Bedankt voor de reacties en tips.
En ik ga het dit keer zeker anders doen. De vorige keer had ik maar een paar weekjes en de eerste week was ik al aan enorme spierpijn kwijt doordat ik te enthousiast begon. Dat doe je eens maar nooit meer!
Ben nu vooral bezig info op het internet te schiften. Er zijn zoveel verschillende trainingsschema's, gebral over overgewicht kwijtraken, eiwitshakes, kilo's kipfilet, voedingssupplementen etc en dit wordt vaak overgoten met een saus van opgeblazen schwarzeneggers en lachende vrouwen in roze sportbh's. En daar heb ik echt niks mee. Natuurlijk wil ik een strak en sexy lijf maar bij mij is het gewoon dat m'n fiets te zwaar is.
En ik wil juist gráág extra vetmassa want dat is iets wat niet in de wildernis te koop is.
Word echt kriegelig van die dieetadviezen: krachtsport draait om eiwitten en duursport om koolhydraten dus stop je vol met kip en pasta en je zit goed op je fatbike. Maar tis gewoon heel wat anders: na de sportschool bij een warme douche, zacht bed en gevulde koelkast thuiskomen of een dikke maand met je zware fiets in een verlaten berggebied rondsjouwen.
Maar hoe het dan wel moet weet ik ook nog niet hoor. Ik ga nu om de dag naar de sportschool en zodra ik vrij heb spring ik op de fiets, het bos in. Dat voedsel onlosmakelijk hiervan is is me wel duidelijk, moet daar echt nog een weg in zien te vinden. Eet bv niet graag vlees en zuivel, dat maakt het ook wat lastiger.
DouweFries schreef:
Wat is je plan Yopie? Mogelijk kunnen wij je bijstaan, hoewel, ik weet weinig nuttigs bij te dragen.
Douwe, enthousiasme is vaak meer waard dan alle tips bij elkaar, en dat is wat jij hebt!
Wat mijn plan is weet ik nog niet zo, weet niet goed het aan te pakken. Ja ook al niet, schiet lekker op zo.
Iemand waar ik veel van hou is kort geleden totaal onverwachts gestorven. En wat hij altijd graag had willen doen was samen met mij naar de Kebnekaise, de hoogste berg van Zweden gaan. Maar dat is er dus nooit van gekomen. Nu heb ik bedacht dat ik een deel van zijn as meeneem en op de één of andere manier die berg beklim en hem daar uitstrooi, met de wind mee het berggebied in. Weet alleen nog niet hoe.
De fatbike brengt me ver maar niet helemaal omhoog en ik zal dan verder met een rugzak moeten maar heb totaal geen wandel/klimervaring. Weet ook niet of dit te combineren valt, het fatbiken in de bergen waarbij je heel weinig bij je hebt en daarna te voet verder. Ik heb bv fietsschoenen, strakke fietskleding, een kleine strakke fietsrugzak enzo, m'n hele uitrusting is eigenlijk op 't fatbiken gericht.
Heb wel net een nieuwe rugzak (25 + 5liter water) maar moet nog uittesten of dat op de fatbike bevalt en daarbij is ie voor dit doel te klein denk ik? Krijg vast nooit alle kampeerzooi mee, vooral niet omdat het bergklimaat is, Scandinavisch nog wel, berucht om zijn wreedheid. Ook ligt er eeuwige sneeuw en normaal ben ik daar op de fatbike niet bang voor maar nu opeens wel. Ja beetje maf he?
Weet ook niet hoe het voelt, een paar weken met zijn as in de fatbike rondsjouwen en hem daarna uitstrooien. Het lijkt me verdomd eenzaam om te doen. Nu is zijn dood nog te vers, als ik de urn zie komen gelijk de tranen maar ik hoop dat dat wegzakt en ik gewoon kan fietsen, tillen, sjouwen en genieten van de tocht. Dus niet te veel nadenken dat we dit eerst samen zouden doen en het nu met zijn as wordt. Zoiets denk ik.
Heeft iemand dit weleens gedaan? Met de as van een geliefde/dierbare op fietsreis gegaan om hem/haar ergens uit te strooien? Hoe voelde dat en vooral, lukte het om hem uit te strooien, los te laten na al die weken 'samen' fietsen? Ik ben bang dat ik het mss niet kan, het laatste tastbare wat je van iemand hebt met de wind laten wegwaaien.
En heeft iemand ervaring met fietsen en daarna te voet verder gaan? Bedoel dan wel in een onherbergzaam berggebied, dus zonder B&B, campings, winkels etc.
Bedankt alvast!