Racefiets of trekking fiets aanschaffen?

[Marjoo91]

Hallo,

Ik heb fietsen altijd leuk gevonden, en wil dit nu iets serieuzer gaan doen. Daarbij twijfel ik of ik een racefiets of trekkingfiets aan wil schaffen. In eerste instantie wilde ik voor een racefiets gaan om sneller grotere afstanden af te kunnen leggen. Echter, met in de toekomst het idee meerdaagse tochten naar bv parijs/berlijn te maken, twijfel ik nu of een racefiets daarvoor geschikt is.

Mijn idee van gebruik:
- Zelf fietsrondes op zondag, met redelijke afstand en tempo.
- Op de langere termijn in een paar dagen ergens naartoe fietsen (met kampeermateriaal), maar wel in een redelijk tempo ivm vrije dagen werk.
- In eerste instantie niet specifiek voor echte bergen.
- Vooral weggebruik.

Qua snelheid zou ik een racefiets willen, en vooral ook omdat het in eerste instantie voor snelle rondjes is op zondagen. Echter vraag ik me af of het qua bagage en houding op de fiets te doen is deze ook te gebruiken voor langere tochten? Er zijn enkele racefietsen met een schroef voor een bagagedrager, maar is het lang vol te houden op een race fiets qua houding en pijntjes? Daarnaast weet ik dat er ook zwevende bagage dragers zijn, maar omdat ik niet direct veel geld uit wil geven aan extreem lichtgewicht kampeerspullen, weet ik niet of die genoeg zouden dragen.

Mijn vraag is dus eigenlijk vooral: welke fiets zouden jullie aanraden in mijn geval? Is een racefiets met bv een schroef voor bagage qua houding/pijntjes wel een goede optie?

Mocht iemand specifieke suggesties hebben: mijn budget zit tot max 1000 euro.

Groetjes,

Marjolein

[EnriceV]

een "gravelracer"? Naam komt uit de vs overgewaaid, maar het zijn eigenlijk cyclocross fietsen met een geometrie die iets meer naar touren neigt. Ze wegen niet veel, maar hebben stevige remmen en een frame dat wel wat bagage kan hebben.

Populaire namen:
genesis cda, genesis croix de fer, specialised Awol, specialised diverge, focus mares AX commuter, GT grade alloy, ...

Onder de 1000 euro is de genesis cda naar mijn mening de beste keuze (die heb ik nl zelf gekocht ), al komt de GT grade alloy vrij goed uit de reviews. Een cda van vorig model jaar kan je voor 650-700 kopen en kan heel brede banden hebben, een GT grade is wat lichter maar kan maar tot 32 à 35 mm.

[Wim]

Echte racefietsen zijn one track ponies, en eigenlijk alleen geschikt om te koersen. De bandjes zijn zo smal dat je niet echt van het asfalt af kunt, de frames zijn niet stevig genoeg voor meer dan minimale bagage, en de gemonteerde verzetten zijn veel te zwaar. De zit is ook steeds lager en meer uitgestrekt geworden. Ze worden in de markt gezet om mannen het gevoel te geven dat ze hele kerels zijn. Dit is allemaal heel anders dan de racefietsen van enkele decennia geleden, waarop ook normale mensen comfortabel snel konden fietsen.
De typisch Nederlandse trekkingfiets is het andere uiterste: met een recht stuur, boordevol toeters en bellen, en een lomp zwaar en stijf frame waar je zonder bagage weinig vreugde aan beleeft.
Wat je wilt is een fiets die meer lijkt op de racefietsen van vroeger, met misschien nog wat bredere banden dan dat, omdat het echte fietsen je tegenwoordig over kleinere weggetjes voert, met slecht wegdek. Dat kan nog altijd met een racestuur, maar wel eentje die wat hoger zit dan voor renners in de Tour, dus ongeveer even hoog als het zadel.
Zulke fietsen worden in Nederland helaas niet veel verkocht, dus je moet het zoeken bij buitenlandse merken. Zelf denk ik dan als snel aan de Surly Cross Check. Dat ziet er van een afstand uit als een (wat ouderwetse) racefiets. Er zitten nokjes voor dragers en spatborden op, en er passen banden op tot 38 mm. Voor vakantie monteer je snelle 37-8 mm banden met licht profiel zoals de Panaracer Pasela, plus drager en spatborden, en je hebt een pracht fiets waar je prima met 15 kg op kunt touren in Europa. Buiten de vakantie kun je er bijvoorbeeld snelle 32 mm bandjes op zetten, de drager en de spatborden eraf halen, en lekker hard rijden.

