Daar kan ik me wel iets bij voorstellen ... Deze zomer Langs Oude Wegen gedaan en in de Champagnestreek een Nederlandse mevrouw voorbijgereden die dezelfde route deed (maar dan helemaal tot Santiago dC).
Ze had een prachtige vakantiefiets en was zwaar bepakt: tassen vooraan en achteraan, nog een flinke rol op de bagagedrager, een stuurtas. Ze zat ook mooi comfortabel rechtop, helemaal anders dan ik op mijn racefiets.
Die Champagne is eindeloos vlak, er is niets wat de wind tegenhoudt en wind was er. Ongeveer twee derde van de tijd in de verkeerde richting. Ik benijdde haar niet. Ze was een fietsende windvanger. Ik respecteerde haar onderneming enorm, maar wat ze deed leek meer op strompelen dan op fietsen.
Op een vorige tocht in Frankrijk had ik drie dagen 40 km/u wind tegen (snelheid volgens de kranten). Dan maakt wat aerodynamica een groot verschil, geloof me.
Nog een anekdote. Lang geleden logeerden we in Frankrijk in een hotel van een stel dat van Alaska naar Vuurland gefietst was. Ik vroeg de man wat het zwaarste geweest was. Hij zei niet de hellingen, de regen, de slechte weg, de maagklachten of iets dergelijks. Hij kreeg een dromerige blik en zei: "De wind".
