Vrijdag 5 en zaterdag 6 april j.l. heb ik een mooie fietstocht in het zuidelijke deel van provincie Utrecht gefietst. In de stromende regen van huis naar station Baflo en voor Amersfoort betaalde ik € 12,50 plus € 6,90 voor de fiets. De trein was een DDM-dubbeldekker. Aankomst Amersfoort 12.55 uur. In provincie Utrecht scheen de zon, afwisselend met mooie wolkenluchten en had ook mooi de wind mee. Bestemming Wijk bij Duurstede. De tocht ging via Leusden, landgoed Den Treek, de pyramide van Austerlitz, Doorn, Langbroek, Wijk bij Duurstede, Cothen, Werkhoven naar Bunnik, waar ik ging overnachten. Eerst bossen en heide met hier en daar statige huizen en kastelen. In het Maarten Maartenshuis net boven Doorn heb ik rond 1970 een congres van de vakbond bijgewoond, daarom wou ik hier nog even een kijkje nemen.
Hierna verkeerde het fietspad tot de N225 in slechte staat, oppassen dus. Het kruispunt met de stoplichten bij de kerk in Doorn was erg druk, zelfs midden op een doorweekse dag stonden er files vanuit alle vier richtingen.
Het kasteel Huis te Doorn weigerde ik te fotograferen, want Kaiser Wilhelm was verantwoordelijk voor het in puin schieten van heel België en half Frankrijk. Alleen al in Vlaanderen gingen er 440 historische molens door het oorlogsgeweld verloren. De loopgraven, modder en bloedbaden. Totaal zinloos…. Hij heeft niet eens voor een tribunaal terecht gestaan.
Hier liep de Utrechtse Heuvelrug vrij scherp over in het groene weidelandschappen met veel aardige rietgedekte T-vormige boerderijen. Langbroek is daar een mooi voorbeeld van. Het fietspad naar Cothen was afgesloten, dus flink omrijden via Steenen Brug. Maar je krijgt er veel landschapsschoon voor terug. Het imposante witte kasteel Sandenburg, nog bewoond door een graaf.
In Wijk bij Duurstede wat rondgekeken. Dan de molens van Cothen en Werkhoven in ogenschouw genomen, die beide zo’n 20 jaar geleden herbouwd zijn. En de kale molenromp van Van Zijl in Bunnik nog? Net voor het viaduct van de A12 zag ik in de Kromme Rijn een roerdomp, een zeldzame vogel. Met een plons verdween hij in het water. Maar voor het eerst gezien! Ik ben namelijk vogelliefhebber.
Na nog even in een snackbar gegeten te hebben, koerste ik op de jeugdherberg Rhijnauwen af. In 1980 heb ik hier nog geslapen, maar het park is zojuist heringericht met voor het statige huis een nieuwe brug. Wat wil je, voor € 23,85 overnachten in zo’n fraai pand inclusief ontbijt!
Omdat ik zo gesteld ben op m’n gele Giant, niet naar de fietsenstalling maar (stiekem) mee naar mijn slaapkamer. Helaas liet ik het fietscomputertje bij het afnemen per ongeluk op de vloer vallen, alles gewist. Later zal ik hem thuis moeten resetten.
Toen het nacht werd, kleurde de hemel door de lichtvervuiling van stad Utrecht! Bij mij thuis zie ik makkelijker sterren. Waar ik woon is het de donkerste plek van heel Nederland.
De volgende dag heerlijk comfortabel ontbeten, het brood was warm, twee koffie en corn flakes hierna.
Dan op weg naar Utrecht. De familieleden van m’n vrouw, die inmiddels naar Amerika zijn geëmigreerd, waren uit Utrecht afkomstig. Op hun oude adressen de huizen gefotografeerd, evenals mijn oude schoolgebouw naast het station Vaartsche Rijn.
Dan had ik straks een landelijke ledenvergadering van molenaars in de houtzaagmolen De Ster in de wijk Lombok. Daarvoor had ik m’n fietskleding voor gewone kleren met een jas met het logo van mijn molenstichting. Daarom mijn groene Karrimor-tas, zelfs voor één nacht. Na afloop per trein van Utrecht CS naar huis tegen hetzelfde tarief als gisteren. Een hele boel foto’s en enkele video’s houden de herinnering levend.
Naar schatting 83 km gefietst. Hieronder volgen de foto's!
Hierna verkeerde het fietspad tot de N225 in slechte staat, oppassen dus. Het kruispunt met de stoplichten bij de kerk in Doorn was erg druk, zelfs midden op een doorweekse dag stonden er files vanuit alle vier richtingen.
Het kasteel Huis te Doorn weigerde ik te fotograferen, want Kaiser Wilhelm was verantwoordelijk voor het in puin schieten van heel België en half Frankrijk. Alleen al in Vlaanderen gingen er 440 historische molens door het oorlogsgeweld verloren. De loopgraven, modder en bloedbaden. Totaal zinloos…. Hij heeft niet eens voor een tribunaal terecht gestaan.
Hier liep de Utrechtse Heuvelrug vrij scherp over in het groene weidelandschappen met veel aardige rietgedekte T-vormige boerderijen. Langbroek is daar een mooi voorbeeld van. Het fietspad naar Cothen was afgesloten, dus flink omrijden via Steenen Brug. Maar je krijgt er veel landschapsschoon voor terug. Het imposante witte kasteel Sandenburg, nog bewoond door een graaf.
In Wijk bij Duurstede wat rondgekeken. Dan de molens van Cothen en Werkhoven in ogenschouw genomen, die beide zo’n 20 jaar geleden herbouwd zijn. En de kale molenromp van Van Zijl in Bunnik nog? Net voor het viaduct van de A12 zag ik in de Kromme Rijn een roerdomp, een zeldzame vogel. Met een plons verdween hij in het water. Maar voor het eerst gezien! Ik ben namelijk vogelliefhebber.
Na nog even in een snackbar gegeten te hebben, koerste ik op de jeugdherberg Rhijnauwen af. In 1980 heb ik hier nog geslapen, maar het park is zojuist heringericht met voor het statige huis een nieuwe brug. Wat wil je, voor € 23,85 overnachten in zo’n fraai pand inclusief ontbijt!
Omdat ik zo gesteld ben op m’n gele Giant, niet naar de fietsenstalling maar (stiekem) mee naar mijn slaapkamer. Helaas liet ik het fietscomputertje bij het afnemen per ongeluk op de vloer vallen, alles gewist. Later zal ik hem thuis moeten resetten.
Toen het nacht werd, kleurde de hemel door de lichtvervuiling van stad Utrecht! Bij mij thuis zie ik makkelijker sterren. Waar ik woon is het de donkerste plek van heel Nederland.
De volgende dag heerlijk comfortabel ontbeten, het brood was warm, twee koffie en corn flakes hierna.
Dan op weg naar Utrecht. De familieleden van m’n vrouw, die inmiddels naar Amerika zijn geëmigreerd, waren uit Utrecht afkomstig. Op hun oude adressen de huizen gefotografeerd, evenals mijn oude schoolgebouw naast het station Vaartsche Rijn.
Dan had ik straks een landelijke ledenvergadering van molenaars in de houtzaagmolen De Ster in de wijk Lombok. Daarvoor had ik m’n fietskleding voor gewone kleren met een jas met het logo van mijn molenstichting. Daarom mijn groene Karrimor-tas, zelfs voor één nacht. Na afloop per trein van Utrecht CS naar huis tegen hetzelfde tarief als gisteren. Een hele boel foto’s en enkele video’s houden de herinnering levend.
Naar schatting 83 km gefietst. Hieronder volgen de foto's!