zo 23 nov, 2003 11:13
Tips voor de beklimming van de Pico Veleta
Algemeen
Toen Astrid en ik afgelopen oktober naar de Sierra Neveda afreisden, viel me op hoe weinig informatie er lijkt te zijn over die ene hele bekende klim, de Pico Veleta. Deze berg van 3394 meter hoog staat bekend als de hoogste weg van Europa. Of deze claim waar is, is natuurlijk maar de vraag (immers de Elbroes in de Kaukasus is de hoogste berg van Europa en ik vraag me af of er ergens in de Kaukasus geen nog net iets hoger weggetje ligt) maar de berg trekt in ieder geval bergen met fietsers aan. Het leek me daarom een goed idee wat van onze ervaringen met jullie te delen.
Waar
De Pico Veleta ligt zo´n 50 kilometer ten zuid-oosten van Granada in het zuiden van Spanje. Je kunt er komen door naar Granada te vliegen (Iberia, EUR 341 p.p. inclusief luchthavenbelasting). Het vliegveld ligt zo´n 15 kilometer westelijk van de stad. Vliegen op Malaga is een goedkoper alternatief, maar dan ligt de Sierra Neveda hemelsbreed ruim 100 kilometer naar het oosten.
Wanneer
Door zijn hoogte ligt de Pico Veleta het grootste deel van het jaar in de sneeuw. Ik heb horen zeggen dat de top in juni nog in de sneeuw kan liggen. Juli, augustus en september lijken de maanden met de grootste kans op succes, maar in het dal zal het met name in juli en augustus in deze streek (een van de warmste in Europa) niet te harden zijn. Wij fietsten er begin oktober en troffen een vrijwel onbesneeuwde Pico Veleta aan.
De Berg
De Pico Veleta is geen col (laagste punt tussen twee bergen) maar een berg. De weg gaat tot bovenop de berg (nou ja, tot 10 meter er onder en dan bereik je de top door wat rotsblokken op te klimmen). Aan de westkant is het een beetje een plumpuddingberg, aan de oostkant is het een prachtige steilaflopende richel.Het is de een na hoogste berg van Spanje, alleen de 3 kilometer verder gelegen Mulhacen is met 3482 hoger (en daarmee de hoogste berg van Spanje).
Het weer
Het viel ons op dat de hele Sierra Neveda er vaak ´s ochtends prachtig bij ligt, maar dat in de loop van de dag vaak bewolking op komt zetten. Tijdens onze beklimming wordt de bewolking zo erg, dat we besloten halverwege de berg te kamperen. Tijdens de dagen dat wij op de berg zaten, verschenen rond 11 uur de eerste wolkjes, rond 1 uur werden de wolken groter en rond 2 uur zat het potdicht. Probeer je beklimming zo te plannen dat je vroeg in de middag op de top staat, als je daar wat wilt zien tenminste.
De kaart
Voor de liefhebber van onverharde wegen (waar er in de Sierra Neveda echt ongelooflijk veel prachtige exemplaren van liggen) is de uitstekende kaart Parque National Sierra Neveda 1:50.000 (Edotorial Penibetica) een must. Wij fietsten de hele Sierra Neveda rond over onverharde wegen met deze tweedelige kaart. Een gewone asfaltfietser zal goed uit de voeten kunnen met een kaart als Mapa Provincial Granada 1:200.000 (Minsterio de Fomento). Beide kaarten kochten wij bij Pied a Terre.
De route
In grote lijnen zijn er twee hoofdroutes te onderscheiden met een aantal varianten voor de lager gelegen delen.