Lees verder ook dit eens: http://www.wereldfietser.nl/docs/de-eer ... 2016-2.pdf

[sjefke]

Echte racefietsen zijn one track ponies, en eigenlijk alleen geschikt om te koersen. De bandjes zijn zo smal dat je niet echt van het asfalt af kunt, de frames zijn niet stevig genoeg voor meer dan minimale bagage, en de gemonteerde verzetten zijn veel te zwaar. De zit is ook steeds lager en meer uitgestrekt geworden. Ze worden in de markt gezet om mannen het gevoel te geven dat ze hele kerels zijn. Dit is allemaal heel anders dan de racefietsen van enkele decennia geleden, waarop ook normale mensen comfortabel snel konden fietsen.

je kennis is wel al jaren verouderd! Wel je literatuur bijhouden! De zit gaat al jaren omhoog en de banden worden steeds breder. Endurance en Gravel bikes en wat dies meer zij, lijken steeds meer op de oude Randonneurs.

[Wim]

Hoi Sjef, je moet nog steeds wat oefenen in met je goede been uit bed stappen. En natuurlijk weet ik dat de bandjes wel weer iets breder zijn geworden, maar vooralsnog blijft het toch vooral binnen de grenzen van wat mogelijk is met 49 mm remmen, en dat is nog steeds niet veel. Echt veel keus aan leuke snelle tourfietsen of gravel racers met nokjes is er nog niet. Wel in de VS of Engeland, en die markten ken ik prima.

[stef.l]

Echte racefietsen zijn one track ponies, en eigenlijk alleen geschikt om te koersen. De bandjes zijn zo smal dat je niet echt van het asfalt af kunt, de frames zijn niet stevig genoeg voor meer dan minimale bagage, en de gemonteerde verzetten zijn veel te zwaar. De zit is ook steeds lager en meer uitgestrekt geworden. Ze worden in de markt gezet om mannen het gevoel te geven dat ze hele kerels zijn. Dit is allemaal heel anders dan de racefietsen van enkele decennia geleden, waarop ook normale mensen comfortabel snel konden fietsen.

je kennis is wel al jaren verouderd! Wel je literatuur bijhouden! De zit gaat al jaren omhoog en de banden worden steeds breder. Endurance en Gravel bikes en wat dies meer zij, lijken steeds meer op de oude Randonneurs.

Het aanbod wordt meer divers, en het begrip racefiets heeft de afgelopen jaren een zeer grote diversiteit verkregen. Maar voor de topic starter hierin belangrijk om in het achterhoofd te houden is dat net als er fietsen met een meer comfortabele zit zijn gekomen, er ook veel fietsen met juist een nog sterker aero zit zijn gekomen.

Bovendien, ook veel endurance en cyclocross frames zijn nog altijd performance gericht. Waarbij het ontbreekt aan duurzaamheid voor volbeladen tassen en bevestigings elementen.

Ga je meer light weight, dan kan meer, maar kamperen wordt dan een stuk lastiger. Tenslotte, met een krap budget van 1000 voor de fiets verwacht ik geen hoog budget voor ultralight camping gear.

[ClassicSteel]

Persoonlijk heb ik nooit zo de behoefte om heel hard te gaan.
Genieten van een toch gaat vóór op het persé iedereen in willen halen wat mij betreft.

