do 28 dec, 2017 19:38
Dus het wordt one-piece cranks genoemd. Heb ik in Amerika bij nog meer fietsen waargenomen, maar in Canada weet ik niet meer.
Hoe ik in '72 in Amerika terecht kwam? Ik was in 1971 op fietsvakantie in vijf landen, waaronder Luxemburg. Op de jeugdherberg van Vianden ontmoette ik een lief Amerikaans meisje uit St. Louis, Missouri
. In die tijd waren de contacten heel moeizaam: alleen per luchtpost, want het duurde minstens 2 à 3 weken voor ik antwoord kreeg. En zij had mij uitgenodigd om Kerst en oud/nieuw in Amerika te vieren. Merkwaardig: al vanaf oktober tot in januari waren de straten versierd met Kerstversieringen, maar de tweede Kerstdag is in Amerika een gewone werkdag. Dus alles draaide om die slechts éne feestdag! Ook de tweede Paasdag kent men daar niet. Zelfs met de jaarwisseling werd er geen vuurwerk afgestoken. Overal heel stil en niemand op straat.... (wel vuurwerk op de 'Independence Day' jaarlijks op 4 juli).
Ik vloog met een Boeing 747 van KLM van Schiphol naar Chicago, met een overstap naar St. Louis per DC-9 van Delta Airlines. Later ging de reis per auto (een slagschip van een Chevrolet) via Illinois naar Madison, om tenslotte op de laatste dag naar O'Hare te gaan voor de thuisvlucht. Het retourticket kostte 814 oude guldens... waarbij het reisbureau voor het visum heeft geregeld.
Het voor het eerst fietsen op Amerikaans grondgebied heeft wel ervoor gezorgd dat ik erdoor opgewonden ben geraakt dat ik nog eens acht lange fietstochten door Amerika en vier door Canada heb ondernomen! En dat allemaal door die ontmoeting in Vianden....
Op al mijn volgende tientallen vluchten nooit zonder mijn fiets aan boord, uitgezonderd enkele vakantievluchten met mijn gezin.
Hoe ik in '72 in Amerika terecht kwam? Ik was in 1971 op fietsvakantie in vijf landen, waaronder Luxemburg. Op de jeugdherberg van Vianden ontmoette ik een lief Amerikaans meisje uit St. Louis, Missouri
. In die tijd waren de contacten heel moeizaam: alleen per luchtpost, want het duurde minstens 2 à 3 weken voor ik antwoord kreeg. En zij had mij uitgenodigd om Kerst en oud/nieuw in Amerika te vieren. Merkwaardig: al vanaf oktober tot in januari waren de straten versierd met Kerstversieringen, maar de tweede Kerstdag is in Amerika een gewone werkdag. Dus alles draaide om die slechts éne feestdag! Ook de tweede Paasdag kent men daar niet. Zelfs met de jaarwisseling werd er geen vuurwerk afgestoken. Overal heel stil en niemand op straat.... (wel vuurwerk op de 'Independence Day' jaarlijks op 4 juli). Ik vloog met een Boeing 747 van KLM van Schiphol naar Chicago, met een overstap naar St. Louis per DC-9 van Delta Airlines. Later ging de reis per auto (een slagschip van een Chevrolet) via Illinois naar Madison, om tenslotte op de laatste dag naar O'Hare te gaan voor de thuisvlucht. Het retourticket kostte 814 oude guldens... waarbij het reisbureau voor het visum heeft geregeld.
Het voor het eerst fietsen op Amerikaans grondgebied heeft wel ervoor gezorgd dat ik erdoor opgewonden ben geraakt dat ik nog eens acht lange fietstochten door Amerika en vier door Canada heb ondernomen! En dat allemaal door die ontmoeting in Vianden....
Op al mijn volgende tientallen vluchten nooit zonder mijn fiets aan boord, uitgezonderd enkele vakantievluchten met mijn gezin.
De eigenaar was kennelijk even op vakantie....
).
Maar waar precies is de vraag?
nog niet zo erg als deze.
