Additionally, paste this code immediately after the opening tag: low-rider voor en zwabberendevork/frame - Forum Wereldfietser

low-rider voor en zwabberendevork/frame

Deze vakantie (Loire-Kastelentocht) mijn Gazelle Sprinter-Race uit 1975 met lowrider uitgerust en daarop Ortlieb front-roller classic met elk 1,5 kg (slaapzak) gehangen (achterop 18 kg, ikzelf 80 kg, framehoogte 65 cm).
Vooral op glad asfalt vanaf ongeveer 16 km/u begon de voorvork en het frame te zwabberen. Stuur steviger vasthouden, langzemer fietsen of licht slalommen dempte dat weer. Veel hobbels zorgden ook dat gezwabber voorkomen werd. Bij afdalingen met hogere snelheid 30 a 40 km/u begon het niet gelukkig.
In het voorwiel met hoge flens uitvalnaaf zat slechts een hele kleine slag, geen speling in het balhoofd of voorwiellagers, vork is gewoon de originele met kroon en vrij slanke buizen.
Door de tassen iets naar voren op te hangen begon het slingeren bij iets hogere snelheid. Een poging het wiel iets te richten haalde niet veel uit.
Het is denk ik een soort resonantie, maar ik kan me niet voorstellen dat een kleine slag alleen dit probleem veroorzaakt. Zijn die oude vorken niet stijf genoeg? Is de constructie van de low-rider-drager nog van invloed (simpel Alu-ding: U-beugels om de vork en een verbindings-U tussen linker en rechterdeel)? Komt het door de stijfheid van een wiel met hoge flensnaaf? Of een combinatie van factoren?
Ben aan de fiets gehecht dus wil het probleem oplossen: wie heeft tips.
Komt dit bij modernere trekkingfietsen nog voor?

Dat gezwabber ken ik: treedt alleen op bij een bepaalde snelheid. Het ligt wel degelijk aan een klein slagje in het wiel (eventueel in combinatie met ongelijke belading). Aan de stijfheid van de vork ligt het niet (ook al is staal minder stijf dan alu), want ik ken meerdere mensen die zwabberloos met zo'n slap lowridertje rijden op min of meer antiquarische opgebouwde racefietsen. Tijdens mijn laatste vakantie heb ik het ook even gehad met mijn vrij recente T400 en tubus low-rider. De band zat niet helemaal recht in de velg...

Ik houd dit lichte gezwabber trouwens gewoon voor een licht ongemak!

Groet,

Astrid

Dat gezwabber ken ik ook, maar dan bij mijn onbeladen "schoolfiets", maar na het op pompen van mijn voorband was het weg. Op een of andere manier word er energie opgeslagen in je fiets, die bij een bepaalde snelheid vrijkomt en je fiets begint te zwabberen. Het is natuurlijk een combinatie van verschillende factoren, maar met je bandenspanning is makkelijk te varieren.


Laatst las ik een leuk stukje over het fenomeen "Power Hop" michelin agriculture.
Het kan niet direct doorgetrokken worden naar een fiets maar het is in principe hetzelfde:
Power hop is a vertical jumping of a 4WD or MFWA tractor under load.
It begins with a difference in traction between front & rear tires, causing energy to build up in the tires & drivetrain.
When the tires finally break traction, recoil energy is released suddenly, causing the machine to jump. Once Power hop begins, it tends to continue under its own momentum.
If You Have Power Hop On A 4WD Tractor...
* Follow rules to obtain optimum tire performance.
* If power hop occurs, raise rear tire pressures 6 psi above the optimum.
In principe zal een star frame minder last hebben van zwabberen, omdat dit frame minder energie kan absorberen.

Ik moest effe zoeken maar hier staat er een stukje over:
http://www.m-gineering.nl/techdex.htm in het menu links onder Vakantie de link "klimmen en dalen" dan in de boven regel "'shimmy" (of naar onder scrollen)

Bij mij leek het frame nogal flexibel waardoor er ook een zwabbernd effect was. Waarschijnlijk door het schuddend effect braken de lowriders nogal snel af op het onderste ophangpunt.

Nu heb ik een tubus voordrager waar links en rechts verbonden zijn met een boog voor over het wiel.

