wo 19 sep, 2018 23:21
In oktober 2016 reed ik met zoon Pim in de aanhangfiets mee met de Huttentocht. Het was fris maar zonnig weer, en ‘s avonds op de camping werd er een vuurtje ontstoken. Dat was de eerste keer dat ik kennis maakte met Anita, toen voor de tweede keer mee met een Wereldfietseractiviteit. Ze viel me op, omdat ze - naar mijn mening - erg leuke grapjes maakte, en haar openheid sprak me aan. Op die zondag reden we grote stukken met elkaar mee en maakte we nader kennis.
Niet lang daarna volgde een eerste kus die leidde naar een relatie van anderhalf jaar. In die tijd maakten we veel fietstochten, dronken op het leven, wandelden door de bergen, maakten geregeld ruzie en maakten het evenzovele keren weer goed. We spraken over het vroege overlijden van haar ouders, over haar leven en werk in Afrika, en zij probeerde mij te overtuigen dat voetbal toch echt wel een leuke sport is. In de zomer van 2017 maakten we met twee kinderen - Anita ‘leende’ een nichtje - een fietstocht door Frankrijk.
Anita heeft lange tijd in Afrika gewoond, en dat heeft overduidelijk invloed gehad op haar levenshouding. Levenslustig, relativerend, en met een schare hele en halve Afrikaanse familieleden om zich heen.
Onze relatie is begin dit jaar tot een einde gekomen, maar gelukkig zijn we hele goede vrienden gebleven. Dat was ook typisch Anita: geen rancune, geen wrok, maar vol liefde proberen het beste te zien en vooral het beste er van maken.
Vorige week klaagde ze over hoofdpijn en misselijkheid, en afgelopen maandag is ze met een spoedtransport van haar woonplaats Wageningen naar het UMC in Utrecht gebracht. De diagnose was een hersenbloeding in de kleine hersenen. Na de operatie heeft haar lichaam geen kans gezien de functies weer over te nemen van de apparatuur.
Ze is nu klinisch dood, maar ligt nog wel aan de beademing. Zodra de familie er klaar voor is zal zij overlijden.
Zodra er meer bekend is over de mogelijkheid tot het nemen van afscheid en de uitvaartplechtigheid zal ik dat op het forum vermelden.
NB 20 september 08:50: Anita is hersendood, maar wordt nu nog in leven gehouden met machines. Zodra haar dochters haar los kunnen laten zal zij officieel komen te overlijden.
NB 20 september 22:00: Vanavond ben ik met de familie van Anita bij het definitieve afscheid geweest. Rond 21 uur is ze vredig ingeslapen.
Niet lang daarna volgde een eerste kus die leidde naar een relatie van anderhalf jaar. In die tijd maakten we veel fietstochten, dronken op het leven, wandelden door de bergen, maakten geregeld ruzie en maakten het evenzovele keren weer goed. We spraken over het vroege overlijden van haar ouders, over haar leven en werk in Afrika, en zij probeerde mij te overtuigen dat voetbal toch echt wel een leuke sport is. In de zomer van 2017 maakten we met twee kinderen - Anita ‘leende’ een nichtje - een fietstocht door Frankrijk.
Anita heeft lange tijd in Afrika gewoond, en dat heeft overduidelijk invloed gehad op haar levenshouding. Levenslustig, relativerend, en met een schare hele en halve Afrikaanse familieleden om zich heen.
Onze relatie is begin dit jaar tot een einde gekomen, maar gelukkig zijn we hele goede vrienden gebleven. Dat was ook typisch Anita: geen rancune, geen wrok, maar vol liefde proberen het beste te zien en vooral het beste er van maken.
Vorige week klaagde ze over hoofdpijn en misselijkheid, en afgelopen maandag is ze met een spoedtransport van haar woonplaats Wageningen naar het UMC in Utrecht gebracht. De diagnose was een hersenbloeding in de kleine hersenen. Na de operatie heeft haar lichaam geen kans gezien de functies weer over te nemen van de apparatuur.
Ze is nu klinisch dood, maar ligt nog wel aan de beademing. Zodra de familie er klaar voor is zal zij overlijden.
Zodra er meer bekend is over de mogelijkheid tot het nemen van afscheid en de uitvaartplechtigheid zal ik dat op het forum vermelden.
NB 20 september 08:50: Anita is hersendood, maar wordt nu nog in leven gehouden met machines. Zodra haar dochters haar los kunnen laten zal zij officieel komen te overlijden.
NB 20 september 22:00: Vanavond ben ik met de familie van Anita bij het definitieve afscheid geweest. Rond 21 uur is ze vredig ingeslapen.
Ik kende Anita niet, maar zie een leuke foto van haar met een levenslustig leven als ik het zo lees. Gecondoleerd aan iedereen die haar kende.
