De kunst van kilometers maken met een e-bike

[math]

Een trapfrequentie van 60 is op een normale fiets echt aan de lage kant, en nog lager is dan gewoon slecht voor de knieën...

De optimale trapfrekwentie op een normale fiets hangt af van de inspanning, zie plaatje.
Bij lage vermogens is 50-60 omw/min zo gek nog niet en vermoedelijk ook niet slecht voor de knieën.
Ik denk dat de meeste e-bikers (veel) minder dan 100 W trappen.

[Hans Keesom]

Als ik op een dag van A naar B wil fietsen en de afstand X kilometer is, kies ik bij het begin de ondersteuning die volgens de display op mijn fiets de range heeft die gelijk of groter aan X is.
Tijdens het fietsen kijk ik regelmatig of het aantal kilometers dat ik op dat moment nog moet naar B nog steeds gelijk of kleiner is dan de range van de gekozen ondersteuning of dat ik een lager ondersteuning moet of een hogere ondersteuning mag kiezen. Als het betekent dat ik dan van eco naar nog lager zou moeten kies ik ervoor om de accu leeg te rijden.
Anders gezegd ik probeer er voor te zorgen dat als ik bij B aankom de accu precies leeg is, maar niet eerder dan dat.

Interessant topic. Een paar opmerkingen:

1. Als je bij het begin van je tocht de "range" aanhoudt die je display aangeeft, kun je later op de dag voor onaangename verrassingen komen te staan. Misschien gaat het harder waaien, slaat de vermoeidheid toe, worden de wegen slechter, spelen je darmen op, of zit je anderszins niet meer zo senang op je Brooks. Het kan betekenen dat je in de staart van de tocht voor minder ondersteuning moet kiezen terwijl je die dan misschien juist het meest nodig hebt. Ik zou het eerste gedeelte van de dag - wanneer je nog lekker fit bent - zelf meer watts inbrengen, zodat je later op de dag ruimte hebt voor extra ondersteuning. Just in case.

2. Als je streeft naar het "precies" leegrijden van je accu (omdat je gedurende de rit continu de maximale ondersteuning wilt), loop je het risico dat je de laatste kilometers zonder ondersteuning moet fietsen. Soms eindigt de route niet bij B maar bij C, 25 kilometer verderop.

Veel plezierige fietskilometers (al dan niet ondersteund),

Gee

[Hans Keesom]

Als ik op een dag van A naar B wil fietsen en de afstand X kilometer is, kies ik bij het begin de ondersteuning die volgens de display op mijn fiets de range heeft die gelijk of groter aan X is.
Tijdens het fietsen kijk ik regelmatig of het aantal kilometers dat ik op dat moment nog moet naar B nog steeds gelijk of kleiner is dan de range van de gekozen ondersteuning of dat ik een lager ondersteuning moet of een hogere ondersteuning mag kiezen. Als het betekent dat ik dan van eco naar nog lager zou moeten kies ik ervoor om de accu leeg te rijden.
Anders gezegd ik probeer er voor te zorgen dat als ik bij B aankom de accu precies leeg is, maar niet eerder dan dat.

Interessant topic. Een paar opmerkingen:

1. Als je bij het begin van je tocht de "range" aanhoudt die je display aangeeft, kun je later op de dag voor onaangename verrassingen komen te staan. Misschien gaat het harder waaien, slaat de vermoeidheid toe, worden de wegen slechter, spelen je darmen op, of zit je anderszins niet meer zo senang op je Brooks. Het kan betekenen dat je in de staart van de tocht voor minder ondersteuning moet kiezen terwijl je die dan misschien juist het meest nodig hebt. Ik zou het eerste gedeelte van de dag - wanneer je nog lekker fit bent - zelf meer watts inbrengen, zodat je later op de dag ruimte hebt voor extra ondersteuning. Just in case.

2. Als je streeft naar het "precies" leegrijden van je accu (omdat je gedurende de rit continu de maximale ondersteuning wilt), loop je het risico dat je de laatste kilometers zonder ondersteuning moet fietsen. Soms eindigt de route niet bij B maar bij C, 25 kilometer verderop.

Veel plezierige fietskilometers (al dan niet ondersteund),

Gee

Hallo Gee, op dit soort toevoegingen aan het begin idee was ik natuurlijk aan het hopen. Een marge inbouwen voor als er aan het einde wat tegenvallers voorbij komen lijkt me inderdaad een goed plan. Het belangrijkste is aankomen en pas daarna of dat nou een uur eerder is of later.

