Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Douglas Tompkins (The North Face) overleden - Forum Wereldfietser

Douglas Tompkins (The North Face) overleden

Uit NRC:
"Douglas Tompkins, oprichter van kledingmerken The North Face en Esprit, is op 72-jarige leeftijd om het leven gekomen bij een kajakongeval in Chili. Hij was dinsdag met vijf anderen aan het kajakken in het General Carrera-meer op de grens tussen Chili en Argentinië toen hij in het ijskoude water terechtkwam. Hij stierf later in het ziekenhuis aan onderkoeling. Dat meldt persbureau Reuters."

(Bron: http://www.nrc.nl/nieuws/2015/12/09/kle ... -overleden
Maar die link schijnt alleen leesbaar te zijn voor abonnementhouders en sommige anderen waaronder ik)


Best wel triest dat iemand wiens bedrijf best veel voor het comfort van de buitensporter heeft betekend uitgerekend aan onderkoeling bij het buitensporten komt te overlijden.

Wie heeft nu niet iets van zijn merk in zijn tassen gehad?
Ik heb in ieder geval een aantal uitrustingsstukken van zijn merk gehad waarvan een jas die het ook na 16 winters dragen nog steeds doet.
Volgens mij doe je met de omschrijving deze man flink tekort. Hij heeft nl zijn vergaarde vermogen vooral ingezet voor natuurbescherming in Argentinie en Chili door grote stukken land op te kopen en te transformeren naar natuurparken, zie http://www.tompkinsconservation.org/abo ... mpkins.htm. Een man met een groot hart voor de natuur!
In de Volkskrant van gisteren (9 december) stond een interessant artikel over de inzet van Douglas en Kris voor de natuur in Chili en Argentinie.

Annita
Marianne schreef:Volgens mij doe je met de omschrijving deze man flink tekort.
Dat was niet mijn bedoeling. Gelukkig staat een begin van de omschrijving van wat de man deed in de nrc-link. Zelf wist ik daar niets van.

Wel krijg ik pb's van mensen bij wie de link niet werkt, dus toch bedankt voor je aanvulling.
Leon schreef:Wie heeft nu niet iets van zijn merk in zijn tassen gehad?
Ik.
willem.m schreef:
Leon schreef:Wie heeft nu niet iets van zijn merk in zijn tassen gehad?
Ik.
Patagonia dan, dat is/was van zijn vrouw...
In De Standaard staat toch een meer genuanceerd artikel over de man. Nobele bedoelingen en soms minder nobele dadendrang. Menselijke collateral damage... Hier een passage die aan het denken zet :
(...)
Tompkins wil niet langer kleren verkopen, wat hij voortaan als een symbool van intellectueel lege consumptie ziet. In 1990 verkoopt hij Esprit voor 150 miljoen dollar en keert terug naar Patagonië. Daar koopt hij zijn eerste grond. Bedoeling? De natuur in haar oorspronkelijke staat herstellen.


Fundamentalistisch

Dat stoot op verzet. Niet alleen van achterdochtige politici of complotdenkers, maar ook van de plaatselijke bevolking. Tompkins koopt boeren uit, verbiedt veeteelt, verjaagt bosbouwers, blokkeert zalmkwekerijen en torpedeert de aanleg van dammen en hydro-elektrische centrales. Hij slaagt erin grootschalige ontginningen die waardevol natuurgebied bedreigen, tegen te houden.

Maar eveneens dwingt hij lokale boeren afstand te doen van hun traditionele broodwinning in een regio waar andere jobs niet meteen dik gezaaid zijn. Achter de wilde plannen van de bevlogen weldoener gaat een fundamentele discussie schuil: hoe fundamentalistisch ben je in natuurbehoud, of moet er ruimte blijven voor lokale, duurzame ontwikkeling?

Weldoener

De kritiek achtervolgde hem ook na zijn dood. Voormalig Chileens minister van Binnenlandse Zaken Velasco herinnerde eraan hoezeer Tompkins boeren onder dwang zette om hun voorouderlijke gronden te verkopen zodat hij zijn eigen dromen kon verwezenlijken. ‘Hij hield geen rekening met mensen en wetten, maar deed zijn zin. Zijn dood had zelfs vermeden kunnen worden als hij toestemming had gevraagd voor zijn expeditie op het General Carrera-meer.’

Voormalig president Ricardo Lagos loofde dan weer de Amerikaanse weldoener. ‘Soms werd zijn werk niet begrepen. Maar hij was een pionier op het vlak van natuurbehoud, en leerde ons te zorgen voor wat we hebben.’
jansenius schreef:In De Standaard staat toch een meer genuanceerd artikel over de man. Nobele bedoelingen en soms minder nobele dadendrang. Menselijke collateral damage... Hier een passage die aan het denken zet :
(...)
Tompkins wil niet langer kleren verkopen, wat hij voortaan als een symbool van intellectueel lege consumptie ziet. In 1990 verkoopt hij Esprit voor 150 miljoen dollar en keert terug naar Patagonië. Daar koopt hij zijn eerste grond. Bedoeling? De natuur in haar oorspronkelijke staat herstellen.


