Rheinradweg met de racefiets

[etmbejo]

Ik wil in de eerste week van september van Basel naar Breda fietsen langs de Rheinradweg. Ik wil graag met de racefiets, weinig bepakking en overnachten in B&B's.

Hoe zijn de wegen in op het Duitse traject? Zijn daar geasfalteerde wegen of is het veel op gravelwegen rijden?

[Wim]

Asfalt is er overal en in Duitsland is dat goed. Dat zijn dan wel vrij drukke wegen. Fietspaden en fietsroutes zijn er ook genoeg maar dan is het veel gravel en zo.

[Adieu]

Wij hebben twee jaar geleden vanaf Basel tot aan Strassbourg het Franse deel gefietst en daarna het Duitse deel. Sommige stukken zijn asfalt, maar zeker niet overal. Je treft ook regelmatig gravel en bestrating (straatstenen) aan.

Ik weet niet of niet geasfalteerde stukken ergens te traceren zijn op internet o.i.d. Zo ja, dan kun je wellicht zelf alternatieve routes bedenken.

Zo mooi geasfalteerd als hieronder is het lang niet overal.

Nog even ter aanvulling: voor zover ik me kan herinneren zijn de fietspaden voornamelijk van asfalt waar ze parallel aan een autoweg lopen, zoals op de foto. We hebben ook stukken langs de Rijn gefietst waar geen autoweg in de buurt was en troffen we veelal gravel aan, zoals op de foto hieronder.

[peter de rijk]

Hou er rekening mee dat het ook begin september nog bij mooi weer en vooral in het weekend langs de Rijn heel druk kan zijn met fietsende Duitse families (veel kinderen ook) en dat de fietspaden smal kunnen zijn. Dat haalt je moyenne omlaag, tenzij je op je racefiets rücksichtslos overal langs scheurt, maar dat stelt de Duitser niet echt op prijs. Reken dan op schrik- of zelfs scheldreacties en monteer in elk geval een harde bel.

[etmbejo]

Ik vrees dat ik mijn plan toch moet herzien. Gravellen op een racefiets met bagage is echt geen optie. Natuurlijk heb ik een bel, en aanpassen aan families is geen probleem want dat doe ik in NL ook.

Maar het wegdek is wel een dingetje dat me bezighoud. Klinkers gaat prima, grind dus niet.

[marcelvos]

Gewoon lekker gaan, dat stukje grint kom je wel door. Ik heb de route2 keer gereden op en brompton met kojak smalle bandjes. In het slechtste geval moet je een stukje lopen, dat geeft toch niets? De meeste fietsers gaan zwaar overuitgerust, (Dat is geen Nederlands, maar wel een feit) op weg. Mijn ervaring is Dat 90% prima te doen is en dat er vaak een alternatief is. Veel plezier!

[123456]

Of door Frankrijk naar huis rijden. Kun je je eigen route bedenken. Bij het maken van de route af en toe even op Streetview kijken naar het wegdek (kan in Duitsland meestal niet). En waarschijnlijk is het nog afwisselender ook.

[Westveen]

IK zou het zeker gaan doen. Het is een prachttocht. Zelf zijn wij vanaf Konstanz via Basel naar Köln gefietst. De franse stukken vielen mij bar tegen, qua bestrating. Er zit inderdaad een behoorlijk stuk met gravel tot Kehl (Strassburg), maar dat is best te doen denk ik. Köln zelf is megadruk in de zomer, maar waar niet met water en een miljoen inwoners? Mijn zoon is toen nog alleen verder gefietst, maar vond het stuk tussen Köln en Duisburg niet mooi en slecht asfalt. Volgens mij zat hij in de mopperstand aangezien het alleen fietsen hem zwaar viel. Het Mittelrheintal tussen Mainz en Koblenz mag je zeker niet missen. Speyer heeft een volledig romaanse Domkerk en een heel bijzonder technisch museum, maar daar flits je vast langs met de racefiets.
Veel plezier Maarten.

[groverr]

Mijn eerste fietsvakantie heb ik ook de Rijn gevolgd op een racefiets met rekje en tassen, maar dan de andere kant op. Mijn bevindingen zijn dat tussen Duisburg en Keulen (rechteroever) de Eurovelo15 veel kruip door sluip door stukken kent. Dat betekent in Duitsland regelmatig door bosjes met muggen en langs moestuintjes over onverharde paden. Ook een aantal bruggen over snelwegen en dan weer door woonwijken. Dat is inderdaad niet prettig, zoals de zoon van Maarten terecht opmerkt. Vanaf Keulen (en vanaf Bonn de linker oever) tot Bingen rij je langs de provinciale weg totdat het dorpje begint. Daar gaat het fietspad het park in (soms half verhard) en gaat dan over de boulevard van het dorpje, die veelal zijn betegeld met nauw op elkaar aansluitende golvende betonbakstenen. Dat zijn geen Waaltjes of zo iets, waar je helemaal van uit elkaar rammelt. Gewoon niet maximale bandendruk en dan voel je de randjes al niet meer. Bij Bingen is er even een stukje zand, maar je ziet de doorgaande weg gewoon lopen en die kan je dan ook kiezen. Om de een of andere reden kom je niet door Ludwigshafen, maar moet je door andere dorpjes en een half verhard bospad. Best te doen.
Al redelijk snel na de Franse grens kom je stukken langs de provinciale weg te rijden naar Strasbourg. Vanaf Strasbourg ga je langs het Rhone - Rijnkanaal. Dat is voor een groot deel half verhard tot aan Neuf Breisach en tussen Mulhouse en Basel heb je weer een stuk langs een kanaal dat half verhard is. Het is dan witte klei, vergelijkbaar met schelpenpaadjes. Het zijn niet de grove stenen, zoals op de Duitse Schotterwegen. Uit ervaring weet ik dat na regen je fiets er witgeel uit ziet van de klei en dat de naaktslakken in je versnellingskabels hangen als die buitenom lopen. Gewoon even stoppen bij een wasbox. Neem wel in Duitsland minimaal 25 mm banden en een dikker stuurlint, omdat er nooit zo mooi asfalt ligt als in Nederland. Ik vind het wel een route om lekker kilometers te trappen. Zorg wel voor een GPS, omdat je vaak moet afslaan en je de kleine bordjes ook snel mist. Je kan dan ook gemakkelijk even kijken als je een paadje ziet wat je niet in wilt.