[math]

Kijk eens op BRouter.

Want? Wat heeft route software te maken met hoe je kiest tussen ondersteuning en je benen laten werken?

Ik veronderstelde dat routeplanning mogelijk en zinvol was bij dit topic.

Als de route al vast ligt en het simpel een kwestie is van zoveel mogelijk kilometers maken, is de richtlijn : zware kilometers zelf trappen en lichte kilometers op de motor.
Dus zelf trappen bij tegenwind, vooral in open veld, viaduct óp en als je alleen rijdt; de motor het werk laten doen bij wind-mee, in beschut terrein, viaduct-áf en als je achter iemand aanrijdt.
Daarmee haal je de meeste kilometers uit je accu!

[PietV]

- zaken als tegenwind, voorde wind en andere weersomstandigheden laten we even buiten beschouwing

Alles staat en valt met rijwind.

Ik heb in het verleden al vaker wat gezegd over actieradius.

1. Ga niet te hard, luchweerstand neemt exponentieel toe. 23.5-24kmpu is prima, waarom 26?
2. Fietsbroek+shirt, ritsjes dicht.
3. Tassen netjes dicht.
4. Diep zitten (zo diep als je volhoudt).
5. Slim fietsen. Ik heb heel veel wedstrijden gereden, dus ik rem weinig, laat me uitbollen en weet beschutting te vinden.
6. Rustig optrekken.

Met die aanpak haalde ik met mijn Razer 120km+

- Windkracht 3, eerste helft tegen.
- Eerste helft Ortliebtasje met broodjes, terug ook nog met een lege Roland Flatbed kar.
- 100km op eco, toen had ik nog dusdanig veel over dat ik maar naar high ben gegaan. Ik eindigde met 12%

Leeg had ik die dag ongetwijfeld 150 ook wel gehaald. Dat is veel meer dan de fabrikant claimed.

Rijwind is dus waar de meeste winst te halen valt zo te horen. Ik had daar al iets aan gedaan met een opbouwstuur zodat ik kan liggen. Na de 81 km van vorig weekend was me wel duidelijk dat mijn spijkerbroeken niet ideaal waren en dus ga ik dit weekend met een deze week gekochte lange fietsbroek met bretels en een fietsshirt kijken hoeveel dat al weer uitmaakt.
Ik zal mijn snelheid wat temperen, het is me vorige week al pijnlijk duidelijk geworden dat boven de ondersteuningsgrens rijden niet lang is vol te houden voor me.

Wel eens overwogen een ligfiets aan te schaffen. Staartpunt als stroomlijn en tevens een droge bagageruimte. Met dezelfde trapenergie circa 30% meer afstand afleggen. Gewoon rustig doortrappen in een prettige cadans. Ook boven de 26 km/h rustig doortrappen. Bijvoorbeeld: http://www.m5-ligfietsen.nl/site/NL/Modellen/M-Racer. Of een Velomobiel. Comfortabel droog en milieuvriendelijker dan een e-bike.

[loknor]

Ik heb in het verleden al vaker wat gezegd)[/color][/size]

*DOH* Ja had je me al eerder verteld

[Hans Keesom]

Wel eens overwogen een ligfiets aan te schaffen. Staartpunt als stroomlijn en tevens een droge bagageruimte. Met dezelfde trapenergie circa 30% meer afstand afleggen. Gewoon rustig doortrappen in een prettige cadans. Ook boven de 26 km/h rustig doortrappen. Bijvoorbeeld: http://www.m5-ligfietsen.nl/site/NL/Modellen/M-Racer. Of een Velomobiel. Comfortabel droog en milieuvriendelijker dan een e-bike.

Absoluut overwogen Piet en ik moet zeggen dat ik de prijzen bij de fiets waar je naar linked erg vind meevallen, mijn huidige fiets is duurder. Dus dat is wel iets waarvan ik nu denk, hmmmmm, had ik misschien....

Voor de eerste 20-30 km rondom mijn huis (en terug) denk ik absoluut de juiste fiets te hebben gekozen. Hij is wendbaar in het stadsverkeer, kan veel meesjouwen en kan tegen een stootje. Dankzij het opzetstuur en de ondersteuning kan dat allemaal met een snelheid van 25 km/h dus in anderhalf uur heen en anderhalf uur terug.