De Noordelijke route
Over deze populaire en logische route kan ik niet duidelijk genoeg zijn. De hoofdroute is letterlijk de snelweg (A395 geloof ik) vanuit Granada op 800 meter via het walgelijke skidorp Sol y Nieve (ook bekend als Pradollano) naar de top. De geasfalteerde weg (tot 1 kilometer onder de top) is afgrijselijk druk tot het skidorp, breed, lelijk, enzovoort enzovoort. Het is echt een weg waarvan een Wereldfietser in normale omstandigheden zijn uiterste best zou doen om hem te vermijden, maar ja, in dit geval is het de hoogste weg van Spanje en die moet beklommen worden. Ik kan niet anders dan deze, verreweg populairste variant heel erg afraden.
Je kunt op diverse manieren de Noordelijke route een veel leukere maken door delen van de snelweg te vermijden. Een uitstekende variant is via Guejar Sierra (zo´n 20 kilometer oostelijk van Granada naast het stuwmeer) te fietsen en dan via het kleine maar geasfalteerde weggetje naar de hoofdweg te fietsen. Op het punt waar je de snelweg op dreigt te draaien (circa 1700 meter hoogte), begint de alternatieve route voor het middendeel: de oude weg naar het skidorp. Door deze weg te nemen kom je nooit in het skidorp terecht. De weg komt weer samen met de snelweg bovenaan het skidorp (circa 2400 meter hoogte), maar dan ben je al bijna op het punt waar auto´s niet verder de berg op mogen.
Het derde en laatste deel hoog op de berg is prima om het fietsen omdat bij een wegversperring alle auto´s worden tegengehouden. Wel zul je er honderden wandelaars aantreffen die vanaf de parkeerplaats hun toppoging gaan wagen. Het wandelpad bestaat uit de weg en het afsnijden van de bochten, dus je zult er vele gaan tegenkomen.
Honderd meter onder de top zie je een splitsing (rechtdoor een weg naar boven naar de top en rechts een weg ongeveer op gelijke hoogte). Als je hier naar rechts gaat, kom je op de verbinding met de zuidelijke variant uit. Rechtdoor ga je naar de top. De laatste kilometer van de weg is onverhard. Toen wij er fietsten, maakte een klein beetje sneeuw het laatste en steile stuk moeilijk bereidbaar. Zoals eerder gezegd komt de weg top 10 meter onder de top, waarna de echt fanatiekelingen hun fiets de laatste meters over de rotsen omhoog kunnen sjouwen.
De Zuidelijke route
Een heel erg veel aantrekkelijker, maar onverharde route, is de Zuidelijke route. De hoofdroute begint in Capileira (op 1400 meter) en is tot 1800 meter geasfalteerd. Verkeer is er aan deze kant nauwelijks en vanaf 2200 meter bij de wegversperring is gemotoriseerd verkeer verboden. Door de enorme afstand vanaf de wegversperring naar de bergen (zeker zo´n 15 kilometer) zul je nauwelijks wandelaars op de weg aantreffen. De meeste wandelaars nemen het dagelijkse toeristenbusje dat de wandelaars op 2700 meter hoogte afzet, zodat ze de hoogste berg van Spanje (Mulhacen, 3482 meter) kunnen bewandelen en rond half vijf weer keurig op dezelfde plek worden opgehaald.
De zuidelijke route staat in compleet contrast met de noordelijke: stil, rustig, prachtige uitzichten, je zit helemaal in de bergen. Dat betekent wel dat je compleet zelfvoorzienend moet zijn. Zelfs water uit bergriviertjes was in oktober nauwelijks te vinden, zodat ik met een volle tienliter Ortliebtas aan de beklimming ben begonnen. De weg is prachtig en volgt min of meer de kam van de berg richting de Mulhacen. Aan de voet van deze berg fiets je op de linkerflank van deze berg en op 3000 meter gaat de weg links richting de Veleta.
Wij kampeerden halverwege de berg op 2700 meter hoogte aan de voet van de top van de Mulhacen. Dit is tot de top naar mijn idee de laatste plaats waar je fatsoenlijk kan kamperen, aangezien de weg verderop erg smal wordt en de berm dan veel te steil is. Het gebied waar wij gekampeerd hebben is op de splitsing van de weg met de wandelroute naar Trevelez (de enige plaats op de berg waar de weg nog splitst na de wegversperring). Er is ook een berghut in de buurt, maar dan moet je over een wandelpad een paar honderd meter afdalen. Het uitzicht vanaf onze kampeerplaats was fabuleus: een vrij uitzicht op alle hogen toppen van de Sierra Neveda, inclusief de Pico Veleta.
