Tijdens mijn verblijf van een paar maanden in bergachtig Colorado ben ik behoorlijk gecharmeerd geraakt van korte en langere avonturen te voet: tent op je rug en een paar dagen wildkamperen, of een waterzak op je rug en een paar uur trailrunnen. Zo sliep ik op 3500m hoogte zonder tent onder een prachtige sterrenhemel, beklom ik een aantal 14-ers (toppen van 4300+ m), en rende ik regelmatig stukken met 500-1400m hoogteverschil, en kwam daarbij prachtige uitzichten en veel wilde dieren tegen. In de loop van de tijd merkte ik dat ik steeds minder ging fietsen. Ik ken de filmpjes van echte offroadtochten, maar mijn fiets houdt niet echt van singletrack (35mm banden, gravel gaat prima). Daarbij waren er in Colorado genoeg mooie trails niet toegankelijk voor fietsers, en heb ik trailrunnend zelfs naar beneden wel fatbikers ingehaald, die zaten te stuntelen bij haarspeldbochten. Omhoog is er niet één fietser geweest die me heeft ingehaald, maar misschien kwam ik maar weinig capabele fietsers tegen. Punt is dat in moeilijk terrein m'n actieradius op de MTB helemaal niet zo veel groter lijkt dan te voet, net als de lol om eens 100km asfalt te overbruggen.
Terug in Nederland (en met de gebruikelijke zin om plannen te maken aan het begin van het jaar) vraag ik me af hoe ik hier in Europa vergelijkbare avonturen kan beleven. Ik ben op zoek naar ervaringen van mensen die hebben geprobeerd om fietsen en wandelen of fietsen en hardlopen te combineren, bij voorkeur op kortere trips in Europa. Merk je dat het één het ander in de weg zit? Is het lastig om je materiaal compact te houden? Tips voor gebieden? (ik denk nu vooral aan de schotse hooglanden en de alpen, omdat dat allebei om de hoek is)
ik kan me zo voorstellen dat er er grofweg vier opties voor me zijn:
1) dagtripjes te voet, fietsen van wandelgebied naar wandelgebied. Voordeel: alleen een dag/renrugzakje en trailrunschoenen extra nodig. Nadeel: verder dan een km of 25 kan een voetentocht niet worden.
2) meerdagentochten te voet, fietsen om bij het startpunt te geraken. Voordeel: meer vrijheid en dus mooiere zonsopkomsten etc. Nadeel: er moet op de een of andere manier een wandelrugzak mee. Is dat een beetje op een achterdrager te knopen?
3) laat dat fietsen maar zitten, gewoon lekker wandelen. Voordeel: alleen spul mee voor één activiteit. Nadeel: OV is minder flexibel dan fietsen, onwaarschijnlijk dat ik dan ook nog eens zou gaan trailrunnen. Variant: ultramarathon-stijl fasthiken.
4) te voet is onzin, gewoon overal fietsen. Voordeel: lekker op één ding richten, geen rondjes nodig om terug bij de fiets te komen. Nadeel: niet alle wildernissen toegankelijk, in echt lastig terrein zit de fiets toch in de weg, simpelweg andere beleving.
Wat denken jullie d'r van? Iemand hier weleens over nagedacht?
Terug in Nederland (en met de gebruikelijke zin om plannen te maken aan het begin van het jaar) vraag ik me af hoe ik hier in Europa vergelijkbare avonturen kan beleven. Ik ben op zoek naar ervaringen van mensen die hebben geprobeerd om fietsen en wandelen of fietsen en hardlopen te combineren, bij voorkeur op kortere trips in Europa. Merk je dat het één het ander in de weg zit? Is het lastig om je materiaal compact te houden? Tips voor gebieden? (ik denk nu vooral aan de schotse hooglanden en de alpen, omdat dat allebei om de hoek is)
ik kan me zo voorstellen dat er er grofweg vier opties voor me zijn:
1) dagtripjes te voet, fietsen van wandelgebied naar wandelgebied. Voordeel: alleen een dag/renrugzakje en trailrunschoenen extra nodig. Nadeel: verder dan een km of 25 kan een voetentocht niet worden.
2) meerdagentochten te voet, fietsen om bij het startpunt te geraken. Voordeel: meer vrijheid en dus mooiere zonsopkomsten etc. Nadeel: er moet op de een of andere manier een wandelrugzak mee. Is dat een beetje op een achterdrager te knopen?
3) laat dat fietsen maar zitten, gewoon lekker wandelen. Voordeel: alleen spul mee voor één activiteit. Nadeel: OV is minder flexibel dan fietsen, onwaarschijnlijk dat ik dan ook nog eens zou gaan trailrunnen. Variant: ultramarathon-stijl fasthiken.
4) te voet is onzin, gewoon overal fietsen. Voordeel: lekker op één ding richten, geen rondjes nodig om terug bij de fiets te komen. Nadeel: niet alle wildernissen toegankelijk, in echt lastig terrein zit de fiets toch in de weg, simpelweg andere beleving.
Wat denken jullie d'r van? Iemand hier weleens over nagedacht?