Dat voordeel van 30% win ik op een rit van 80-100 km wel terug door de accu te gebruiken. Als de accu eenmaal leeg is, heb ik dat niet meer en val ik terug naar het niveau van een zware fiets die ik op eigen kracht waarschijnlijk niet meer dan 16-17 km/h kan voortbewegen. Dan hebben we wel even een probleem.
Een tweede accu of tussentijds opladen zou dan een manier zijn om nog eens 80-100 km te doen, alhoewel het er waarschijnlijk veel minder zullen zijn omdat mijn conditie in dat tweede stuk meer zal leunen op die ondersteuning

Als ik verder wil, en dat dag na dag wil herhalen, zal het (zit)comfort een rol kunnen gaan spelen en dan is een ligfiets een oplossing. Vooralsnog is mijn rechterknie echter het lichaamsdeel dat zich steeds eerder meldt dan mijn zitvlak.

[Hans Keesom]

Kijk eens op BRouter.

Want? Wat heeft route software te maken met hoe je kiest tussen ondersteuning en je benen laten werken?

Ik veronderstelde dat routeplanning mogelijk en zinvol was bij dit topic.

Als de route al vast ligt en het simpel een kwestie is van zoveel mogelijk kilometers maken, is de richtlijn : zware kilometers zelf trappen en lichte kilometers op de motor.
Dus zelf trappen bij tegenwind, vooral in open veld, viaduct óp en als je alleen rijdt; de motor het werk laten doen bij wind-mee, in beschut terrein, viaduct-áf en als je achter iemand aanrijdt.
Daarmee haal je de meeste kilometers uit je accu!

In bredere zin is een goede routeplanning natuurlijk wel belangrijk. Op onnodige kilometers en remmen en optrekken zit niemand te wachten.
Ik gebruik op dit moment de routeplannen van de fietsenbond. Met de setting "makkelijk doorfietsen" heeft die een redelijk korte en snelle route gemaakt van mijn thuis (1108DG) naar mijn uiteindelijke doel, Giesbeek achter Arnhem. Ik probeer elk weekend een stukje verder te komen op die route en rij dan weer terug naar huis. Doel voor vandaag is een pannekoekhuis op Waarden 25c in Leusden. De route is dan 47,59 km en bij 20 km/h te doen in 2 uur en 23 minuten. *

De tactiek die je beschrijft komt me wat tegennatuurlijk over, ik zou bij tegenwind juist de accu gebruiken en bij voor de wind niet, dat levert dan een gelijkmatigere inspanning van mijn kant op en dat hou ik dan langer vol. Of rij jij met jouw insteek tegenwind op een duidelijke lagere snelheid dan voor de wind?


*http://routeplanner.fietsersbond.nl/?ro ... erences=63

[Leon]

Andere tips om de actieradius te vergroten:
1 inderdaad niet al te hard rijden
2 goede banden met lage rolweerstand (dat scheelt heel aardig)
3 stuur lager zetten voor minder luchtweerstand (en grotere trapefficiëntie)
4 strakke kleding
5 geen voortassen, en liefst ook geen al te brede achtertassen
6 weinig bagagegewicht, vooral als er kans is dat er geklommen moet worden
7 geen Nuvinci of Shimano naafversnelling

Tip met stip voor veel mensen is denk ik toch om de banden eens wat op te pompen met een pomp met manometer. Ik heb al vrij vaak na wat bandengeknijp met de vingers de vraag gekregen "is dit niet hard genoeg dan?" terwijl er beslist géén 2 bar in de 37mm-banden zat.
Ook eentje - gisteren bij 24 graden veel gezien - is om je te kleden naar de temperatuur in plaats van naar de datum.

[Wim]

Al te zachte banden zijn inderdaad een slecht plan. Hoe erg dat is hangt echter ook af van de constructie van de band. Een moderne soepele band hoef je niet snoeihard op te pompen om toch een lage rolweerstand te hebben. Een lompe marathon plus moet je wel flink oppompen en is zo stug dat je de druk inderdaad alleen met een manometer kunt beoordelen.

[PietV]

Als ik verder wil, en dat dag na dag wil herhalen, zal het (zit)comfort een rol kunnen gaan spelen en dan is een ligfiets een oplossing. Vooralsnog is mijn rechterknie echter het lichaamsdeel dat zich steeds eerder meldt dan mijn zitvlak.

