di 15 mei, 2018 22:12
Zaterdag 12 mei j.l. heb ik een mooie fietstocht van Leeuwarden naar Stavoren ondernomen.
Voor het eerst heb ik volledig gebruik gemaakt van een knooppuntenroute, maar het ging niet altijd goed. Vanaf het station wilde ik de Schrans inrijden, die wegens een braderie afgesloten was. Via een aardige vooroorlogse buurt met lage woningen omgefietst. Het toen landelijk gelegen dorpje Goutum wordt momenteel opgeslokt in een nieuwbouwwijk, zodat de weg naar Wirdum door opgebroken straten niet goed aangegeven was. Meerdere malen de weg gevraagd. Ik ken drie dorpen met de naam Wirdum: deze hier, en nog een bij Loppersum in Groningen en weer een, ook bij Loppersum in het Duitse Ostfriesland!
Ik wilde Wirdum even zien waar mijn moeder, die IJmuidense was, in 1943 door het ‘Sperrgebiet’ met haar familie hierheen was geëvacueerd. En vanaf hier begon het knooppuntensysteem. Ik fietste langs de volgende nummers: 2-98-10-11. Van hier af volgde ik de provinciale weg N354 langs Raerd, Dearsum, Scharnegoutum naar Sneek. In 1971 heb ik hier nog gefietst. Veel witte bollen van de paardenbloem, de al hoge fluitekruid, hier en daar paarse koekoeksbloemen en tal van boterbloemen bepaalden de bermflora. Ook veel vogels te zien, eenden of ganzen met donzige kuikentjes, twee visdiefjes, een grutto (van dichtbij gefotografeerd), hier en daar een roofvogel en zo veel meer. Aangezien het tevens Nationale Molendag was (op 12 en 13 mei), wilde ik een aantal Friese molens bekijken. Op 13 mei draaide ik op mijn eigen molen in Kolham en heb wel bijna 300 bezoekers ontvangen!
Een bezoek aan de houtzaagmolen van IJlst met het indrukwekkende binnendrijfwerk is een magnifieke ervaring. Verder gingen de knooppunten: 40-37-38-15-16. Daar week ik af om enkele kleine molens te bekijken. Bij de Aldegeaster Brekken liep de fietsroute door het natuurgebied van It Fryske Gea. In Workum was het een drukte van jewelste en het leek of ik 80 jaar in de tijd terug gegooid werd. Ik raakte verzeild in een Elfsteden-rally van oldtimer-auto’s. Zoveel dat de huidige modellen in de minderheid waren. Aan de kentekenplaten te zien was het een internationale groep deelnemers. Er deden 400 antieke auto’s en 200 evenzo motoren aan mee. Als je de beweegbare bruggen die voor de pleziervaart vaak opengingen met deze drukke rally combineert, heeft het mijn fietstempo wel behoorlijk opgehouden. Zo moest ik de molen in Koudum van de lijst schrappen.
Soms ontbraken er paaltjes met de nummers met pijltjes bij de grote borden met knooppunten.
Ik had de Friese kust van de Afsluitdijk tot Stavoren nog nooit gezien (!) en volgde zoveel mogelijk de IJsselmeerdijk naar Hindeloopen. Vanaf de jachthaven It Soal liep er een smal fietspad van ± 30 cm breed (lastig als er andere fietsers van de andere kant kwamen) door de weilanden richting het station van Hindeloopen, dat merkwaardig veel te ver van die plaats is gelegen. Hindeloopen is een pittoreske en fotogenieke plaats. Bij een visrestaurant vroeg ik om vers water voor mijn grote bidon, want het was een warme en zonnige dag. Ondanks goed insmeren met factor 30 was ik al aardig roodverbrand....
Voor de hoge, scheve kerktoren op een grafzerk even zitten om te pauzeren. Nergens een bankje te bekennen. Diep ademhalen en rusten. Wat water drinken. Na een kwartiertje besteeg ik mijn fiets weer en mijn oude fietsgevoel kwam terug. Nog steeds de dijk volgend, was ik nog niet verlost van het geknetter van de oude motorrijwielen. Via Molkwerum kwam ik in Stavoren terecht. Bij het naderen van Stavoren zag ik zowel links als rechts de IJsselmeerdijken wigvormig bij elkaar komen. Het was een voormalige Hanzestad, maar in vergelijking met bijvoorbeeld Kampen viel die plaats wat tegen. Aan de overkant was Enkhuizen vaag te zien. Een foto van de Vrouwe van Stavoren en dan ging ik per trein terug naar huis. Onderweg in de trein zag ik (weer) een oldtimer fiets staan: een zwarte Gazelle uit 1947. Nog heel goed onderhouden. De bijbehorende eigenaar was in stijl uit die tijd gekleed en hij las een boek van Frank van Rijn. Met hem kennisgemaakt en hij stapte in Buitenpost uit.
Ik heb totaal 94 km door het zonnige en mooie Fryslân gefietst!