Fundamentalistisch

Dat stoot op verzet. Niet alleen van achterdochtige politici of complotdenkers, maar ook van de plaatselijke bevolking. Tompkins koopt boeren uit, verbiedt veeteelt, verjaagt bosbouwers, blokkeert zalmkwekerijen en torpedeert de aanleg van dammen en hydro-elektrische centrales. Hij slaagt erin grootschalige ontginningen die waardevol natuurgebied bedreigen, tegen te houden.

Maar eveneens dwingt hij lokale boeren afstand te doen van hun traditionele broodwinning in een regio waar andere jobs niet meteen dik gezaaid zijn. Achter de wilde plannen van de bevlogen weldoener gaat een fundamentele discussie schuil: hoe fundamentalistisch ben je in natuurbehoud, of moet er ruimte blijven voor lokale, duurzame ontwikkeling?

Weldoener

De kritiek achtervolgde hem ook na zijn dood. Voormalig Chileens minister van Binnenlandse Zaken Velasco herinnerde eraan hoezeer Tompkins boeren onder dwang zette om hun voorouderlijke gronden te verkopen zodat hij zijn eigen dromen kon verwezenlijken. ‘Hij hield geen rekening met mensen en wetten, maar deed zijn zin. Zijn dood had zelfs vermeden kunnen worden als hij toestemming had gevraagd voor zijn expeditie op het General Carrera-meer.’

Voormalig president Ricardo Lagos loofde dan weer de Amerikaanse weldoener. ‘Soms werd zijn werk niet begrepen. Maar hij was een pionier op het vlak van natuurbehoud, en leerde ons te zorgen voor wat we hebben.’
Klinkt alsof hij zich God waande: met goede bedoelingen, maar wel volgens eigen Plan.
willem.m schreef:Klinkt alsof hij zich God waande: met goede bedoelingen, maar wel volgens eigen Plan.
Een man die al jaren uit het vak "beschermde kleding" was gestapt. Een patser die met geld de locale bevolking naar zijn hand moest zetten. Van omslaan in een kajak in koud water ga je niet dood. Zeker niet in een groep van vijf vaarders. Zijn eigen plan trekken in een kajak was hem vreemd. Zijn dood is een zegen voor de overige locale boeren. Ook kleine boeren dragen zorg voor het milieu.

Piet.
PietV schreef:Zijn dood is een zegen voor de overige locale boeren.
Nou kan het wel weer denk ik zo.
Of het een zegen is hangt natuurlijk ook nogal af van het testament van de man en wat de begunstigden ermee gaan uitvoeren.
Leon schreef:
PietV schreef:Zijn dood is een zegen voor de overige locale boeren.
Nou kan het wel weer denk ik zo.
.

Mee eens Leon.
De oprichter van Nike heeft laatst $ 500m geschonken aan kanker bestrijding.
Bill Gates doet ook eea met zn vermogen.

Prima!
Tussen mijn foto's van dit jaar vond ik nog een plaatje van mijn The North Face slaapzak welke mij goed heeft gediend op een trip door het soms best frisse zuid-westen van U.K.

Afbeelding

Douglas , R.I.P.
Dank voor het delen Jansenius van dit meer genuanceerder bericht. Heel herkenbaar.
Ben verschillende keren in Chili geweest en ook in 2008 in dit schitterende Parque Pumalin. Toevallige ontmoetingen met weggejaagde ex -localen van hun familiegrond waren idd schokkend.

Aan de andere kant is dit prachtige zeer diverse nationaal park qua natuurbehoud en milieu zeer zeker eer aangedaan. Is alles , kampeermogelijkheden ed basic en kleinschalig gehouden en ingepast in de natuur ipv andersom. Het getuigt niet echt van respect voor de localen, van deze man die ver ging om zijn weliswaar prachtige dromen werkelijkheid te maken. Geen fijne dood in dit zeer mooi gelegen gletsjermeer.
marlous schreef:En is het toch niet zo heel lang geleden dat de Chileense politici nou niet bepaald goed waren voor hun eigen bevolking? Getuige mijn vele ontmoetingen in Chili met (exgevluchte) chilenen en bij toeval via een chileen in een afgesloten Mapuchegemeenschap terecht gekomen te zijn. Nou die verhalen waren wat mij betreft pas echt schokkend hoe de politiek met al deze mensen is omgegaan.
Ik denk niet dat een vergelijking veel goeds doet, en geen kwaad is gerechtvaardigd door het bestaan van erger kwaad.