Wij maakten in mei 2013 gebruik van deze autoslaaptrein, van Livorno naar Den Bosch. De avond voor ons vertrek zaten we nog op een terras in Rome, in de veronderstelling dat we de volgende dag tijd genoeg zouden hebben om met een locale trein naar Livorno te gaan. Totdat Corrie werd gebeld door iemand van de autoslaaptrein, met de mededeling dat de spoorlijn ergens tussen Livorno en Alessandria door een aardverschuiving onbruikbaar was geworden. Hierdoor moest de autoslaaptrein noodgedwongen uit Alessandria vertrekken i.p.v. uit Livorno. Voor passagiers zonder eigen auto, zoals wij, was een bus geregeld die ons van Livorno naar Alessandria zou vervoeren. We moesten nu eerder in Livorno zijn, zodat we al heel vroeg, rond 6:30, de trein uit Rome moesten nemen. Het opstaan om 5 uur was even doorbijten, maar had ook een groot voordeel: als een speer fietsen we 's ochtends vroeg over de verlaten verkeersaders van Rome, waar een uur later de dagelijkse hel weer los zou breken. Bovendien was deze service van de autoslaaptrein uitstekend. De City Night Line zou ons bij een ernstige stremming hoogstwaarschijnlijk niet tijdig hebben geïnformeerd en zeker niet voor vervangend busvervoer hebben gezorgd.
Minder enthousiast waren we over het inschepen in Alessandria. De autoslaaptrein heeft geen fietswagon zoals andere nachttreinen. Fietsen worden ruim voor vertrek in een kooi gestopt, die wordt afgesloten en op de autowagon wordt geplaatst. Op zich is dat een goede en veilige constructie. Wel moet alle bagage van de fietsen af en duurt het nog wel anderhalf uur voordat we de trein in kunnen. Ook dat zou geen probleem hoeven te zijn, ware het niet dat het station van Allessandria zijn beste tijd lijkt te hebben gehad. Het station ontbeert fatsoenlijke voorzieningen voor wachtende passagiers en er lopen opvallend veel vage types rond.
Wel mag onze bagage eerst nog drie kwartier in het kantoortje van de autoslaaptrein liggen, terwijl we vlakbij in een sjofele cafetaria koffie gaan drinken. Wanneer dit kantoor dichtgaat, moeten we alle bagage (circa 50 kilo verdeeld over 8 fietstassen en een kanozak) te voet meezeulen naar het 600 meter verderop gelegen perron, waar we nog eens 3 kwartier op de trein moeten wachten. Het zou fijn geweest zijn als hier bagagekluizen en/of karretjes waren geweest.
De treinreis zelf was heel comfortabel. Uitstekende bedden in een 2-persoons slaapcoupé en zeer vriendelijk personeel (vermoedelijk werkstudenten) dat ons voorziet van een prima ontbijt, verse koffie etc. Helaas heeft ook deze trein weer eens last van de stiefmoederlijke behandeling van nachttreinen door Deutsche Bahn en NS. Andere treinen lijken altijd voorrang te hebben, zodat we met meer dan een uur vertraging in Den Bosch arriveren.
Daar moesten we nog drie kwartier wachten op onze fietsen. We hadden geen zin om weer honderden meters met alle tassen te gaan slepen. Corrie is al die tijd op een rustig deel van het perron bij de bagage gaan zitten terwijl ik de fietsen op ging halen.
Ik concludeer dat de autoslaaptrein op zich een prima overstaploze verbinding met Italië en Kroatië biedt. Onderweg is de service uitstekend. Bij stremmingen wordt rekening gehouden met reizigers zonder auto. Voor fietsers is het laden en lossen bij deze trein wel veel omslachtiger dan bij nachttreinen met een fietswagon. Bovendien rijdt de autoslaaptrein niet dagelijks. Hopelijk blijft hij wel bestaan. De autoslaaptrein naar Avignon is enkele jaren terug al uitgerangeerd door tegenwerking van de SNCF. Ook andere spoorwegmaatschappijen investeren liever in hogesnelheidstreinen (met de Fyra als voorlopig dieptepunt) dan in comfortabele nachttreinen. Waarom worden er geen moderne nachttreinen gebouwd die met een snelheid van pakweg 200 km/uur over het hoge snelheidsnet kunnen rijden? Zodat je 's avonds in Amsterdam op de trein stapt en de volgende ochtend wakker wordt aan de Spaanse grens?