Na de wegversperring op 2200 meter hoogte (met slagboom en parkwachter) zijn er diverse rotsblokkades op de berg, die het 100% onmogelijk maken dat er auto´s over de berg trekken. Bij de meeste blokkades zul je even van de fiets af moeten, maar met enig manoeuvreren kom je er zeker langs zonder de bagage van je fiets te halen.
Na een prachtige klim met uitzicht op een paar bergmeertjes kom je op zo´n 3200 meter langs een col, waarna de van de zuidelijke naar de noordelijke kant van het gebergte oversteekt. Een paar honderd meter verder kom je op de geasfalteerde weg naar de top. Van hier is het nog ongeveer anderhalve kilometer naar de top.
Variant op de zuidelijke route
Voor de echte liefhebbers van onverhard fietsen hierbij nog een variant op de zuidelijke route. In plaats van te beginnen in Capileira kun je de beklimming ook vanuit Trevelez starten. 200 meter noordelijk van Camping Trevelez fiets je de bergen in en pak je een prachtige onverharde weg met prachtig uitzicht die over het onderste deel van de flanken van de Mulhacen loopt. Na een eerste klim van 1400 naar 1700 meter fiets je kilometers lang op ongeveer dezelfde hoogte. Rond 1700 meter kom je op de geasfalteerde hoofdweg naar de top uit. De 1:50000 kaart is voor deze route een must.
Ik hoop aspirant Pico Veleta beklimmers hiermee wat op weg te hebben geholpen. Ik ben uiteraard graag bereid verdere vragen te beantwoorden.
Groeten,
Dennis
Algemeen
Toen Astrid en ik afgelopen oktober naar de Sierra Neveda afreisden, viel me op hoe weinig informatie er lijkt te zijn over die ene hele bekende klim, de Pico Veleta. Deze berg van 3394 meter hoog staat bekend als de hoogste weg van Europa. Of deze claim waar is, is natuurlijk maar de vraag (immers de Elbroes in de Kaukasus is de hoogste berg van Europa en ik vraag me af of er ergens in de Kaukasus geen nog net iets hoger weggetje ligt) maar de berg trekt in ieder geval bergen met fietsers aan. Het leek me daarom een goed idee wat van onze ervaringen met jullie te delen.
Waar
De Pico Veleta ligt zo´n 50 kilometer ten zuid-oosten van Granada in het zuiden van Spanje. Je kunt er komen door naar Granada te vliegen (Iberia, EUR 341 p.p. inclusief luchthavenbelasting). Het vliegveld ligt zo´n 15 kilometer westelijk van de stad. Vliegen op Malaga is een goedkoper alternatief, maar dan ligt de Sierra Neveda hemelsbreed ruim 100 kilometer naar het oosten.
Wanneer
Door zijn hoogte ligt de Pico Veleta het grootste deel van het jaar in de sneeuw. Ik heb horen zeggen dat de top in juni nog in de sneeuw kan liggen. Juli, augustus en september lijken de maanden met de grootste kans op succes, maar in het dal zal het met name in juli en augustus in deze streek (een van de warmste in Europa) niet te harden zijn. Wij fietsten er begin oktober en troffen een vrijwel onbesneeuwde Pico Veleta aan.
De Berg
De Pico Veleta is geen col (laagste punt tussen twee bergen) maar een berg. De weg gaat tot bovenop de berg (nou ja, tot 10 meter er onder en dan bereik je de top door wat rotsblokken op te klimmen). Aan de westkant is het een beetje een plumpuddingberg, aan de oostkant is het een prachtige steilaflopende richel.Het is de een na hoogste berg van Spanje, alleen de 3 kilometer verder gelegen Mulhacen is met 3482 hoger (en daarmee de hoogste berg van Spanje).
