Met kinderen op fiets vakantie

[MamaWendy]

Hallo!

Omdat ik nieuw ben op dit forum, zal ik me even kort voorstellen. Ik ben Wendy, alleenstaande moeder van een prachtige jongetje van 3 jaar en student verpleegkunde.
Deze zomer wil ik voor het eerst met mijn zoontje met de fiets op reis, vanaf Groningen naar Parijs. Ik heb een goeie Stevens trekking bike, een goeie fietskar, alleen mis ik 1 ding. Reisverslagen of ervaringen van andere moeders of vaders de met hun kind of kinderen op fietsvakantie zijn geweest. Reisverslagen van gezinnen zijn er genoeg, maar helaas ben ik nog niet één verhaal tegengekomen van 1 ouder met kind. Deze hoop ik dan ook via deze weg te vinden.
Of ben ik gek, dat ik als alleensaande moeder met zoontje in de fietskar op reis ga?

[HansvanderVeeke]

Wendy,

Hartstikke stoer dat je dit doet. En er zijn legio anderen die dit doen. Kijk eens op de site van http://fietsenmetkinderen.info/
Daar zul je verhalen en ervaringen genoeg vinden.

[Michael W]

Of ben ik gek, dat ik als alleenstaande moeder met zoontje in de fietskar op reis ga?

Nee hoor, gek ben je zeker niet en de enigste ook niet. Vorig jaar nog contact gehad met iemand (ik noem geen namen uiteraard) die met haar zoon van 15 naar Normandië ging fietsen.

[Pieter.w]

Ik kwam dit verhaal een tijdje geleden tegen. Even iets naar beneden scrollen.

https://anoekvanderleest.wordpress.com/

[bert sitters]

Hallo!

Omdat ik nieuw ben op dit forum, zal ik me even kort voorstellen. Ik ben Wendy, alleenstaande moeder van een prachtige jongetje van 3 jaar en student verpleegkunde.
Deze zomer wil ik voor het eerst met mijn zoontje met de fiets op reis, vanaf Groningen naar Parijs. Ik heb een goeie Stevens trekking bike, een goeie fietskar, alleen mis ik 1 ding. Reisverslagen of ervaringen van andere moeders of vaders de met hun kind of kinderen op fietsvakantie zijn geweest. Reisverslagen van gezinnen zijn er genoeg, maar helaas ben ik nog niet één verhaal tegengekomen van 1 ouder met kind. Deze hoop ik dan ook via deze weg te vinden.
Of ben ik gek, dat ik als alleensaande moeder met zoontje in de fietskar op reis ga?

Pionieren is natuurlijk een uitdaging. Moet toch prachtig zijn om de eerste te zijn.
Alleen met een kind is natuurlijk anders dan met z'n tweetjes. Met z'n tweetjes kun je een even wat anders doen terwijl de andere op de kleine let.

Veel plezier. Moet toch wel lukken? Als je een bekende fietsroute volgt, kom je vast ook andere fietsers onderweg die dezelfde route volgen. Op het laatste stuk voor Parijs zijn niet zoveel campings.

[Wim]

Wij hebben het als gezin veel gedaan, en dat was heel leuk. Ik denk echter dat je de afstanden moet beperken. Wij kwamen niet veel verder dan 30-40 km per dag, en gemiddeld om de andere dag.

[MamaWendy]

Bedankt voor de leuke reacties iedereen
Plezier zal zeker lukken, mijn zoontje is het liefst de hele dag door buiten, dus kan niet mis gaan En inderdaad, ik ben van plan korte etappes te fietsen met veel tussenstops.

Ik kwam dit verhaal een tijdje geleden tegen. Even iets naar beneden scrollen.

https://anoekvanderleest.wordpress.com/

Bedankt voor de link, fijn om een ervaring van een andere moeder met kind te lezen

[Johojo]

Stoer inderdaad! Zo te zien heb je vertrouwen dat je zoon het leuk gaat vinden. Ik wil ook graag met mijn dochter fietsen, maar probeer dat eerst binnenkort even uit in Nederland. Mijn dochter is ook 3 en ze vind het erg leuk om achterop mijn fiets te zitten en stukjes te fietsen.

