De fietsenbranche in Nederland

[loknor]

Er werd (onder andere door mij)nogal afgegeven op de branche in het draadje waarin de Vakantiefietser in het zonnetje wordt gezet:

http://www.wereldfietser.nl/phpbb/viewt ... 36&t=27618

Dat past niet in zo'n feestelijk topic, maar ik heb er (zoals wel vaker) een uitgesproken mening over.

Sorry, maar ik vind het echt bullshit dit soort generalistische uitspraken. Je zult maar fietsenmaker zijn en dit forum lezen.

Tsja, ik ben helaas enigszins bekend met die community en ik ben daar nogal geschrokken. Geloof, me de toon waarop fabrikanten, klanten en de postcodeloterij (een terugkomend stokpaardje)besproken wordt zouden je verbijsteren. Ik heb dat in geen enkele branche zo gezien.

Ik ben niet bang om elke FM, de goede en de slechte, te wijzen op dit probleem binnen de vakhandel en het gebrek aan initiatieven vanuit de branche om dit tegen te gaan. En gelukkig zijn er zat goede FMs die zich dood schamen voor de toonzetting, maar helaas is en blijft het overheersen.

Meer meegaan met de veranderde realiteit in plaats van stampei maken over fabrikanten en klanten die moeten worden geboycot (hint, met een Postcode loterij fiets wordt je in sommige zaken weggestuurd).)

Wat mij vooral opvalt is dat de Fietsenbranche van monopolist (de enige Batavus dealer in het dorp) opeens moet conureren met de wereld en dat dit heel veel woede oplevert. Ze willen bescherming van de fabrikant (niet meer leveren aan dozenschuivers) en willen dat klanten die online iets kopen worden geboycot (om maar niet te spreken over de Postcode loterij fietsen^^).

Uiteraard gaan er veel bedrijven pijn lijden en verdwijnen, maar je ziet ook dat de bedrijven die overleven al eerder opvielen door hun bedrijfsvoering.

Om maar terug te komen op de vakantiefietser: Behalve de vrouw van de baas /dochter die de kassa bedient is een vrouw in de zaak die verstand heeft van iets simpels als een fiets een uiterste zeldzaamheid. Dit was anno 1990 al achterhaald qua wereldbeeld, tegenwoordig is het wat mij betreft een anachronisme. Hoe kan je overleven als je de helft van je klantenkring eigenlijk niet serieus neemt?

Andere, meer traditionele zaken, zoals Tromm hebben een intelligent assortiment (Chariot fietskarren, Specilized accessoires) of hebben een ongekende service (Ger Bikes). En bij beide zaken wordt je als vrouw vol aangezien (altijd grappig om bij Ger een wedstrijd renster te horen klagen/opscheppen over de koers).

Aan de andere kant ken ik een grote fietsenzaak in Amsterdam die over de kop ging en die op zijn gevel een hatelijke brief aan zijn klanten hing waarin hij ze verwenste dat ze bij hem waren weggelopen. Vind je het gek? Onderdelen werden niet geleverd, ze maten je zonder blozen verkeerde kleding aan en de prijzen waren hoog.

Maar om weer terug te gaan naar de lijst van bekroonde zaken. Opvallend is dat meerdere van de uitgekozen zaken een ouderwets business model hebben wat heel veel pijn gaat opleveren. Dit zijn zaken die een gigantisch assortiment (voorraad) hebben. Logisch dat de leveranciers dit fijn vinden (de gevers van de prijs), maar dat is flauwekul in een tijd waarin voorraadsystemen verbonden kunnen worden en je je voorraad beter bij de verdeler kan laten. Het is goed om een representatief aanbod te hebben, maar om de Batavus folder in viervoud op zolder te hebben? Erg duur en aan het einde van het seizoen kan je aftikken.