Het weer
Het viel ons op dat de hele Sierra Neveda er vaak ´s ochtends prachtig bij ligt, maar dat in de loop van de dag vaak bewolking op komt zetten. Tijdens onze beklimming wordt de bewolking zo erg, dat we besloten halverwege de berg te kamperen. Tijdens de dagen dat wij op de berg zaten, verschenen rond 11 uur de eerste wolkjes, rond 1 uur werden de wolken groter en rond 2 uur zat het potdicht. Probeer je beklimming zo te plannen dat je vroeg in de middag op de top staat, als je daar wat wilt zien tenminste.
De kaart
Voor de liefhebber van onverharde wegen (waar er in de Sierra Neveda echt ongelooflijk veel prachtige exemplaren van liggen) is de uitstekende kaart Parque National Sierra Neveda 1:50.000 (Edotorial Penibetica) een must. Wij fietsten de hele Sierra Neveda rond over onverharde wegen met deze tweedelige kaart. Een gewone asfaltfietser zal goed uit de voeten kunnen met een kaart als Mapa Provincial Granada 1:200.000 (Minsterio de Fomento). Beide kaarten kochten wij bij Pied a Terre.
De route
In grote lijnen zijn er twee hoofdroutes te onderscheiden met een aantal varianten voor de lager gelegen delen.
De Noordelijke route
Over deze populaire en logische route kan ik niet duidelijk genoeg zijn. De hoofdroute is letterlijk de snelweg (A395 geloof ik) vanuit Granada op 800 meter via het walgelijke skidorp Sol y Nieve (ook bekend als Pradollano) naar de top. De geasfalteerde weg (tot 1 kilometer onder de top) is afgrijselijk druk tot het skidorp, breed, lelijk, enzovoort enzovoort. Het is echt een weg waarvan een Wereldfietser in normale omstandigheden zijn uiterste best zou doen om hem te vermijden, maar ja, in dit geval is het de hoogste weg van Spanje en die moet beklommen worden. Ik kan niet anders dan deze, verreweg populairste variant heel erg afraden.
Je kunt op diverse manieren de Noordelijke route een veel leukere maken door delen van de snelweg te vermijden. Een uitstekende variant is via Guejar Sierra (zo´n 20 kilometer oostelijk van Granada naast het stuwmeer) te fietsen en dan via het kleine maar geasfalteerde weggetje naar de hoofdweg te fietsen. Op het punt waar je de snelweg op dreigt te draaien (circa 1700 meter hoogte), begint de alternatieve route voor het middendeel: de oude weg naar het skidorp. Door deze weg te nemen kom je nooit in het skidorp terecht. De weg komt weer samen met de snelweg bovenaan het skidorp (circa 2400 meter hoogte), maar dan ben je al bijna op het punt waar auto´s niet verder de berg op mogen.
Het derde en laatste deel hoog op de berg is prima om het fietsen omdat bij een wegversperring alle auto´s worden tegengehouden. Wel zul je er honderden wandelaars aantreffen die vanaf de parkeerplaats hun toppoging gaan wagen. Het wandelpad bestaat uit de weg en het afsnijden van de bochten, dus je zult er vele gaan tegenkomen.
Honderd meter onder de top zie je een splitsing (rechtdoor een weg naar boven naar de top en rechts een weg ongeveer op gelijke hoogte). Als je hier naar rechts gaat, kom je op de verbinding met de zuidelijke variant uit. Rechtdoor ga je naar de top. De laatste kilometer van de weg is onverhard. Toen wij er fietsten, maakte een klein beetje sneeuw het laatste en steile stuk moeilijk bereidbaar. Zoals eerder gezegd komt de weg top 10 meter onder de top, waarna de echt fanatiekelingen hun fiets de laatste meters over de rotsen omhoog kunnen sjouwen.