Ik houd erg van retro fietsen, de klassieke randonneurs zeg maar.
Deze hebben het comfort om lange afstanden te overbruggen, de mogelijkheid om bagage te dragen, de snelheid voor als je hard wilt gaan en zien er bovendien véél beter uit dan die moderne aluminium/carbon fietsen.
Dus waarom niet gewoon een mooie "klassieker"?

[derdekeer]

Hallo,

... maar is het lang vol te houden op een race fiets qua houding en pijntjes?

Groetjes,

Marjolein

Ik ben vorig jaar met de racefiets naar Z-Frankrijk gereden, zes dagen. Mijn houding was geen probleem. Wel had ik zadelpijn aan het einde, maar ik ben er vrij zeker van dat dat niets te maken had met die racefiets.

Als je een goeie houding hebt op de racefiets zouden ook langere tochten geen probleem mogen zijn. Een sportieve houding heeft trouwens voordelen. Ik moest vorig jaar drie, vier dagen opboksen tegen een z-wind van 40 km/u (aldus de lokale kranten). Het was soms knokken om 14 km/u aan te houden op vlakke stukken. Op afdalingen moest je regelmatig bijtrappen om 20 km/u te halen. Het ging me vorig jaar allesbehalve om de snelheid, maar toch was ik blij dat ik niet op mijn reguliere trekkingfiets zat.

[Peter Rodenburg]

Als liefhebber van de klassieke rando ben ik ook geen voorstander van het gebruik van een racefiets voor lange afstandsreizen. Mijn grootste bezwaren zijn toch wel de supersportieve zit van een racefiets (dus erg voorover gebogenen) en het nerveuze stuurgedrag. Racefietsen hebben een korte naloop en sturen daardoor erg direct en nerveus. Voor een toerfiets wil je juist wat meer rechtuit stabiliteit zodat je onderweg nog eens een banaantje kunt pellen met losse handen. Ranonneurs hebben een geometrie die erop gericht is om lange tijd comfortabel te fietsen (en vooral lekker rechtdoor te gaan).

Ik zou daarom kijken naar een snelle toerfiets; een asfalt randonneur zeg maar. Er zijn niet zoveel bedrijven die zo'n fiets hebben maar ze zijn er wel.
Kijk bv eens naar een Dawes Galaxy. http://dawescycles.com/product-category ... s-touring/
Of, als je dat te klassiek vindt, zoiets:
http://2014.konaworld.com/sutra.cfm
http://bikersbestrotterdam.com/product/ ... andonneur/

[Yopie]

Is een racefiets met bv een schroef voor bagage qua houding/pijntjes wel een goede optie?

Ik maak vaak op de racefiets lange tochten (dagtochten maar ook van een maand of langer) en het enige waar ik dan tegenaan loop is mijzelf. Vaak gaat nl het fietsen zo lekker, het is nog zo licht/vroeg/mooi weer of denk dat er verderop een nóg mooier wildkampeerplekje is ... dat ik niet kan stoppen en domweg door blijf trappen. Tis een soort gekte, een verbeten trapziekte en ik probeer de schuld te geven aan de racefiets die zo lekker over het asfalt zoeft, aan de eindeloos lange scandinavische wegen, aan de zomerzon die niet ondergaat .. maar ik ben het natuurlijk zelf. En elke dag teveel km's trappen is niet gratis, daar betaal je snel voor: moe, vreemde pijntjes en een soort ongelukkig zijn. Dus ik dwing mezelf te stoppen (onder de 200km blijven) want anders trek ik het niet. Dit heb ik minder met een gewone fiets dus je zou kunnen zeggen dat dat een nadeel van een racefiets is. Verder alleen maar voordelen natuurlijk, je komt errug ver in een week tijd, kan heerlijk zijn!

Een sportieve houding heeft trouwens voordelen. Ik moest vorig jaar drie, vier dagen opboksen tegen een z-wind van 40 km/u (aldus de lokale kranten). Het was soms knokken om 14 km/u aan te houden op vlakke stukken. Op afdalingen moest je regelmatig bijtrappen om 20 km/u te halen. Het ging me vorig jaar allesbehalve om de snelheid, maar toch was ik blij dat ik niet op mijn reguliere trekkingfiets zat.