Verder merk je dat het verdienmodel nog steeds op de fiets zit en niet op de reparatie. Dat gaat alleen werken bij de top specialist, maar als standaard fietsenmakers is dat verleden tijd. De prijsdruk is te groot. Je ziet gelukkig in Amsterdam al een kentering door de opkomst van reparateurs (al zien die er niet altijd even betrouwbaar uit^^).

Ik leg in deze trouwens geen/weinig schuld bij de klant omdat ik (in dit geval) de keuze waar en hoe hij zijn geld besteed geen morele keuze vind. In ieder geval zal je met boos worden geen klanten lokken.

Er zullen helaas veel fietsenmakers kapot gaan en dat verklaart natuurlijk de woede. Maar los van het zinloze van deze woede is het opvallend dat de bedrijven die het goed doen al veel langer voorop liepen. Als je geen respect hebt voor je markt dan is het voor de klant ook niet zo erg als je verdwijnt.

[Berger]

Als je wilt dat fietsenzaken(of winkels in het algemeen) blijven bestaan(ook de goede krijgen het moeilijk) moet je ze ook steunen.

Hetzelfde gebeurt in de supermarktbranche. Er worden honderden handtekeningen opgehaald voor een supermarkt in de dorpskern. Een ondernemer steekt zijn nek uit, na 2 weken beginnen de klanten te klagen over de prijs en de volgende maand gaat iedereen weer naar de Jumbo/AH een dorp verderop omdat die veel goedkoper is.

De verantwoordelijkheid ligt wel degelijk ook bij de klant.

[123456]

Ik heb gemengde ervaringen met fietsenzaken.

Bij ons in de wijk zit een zelfstandige fietsenmaker. Een heel klein winkeltje waarin alleen confectiefietsen staan, tegenwoordig veel elektrisch en transportfietsen. Maar dat is ook wat verkoopt. Zijn dochter en een werknemer staan in de werkplaats. Deze mensen zijn heel vriendelijk, proberen me geen troep te verkopen en zijn technisch voldoende onderlegd. Soms lukt het me niet om een klus zelf te doen. Zoals laatst nog toen ik de speling niet uit mijn achternaaf van de de racefiets kreeg. Zij hadden dat zo gefixt.

Wat verderop in Den Bosch zit een Giant store. Totaal omgekeerde situatie, met een enorme verkoopruimte met vrijwel alleen spullen van Giant. Met enige schroom ging ik daar naar toe toen ik er laatst niet uit kwam met het afstellen van mijn voorderailleur. Ik werd meteen onvriendelijk bejegend door de eigenaar, die geagiteerd was dat ik zonder afspraak kwam (ook al stond dat op het bord). Hij zei ook ongevraagd dat mijn fietsframe te groot was. Ondanks deze negatieve ervaring was het wel snel en tegen een kleine prijs gefixt.

Als ik een vakantiefiets koop of groot onderhoud op die fiets laat plegen (zoals een nieuwe velg) dan ga ik naar Bike4Travel, die Avaghon van Recycle in Wageningen hebben overgenomen. Maar ik kom daar slechts 1x per drie jaar ofzo.

Voor de rest koop ik het meeste op internet (ook fietsen voor de kinderen, want die stellen toch geen eisen behalve dan dat het modieus moet zijn...) en probeer dingen zelf te repareren (ook al ben ik superonhandig). Gelukkig zijn er fora zoals het WF forum en YouTube (applaus!) waar ik veel nuttige info vandaan kan halen.

Als mijn racefiets over een paar jaar verder is doorgeroest zal ik een nieuwe bij een speciaalzaak kopen, en niet via internet. Ik zorg wel dat ik goed geinformeerd ben en niet de hoofdprijs betaal, maar een zelfstandige en technische vaardige fietsenmaker gun ik zeker zijn/haar marge.

[loknor]

Berger, dat doet de klant ook! Kijk naar een vakantiefietser.

En natuurlijk krijgen de goede het moeilijk, er zijn gewoon teveel aanbieders, waarvan de meeste geen meerwaarde bieden. Maar dat is een aanbods probleem, niet een vraag probleem.

