Het is dan wel geen gezicht, dikke veertigers op de e-bike. Ter relativering, in Noorwegen lopen veel ook jonge mensen in de winter als het glad is met een rollator. Op weg naar werk, school etc.
Maar, volgens mij zijn er heel veel jonge e-bikers die (als forens of bijvoorbeeld voor een dagje stad) de elektrische fiets niet in de plaats van een gewone fiets gebruiken, maar in plaats van de auto. Ik heb in mijn kennissenkring genoeg mensen die niets met wereldfietsen hebben en sommigen zeggen zelfs ronduit een hekel aan fietsen te hebben. Enkele van deze mensen, die tot voor kort bijna nooit meer fietsten, geven nu aan dat ze per e-bike naar het werk gaan en dat dit vier voordelen heeft. Het is sneller (geen file's), je komt zonder te zweten aan op je werk, en het is beter voor het milieu en goedkoper dan de auto. Als je het in deze (maatschappelijk gezien) bredere context bekijkt kan je natuurlijk nog steeds prima mopperen op dit soort mensen, maar toch moeilijk over deze ontwikkeling zelf? Overigens houden deze mensen niet van fietsen op gewone fietsen, maar vaak wel van andere sport en beweging.
Voor de echte fietsliefhebber zoals wij (de meesten die op deze site terechtkomen) zou het jammer zijn als de electrische fiets de markt zozeer gaat domineren dat de gewone fiets in de toekomst als ouderwets, armoedig en masochistisch zal worden versleten. Met als ultieme nachtmerrie dat de gewone fiets nagenoeg zal uitsterven uit het straatbeeld. Dit zal misschien inderdaad werkelijkheid worden voor de fiets als transportmiddel (nogmaals, ook het autoverkeer zal dan verminderen, dit kan wereldwijd gebeuren en echt verschil ten goede maken). De gewone fiets als instrument om sport en avontuur te beleven zie ik niet een twee drie verdwijnen. Ik zou de fysieke inspanning totaal niet willen missen. Maar wat te denken bijvoorbeeld van mensen die alleen hun partner op fietsvakantie meekrijgen als die electrisch kan fietsen, en anders toch zouden besluiten om samen een week in Benidorm of Salou op het strand te liggen?
Hans