Wirdum
Reduzum
Dearsum, zoals ik op 26 september 1971 vanuit mijn fiets heb gefotografeerd
Waar ik in 1971 stond, staat er nu een bosje: daarom Dearsum van een andere positie gezien
Even lunchen aan de Geeuw bij IJlst
Grutto
Natuurgebied It Fryske Gea bij Aldegeaster Brekken
Friese spinnekopmolen bij Nijhuizum
Ik kwam veel groepen wielrenners tegen, hier bij Workum
Elfstedenrally van oldtimers
Hindeloopen
Bord Stavoren
Beeld van de Vrouwe van Stavoren
De man met zijn antieke Gazelle uit 1947
Voor het eerst heb ik volledig gebruik gemaakt van een knooppuntenroute, maar het ging niet altijd goed. Vanaf het station wilde ik de Schrans inrijden, die wegens een braderie afgesloten was. Via een aardige vooroorlogse buurt met lage woningen omgefietst. Het toen landelijk gelegen dorpje Goutum wordt momenteel opgeslokt in een nieuwbouwwijk, zodat de weg naar Wirdum door opgebroken straten niet goed aangegeven was. Meerdere malen de weg gevraagd. Ik ken drie dorpen met de naam Wirdum: deze hier, en nog een bij Loppersum in Groningen en weer een, ook bij Loppersum in het Duitse Ostfriesland!
Ik wilde Wirdum even zien waar mijn moeder, die IJmuidense was, in 1943 door het ‘Sperrgebiet’ met haar familie hierheen was geëvacueerd. En vanaf hier begon het knooppuntensysteem. Ik fietste langs de volgende nummers: 2-98-10-11. Van hier af volgde ik de provinciale weg N354 langs Raerd, Dearsum, Scharnegoutum naar Sneek. In 1971 heb ik hier nog gefietst. Veel witte bollen van de paardenbloem, de al hoge fluitekruid, hier en daar paarse koekoeksbloemen en tal van boterbloemen bepaalden de bermflora. Ook veel vogels te zien, eenden of ganzen met donzige kuikentjes, twee visdiefjes, een grutto (van dichtbij gefotografeerd), hier en daar een roofvogel en zo veel meer. Aangezien het tevens Nationale Molendag was (op 12 en 13 mei), wilde ik een aantal Friese molens bekijken. Op 13 mei draaide ik op mijn eigen molen in Kolham en heb wel bijna 300 bezoekers ontvangen!
Een bezoek aan de houtzaagmolen van IJlst met het indrukwekkende binnendrijfwerk is een magnifieke ervaring. Verder gingen de knooppunten: 40-37-38-15-16. Daar week ik af om enkele kleine molens te bekijken. Bij de Aldegeaster Brekken liep de fietsroute door het natuurgebied van It Fryske Gea. In Workum was het een drukte van jewelste en het leek of ik 80 jaar in de tijd terug gegooid werd. Ik raakte verzeild in een Elfsteden-rally van oldtimer-auto’s. Zoveel dat de huidige modellen in de minderheid waren. Aan de kentekenplaten te zien was het een internationale groep deelnemers. Er deden 400 antieke auto’s en 200 evenzo motoren aan mee. Als je de beweegbare bruggen die voor de pleziervaart vaak opengingen met deze drukke rally combineert, heeft het mijn fietstempo wel behoorlijk opgehouden. Zo moest ik de molen in Koudum van de lijst schrappen.
Soms ontbraken er paaltjes met de nummers met pijltjes bij de grote borden met knooppunten.
Ik had de Friese kust van de Afsluitdijk tot Stavoren nog nooit gezien (!) en volgde zoveel mogelijk de IJsselmeerdijk naar Hindeloopen. Vanaf de jachthaven It Soal liep er een smal fietspad van ± 30 cm breed (lastig als er andere fietsers van de andere kant kwamen) door de weilanden richting het station van Hindeloopen, dat merkwaardig veel te ver van die plaats is gelegen. Hindeloopen is een pittoreske en fotogenieke plaats. Bij een visrestaurant vroeg ik om vers water voor mijn grote bidon, want het was een warme en zonnige dag. Ondanks goed insmeren met factor 30 was ik al aardig roodverbrand....
Voor de hoge, scheve kerktoren op een grafzerk even zitten om te pauzeren. Nergens een bankje te bekennen. Diep ademhalen en rusten. Wat water drinken. Na een kwartiertje besteeg ik mijn fiets weer en mijn oude fietsgevoel kwam terug. Nog steeds de dijk volgend, was ik nog niet verlost van het geknetter van de oude motorrijwielen. Via Molkwerum kwam ik in Stavoren terecht. Bij het naderen van Stavoren zag ik zowel links als rechts de IJsselmeerdijken wigvormig bij elkaar komen. Het was een voormalige Hanzestad, maar in vergelijking met bijvoorbeeld Kampen viel die plaats wat tegen. Aan de overkant was Enkhuizen vaag te zien. Een foto van de Vrouwe van Stavoren en dan ging ik per trein terug naar huis. Onderweg in de trein zag ik (weer) een oldtimer fiets staan: een zwarte Gazelle uit 1947. Nog heel goed onderhouden. De bijbehorende eigenaar was in stijl uit die tijd gekleed en hij las een boek van Frank van Rijn. Met hem kennisgemaakt en hij stapte in Buitenpost uit.
Ik heb totaal 94 km door het zonnige en mooie Fryslân gefietst!
Wirdum
Reduzum
Dearsum, zoals ik op 26 september 1971 vanuit mijn fiets heb gefotografeerd
Waar ik in 1971 stond, staat er nu een bosje: daarom Dearsum van een andere positie gezien
Even lunchen aan de Geeuw bij IJlst
Grutto
Natuurgebied It Fryske Gea bij Aldegeaster Brekken
Friese spinnekopmolen bij Nijhuizum
Ik kwam veel groepen wielrenners tegen, hier bij Workum
Elfstedenrally van oldtimers
Hindeloopen
Bord Stavoren
Beeld van de Vrouwe van Stavoren
De man met zijn antieke Gazelle uit 1947
Toch bijzonder om een grutto te ontmoeten, die op de rode lijst staat!