Ik ben benieuwd naar je ervaringen. Die van mij zal ik ook delen!

[FemkeH]

Toen mijn oudste zoon bijna twee was ben ik voor het eerst alleen met hem op fietsvakantie gegaan (in de fietskar). Inmiddels ga ik alleen met drie kinderen op fietsvakantie, fietsen de oudste twee zelf en hangt de jongste met de follow me achter mijn fiets.

Ik zou zeggen gewoon doen, het is de moeite waard.
Bij mij vielen ze meestal heerlijk in slaap in de fietskar, waardoor ze 's avonds klaarwakker over de camping renden en tegelijk met mij naar bed gingen. Daardoor ben je wel de hele dag bezig en heb je niet veel tijd voor jezelf.
Verwacht inderdaad niet dat je grote afstanden kunt fietsen. Opbreken op de camping kost aardig wat tijd omdat je kind wil helpen, onderweg moet je regelmatig stoppen voor een ijsje of een speeltuin. En als je wel grote afstanden fietst omdat ze zo lekker liggen te slapen krijg je ´s avonds problemen met slapen. Ik fiets meestal wel een paar dagen achter elkaar maar als de kinderen het op een camping naar hun zin hebben blijven we rustig een paar dagen hangen. Groningen - Parijs is dan wel een wel een hele afstand.

Heb je er al over nagedacht hoe je met kind, kar en fiets weer terug wilt keren? Ik ben regelmatig met ze met de trein gegaan (vooral in NL, maar ook met de slaaptrein naar DK), maar dan moet je het overstappen wel zoveel mogelijk beperken. Vanuit Frankrijk is dat lastig. Gelukkig zijn er op stations (en campings) altijd wel genoeg mensen die uit zichzelf hulp aanbieden.

[Claar]

Hoi Wendy,

Ik ben ook al meerdere keren met mijn zoon (nu 8 jaar) op fietsvakantie geweest. Dat was altijd erg leuk, maar ook wel vermoeiend soms. Ik zou het een beetje eenvoudig maken en een route kiezen waar je op heel korte afstanden campings vindt. ik vond het ook erg prettig om een routeboekje te hebben zodat je weet wat er gaat komen en waar campings zijn.

De trein lijkt me een enorme uitdaging in je eentje met fiets, kar, kind en tassen, zeker in Frankrijk. Je zou kunnen overwegen om je bestemming zo te bedenken dat een trein niet nodig is.

Het eerste jaar fietste ik in Nederland met mijn zoon met het idee dat ik dan op campings veel Nederlandse campings zou tegenkomen. Dat viel tegen. Ik kwam alleen maar Duitse families tegen. De tocht zelf was super. Vanaf Amsterdam via Enkhuizen, Harlingen, Vlieland, Texel en via de kust weer naar Amsterdam (in een week).
Het jaar daarna naar Zwitserland langs de Inn gegaan en daar kwamen op we op campings met zwemgelegenheid wel die Nederlandse families tegen.

ik zou zeggen vooral gaan, maar maak het jezelf een beetje makkelijk. Misschien is een rondje vanuit huis makkelijker.

[MamaWendy]

Heb je er al over nagedacht hoe je met kind, kar en fiets weer terug wilt keren? Ik ben regelmatig met ze met de trein gegaan (vooral in NL, maar ook met de slaaptrein naar DK), maar dan moet je het overstappen wel zoveel mogelijk beperken. Vanuit Frankrijk is dat lastig. Gelukkig zijn er op stations (en campings) altijd wel genoeg mensen die uit zichzelf hulp aanbieden.

