijd gehad.
https://photos.app.goo.gl/FUJKd1Me6kbPpqcE8
Genoeg dikke SUV's maar ook nog veel paard en wagen in Roemenië en Oekraïne.
https://photos.app.goo.gl/rxWpmkLiaLB1ybx59
Sighișoara
Do's:
- Het eerste gedeelte Polen was misschien wel het allermooist. Ik vertrok op zaterdag vanuit Krakau en het was grappig en mooi om te zien dat de Polen niet van stilzitten houden. Prachtige mooie huizen te zuiden van Krakau, praktisch allemaal in de weer met hun bosmaaier. Vriendelijke mensen en echt een idyllisch achtig landschap. Beetje Asterix en Obelix achtig met weelderig begroeide tuinen. En voor Google navigatie werkt de fietsnavigatie hier perfect!
- De Schwalbe Marathon Mondial banden. In Roemenië lag letterlijk overal langs de kant van de drukke wegen (soms ontkom je er niet aan) glas. Ik heb slechts één keer een lekke band gehad, toch wel een klein wonder wat mij betreft, zeker omdat ik toch zeker vijf bar in de banden had zitten.
- Roemenië, prachtig land. Al eens gelezen in een ander topic maar wat een contrast met Oekraïne. Waar in Oekraïne de gemiddelde auto meer uitstoot dan het totale verkeer op zwarte zaterdag op de Brennerpas. Het is goed merkbaar dat Roemenië is toegetreden tot de EU, wegen zijn aanmerkelijk beter, sophisticated supermarkten. Je voelt je er gewoon veiliger dan in Oekraïne of (oost) Slowakije. De natuur is er prachtig, vooral in het noorden en rondom Brasov!
Dont's:
- Ik ging trots op reis met het idee dat ik dit keer toch echt het absolute minimum aan spullen meenam. Helaas bleek ik weer veel te veel te hebben meegenomen, vooral aan kleding. Een hotelletje of hostel kon er in deze landen zo nu en dan wel vanaf, een wasje draaien is hier vaak ook wel optie.
- Circa 20 uur in de Flixbus. Voor de heenreis ben ik met de Flixbus naar Krakau gegaan. Uit milieuoogpunt maar ook omdat mij dit minder gedoe leek en dat ik er bijna van verzeker zou zijn dat de fiets heel aan zou komen.
Dit laatste was het geval dus allicht is het daarom toch een goede keus geweest. Wat minder was is dat bij een overstap in Duisburg de chauffeur vergeten was mijn Ikea tas met Ortlieb tas was vergeten over te zetten in de andere bus terwijl hij beweerde dat alles overgepakt was. Bij aankomst in Krakau wilde ik natuurlijk weer eerst mijn fiets 'veiligstellen'. Onder alle druk waar de laag vliegende Ryanair piloten onder staan vergat de chauffeur ook hier dat mijn bagage nog in het ruim stond. Ik verwijt het de chauffeurs niet zozeer, zelf zou ik deze fout waarschijnlijk ook regelmatig maken wanneer je onder druk weer snel op je volgende bestemming moet zijn. Maar wees er dus alert op dat je zelf alle spullen mee krijgt want voor je weet rijden ze weg.
- Gelukkig heb ik niet voor de Flixbus gekozen voor Boekarest naar huis. Ik heb een ticket geboekt bij KLM. Dit boekingsproces verliep prima. Hotel in Boekarest geboekt dicht bij de luchthaven en (zo bleek later) achter één van de vele Decathlons in de stad. Hier een fietsdoos gekocht. Deze bleek te groot te zijn op de luchthaven, nog veel gedoe om gehad. Ik was in de veronderstelling dat alle fietsdozen binnen de vereiste maatmarges van de KLM zou liggen. Ik heb op de luchthaven een stuk van de doos gesneden en die provisorisch weer vastgeplakt. Uiteraard heeft het personeel op de luchthaven het altijd druk met anderen al zit er een hele rij te zuchten en te puffen al denken, 'weer zo'n vervelende klant met een fiets'. Uiteindelijk namen twee heren van de douane de fiets meenemen in de lift, ik moest maar wachten. Uiteindelijk kwamen ze terug met de mededeling dat de doos te groot was voor het scanapparaat. Ik kon wel door de grond zakken met nog ongeveer een half uur tot mijn vlucht. Of mijn blik empathie opwekte waardoor één van de jongens zei het is goed en zei dat de fiets meekon weet ik niet maar uiteindelijk kwam de fiets wonderwel op Schiphol aan.