Chronische laaggradige ontstekingen, ook wel stille ontstekingen genoemd, zijn voor circa 95% de oorzaak van vele chronische klachten en ziekten. O.a. zitklachten en knieklachten bij fietsers. De overige 5% waarschijnlijk het gevolg van overbelasting door bv. verkeerde fietstechniek of afstelling. Een chronische laaggradige ontsteking is een welvaartsziekte.

Klachten in het bewegingsapparaat komen dus van binnenuit. Soms aangewakkerd door een virus- of bacteriële infectie.

Knieklachten etc. komen net zoveel voor bij (buk)fietsers als ligfietsers. Bron: boek “Natuurlijk fietsen”, “Een harmonie van mens en machine” van Kor van Hulten, arts, sportgeneeskundige en enthousiast toerfietser.

Om gezond oud te worden zijn 4 zaken belangrijk. De belangrijkste is voeding, dan laag stressniveau, voldoende (nacht)rust en bewegen. Van sporten en sportstress heeft maar een soort zoogdier last, de mens.

De tendens is dat vele fietsers eerder kiezen voor elektrische ondersteuning, dan voor een ligfiets. Beide soorten fietsen brengen je met nagenoeg dezelfde trap-energie over nagenoeg gelijke afstand.
De e-bike is de oorzaak dat de aanschaf van de tweewielige (lig)fiets is afgenomen.

Mijn leeftijd begint met een 7, maar ik heb nog nooit op een e-bike gefietst. Ik fiets het meest op mijn Avaghon en ken geen pijntjes of klachten. In het verleden knieklachten en meerdere beursslijmpuncties gehad. Dagafstanden boven de 180 km nu geen probleem meer, op of in wat voor fiets ook. Als veganist heb ik geen last van chronische laaggradige ontstekingen.

Piet.

[Hans Keesom]

Andere tips om de actieradius te vergroten:
1 inderdaad niet al te hard rijden
2 goede banden met lage rolweerstand (dat scheelt heel aardig)
3 stuur lager zetten voor minder luchtweerstand (en grotere trapefficiëntie)
4 strakke kleding
5 geen voortassen, en liefst ook geen al te brede achtertassen
6 weinig bagagegewicht, vooral als er kans is dat er geklommen moet worden
7 geen Nuvinci of Shimano naafversnelling

Tip met stip voor veel mensen is denk ik toch om de banden eens wat op te pompen met een pomp met manometer. Ik heb al vrij vaak na wat bandengeknijp met de vingers de vraag gekregen "is dit niet hard genoeg dan?" terwijl er beslist géén 2 bar in de 37mm-banden zat.
Ook eentje - gisteren bij 24 graden veel gezien - is om je te kleden naar de temperatuur in plaats van naar de datum.

Wellicht tijd voor een mooi apparaatje in mijn fietsenschuur of voor in de tas. Iemand een suggestie voor een mooi (mobiel) apparaat zodat ik altijd de perfectie bandenspanning heb, ook onderweg. Mag eventueel op 5/8.4/9.0/12/16/20 volt want daar heb ik een accupack voor.
CST Soho City e-bike approved 47mm

[Hans Keesom]

Als ik verder wil, en dat dag na dag wil herhalen, zal het (zit)comfort een rol kunnen gaan spelen en dan is een ligfiets een oplossing. Vooralsnog is mijn rechterknie echter het lichaamsdeel dat zich steeds eerder meldt dan mijn zitvlak.

Chronische laaggradige ontstekingen, ook wel stille ontstekingen genoemd, zijn voor circa 95% de oorzaak van vele chronische klachten en ziekten. O.a. zitklachten en knieklachten bij fietsers. De overige 5% waarschijnlijk het gevolg van overbelasting door bv. verkeerde fietstechniek of afstelling. Een chronische laaggradige ontsteking is een welvaartsziekte.

Klachten in het bewegingsapparaat komen dus van binnenuit. Soms aangewakkerd door een virus- of bacteriële infectie.

Knieklachten etc. komen net zoveel voor bij (buk)fietsers als ligfietsers. Bron: boek “Natuurlijk fietsen”, “Een harmonie van mens en machine” van Kor van Hulten, arts, sportgeneeskundige en enthousiast toerfietser.

Om gezond oud te worden zijn 4 zaken belangrijk. De belangrijkste is voeding, dan laag stressniveau, voldoende (nacht)rust en bewegen. Van sporten en sportstress heeft maar een soort zoogdier last, de mens.