Ik ben van plan om ook de terug weg te fietsen. Mocht ik toch met de trein terug willen/moeten... dan zijn er vast mensen die willen helpen

[MamaWendy]

Hoi Wendy,

Ik ben ook al meerdere keren met mijn zoon (nu 8 jaar) op fietsvakantie geweest. Dat was altijd erg leuk, maar ook wel vermoeiend soms. Ik zou het een beetje eenvoudig maken en een route kiezen waar je op heel korte afstanden campings vindt. ik vond het ook erg prettig om een routeboekje te hebben zodat je weet wat er gaat komen en waar campings zijn.

De trein lijkt me een enorme uitdaging in je eentje met fiets, kar, kind en tassen, zeker in Frankrijk. Je zou kunnen overwegen om je bestemming zo te bedenken dat een trein niet nodig is.

Het eerste jaar fietste ik in Nederland met mijn zoon met het idee dat ik dan op campings veel Nederlandse campings zou tegenkomen. Dat viel tegen. Ik kwam alleen maar Duitse families tegen. De tocht zelf was super. Vanaf Amsterdam via Enkhuizen, Harlingen, Vlieland, Texel en via de kust weer naar Amsterdam (in een week).
Het jaar daarna naar Zwitserland langs de Inn gegaan en daar kwamen op we op campings met zwemgelegenheid wel die Nederlandse families tegen.

ik zou zeggen vooral gaan, maar maak het jezelf een beetje makkelijk. Misschien is een rondje vanuit huis makkelijker.

Een rondje vanuit huis is zeker makkelijker, maar niet avontuurlijk genoeg... omdat ik in Groningen begin, waar ik ook woon, fiets ik al heel Nederland door. Mocht het ergens mis gaan, in de zin van dat mijn zoontje het niks vindt, kan ik altijd terug. Gaat het goed, fiets ik door naar Parijs

Over Nederlandse gezinnen maak ik me niet veel zorgen. Mijn ervaring is dat kinderen op deze leeftijd vaak toch wel met elkaar spelen, ongeacht welke taal ze spreken.

Ik heb inderdaad een route uitgekozen waarbij ik genoeg campings tegen kom, alleen vraag ik me af of ze wel altijd plek hebben. Wat is jouw ervaring daarmee, hadden de campings vaak een plek vrij, of moest je echt zoeken naar een camping met plek?

[jasmon]

Een rondje vanuit huis is zeker makkelijker, maar niet avontuurlijk genoeg...

Vast voor jezelf niet
Want ik denk dat jou zoontje genoeg avontuur zal beleven,

In alle reacties proef ik vooral ook niet teveel willen...

Een optie is b.v. een rondje Nederland? dat is heel afwisselend met genoeg uitdaging te doen onderweg.

[JWH]

Hallo Wendy,

Alhoewel niet alleenstaand ben ik de afgelopen jaren regelmatig op meerdaagse fietstocht geweest met één of twee van onze dochters. In alle jaren fietsvakantie heb ik het nog maar één keer meegemaakt dat de camping vol was. Meestal is er wel ergens een plaatsje te vinden.
Wat ik bij mijn tochten als quasi alleenstaande ouder wel lastig vond, was het reizen met de trein. Onze oudste dochter heeft nog een trauma van de keer dat we met aanhangfiets en bagage in Zutphen probeerden in te stappen en de conducteur doodleuk de deuren sloot. Van mijn vrouw weet ik dat je als alleengaande moeder altijd wordt geholpen met in- en uitstappen, maar dan moet het NS-personeel daar wel de tijd toe gunnen.
Ik vraag me af of een trip naar Parijs een goed idee is met een jong kind in de fietskar. In Wallonië maar vooral ook in noord Frankrijk liggen de voorzieningen ver uit elkaar. We hebben vorig jaar de trip naar Parijs gefietst met onze dochters van 14, 11 en 8 en voor hen was het af en toe een flinke inspanning. De hellingen zijn weliswaar niet lang maar wel steil en twee keer hebben we bijna 80 km op een dag moeten fietsen om de volgende camping te halen. En als klap op de vuurpijl blijken de Franse spoorwegen extreem onflexibel: we mochten niet op de trein met onze BOB.
Als je per sé naar het buitenland wilt zou je één van de CNL- bbestemmingen kunnen overwegen (Berlijn, Praag, München). Op die trein kun je namelijk wel een fietskar meenemen. Ook heb je geen stress met overstappen ed.
Groet,