De klant is hierin een speler die je moet overhalen. Als dat niet lukt kan dat niet de schuld zijn van de klant. Dan zijn je prijzen gewoon te hoog. En als dat niet realistisch is.... dan is er geen markt voor je bedrijf en hoe tragisch dan ook, dan moet je wat anders gaan doen.

Ik ben bepaald geen rechtse kapitalist, maar je kan de klant niet dwingen om bij jou te kopen. Als er goedkopere oplossingen zijn dan staat het de klant vrij daarvoor te kiezen. Als er geen markt is dan houdt het gewoon op, de enige die verantwoordelijkheid draagt is de ondernemer die een broodwinning heeft gekozen die niet levensvatbaar is.

[Eric op de Fiets]

Logisch dat de leveranciers dit fijn vinden (de gevers van de prijs), maar dat is flauwekul in een tijd waarin voorraadsystemen verbonden kunnen worden en je je voorraad beter bij de verdeler kan laten.

Zijn de fietsen nog te leveren in juni? Mijn ervaring is dat de voorraad van de reguliere collectie bij de leveranciers dan op is. Frames en onderdelen worden als partij in Azië besteld en "op is op". Vandaar het "succes" van Avaghon, Santos, Signatuur, Stella en andere custom build bikes waar met een beperkt aantal typen frames, fietsen worden opgebouwd.

[loknor]

Dat is een goeie Eric, daar stap ik wel heel makkelijk overheen!

"Mijn" FM zit bij Batavus en heeft een relatief kleine voorraad voor zo'n grote clientele, maar die leveringsissues zijn wel een terugkerend punt.

Maar ook daar kan je als inkoop-organisatie wat mee doen. Een gedeelde loods in Friesland is een stuk betaalbaarder dan het in een A-lokatie te proppen.

[keesswart]

Om maar terug te komen op de vakantiefietser: Behalve de vrouw van de baas /dochter die de kassa bedient is een vrouw in de zaak die verstand heeft van iets simpels als een fiets een uiterste zeldzaamheid. Dit was anno 1990 al achterhaald qua wereldbeeld, tegenwoordig is het wat mij betreft een anachronisme. Hoe kan je overleven als je de helft van je klantenkring eigenlijk niet serieus neemt?

De eerste vrouwelijke fietsmonteur kwam ik tegen in 1979. En wel in Schotland, waar ik mijn derailleur in puin gereden had. Het was augustus, dus ze zal het wel druk gehad hebben, maar ik mocht erbij blijven staan terwijl ze feilloos een nieuwe derailleur op mijn fiets zette. In de voorafgaande weken had ik al heel wat fietsenmakers in Engeland en Ierland bezocht, want mijn 1 jaar oude Gazelle Tour de France bleek niet bestand te zijn tegen een 2600 km lange tocht over de Britse Eilanden.
Meer dan eens was de baas van de zaak aan het vissen of naar een begrafenis. Toen mijn achteras was gebroken, vertrouwde ik mijn fiets toe aan de zoon van een fietsenmaker. Na slechts 100 meter fietsen ben ik weer teruggekeerd om de nieuwe as zelf te monteren, want van kogellagers bleek zoonlief geen verstand te hebben. Gelukkig mocht ik daarvoor de werkplaats en de tools gebruiken. Niet dat ik zelf ooit een as had vervangen, maar na een half uur sleutelen kon ik weer fietsen. Mocht zoonlief de zaak later hebben overgenomen (wellicht gedwongen door het povere aanbod van banen in Noord-Ierland), dan hoop ik dat hij nadien nog wat bijgeschoold is...

Verder merk je dat het verdienmodel nog steeds op de fiets zit en niet op de reparatie. Dat gaat alleen werken bij de top specialist, maar als standaard fietsenmakers is dat verleden tijd. De prijsdruk is te groot. Je ziet gelukkig in Amsterdam al een kentering door de opkomst van reparateurs (al zien die er niet altijd even betrouwbaar uit^^).