Kan ik alleen maar beamen. Ben een paar keer van Zweden naar Nederland gefietst en volgens mij is het slimmer om dat andersom te doen want had in Denemarken altijd dikke tegenwind. Was toen maar wat blij met de racer!

Oja, een ligstuurtje is trouwens fantastisch op een racer (kun je nóg langer doortrappen) maar als je daar te lang in trance inligt voel je bij het afstappen wel heel duidelijk dat je een lichaam hebt, eentje die zuchtend en krakend protesteert. Maar een beetje strekken en rekken en het verdwijnt weer hoor.

[PietV]

Weer een onderwerp over fietsongemakken. Terwijl vakantiefietsen vakantie is. Heb 65 jaar ervaring op en in vele type en modellen fietsen. Van transportfiets met voordrager tot velomobielen. En dan de vraag over een beperkte keus: "Race of "Trekking".

Ons forumlid "Waltertje" is een fervent vakantiefietser op zijn ligfietsen en schrijft over zijn ervaringen op zijn site: http://www.fietsersafstappen.nl/

Ik vind de ligfiets een ideale vakantie fiets. Nauwelijks pijn aan de kont (rijden zonder zeem), ontspannen een banaan eten, weinig last van tegenwind, voldoende bagagecapaciteit in de stroomlijn, panoramisch uitzicht en zeer gemakkelijk grote afstanden afleggen.

Marjolijn, neem de ligfiets mee in jou overwegingen.

Piet.

[Marco Meijerink]

Hoi Marjolein,

Leuke vraag waar denk ik veel wielrenners/vakantiefietsers mee stoeien.
Ik denk dat het antwoord op je vraag ligt in je wens die je als volgt heb omschreven
Op de langere termijn in een paar dagen ergens naartoe fietsen (met kampeermateriaal), maar wel in een redelijk tempo ivm vrije dagen werk.

Simpel gesteld, als je geen kampeermateriaal wilt meenemen dan zijn er best wel wat mogelijkheden. Er zijn goede stevige racefietsen waar je ook een dragertje op kan zetten en waarbij je je echt niet hoeft te schamen als je in het wielerpeleton zit. Marijcke fietst bijvoorbeeld op een Santos Racelite en doet daarmee mee aan triathlons en fietst ook af en toe met een tasje. De positie op een racefiets is natuurlijk meer sportief. Omdat moeiteloos dagen achter elkaar te doen moet je lekker veel fietsen/trainen. En dan is dat prima te doen.

Het meenemen van kampeermateriaal vergt wel wat meer van een fiets. Ook stevige racefietsen hebben daar al snel moeite mee. Bij elkaar is dat toch al snel 15 kilo en dat is vaak teveel. Dan kom je uit op een trekkingfiets, al dan niet als een racefiets opgebouwd. Daar zijn ook vele goede voorbeelden van maar om daar serieus mee te koersen is denk ik wel lastig. Een trekkingfiets heeft een meer rustige zitpositie.

De vraag is dus: hoe serieus wil je koersen en hoe avontuurlijk moet je fietsvakantie zijn? Als je niet serieus wil koersen maar wel lekker stevig wil doorfietsen dan zou ik naar een snelle trekkingfiets kijken.

[keesswart]

Marjolijn, neem de ligfiets mee in jou overwegingen.

Goed idee, maar luister dan niet alleen naar ligfietsevangelisten. Bij tegenwind op lange polderwegen verlang ik soms heel erg terug naar mijn ligfiets, maar in de Alpen echt niet (al heb ik ook wel cols in de Pyreneeën en op Corsica met mijn ligfiets bedwongen: omhoog vaak met 4 km/uur en omlaag soms boven de 70 km/uur).

