Twee weken onderweg in Ecuador,

[Charles002]

Zo, en we zijn onderweg. Fietsen in Ecuador, Ik gun mijzelf geen tijd om een blog bij te houden maar ik hou voor mijzelf wel een soort dagboek bij. Ik zal het verslag van mijn eerste dag posten, want die dag zal ik nooit vergeten. Alles ging fout wat er fout kan gaan. Maar we zij inmiddels twee weken verder en je leert snel tijdens de reis. Nog even info vooraf: geen ervaring met fietsteizen, nog nooit allen op reis geweest. Heb een IdWorx All Rohler gekocht en tot nu toe werkt hij super. Afijn de eerste dag:

Ik pak mijn spullen en fiets naar de Spaans taalles school. Daar neem ik afscheid van iedereen: David, Javier, Mercedes, Hendrik, Nikki, Nadia. Een super leuke groep, ik zal nog vaak aan ze denken. Na 12 uur vertrek ik uiteindelijk, veel te laat.

Ik stel mijn Mapsme navigatie in op Machachi, mijn eerste doel. Ik heb nul komma nul ervaring, dus ik doe maar wat. Eerst maar eens de stad uit komen. Door de stad fietsen is leuk. Het is erg druk met auto’s en die kan je allemaal inhalen op je fiets. Wel is het vrij warm om te fietsen. Uiteindelijk lukt het om de stad uit te rijden en de eerste berg probeer ik op te fietsen. Het is best zwaar. Rond 14 uur neem ik pauze om een Almuerzo te eten. Hierna begint het zachtjes te regenen. Mapsme zegt dat ik rechts af moet slaan. Ik twijfel, want het is een onverharde weg. Maar ik volg blindelings de navigatie dus ik doe het. Een grote vergissing blijkt achteraf. Want een paar kilometer verderop verandert de weg in een modderpad. Het lukt me om door te fietsen. Na de volgende bocht, ik rij intussen op keien en stapvoets, komt er totaal onverwachtheden groep van 6 honden op mij afstormen. Ik schrik ervan en ben van mijn apropos. Ik probeer door te fietsen, te balanceren en de honden van mij af te houden. Vooral eentje is erg agressief. Hij rent op een halve meter van mijn rechter voet naast mij. Ik probeer hem te trappen, maar dat deert hem niet. Hij blijft grommen, blaffen en happende bewegingen maken. Het enige wat helpt is af en toe schreeuwen en doorfietsen. Uiteindelijk ben ik uit zijn territorium en druipt hij af. Wat een ervaring, niet leuk! Mijn eerste gedachte is, ik moet iets hebben om de honden op afstand te houden.

Ik fiets door en de weg wordt steeds slechter. Het begint langzaam harder te regenen. Mapsme vertrouw ik niet meer, het brengt me verder van de bewoonde wereld en ik kom nog een paar keer zeer agressieve honden tegen. Ik probeer een shortcut naar een grotere weg te maken. Het lijkt een verkeerde keuze. De weg stopt plotseling. Tenminste, letterlijk op de weg staat een huis gebouwd. Mijn Navigatie zegt rechtdoor maar dat kan simpelweg niet. Ik weet niet wat te doen, ik ben verdwaald. Er komt een vrouw naar buiten. Ik vraag, wat is de snelste weg naar de grote weg. Ze wijst een kant op. Ik zie geen weg. Ze wijst nog een keer. Nu zie ik het, het is een klein bergpad omhoog. Zo stijl dat het lopend al lastig is. Het regent inmiddels goed door en het padje is slecht begaanbaar. Maar ik moet en zal dat pad nemen. Ik til mijn fiets op het pad. Het gaat 45 graden omhoog voor mijn gevoel, in de modder. Dit gaat nooit lukken. Mijn fiets is veel te zwaar. Ik besluit eerst mijn bagage omhoog te sjouwen. Eerst 2 van de 4 fietstassen. Zelfs lopend is het zwaar. Het is zon 30 meter lopen. Ik leg de tassen neer en haal mijn andere bagage. Daarna ga ik voor de derde keer naar benden voor mijn fiets. Ik heb het bloedheet, het regent, alles glibbert en glijdt. Wat een hel. Ik blijf haken achter prikkeldraad, haal min scheenbeen open aan prikkels. Ik sleur de fiets omhoog. Uiteindelijk heb ik alles boven. Ik plaats alles weer op mijn fiets. En ja hoor, even verderop staat al weer een agressieve hond te blaffen. Ik moet die kant op, er zit niets anders op. Ik stap op mijn fiets en waag het er op. Er lopen nog 3 kinderen op straat. De hond doet de kinderen niets maar heeft het op mij gemunt. Ik schreeuw en maak trappende bewegingen, het lijkt te helpen. Weer een hond overleefd. Het laatste stuk naar Machachi volg ik een snelweg. Bekijk het maar. Ik ben klaar met de honden, het verdwaald zijn en de lange tocht.