Die fietsenmaakster in Schotland staat me nog helder voor de geest. Niet alleen omdat ze de eerste vrouwelijke fietsmonteur was die ik tegenkwam, maar vooral ook door haar voortreffelijke service. Ook in Nederland zijn zulke fietsenmakers, waar je direct en zonder mitsen en maren wordt geholpen (en waar na de klus het gerepareerde of vervangen onderdeel ook goed blijkt te zijn afgesteld) zeldzaam.

Ik citeer mijzelf nog even uit dit topic: Toen mijn Creafiets 11 jaar oud was, kwam ik er drie dagen voor het begin van een tocht door Portugal achter dat het trapstel (met de inmiddels 17 jaar oude TA cranks) acuut vervangen moest worden. Inmiddels woonde ik in Leiden, waar het wemelt van de fietsenzaken. Toch wilde geen enkele fietsenboer mij uit de brand helpen. 'Die spullen worden niet meer geleverd', kreeg ik steeds te horen. 'De cranksets die we hebben, passen niet op deze fiets.'
Ten einde raad ging ik naar Van Herwerden in Voorburg. Zonder probleem werd de Creafiets daar binnen een dag voorzien van een modern trapstel (vierkante as met 22-32-44 triple; vandaag de dag wordt die haast alleen nog met buitenboordlagers geleverd). Van Herwerden maakt ook mooie vakantiefietsen en ik had al besloten om daar mijn volgende fiets te gaan kopen. Dat is er echter niet meer van gekomen, want enkele jaren later werd ik getroffen door het ligfietsvirus...

De enkele keer dat ik nu nog in een fietsenwinkel kom, valt het me steeds weer op dat winkeliers vaak wel weten hoe ze iets moeten verkopen (niet aan mij, maar aan de doorsnee klant die er binnenkomt), maar dat hun technische kennis zich meestal beperkt tot wat er in de folders van Shimano staat. De enige high-end fietsenzaak in Leiden wordt gerund door een dominante man met een luide stem (beetje Fred Teeven type ), die niet lijkt te beseffen dat ik graag wil dat hij naar mij luistert in plaats van andersom.
Ook worden er steeds meer fietsen verkocht die ik niet wil hebben. Winkels waar je 15 jaar terug een goede boodschappenfiets kon kopen (ik heb nog zo'n stalen exemplaar met dubbele bovenbuis, grote canvastassen op de achterdrager en een krat op de voordrager; hiermee kan ik moeiteloos 40 kilo boodschappen vervoeren), zijn nu helemaal overgestapt op hippe 'urban bikes', waar alles draait om design en waar je helemaal geen fietstassen aan kunt hangen.

[Shadow]

De verantwoordelijkheid ligt wel degelijk ook bij de klant.

Nou denkt van niet, de levensmiddelenbranche kent de laatste jaren alleen maar stijgende prijzen en marges, dat is in de fietsenbranche wel anders...

[stef.l]

Als je wilt dat fietsenzaken(of winkels in het algemeen) blijven bestaan(ook de goede krijgen het moeilijk) moet je ze ook steunen.

Hetzelfde gebeurt in de supermarktbranche. Er worden honderden handtekeningen opgehaald voor een supermarkt in de dorpskern. Een ondernemer steekt zijn nek uit, na 2 weken beginnen de klanten te klagen over de prijs en de volgende maand gaat iedereen weer naar de Jumbo/AH een dorp verderop omdat die veel goedkoper is.

De verantwoordelijkheid ligt wel degelijk ook bij de klant.

Er staat in theorie ook de kleine ondernemer niets in de weg om de handen ineen te slaan met andere kleine ondernemers die dezelfde waarden hanteren, om op deze wijze als collectief een goedkopere inkoop te kunnen realiseren en daarmee beter kunnen concurreren met de grote ketens.