De tendens is dat vele fietsers eerder kiezen voor elektrische ondersteuning, dan voor een ligfiets. Beide soorten fietsen brengen je met nagenoeg dezelfde trap-energie over nagenoeg gelijke afstand.
De e-bike is de oorzaak dat de aanschaf van de tweewielige (lig)fiets is afgenomen.

Mijn leeftijd begint met een 7, maar ik heb nog nooit op een e-bike gefietst. Ik fiets het meest op mijn Avaghon en ken geen pijntjes of klachten. In het verleden knieklachten en meerdere beursslijmpuncties gehad. Dagafstanden boven de 180 km nu geen probleem meer, op of in wat voor fiets ook. Als veganist heb ik geen last van chronische laaggradige ontstekingen.

Piet.

Een 7 en dag tochten van 180 km, wow, ik hoop ook nog eens zo ver te komen, lang genoeg op de fiets te kunnen zitten.

Mechanisch is mijn rechterknie in orde maar wat er omheen zit lijkt vooral aan de voorkant niet meer goed te zijn.
Ik had op mijn 18e al ontstekingen in het vlies en die zijn toen verwijderd. Of dat slim is geweest vraag ik me wel eens af. Vervolgens jarenlang bij handbal op doel gestaan was zeker niet slim.
Een paar jaar geleden bij te fanatiek steentjes 1000 klinkers laden in mijn auto de zaak nog wat verdraaid en een potje basketbal op te hoge leeftijd en snelheid deden een jaar later de rest.

Een groot probleem is het niet maar als ik die knie in de matras van mijn bed druk dan is het alsof ie aan de voorkant openbreekt. Het beperkt je een beetje en je moet oppassen maar slapen gaat verder prima

Voeding is er de afgelopen 10-15 jaar bij ingeschoten door werk en mantelzorg aan ouders. Nu werk weer op orde is, rustig baantje en voldoende om van te leven en ouders overleden kan ik weer aan de slag met mezelf.
Veganist ben ik niet maar ik koop geen losse vleesproducten

Stressniveau is redelijk laag, ik weet er steeds beter mee om te gaan, snap mezelf ook beter en dat scheelt veel. Slapen doe ik vrij goed al moet ik er wat vaker uit dan me soms lief is.

Het was in ieder geval weer een mooie dag om lekker lang te fietsen......

[math]

Luchtdrukmeters : kijk hier.
Die van Beto komt uit dezelfde fabriek als de Schwalbe Airmax. De SKS heeft een iets lagere resolutie (0,05 ipv 0,01 bar), maar je kunt zonder moeite zowel banden met een Frans ventiel als met een autoventiel meten.

[Hans Keesom]

Vandaag alle adviezen geprobeerd te gebruiken in mijn tocht van 47.5 heen en 47.5 km terug.
Ik ben voor de veiligheid uitgegaan van 100 km. Als snelheid had ik 22-23 in mijn hoofd.

Het is gelukt om 103 km af te leggen wat een hele stap voorwaarts is van de 81 km van vorige week. Elke 10 km heb ik een pauze genomen om wat te drinken, soms wat te eten en om wat kengetallen te noteren. Op basis van die getallen heb ik steeds de ondersteuning voor de volgende 10 kilometer gekozen.

Ik ben geen pannenkoeken gaan eten in Leusden omdat de accu van zowel de fiets als mezelf nog voldoende range hadden. Wel maakte ik weer de fout om de terugtocht te enthousiast aan te vangen, op de hoge snelheid en met het overslaan van een stop. Hoe fijn het ook was om in een soort wielrenstemming te komen, net als vorige week betaalde ik 20 km na het keerpunt de prijs doordat ik verzuurde en niet meer uit dat gevoel kwam. Gelukkig kon ik nog wel een redelijk tempo blijven fietsen, deel geholpen door de e-motor.

De keuze van de ondersteuning op basis van de range en de nog te rijden afstand werkt goed, maar gaat op lange afstanden vooral om een keuze tussen geen ondersteuning, eco en normaal. De hoge ondersteuning is niet iets om 10 km lang aan te laten staan, je accu gaat dan te snel achteruit. Het is ook bijna onmogelijk om de snelheid op 22-23 te houden, je tikt steeds de 26 aan.