Jan

[MamaWendy]

Nogmaals bedankt voor alle reacties en adviezen. Treinen in Frankrijk zijn moeilijk, op campings zijn wel plekken te vinden maar in Noord Frankrijk liggen ze ver uit elkaar, niet te lange afstanden per dag... de tips en adviezen zijn zeker duidelijk, en ik zal ze zeker meenemen.
De enige tip waar ik niks mee doe, is een andere einddoel kiezen. De tocht is, van wat ik hoor en lees, erg mooi, de eind bestemming des te meer. Mijn zoontje blijft wel mijn graad meter. Zoals ik al zei, ik begin in het noorden van Nederland. Mocht mijn zoontje het niks vinden dan ga ik terug, mocht het bevallen fiets ik door en hopelijk ook weer terug. Ik zit in de luxe positie waarbij ik geen rekening
hoef te houden met werk dat weer begint en zit dus niet aan tijd gebonden, dus zolang als mijn zoontje het leuk vind, fiets ik. Zodra hij er geen plezier meer in heeft, vinden we onze weg echt wel terug.
Fietsen is relatief nieuw voor mij, reizen echter niet en Parijs is niet aan de andere kant van de wereld (en zelfs daar hebben we ons weten te redden). Ik ben van mening dat je op elke reis lastige obstakels (meestal in figuurlijke zin, deze keer ook in letterlijke zin) tegenkomt, en ik geloof ook dat die overwonnen kunnen worden en dat er overal een oplossing voor te vinden is.

[Travelmaster]

Ik kan me niet in jou verplaatsen, maar het credo "als m'n kind het leuk vindt, vind ik het ook leuk", gaat bij mij echt maar ten dele op. Jouw zoontje hoeft niet te trappen en kan het heel lang leuk blijven vinden, maar vindt Mama Wendy het zelf nog leuk als ze moe is en graag een plaats in de herberg wil, terwijl de herberg in geen velden of wegen te bekennen is?

Just a thought. Ga ook een beetje voor je eigen geluk . En heel veel plezier!

[Claar]

Hoi Wendy,

inderdaad wel eens meegemaakt dat de camping vol is, maar als je dan een beetje zielig kijkt en je kind naar voren schuift is er altijd nog wel een piepkleinplekje voor een nacht.

Volgens mij heel slim om te gaan en te zien hoe het gaat en hoe leuk jullie het allebei vinden. Dat je niet op tijd terug hoeft te zijn scheelt een hoop en geeft je de mogelijkheid om tussendoor genoeg rustdagen in te lassen.

Wat betreft de vriendjes geldt dat voor wat oudere kinderen denk ik, dan is het opeens wel belangrijk dat de kinderen Nederlands praten. Mijn zoon zoekt altijd eerst de hele camping af op Nederlanders en gaat dan eindeloos praatjes houden ( het liefst met senioren met een grote caravan, die hun eigen kleinkinderen missen...).
Met kleine kinderen zijn speelvriendjes minder belangrijk. Al vond ik het vermoeiendst om na een dag fietsen nog in de middag de schommel te duwen, terwijl je eigenlijk ook wilt douchen.

Veel plezier!

[gios]

Het enige land waar ik met mijn kinderen ben weggestuurd omdat de camping vol zou zijn is.......Nederland

[jgense1]

Op facebook je aanmelden op de groep

Fietsvakantie met kinderen!!

[MamaWendy]

Het enige land waar ik met mijn kinderen ben weggestuurd omdat de camping vol zou zijn is.......Nederland

Dat klinkt ook wel typisch Nederlands