Het probleem is, zoals ik ook in het andere topic reeds stelde, de meeste fietsenmakers zijn dan ook geen vaklui maar verkopers. De echte vakman houdt zijn hoofd met moeite boven water of wordt ergens achter in een werkplaats weggeschoven bij een groter bedrijf. Deze mist namelijk toch al snel de vlotte babbel, liegt je niet voor en zet niet alles op alles om je een fiets aan te smeren.

De kwaliteiten van de vakman liggen tenslotte elders. Maar ook daarin snijden ze zichzelf met toenemende frequentie in de vingers. Zoals het weigeren van het verlenen aan service voor mensen die een online gekochte fiets langs brengen. In plaats van simpelweg een uurtarief te hanteren voor de verleende diensten, en werk te hebben, zijn er fietsenmakers die dit weigeren. Business 101 is hierin wederom niet begrepen, met de tijd wordt niet meegegaan.

Daarin is geen vinger te wijzen naar de klant. De klant is doorgaans niet de ervaringsdeskundige. Het is aan de ondernemer om de klant naar zich toe te trekken. En dat doen de dozenschuivers erg goed.

[Friso*]

Ik was niet zo lang geleden met iemand mee voor kijken naar een fiets, bleek dat hij alleen een proefrit mocht maken als hij de toezegging deed een fiets te kopen. In die winkel komt hij nooit weer. Gelukkig zijn er nog andere fietsenmakers die nog echt fietsenmaker en liefhebber (kunnen) zijn.

[Revanho]

Als je wilt dat fietsenzaken(of winkels in het algemeen) blijven bestaan(ook de goede krijgen het moeilijk) moet je ze ook steunen.

Helemaal met eens. En dat moet natuurlijk geen reden zijn om zomaar bij eender welke lokale fietsenzaak te steunen. Je mag best kwaliteit eisen. Maar klanten hebben wel degelijk verantwoordelijkheid en een ongezien grote macht.

De klant is hierin een speler die je moet overhalen. Als dat niet lukt kan dat niet de schuld zijn van de klant. Dan zijn je prijzen gewoon te hoog. En als dat niet realistisch is.... dan is er geen markt voor je bedrijf en hoe tragisch dan ook, dan moet je wat anders gaan doen.

Ik ben bepaald geen rechtse kapitalist, maar je kan de klant niet dwingen om bij jou te kopen. Als er goedkopere oplossingen zijn dan staat het de klant vrij daarvoor te kiezen.

Het staat de klant inderdaad vrij. Ik pleit niet voor een verplichting bij een bepaalde winkel te gaan of voor een verbod om onlineverkoop, maar die totale vrijheid van de consument zonder verantwoordelijkheid is net één van de problemen van ons huidig economische systeem. Het staat de klant ook vrij om producten te kopen die het milieu ernstig schaden, die door slaven worden geproduceerd, die oorlog bekostigd, ...

Zoals het weigeren van het verlenen aan service voor mensen die een online gekochte fiets langs brengen. In plaats van simpelweg een uurtarief te hanteren voor de verleende diensten, en werk te hebben, zijn er fietsenmakers die dit weigeren. Business 101 is hierin wederom niet begrepen, met de tijd wordt niet meegegaan.

Er zullen wel fietsenzaken zijn die dat weigeren vanuit een soort 'principe'. Maar daarnaast zijn er wel degelijk goede redenen te bedenken om niet alle herstellingen aan te nemen.

Zo ken in (in België) zaken die hun handen meer dan vol hebben aan bestaande klanten. Niet iedere zelfstandige heeft (begrijpelijk) de behoeft om te groeien. Als het dan kiezen is tussen het bieden van goede service aan het bestaand cliënteel of aan mensen die enkel hun slechte fiets komen brengen voor herstel maar zich voor de rest nooit laten zien, is de keuze snel gemaakt.

Bovendien is er ook wel een verschil tussen een degelijke online gekochte fiets en de talloze rommel die zowel in supermarkten als online te vinden zijn. Zo zag ik recent nog reclame voor een herenmountainbike voor 100 euro. Het is aan een normaal uurloon onmogelijk om herstellingen aan zo'n fietsen uit te voeren op een manier die de klant tevreden zal stellen. Die klanten zullen het immers niet ok vinden als men bij een eerste reparatie 80 euro moet betalen voor een fiets van die waarde.