Belangrijkste lessen van vandaag :
- Een echte fietsbroek maakt veel uit, je trapt een stuk lichter en mijn rechterknie vind het ook fijn.
- Er zit een sweetspot bij 22-23 km/h, ik kan daar een lekker toerental draaien in de 5e versnelling, maar af en toe ook een lager toerental in de 6e versnelling met een lagere zit. De afwisseling hiertussen voelt lekker aan.
- bij 24-25 km/h voel je direct meer wind en hoor je meer windgeruis.
-als de fiets harder gaat dan 24 kan dat beter niet zijn door mijn trapwerk. Als het door een afdaling is, dan lekker plat gaan liggen en stoppen met trappen. Een mooi moment om de spieren aan de achterkant van mijn benen even te rekken.

Pijnpunt vandaag waren mijn voeten. Ik fiets nog met mijn daagse wandelschoenen maar het lijkt erop dat mijn voeten daarin verkrampen tijdens het fietsen. Wie de oplossing weet mag het zeggen.

Doel voor een volgende rit is dezelfde afstand te rijden maar in een kortere tijd.
Ik ga nog bedenken hoe, maar geen gebruik meer maken van de high stand (zodat er meer tijd in normaal kan worden gereden) en mezelf extreem inhouden tot de laatste 20 km lijkt me een goed uitgangspunt.
Daarnaast denk ik dat het gemakkelijk is als ik de 1.5 liter water die ik onderweg heb gedronken tijdens het fietsen kan drinken. Dat scheelt heel wat pauzes.

Een gestroomlijnd alternatief voor de eenvoudige Beck fietstas zal waarschijnlijk ook wel schelen.


De lange versie

Toen ik de accu plaatste kreeg ik als verwachte ranges te zien 68/84/93 voor high/normal/eco-ondersteuning.
Dat was voor mij reden om met de ondersteuning uit, dus op eigen kracht te vertrekken. In versnelling 4 licht trappend met een gemiddelde van 19,7 heb ik de eerste 10 kilometer afgelegd.

Bij 10 km was de stand nog steeds 68/84/97. De eco stand kon worden aangezet want 97 + 10 is meer dan 100.

Rustig doorpeddelend zonder me ook maar enigszins in te spannen kwam ik na 1 uur en 4 minuten op het 20.1 km punt aan. De ranges stonden op 85/99 en 108. De hoogste stand kon volgens het principe aan maar dat heb ik toch maar niet gedaan. In stand normal ben ik de hei overgestoken tussen Crailo en Laren.

Of het komt door de hogere rolweerstand op de hobbelige paden van de hei of doordat ik me toch wat heb laten verleiden tot wild rijden weet ik niet, maar op het punt 22.7 stonden de ranges plots op 64/77/86. In 2.6 kilometer raakte ik dus 21/22/22 kwijt.
Terug op het verharde ben ik super zuinig en voorzichtig gaan rijden, niet snel versnellen en remmen vermijden. Ook de snelheid bracht ik weer terug op keurig 22 km/h. Dat resulteerde op 30 km op een range van 70/83/91 dus gewoon weer 8/6/5 erbij.
Het viel me op hoe lang mijn fiets kan uitrollen voordat ik moet afstappen, vooral als ik goed op het stuur kon liggen. Helaas had ik geen goede houvast aan het einde van mijn opzetstuur dus dreigde mijn handen ervan af te glijden.
Door het opzetstuur meer omhoog te richten kreeg ik een soort katheder waarop ik lekker mijn onderarmen kon rusten. Met mijn kin 15 cm achter mijn handen kon ik een mooi diepe houding aannemen en met de normale ondersteuning erbij zonder veel kracht 22-24 km/h rijden.

De gemiddelde snelheid was na 30 km 20,5.

40 km gaf 59/70/77 en dus bleef ik op normal
Omkeren deed ik op 46.4 met een stand van 72/82/89
Daarna ben ik doorgereden in stand normal en regelmatig high naar de 60 km, stand 40/48/53. Conclusie was dus om geen high meer te gebruiken.
70.3 leverde 37/44/48 op, de 100 km dus voor alle drie standen binnen bereik
Op 80 km 20/25/28, de high stand zou dus krap worden, maar die gebruikte ik toch al niet meer. Verder op normal
92,3 km gaf 15/18/20
100,1 km gaf 3/4/4
Eindstand 103,4 met nog 1/2/2 km range
gemiddelde snelheid 21,7 en totaal 5 uur en 58 minuten op de fiets.