Lang verhaal kort. Na zelf geconstateerd te hebben dat mijn fiets gelukkig aangekomen is en ook nog eens ongeschonden ontmoette ik een man en een vrouw die naar een andere bestemming waren geweest. Eén van hun Idworx fietsen die nog praktisch splinternieuw waren was het frame op een plek helemaal kapot. Dit was gebeurd op de heenreis waardoor ze één fiets hadden moeten huren op bestemming.
Waarschijnlijk zal de luchtvaartmaatschappij het wel vergoeden maar het is toch een hoop gedoe allemaal. Ik denk dat ik mijn volgende fietsvakantie de fiets maar op de boor naar Noorwegen zet. Het afhankelijk zijn van vervoer en van anderen staat ook zo haaks op de fietsvakantie an sich, wat natuurlijk vooral mooi vanwege de vrijheid die je ervaart.
Al enige tijd lees ik mee op dit forum. Ik heb me besloten aan te melden omdat ik na mijn tweede fietsvakantie nu echt fan ben en hoop in de toekomst nog mooie tochten te mogen maken. Vorig jaar ben ik van Noord Italië naar Bazel gefietst. Gisteren ben ik teruggekomen van tien dagen fietsen van Krakau naar Boekarest. Dit is me erg goed bevallen, het prettige in contreien is ook dat je met een beperkt budget het overnachten in een tent kunt afwisselen met iets meer comfort in hotels of hostels. Ik fiets met een Santos Travelmaster 2.8 die ik tweedehands heb kunnen kopen. Ik ben iemand die graag veel kilometers maakt en zowel verhard als onverharde wegen fietst, dat doet die naar alle tevredenheid. Enige minpunt vind ik de remmen. Het enthousiasme voor de Magura velgremmen deel ik niet zo, zeker als je graag door bergachtig gebied fiets remmen ze naar mijn mening ondermaats. Hierbij wel de kanttekening dat ik zelf 110 kg week, met 70 kg zal de ervaring ongetwijfeld anders zijn.
Bij benadering de route die ik heb afgelegd.
https://www.google.com/maps/dir/Krak%C3 ... rce=mstt_0
Door mensen in mijn omgeving werd ik voor gek verklaard dat ik mijn route niet zorgvuldig van tevoren had uitgestippeld. Zelf was ik ervan overtuigd dat het alleen op basis van Google Maps wel moest lukken. Ik benoem dit ter geruststelling van anderen, zeker in dit soort landen waar recreëren in de regel alleen voor de dommen is zijn er praktisch geen wegen. Het navigeren is daarom, zelfs voor iemand met een IQ gelijk aan die van een meloen, eenvoudig.
Voor mensen die overwegen naar deze landen te gaan, hieronder nog wat do's and dont's. Eerst echter nog een aantal kiekjes.
https://photos.app.goo.gl/awycHUKF7TADAjJZA
Kamperen in Slowakije nabij de grens met Oekraïne.
https://photos.app.goo.gl/JecxrzHaEWpom3B99
Deze boom viel letterlijk voor mijn neus op de grond in Slowakije. Ik schreeuwde nog ter waarschuwing. De lokale bosbouw bleek echter niet een geintje te hebben uitgehaald. De boom had zijn beste tijd gehad.
https://photos.app.goo.gl/FUJKd1Me6kbPpqcE8
Genoeg dikke SUV's maar ook nog veel paard en wagen in Roemenië en Oekraïne.
https://photos.app.goo.gl/rxWpmkLiaLB1ybx59
Sighișoara
Do's:
- Het eerste gedeelte Polen was misschien wel het allermooist. Ik vertrok op zaterdag vanuit Krakau en het was grappig en mooi om te zien dat de Polen niet van stilzitten houden. Prachtige mooie huizen te zuiden van Krakau, praktisch allemaal in de weer met hun bosmaaier. Vriendelijke mensen en echt een idyllisch achtig landschap. Beetje Asterix en Obelix achtig met weelderig begroeide tuinen. En voor Google navigatie werkt de fietsnavigatie hier perfect!
- De Schwalbe Marathon Mondial banden. In Roemenië lag letterlijk overal langs de kant van de drukke wegen (soms ontkom je er niet aan) glas. Ik heb slechts één keer een lekke band gehad, toch wel een klein wonder wat mij betreft, zeker omdat ik toch zeker vijf bar in de banden had zitten.