Daarin is geen vinger te wijzen naar de klant. De klant is doorgaans niet de ervaringsdeskundige. Het is aan de ondernemer om de klant naar zich toe te trekken. En dat doen de dozenschuivers erg goed.

Ook ondernemers hebben een grotere verantwoordelijkheid dan het aantrekken van klanten.

Mijn (Belgische) ervaring is dat er in heel veel branches, dus ook in de branche van de fietszaken, gigantische veel kaf tussen het koren is. Maar dat is net wel een goede reden om het koren te steunen en die het overleven mogelijk te maken.

Renaat

[Jan Eleveld]

De Headshokvering van mijn Cannondale wilde ik eens laten reviseren bij de plaatselijke Cannondale-dealer. Dat deden ze niet, zo bleek. Opsturen naar een 'specialist' kon wel en dat zou mij dan 125 euro kosten. Ik heb vriendelijk bedankt.

Als ik in Spanje ben ga ik naar een Cannondale-dealer die het wel zelf kan en het kost dan 35 euro.
De fietsenbranche komt in Spanje sowieso professioneler over dan die in Nederland.

[Shadow]

Als je bij een fiets van 100 euro kan uitleggen waarom de reparatie 80 euro kost, doe je je werk toch gewoon goed, als je kan uitleggen waarom dat ding bij het eerste grote defect financieel total-loss is en je beter iets degelijkers kan kopen, ben je nog beter

[loknor]

Het staat de klant inderdaad vrij. Ik pleit niet voor een verplichting bij een bepaalde winkel te gaan of voor een verbod om onlineverkoop, maar die totale vrijheid van de consument zonder verantwoordelijkheid is net één van de problemen van ons huidig economische systeem. Het staat de klant ook vrij om producten te kopen die het milieu ernstig schaden, die door slaven worden geproduceerd, die oorlog bekostigd, ...

Ik vermoed dat niemand het hier niet met je eens is... maar wat heeft deze uitbarsting te maken met het al dan niet kopen van dezelfde fiets online?

Zo ken in (in België) zaken die hun handen meer dan vol hebben aan bestaande klanten. Niet iedere zelfstandige heeft (begrijpelijk) de behoeft om te groeien. Als het dan kiezen is tussen het bieden van goede service aan het bestaand cliënteel of aan mensen die enkel hun slechte fiets komen brengen voor herstel maar zich voor de rest nooit laten zien, is de keuze snel gemaakt.

De reden om niet te repareren is dat ze de klant willen straffen voor het elders aanschaffen van een fiets. En dat is serieus hoe fietsenmakers onderling communiceren. Ik heb helaas eens mee kunnen lezen en ben me echt te pletter geschrokken. Als je denkt dat ik hard ben? Moet je eens weten hoe fietsenmakers over hun klanten en leveranciers praten. Bizar.

Overigens is een online fiets krek hetzelfde als een fiets bij een gewone zaak (nee, de standaard FM's gaan niet met een pot vet alle lagers na...).

En sorry, het gaat bepaald niet om bouwmarkt fietsen (hoewel ze die ook haten) het gaat om Postcode loterij Batavussen, en online gekochte A-merken. Dat is "het onrecht"wat ze voelen.

Maar dat is net wel een goede reden om het koren te steunen en die het overleven mogelijk te maken.

Renaat

Steunen van "Koren" gebeurt omdat mensen weglopen bij het Kaf. Het een kan niet zonder het ander

[Martin E. van Doornik]

Ik mis Belga Fietsen aan het Sontplein in Groningen, een enorme zaak met het formaat van een bouwmarkt. Er is zelfs een inpandige circuit waar je de fiets kunt uitproberen. Daar nog onlangs onderdelen gekocht voor mijn aanstaande fietstocht in de Alpen!