[Hans Keesom]

Luchtdrukmeters : kijk hier.
Die van Beto komt uit dezelfde fabriek als de Schwalbe Airmax. De SKS heeft een iets lagere resolutie (0,05 ipv 0,01 bar), maar je kunt zonder moeite zowel banden met een Frans ventiel als met een autoventiel meten.

De Seko lijkt dus nogal praktisch. Ik heb geen frans ventiel maar een gewone-fietsen-ventiel. Lijkt me dus de SKS te worden. Ik zie echter een analoge en een digitale. Je bedoelt de digitale?
Echt duur zijn ze trouwens niet

[math]

Wat bedoel je met een gewone-fietsen-ventiel? Het linkse ventiel op dit plaatje?


Dat heet een Hollands ventiel en jammer genoeg kun je daaraan met geen enkele losse drukmeter de luchtdruk meten. Alle losse meters werken op het indrukken van het ventiel zodat de lucht in de band toegelaten wordt in de meetkop. Het Hollandse ventiel werkt via een inwendige afsluiter (een siliconenslangetje of rubberen klep) die je niet van buitenaf kunt openen, tenzij door te pompen. Helaas!

Ik bedoelde inderdaad de digitale meters. Dankzij de schappelijke prijs kun je je vast ook nog wel een paar binnenbanden met een Frans ventiel (rechts) of autoventiel (midden) veroorloven. Kijk wel eerst hoe groot het ventielgat in je velg is! Een autoventiel heeft een grotere diameter dan een Frans ventiel.
Dat zijn beide ventielen waarmee de SKS-Airchecker kan omgaan. De meters van Schwalbe en Beto zijn vooral bedoeld voor een Frans ventiel. Door het omdraaien van een rubber in de meetkop kun je er waarschijnlijk ook autoventielen mee meten, maar dat heb ik nooit uitgeprobeerd.

[Hans Keesom]

Wat bedoel je met een gewone-fietsen-ventiel? Het linkse ventiel op dit plaatje?


Dat heet een Hollands ventiel en jammer genoeg kun je daaraan met geen enkele losse drukmeter de luchtdruk meten. Alle losse meters werken op het indrukken van het ventiel zodat de lucht in de band toegelaten wordt in de meetkop. Het Hollandse ventiel werkt via een inwendige afsluiter (een siliconenslangetje of rubberen klep) die je niet van buitenaf kunt openen, tenzij door te pompen. Helaas!

Ik bedoelde inderdaad de digitale meters. Dankzij de schappelijke prijs kun je je vast ook nog wel een paar binnenbanden met een Frans ventiel (rechts) of autoventiel (midden) veroorloven. Kijk wel eerst hoe groot het ventielgat in je velg is! Een autoventiel heeft een grotere diameter dan een Frans ventiel.
Dat zijn beide ventielen waarmee de SKS-Airchecker kan omgaan. De meters van Schwalbe en Beto zijn vooral bedoeld voor een Frans ventiel. Door het omdraaien van een rubber in de meetkop kun je er waarschijnlijk ook autoventielen mee meten, maar dat heb ik nooit uitgeprobeerd.

Haha, nooit geweten dat het een Hollands ventiel heette. Zal eens vragen aan de makers van deze fiets of mijn fietsenmaker wat er mogelijk is.

Als je zegt autoventiel moet ik denken aan die setjes waarmee je draadloos en continu je bandenspanning kunt meten, zou wat zijn op een fiets hahaha
*https://www.conrad.nl/p/tp-71b-bandensp ... rm=1093622

[Leon]

Zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Fietsventiel
Ze hebben meerdere namen:

1. Dunlopventiel, Blitzventiel, Hollands ventiel, English valve, Woods valve

2. Schraderventiel, autoventiel, autobandventiel, brommerventiel, Amerikaans ventiel

3. Prestaventiel, Scalverandventiel, Frans ventiel, Belgisch ventiel

[Travelmaster]

Leuk topic, met plezier gelezen. Twee dingetjes:

- ik ben geen e-biker, heb ooit eens 100m op de fiets van mijn moeder gereden, maar in hoeverre is zo'n ding nog fietsbaar als de accu onverhoopt toch leeg raakt? Is dat niet iets om in de aannames mee te nemen?
- qua schoenen: probeer schoenen met een stijvere zool, en/of, een set klikpedalen. Dat kan prima helpen.