- Roemenië, prachtig land. Al eens gelezen in een ander topic maar wat een contrast met Oekraïne. Waar in Oekraïne de gemiddelde auto meer uitstoot dan het totale verkeer op zwarte zaterdag op de Brennerpas. Het is goed merkbaar dat Roemenië is toegetreden tot de EU, wegen zijn aanmerkelijk beter, sophisticated supermarkten. Je voelt je er gewoon veiliger dan in Oekraïne of (oost) Slowakije. De natuur is er prachtig, vooral in het noorden en rondom Brasov!
Dont's:
- Ik ging trots op reis met het idee dat ik dit keer toch echt het absolute minimum aan spullen meenam. Helaas bleek ik weer veel te veel te hebben meegenomen, vooral aan kleding. Een hotelletje of hostel kon er in deze landen zo nu en dan wel vanaf, een wasje draaien is hier vaak ook wel optie.
- Circa 20 uur in de Flixbus. Voor de heenreis ben ik met de Flixbus naar Krakau gegaan. Uit milieuoogpunt maar ook omdat mij dit minder gedoe leek en dat ik er bijna van verzeker zou zijn dat de fiets heel aan zou komen.
Dit laatste was het geval dus allicht is het daarom toch een goede keus geweest. Wat minder was is dat bij een overstap in Duisburg de chauffeur vergeten was mijn Ikea tas met Ortlieb tas was vergeten over te zetten in de andere bus terwijl hij beweerde dat alles overgepakt was. Bij aankomst in Krakau wilde ik natuurlijk weer eerst mijn fiets 'veiligstellen'. Onder alle druk waar de laag vliegende Ryanair piloten onder staan vergat de chauffeur ook hier dat mijn bagage nog in het ruim stond. Ik verwijt het de chauffeurs niet zozeer, zelf zou ik deze fout waarschijnlijk ook regelmatig maken wanneer je onder druk weer snel op je volgende bestemming moet zijn. Maar wees er dus alert op dat je zelf alle spullen mee krijgt want voor je weet rijden ze weg.
- Gelukkig heb ik niet voor de Flixbus gekozen voor Boekarest naar huis. Ik heb een ticket geboekt bij KLM. Dit boekingsproces verliep prima. Hotel in Boekarest geboekt dicht bij de luchthaven en (zo bleek later) achter één van de vele Decathlons in de stad. Hier een fietsdoos gekocht. Deze bleek te groot te zijn op de luchthaven, nog veel gedoe om gehad. Ik was in de veronderstelling dat alle fietsdozen binnen de vereiste maatmarges van de KLM zou liggen. Ik heb op de luchthaven een stuk van de doos gesneden en die provisorisch weer vastgeplakt. Uiteraard heeft het personeel op de luchthaven het altijd druk met anderen al zit er een hele rij te zuchten en te puffen al denken, 'weer zo'n vervelende klant met een fiets'. Uiteindelijk namen twee heren van de douane de fiets meenemen in de lift, ik moest maar wachten. Uiteindelijk kwamen ze terug met de mededeling dat de doos te groot was voor het scanapparaat. Ik kon wel door de grond zakken met nog ongeveer een half uur tot mijn vlucht. Of mijn blik empathie opwekte waardoor één van de jongens zei het is goed en zei dat de fiets meekon weet ik niet maar uiteindelijk kwam de fiets wonderwel op Schiphol aan.
Lang verhaal kort. Na zelf geconstateerd te hebben dat mijn fiets gelukkig aangekomen is en ook nog eens ongeschonden ontmoette ik een man en een vrouw die naar een andere bestemming waren geweest. Eén van hun Idworx fietsen die nog praktisch splinternieuw waren was het frame op een plek helemaal kapot. Dit was gebeurd op de heenreis waardoor ze één fiets hadden moeten huren op bestemming.
Waarschijnlijk zal de luchtvaartmaatschappij het wel vergoeden maar het is toch een hoop gedoe allemaal. Ik denk dat ik mijn volgende fietsvakantie de fiets maar op de boor naar Noorwegen zet. Het afhankelijk zijn van vervoer en van anderen staat ook zo haaks op de fietsvakantie an sich, wat natuurlijk vooral mooi vanwege de vrijheid die je ervaart.
