di 21 jul, 2015 13:49
Nou leuk geintje hoor van het dak vallen ..Travelmaster schreef:En Yopie heeft wel vaker van die heftige gebeurtenissen geloof ik (valt van het dak en zo), dus hopelijk is zij de uitzondering die de regelt bevestigt...
Geintje Yopie!
Maar ik wilde Tamara niet bang maken, vind alleen dat er op dit forum vaak nogal makkelijk over het solofietsen als vrouw wordt gepraat: 'Je intuïtie vertelt wanneer het niet veilig is'. Ja daar heb je veel aan als er plots een idioot voor je tent staat. Zorg iig op z'n minst dat je jezelf enigszins kunt verdedigen, je straalt zo echt meer zelfvertrouwen uit en voelt je zekerder.
Een klein voorbeeld toen ik vorig jaar met de fatbike in Nederland was. Logeerde toen bij een vriend op een woonboot, wilde net wegfietsen maar trok nog ff een extra shirtje aan (had de fiets even tegen een boom gezet). Er liep een man langs, hij keek misprijzend naar de fiets en plots greep ie hem scheldend beet en gooide hem het dijkje af.
Gestoord! Dus ik sprong gelijk voor die gast, eistte dat ie hem onmiddelijk omhoog moest halen en dat ik totaal niet geïnteresseerd was in zijn ellendige rotleven dus dat ie maar ergens anders zijn frustraties moest botvieren. Het stomme was alleen dat ik het in 't zweeds zei 
, als ik nl moe, verdrietig of kwaad ben borrelen er zweedse woorden omhoog. Maar hij begreep door mijn wijzende arm en mijn 'kickboxhouding' toch wel wat ik bedoelde. Hij zei nog iets over asociale woonbootbewoners en idiote dikke fietsen maar hij was zo verbaasd dat ik zonder angst voor hem stond (hij was groter/breder dan ik) dat ie snel de fiets weer omhoog heeft gehesen. Of mijn heethoofdige reactie slim was weet ik niet, misschien dat hij nu een hekel heeft aan fatbikers of ook op kickboxen is gegaan .. wie zal het zeggen. Maar iig voel ik me in m'n eentje met de fiets in bv verlaten Lapland veel veiliger dan bv in druk Nederland; hoe minder mensen, hoe minder gekken. Maar kan me ook heel goed voorstellen dat dagenlang niemand zien juist bij sommige vrouwen angst inboezemd.
En ik ben één keertje in hoog Lapland bang geweest. Was toen met de racefiets in Finland, had al veel km's door Zweden en Noorwegen achter de rug en ik was moe. Moe van de enorme afstanden tussen de kleine dorpjes zonder winkels, de hitte, de enorme wolken vol rottige knutjes en ik had in duur Noorwegen teveel dagen op alleen maar wortels, jam en brood geleefd. Ik was een beetje op en toen kwam de angst opzetten, heel raar. Er was nl geen dreiging, er waren alleen maar lege wegen en m'n racefietsje maar toch was ik bang. Voelde me een blond trutje die vraagt om verkracht te worden want welke meid gaat in d'r eentje, met strakke fietskleren in zo'n afgelegen gebied wildkamperen? Ik ben toen als een zombie in het ligstuurtje gaan liggen en heb de hele nacht doorgetrapt, weg van Finland, snel naar de zweedse grens. Best stom ja. En dus ook bedriegelijk fout om op je gevoel/intuïtie te vertrouwen.
De meeste verkrachtingen/aanrandingen gebeuren trouwens door een bekende of kennis van het slachtoffer .. is de intuïtie van de vrouw dan zo slecht of weet de man zich zo slim/sluw te gedragen dat ze hem vertrouwt?
Of heb ik het met dit verhaal nu nog erger gemaakt? Oeps, was niet de bedoeling hoor! Gewoon lekker fietsen en genieten Tamara!