Ons forumlid "Waltertje" is een fervent vakantiefietser op zijn ligfietsen en schrijft over zijn ervaringen op zijn site: http://www.fietsersafstappen.nl/

Walters ervaringen zijn leuk om te lezen, zeker als je de ambitie hebt om 200 km per dag af te leggen in dunbevolkte landen met een ietwat introverte cultuur. Hou je van veel aandacht en vind je het niet vervelend om onderweg steeds uit te moeten leggen waarom je op zo'n raar ding rijdt, dan zou je zelfs in Engeland (zie hier) voor een ligfiets kunnen kiezen, al kun je die 200 km/dag dan wel vergeten
Ook hier is een interessante discussie tussen racers en liggers.

[Leon]

snelle trekkingfiets

Afhankelijk van het gewicht van Marjolein en haar reisbagage kan het ook haast niet anders.
Om in Rioterminologie te blijven:
Als Marjolein een turnstertje van 45 kilo is en ze 10 kilo meeneemt, dan is een wielrenfiets voldoende. Als Marjolein echter de stevigste dame is van het waterpoloteam of het postuur heeft van een kogelslingeraar op hoog niveau en ze 25 kilo kampeerspul mee wil hebben dan is een lichtgewicht trekkingfiets ook al twijfelachtig...

De waarheid zal daar ergens tussenin liggen, maar dat weten we hier niet. Om mee op reis te gaan moet de fiets toch aan een paar minimumeisen van typische vakantiefietsen voldoen, zoals gezegd sterk afhankelijk van de situatie. Het lijstje staat hier: http://wiki.vakantiefietser.be/index.ph ... iets_kopen

[Leon]

Marjolijn, neem de ligfiets mee in jou overwegingen.

Goed idee, maar luister dan niet alleen naar ligfietsevangelisten.

Op de fietsvakantiewiki vind je ook een uitgebreide lijst met voors, tegens en voorwaarden van ligfietsen, die is opgesteld naar aanleiding van diverse, verwoede en lange discussies op dit forum: http://wiki.vakantiefietser.be/index.php?title=Ligfiets

[ClassicSteel]

Eigenlijk ook een beetje een kul-discussie.
Je koopt ook géén Ferrari als gezinsauto of een Fiat 500 als je een klusbedrijf hebt.
Wat ik wil zeggen is dat het altijd een compromis blijft.
Verwacht niet van toerfiets dat je iedereen voorbij fietst (waarom zou je ook?) en verwacht ook niet van een racefiets dat je met bepakking honderden kilometers kunt afleggen zonder technische en/of lichamelijke problemen.
Maak het niet ingewikkelder dan nodig is

[Wim]

Het praktische probleem is dat de Nederlandse markt niet rijk bedeeld is met fietsen die wat steviger en comfortabeler zijn dan racefietsen, maar niet zo lomp en zwaar als de tractors met rechte sturen die je nodig hebt voor tochten in de derde wereld. In Engeland was de Dawes Galaxy jarenlang het ideale compromis tussen die twee uitersten, en voor niet teveel geld. In de VS was en is dat de Surly Cross Check.

[ClassicSteel]

Maar waarom persé weer een compromis?
Waarom een fiets die niet snel genoeg is om je te kunnen meten met wielrenners en tegelijk niet stevig genoeg is om mee op vakantie te kunnen?
Een waardeloos compromis wat mij betreft; twee keer net niets eigenlijk
Spaar dan wat langer door en koop er een echte racefiets bij...

[Leon]

Maar waarom persé weer een compromis?

Omdat Marjolein dat vraagt. Velen vinden het geen raar idee.

Ik fiets zelf pas lekker sinds ik me van alle stereotypes juist niets meer aantrek en zelf de voor mij fijne fiets samenstel. Die valt vervolgens in geen enkel hokje en dat kan me wat.

[AndreM]

Ik vind dit ook wel een erg mooie en zo te zien comfortabele en tegelijkertijd robuuste fiets:

https://www.fahrradmanufaktur.de/en/ind ... _sport.php

Gewoon van staal... ca. € 1700,-- In deze uitvoering:
https://www.fahrradmanufaktur.de/en/kat ... 59x620.png