Sindsdien geen last meer :D
hans-l schreef:Deze vakantie (Loire-Kastelentocht) mijn Gazelle Sprinter-Race uit 1975 met lowrider uitgerust en daarop Ortlieb front-roller classic met elk 1,5 kg (slaapzak) gehangen (achterop 18 kg, ikzelf 80 kg, framehoogte 65 cm).
Vooral op glad asfalt vanaf ongeveer 16 km/u begon de voorvork en het frame te zwabberen. Stuur steviger vasthouden, langzemer fietsen of licht slalommen dempte dat weer. Veel hobbels zorgden ook dat gezwabber voorkomen werd. Bij afdalingen met hogere snelheid 30 a 40 km/u begon het niet gelukkig.
Ben aan de fiets gehecht dus wil het probleem oplossen: wie heeft tips.
Komt dit bij modernere trekkingfietsen nog voor?
Toen die dingen nieuw waren deden ze het ook*). De snelheid waarop hangt af van je gewicht en de bagage. Het is namelijk een kl*#$ frame. :roll: Volgens mij zit het in de potlooddunne staande achtervork, die zijn voor zo'n hoog frame veeeeeeel te dun.

*) mijn fietsmaat had er een, op iedere afdaling was ik hem kwijt. Zijn onvrijwillige oplossing was om de fiets te laten jatten ;)
Dank voor de reeks mogelijke oorzaken (en/of oplossingen):
een slag in het wiel, een canvasbreuk in de band, een niet goed gemonteerde band, een slap frame, ermee leren leven, onbalans in velg, een zwaar magneetje voor de fietscomputer.

De (hopelijk definitieve) oplossing wilde ik jullie niet onthouden.
Omdat de velg recht genoeg was, in ieder geval gezien leeftijd niet rechter zou worden door wat spannen, maar de band meer slingerde dan de velg (moest je wel even goed kijken; ook een kunst) was advies van de fietsenmaker de band eraf te halen en opnieuw erop te zetten.
Band dus, met wat zuurvrije vaseline, weer op de velg weer gemonteerd; profiel slingerde inderdaad minder kijkend naar band en de low-riderbeugel die eroverheen gaat. Voortassen met ongeveer evenveel grammen als in de vakantie erop gedaan en tot mijn stomme verbazing geen geslinger meer (tussen 4 en 30 km/uur op glad/vlak asfalt als in Frankrijk)!
Of het wegblijft als ik stuurtas, achtertassen en verdere bagage erop zou doen weet ik niet; ga ik nu ook niet proberen want alles is alweer netjes weggeborgen. Maar het geeft hoop.
hans-l schreef:Dank voor de reeks mogelijke oorzaken (en/of oplossingen):
een slag in het wiel, een canvasbreuk in de band, een niet goed gemonteerde band, een slap frame, ermee leren leven, onbalans in velg, een zwaar magneetje voor de fietscomputer.
De (hopelijk definitieve) oplossing wilde ik jullie niet onthouden.
(knip) Band dus, met wat zuurvrije vaseline, weer op de velg weer gemonteerd
(knip)Of het wegblijft als ik stuurtas, achtertassen en verdere bagage erop zou doen weet ik niet; ga ik nu ook niet proberen want alles is alweer netjes weggeborgen. Maar het geeft hoop.
Ijdele hoop. De oorzaak van shimmyen ligt altijd in het frame in combinatie met een complete set bagage: tassen voor, achter en stuur.
Geloof me, een splinternieuwe Gazelle Formula Trekking (sic!) (Reynolds 525) had er vreselijk last van. Helaas wist ik toen (1993) nog niet genoeg om de fietsenman van repliek te dienen. Later heb ik een echte trekkingfiets gekocht in plaats van deze racefiets met veel nokjes en van de Gazelle genoten vanwege het comfort: het ding veerde geweldig. Na tweemaal reparatie omdat het ding bleef breken heb ik het frame maar aan de muur gehangen :lol:
Testjes hebben destijds bij mij uitgewezen dat het effect niet optreedt als je ofwel de stuurtas, en/ofwel de voortassen en/ofwel de achtertassen weglaat. Probeer maar eens.
Leon

