mieke schreef: Heeft iemand ervaring met dit gebied? Zijn er grote verschillen tussen de westkust en het binnenland op het stuk Inverness-Scrabster? Heeft iemand ervaring met fietsroutes hier? (Een beetje klimmen vind ik niet erg, en ik houd van hoogvlaktes en bergen).
Vorig jaar zijn we zowel langs de westkust gereden als door het binnenland.
mieke schreef: sorry, ik ben een nerd
Geeft niet, dat ben ik ook
De A835 bij Ullapool was in juni erg druk. Misschien valt dat in september mee, want juni is hoogseizoen (nog nooit zoveel bordjes 'Sorry, no vacancies' gezien) en minstens de helft van het verkeer bestond uit huurauto's, motoren en campers. Toeristen mijden de zomermaanden vanwege de midges (maar die zijn er in juni ook al, zeker op windstille avonden).
Ook de A87, vanaf Loch Ness richting Skye, was erg druk. In juni 2010 hebben we een stuk van de A832 gereden die van Inverness westwaarts naar Kinlochewe loopt. Die was toen niet zo druk tussen Kinlochewe en Achnasheen. Je zou de trein kunnen nemen van Inverness naar Achnasheen. Dan win je tijd en sla je een drukker en saaier stuk over.
De kustweg van Kinlochewe richting Ullapool is erg mooi en niet te druk. In Gairloch zijn winkels.
In Durnamuck hebben we gekampeerd op een camping met schitterend uitzicht over Little Loch Broom.
De laatste 20 km voor Ullapool is simpelweg doortrappen op de A835: veel verkeer en nergens een tearoom. Dat komt weer goed in Ullapool, een alleraardigst havenstadje met een windovergoten camping (dus zelden midges) en zelfs een B&B met vacancies. Palmbomen ontbreken, maar als de zon doorbreekt en de wind even wegvalt, is het goed flaneren op de havenkade (zie ook
dit verslag uit 1997).
Na Ullapool is het nog 15 km doorbijten op de nog steeds erg drukke A835 door een steeds ruiger wordend landschap. Een bord laat zien hoe het er hier uit kan zien op een mooie dag in het najaar.
Even later linksaf over een smalle weg met passing places binnendoor naar Lochinver. Nu snap je weer waarom je zonodig in Schotland moest gaan fietsen. Voor koek en zopie moet je hier zelf zorgen, maar wow, wat een scenery!
In Lochinver is een Spar en een robuust hotel bij de haven. Maar als het geen hondeweer is, fiets je nog even een paar heuveltjes over naar die mooie camping bij Achmelvich die Willem al noemde.
De weg door Assynt gaat op en neer tussen blatende schapen door oerschotse plaatsjes als Stoer en Clashnessie.
Bij Drumbeg is een leuke tearoom.
Het fijne van Schotse bergpassen is dat ze niet heel hoog zijn en dat je altijd boven de boomgrens komt. Daar kunnen de Ardennen en Vogezen niet aan tippen.
En het is eens wat anders dan de
Amsterdamse Waterleidingduinen!
Ook de camping van Scourie is een aanrader. Met 's avonds om elf uur het uitzicht hieronder (al is het in september dan al lang donker).
En de A894 richting Durness is niet erg druk.
In Durness is weer van alles te koop. En een prima camping.
De laatste dagen fietsen we langs Loch Hope en een stukje van National Cycle Route 1 naar Lairg, waar we op de trein naar Inverness stappen (in de treinen die niet helemaal uit Wick of Thurso komen, is vaak nog wel plek voor niet gereserveerde fietsen). Dit zijn de stilste wegen die we hebben gehad - menselijk gesproken dan: schapen, herten en hooglanders zijn er genoeg. In Altnaharra is een caravan park waar tenten niet welkom zijn en een hotel. Verder zuidwaarts konden we koffie krijgen in een afgelegen pub (die te koop stond).
mieke schreef: hoeveel tijd zou ik op de Orkneys en Shetlands door moeten/kunnen brengen?
Zolang je het er mentaal uit kunt houden! Aan deze eilanden kwamen we helaas niet meer toe. Wel zijn we een paar keer op de Outer Hebrides geweest, waar we een haat-liefde verhouding mee hebben (Corrie wat meer haat, ik wat meer liefde). Ik citeer nog even uit
dit verhaal:
We tellen de mijlpaaltjes langs de smalle weg die verder naar het noorden kronkelt. Achter ons ligt een azuurblauwe zee met goudgele stranden, voor ons strekt zich een grauwgroene rotssteppe uit. Tussen de stenen groeit slechts afgekloven gras. Geblaat van knokige, pasgeschoren schapen mengt zich met het huilen van de wind. Een eenzaam bord laat ons weten dat het nog acht mijl is naar Tarbert. Corrie vloekt.
"Een uur geleden was het nog 12 mijl!"
"Maar het is hier toch prachtig", zeg ik.
"Er groeit hier helemaal niks en ik word gèk van die wind!"
Veel plezier in september!
(350 euro en meer zonder bijkomende kosten). Wel voor deze zomer ...