Rond half 6 kom ik aan in Machachi. Ik navigeer naar mijn pinpoint. Blijk ik mijn pinpoint helemaal verkeerd ingesteld te hebben. Ik navigeer niet naar een hotel maar naar een kerk. Dat kan er ook nog wel bij. Ik vraag de weg naar een hotel. Gelukkig is dat er. Uitgeteld kom ik aan en ga ik naar binnen. Wat een eerste dag. Niet normaal. Als dit de voorbode is van de trip dan zie ik het niet zitten. Ik ben op. Gelukkig doet een warme douche goed. Ik eet wat in het stadje en ga vroeg slapen.

[alma]

Ha Charles,

Ben nu wel benieuwd hoe de tweede dag was. Die kan alleen maar zijn meegevallen. Geniet van je verdere reis en blijf leren!

Marc (Bike4travel)

[123456]

Dat is gelijk meer ervaring opdoen dan veel anderen op dit forum in 3 vakanties leuk dat je het met ons deelt!

Enkele tips i.v.m. de honden (ervaring uit Peru):

- Ga altijd van je fiets. Blijven fietsen is gevaarlijk.

- Richt je op de opperbaas van het stel. De andere honden zijn vaak meelopers.

- Zorg dat je in de buurt van huizen een paar stenen in je achterzak hebt. Durf te gooien - de locals doen het ook (maar gooi niet als het baasje kijkt).

- Koop in een ferreteria een dikke pvc-buis van 70 cm om mee te dreigen. Buizen zijn lichter dan stokken. Maar goed, een stok voldoet ook. Stok of buis: het geeft je extra zelfverzekerdheid, en dat merken de honden.

- Koop een fluitje om het baasje van de honden (is bijv achter het huis aan het werk) te alarmeren.

Succes!

Naschrift:
Als je een echte dierenvriend bent en wat meer geduld hebt kun je ook juist heel vriendelijk gaan doen tegen de honden. Zie bijvoorbeeld de verhalen en filmpjes van Iohan (http://www.bikewanderer.com/), die door heel Amerika trekt, ook in Equador was, en momenteel in Peru fietst. Hij is altijd in gesprek met de "doggies" en ik zie hem nooit agressief doen (zoals wij dat wel deden - oeps).

[Fedor]

Mooi verhaal! Heel wat meegemaakt op dag 1.

Bij dit soort dagen probeer ik zelf altijd te blijven denken "morgen lachen we er om"

Mits de volgende dag niet net zo'n dag wordt natuurlijk.

[fietsjunks]

Hoi Charles, goed om van je te horen! Wat een eerste dag! Dat kan inderdaad nu alleen maar meevallen en doorzettingsvermogen heb je wel, dus gaat goed komen.
Succes verder en geniet ervan!
Als je een foto hebt, wil je die dan nog naar me mailen? Groetjes, Ellen

[Berger]

Nu op naar Cotopaxi? (kijken hoe leuk je Allrohler hobbelen over kinderkopjes vindt )

[Charles002]