Van oversized buis had men destijds niet gehoord (moderne frames met buizen met een grotere diameter zijn veel stijver), en frames uit die tijd zijn dus altijd wat slap voor gebruik met bagage. Of daar in de praktijk toch mee valt te leven hangt af van het verdere ontwerp van de fiets. Fietsen uit die tijd hebben behalve slappe frames vaak nog een tweede probleem: slappe wielen. Je hebt dan wel hoge flens naven, maar de kans is groot dat je velgen geen holle kamer hebben. Dat maakt ook heel veel uit.
Eigenlijk zijn zulke fietsen voor vakantie met bagage echt minder geschikt, zeker omdat we tegenwoordig vanwege het drukkere verkeer ook nog eens op veel kleinere weggetjes rijden. De vraag is dus wat je wel met zo'n fiets kunt doen. De meeste zijn leuk om als lichte credit card tourer mee te fietsen. Een goede achterdrager erop, en twee kleine voortasjes op die achterdrager, en je fietst leuk van hotel naar hotel. Maar ja, als je dan echt met meer bagage op zo'n fiets wilt rijden - wat dan? Ik ben het met Leon eens dat de kans groot is dat het probleem nog niet weg is. Je hebt zo weinig gewicht aan je lowrijders hangen dat ik niet denk dat een duurdere voordrager veel zal uitmaken. Zelf heb ik bij zulke fietsen gemerkt dat ze wel een stuk strakker rijden met een betere/stijvere achterdrager. Ik weet niet wat voor achterdrager je hebt, maar als het ook een antieke is, is de kans heel groot dat het ding zwabbert als een gek. Veel dragers uit die tijd waren van dunne massief stalen stangetjes, en dat is wel erg flexibel. Ook hadden ze lang niet altijd vier bevestigingspunten. Dan moet je toch al slappe frame nog harder werken. Bij mij bracht destijds een Blackburn EX al een enorme verbetering. Tot slot zou ik je bagage aan een afslankkuur onderwerpen. Een paar kilo minder kan net het verschil uitmaken. In elk geval zou ik voortaan geen stuurtas meer gebruiken. Dat is echt vragen om moeilijkheden. Als laatste mogelijkheid om om zo'n fiets iets stijver te maken kun je denken aan een Sugino High Column nut: http://www.sjscycles.co.uk/product-Sugi ... t-1437.htm Dit is een veel hogere bovenmoer voor je balhoofd. Het gevolg is dat je stuurpen hoger gesteund wordt, en de voorkant van je fiets net wat stijver wordt. Ik heb dat op mijn race/snelle tourfiets uit die tijd, en ben er erg tevreden mee. Zeker bij een grote maat als bij jouw fiets kan het uitmaken, schat ik.
Veel succes,
Wim

Beste Hans,

Dit bericht wekt bij mij allerlei nostalgische gevoelens op. In 1985 ben ik met fietsvakantie begonnen. Samen met m'n oudste zoon, die toen 10 jaar was, naar de Efteling. Ik had toen ook precies dezelfde fiets, Gazelle Sprinter met een hoogte van 65cm, aangeschaft in 1976. Ik had er een AGU voorbagadrager op gezet, dat was een soort kruising tussen een high en een low rider, en ik had natuurlijk de meeste bagage. Achter had ik zo'n dun verchroomd stalen bagadragertje, die zag je toen bijna op ale toerfietsen, op zich best een stijf dragertje. Ik kan me nog goed herinneren dat met 1 hand rijden eigenlijk niet ging vanwege het trillen van m'n stuur, het zogenaamde shimmyen. Al bij lage snelheid had ik hier last van en het maakte het fietsen erg oncomfortabel. Ik heb nooit een oplosssing gevonden om dit probleem op te lossen. Naderhand, toen ik wat meer bagage bij de kinderen kwijt kon werd het niet minder. Ik denk dat het inderdaad te maken heeft met het hoge frame en de dunnen staande buizen. Deze nostalgische fiet is leuk voor tochtjes in de buurt maar niet voor fietsvakanties. Inmiddels heb ik een Vittorio randanneur en dat rijdt stabiel als een huis.

Ronald