zie ook http://www.quaeldich.de/paesse/brenner/
uit mijn verslag
We dalen af vanaf de camping naar het dal van de Inn. We zijn wat bevreesd voor de drukte op de Brennerpas maar dit valt reuze mee. Ook de weg is niet al te steil en klimt geleidelijk. Af en toe is de weg afgezet vanwege werkzaamheden en hebben we de weg helemaal voor ons alleen. Aan het asfalt te zien gebeuren in de bochtige weg wel vaak ongelukken. Op sommige plaatsen is de gele verf nog zichtbaar die de politie heeft aangebracht van de reconstructie van de slachtoffers van diverse ongelukken. Het blijft dus oppassen, want met name voor motorrijders is de pas een eldorado.
De weg is verboden voor vrachtverkeer en alleen de laatste 5 km zijn wat steiler. We steken op de pashoogte ongemerkt de grens over naar Italië. Na Brenner volgen we een fraai fietspad over een voormalig treintracé. De oude stations en seinpalen staan er nog en de weg gaat zeer geleidelijk naar beneden. We fietsen een zeer mooi stukje door het dal van de Pflerscher Bach.
Vervolgens daalt het fietspad steil af terug naar het dal van de Eisack. De Eisack fietsroute loopt verder zuidwaarts als een achtbaan op en af, soms bijzonder steil. Niet een route die we hadden verwacht over een oude spoorlijn.