Ja de eerste dag was heftig. De rest van de twee weken waren juist weer prachtig en goed te doen. Enkele ervaringen:
- ik hou niet van honden, ben bang voor grote honden
- maar hier leer je er mee om te gaan, je moet wel. Al zal het nooit mijn hobby worden
- ik heb inderdaad een stok en dat werkt goed. Heb nog niet hoeven slaan, alleen dreigen is (nog) voldoende
- ik stap niet af maar fiets rustig door en hou mijn kuiten in de gaten met mijn stok in de hand
- tot nu toe in 2 weken slechts 2 dagen regen gehad. De eerste dag en in de buurt van Alausí, slechts 2 uurtjes of zo.
- fysiek geen ongemakken. Geen zadelpijn en gewrichtspijn of zo.
- ik probeer zo licht mogelijk te fietsen, bergop gaat langzaam maar je komt altijd boven.
- mijn route tot nu toe grofweg: Quito, Cotopaxi, Ambato, Baños, Penipe, Guamote, Alausí, Ingapirca, Cuenca
- ben nu in Cuenca voor een paar dagen, ga vandaag Cajas bezoeken.
- heb een tent mee, maar tot nu toe alleen in Hostels geslapen, dat bevalt me uitstekend.

Ik ga de komende dagen bedenken wat ik ga doen. Iedereen die ik hier spreek zegt dat nu door de Andes trekken in Peru geen goed idee is, ivm het slechte weer. Iedereen zegt, ga naar de kust. Ik weethet nog niet. Tips zij welkom. Tot nu toe valt het weer alles mee, is echt heel goed. Maar het weerbericht voor het gebied onder Cuenca is slechter. Iedere dag regen.

Groet Charles

[Peter_K]

Leuk avontuur! Echt fout gaan kan natuurlijk niet, aangezien je een tent bij hebt, en dus altijd een plaats hebt om te slapen.

Verlaat je de gebaande paden dan kun je foutief gedocumenteerde wegen treffen. Afgelopen vakantie heb ik dat zelf ook meermalen meegemaakt. Gelukkig had ik op mijn telefoon ook Sygic geïnstalleerd die kaarten die niet op OSM gebaseerd zijn.

Vergeet je niet straks de wegen bij OSM te corrigeren? Dan kunnen andere fietsers daar in de toekomst van profiteren. Hotels aangeven die nog niet in OSM staan is ook handig.

Dit is ook een goede reden om je routes thuis op de computer te maken, dan heb je veel bronnen (voorbeeld) tot je beschikking, en kun je info van anderen inwinnen.

Wat honden betreft stap ikzelf altijd af als ze agressief zijn. Meestal is dat in gebieden waar die beesten geen fietsen/brommers gewend zijn: een afgestapte fietser is dan ineens gewoon een mens die ze wèl kennen. Als je geweld (of Dazers) tegen die beesten gebruikt, kun je geweld terug verwachten.

[Han Doek]

Naar de kust kan, maar je wilt niet bij Tumbes de grens over. Druk en voor fietsers extra gevaarlijk ivm overvallen. Om die laatste reden wil je ook niet in de buurt van Pacasmayo (Peru) fietsen.
Vanuit Loja is het juist mooi om via Vilcabamba naar Peru te fietsen. De omgevingen van Jaén en van Huaraz zijn prachtig. Ook de ‘Great Divide’ van Peru is prachtig om te fietsen.

Wil je een paar dagen door woestijn, fiets dan tussen Piura en Lambayeque/Chiclayo. Kun je ook nog even langs El Señor De Sipán. Oude Moche-cultuur.

Ten zuiden van Lima (eigenlijk al vanaf Barranca) wil je niet over de Panamericana. Veel te druk en gevaarlijk door de vele bussen. Ga óf met de bussen, of blijf lekker in de Andes.

Mocht je nog op de warme toer willen, kun je nog naar Iquitos. Al kan het daar wel, letterlijk, een hele week lang hozen. Letterlijk. Heet niet voor niets REGENwoud. En het heet nu niet voor niets REGENseizoen. Daar heb je in de Andes minder last van.

Naar Bolivia schijn je ook via de noordkant van het Titicacameer te kunnen. Wel kleine weggetjes. Langs de zuidkant kan ook, kun je bij Copacabana langs. Daar is ooit het Copacabanastrand in Rio de Janeiro naar vernoemd. In maart is daar een pelgrimstocht naartoe vanaf La Paz.

In Bolivia is het ook mooi fietsen tussen Coroico en Rurrenabaque (en verder). Wel onverhard. Met de bekende jungle-dieren als begeleiding. Grote spinnen enzo. Komen zelden fietsers.

In ieder geval genoeg aanknopingspunten om verder te fietsen. Als je je ijsje bij de Nederlandse ijsco in Cuenca op hebt. Met afbeeldingen van Nederlandse molens aan de muur.