De Zuidelijke route
Een heel erg veel aantrekkelijker, maar onverharde route, is de Zuidelijke route. De hoofdroute begint in Capileira (op 1400 meter) en is tot 1800 meter geasfalteerd. Verkeer is er aan deze kant nauwelijks en vanaf 2200 meter bij de wegversperring is gemotoriseerd verkeer verboden. Door de enorme afstand vanaf de wegversperring naar de bergen (zeker zo´n 15 kilometer) zul je nauwelijks wandelaars op de weg aantreffen. De meeste wandelaars nemen het dagelijkse toeristenbusje dat de wandelaars op 2700 meter hoogte afzet, zodat ze de hoogste berg van Spanje (Mulhacen, 3482 meter) kunnen bewandelen en rond half vijf weer keurig op dezelfde plek worden opgehaald.
De zuidelijke route staat in compleet contrast met de noordelijke: stil, rustig, prachtige uitzichten, je zit helemaal in de bergen. Dat betekent wel dat je compleet zelfvoorzienend moet zijn. Zelfs water uit bergriviertjes was in oktober nauwelijks te vinden, zodat ik met een volle tienliter Ortliebtas aan de beklimming ben begonnen. De weg is prachtig en volgt min of meer de kam van de berg richting de Mulhacen. Aan de voet van deze berg fiets je op de linkerflank van deze berg en op 3000 meter gaat de weg links richting de Veleta.
Wij kampeerden halverwege de berg op 2700 meter hoogte aan de voet van de top van de Mulhacen. Dit is tot de top naar mijn idee de laatste plaats waar je fatsoenlijk kan kamperen, aangezien de weg verderop erg smal wordt en de berm dan veel te steil is. Het gebied waar wij gekampeerd hebben is op de splitsing van de weg met de wandelroute naar Trevelez (de enige plaats op de berg waar de weg nog splitst na de wegversperring). Er is ook een berghut in de buurt, maar dan moet je over een wandelpad een paar honderd meter afdalen. Het uitzicht vanaf onze kampeerplaats was fabuleus: een vrij uitzicht op alle hogen toppen van de Sierra Neveda, inclusief de Pico Veleta.
Na de wegversperring op 2200 meter hoogte (met slagboom en parkwachter) zijn er diverse rotsblokkades op de berg, die het 100% onmogelijk maken dat er auto´s over de berg trekken. Bij de meeste blokkades zul je even van de fiets af moeten, maar met enig manoeuvreren kom je er zeker langs zonder de bagage van je fiets te halen.
Na een prachtige klim met uitzicht op een paar bergmeertjes kom je op zo´n 3200 meter langs een col, waarna de van de zuidelijke naar de noordelijke kant van het gebergte oversteekt. Een paar honderd meter verder kom je op de geasfalteerde weg naar de top. Van hier is het nog ongeveer anderhalve kilometer naar de top.
Variant op de zuidelijke route
Voor de echte liefhebbers van onverhard fietsen hierbij nog een variant op de zuidelijke route. In plaats van te beginnen in Capileira kun je de beklimming ook vanuit Trevelez starten. 200 meter noordelijk van Camping Trevelez fiets je de bergen in en pak je een prachtige onverharde weg met prachtig uitzicht die over het onderste deel van de flanken van de Mulhacen loopt. Na een eerste klim van 1400 naar 1700 meter fiets je kilometers lang op ongeveer dezelfde hoogte. Rond 1700 meter kom je op de geasfalteerde hoofdweg naar de top uit. De 1:50000 kaart is voor deze route een must.
Ik hoop aspirant Pico Veleta beklimmers hiermee wat op weg te hebben geholpen. Ik ben uiteraard graag bereid verdere vragen te beantwoorden.
Groeten,
Dennis
. Zat als motorrijder (maar helaas mogen die ook niet) altijd al verlekkerd naar deze weg te kijken.
!
!