Sulawesie wie is er geweest en deelt ervaringen

[ronengreetje]

Wie heeft recente ervaringen in het voormalig Celebes?
ik wil graag in de maand juli fietsen, niet alleen maar afzien met klimmen en ook graag cultuur tegen komen; architectuur, bijzondere gebruiken en dergelijke.
is er een beetje te overnachten? kortom; wordt het een expeditie nof is het ook een beetje vakantie; en waar op Sulawesie?

ps; ik schijn ook op het vliegveld een visum te kunnen kopen, of red ik nu nog een visum in NL?
reuze benieuwd; mag ook bellen 0654902895
Ron

[manis]

Ik ben meerdere malen in Sulawesi geweest, maar als fietsland trekt Sulawesi me helemaal niet aan vanwege grote drukte op de wegen. Cultuur is voornamelijk in Zuid-Sulawesi, namelijk Tana TOraja. Natuur Noord-Sulawesi. oa Tangkoko. Ik zou ten stelligste afraden van Noord- naar Zuid te reizen op een fiets - Midden Sulawesi moet je zeker vermijden, het is er eenvoudig weg niet veilig, zeker niet als Westerse fietser.
Vlieg je op Manado of Makassar?
In Manado kan je een visum voor maximum 30 dagen halen. ALs je op Makassar vliegt zal je hoogstwaarschijnlijk via een ander vliegveld in Indonesie binnenvliegen (Bali of Jakarta). Daar kan je ook een visum krijgen ter plekke. Voor langere periodes moet je volgens mij wel bij de Indonesische ambassade hier het visum aanvragen.

[OmeGerrit]

Heb je ook al even gekeken of gesproken met http://www.awol.nl/zuid-sulawesi?
(geen aandelen, wel tevreden klant)

[Wit]

Jim van de Berg en wellicht Wim Tjan - beide via dit platform te bereiken via de PB.

[ArjenvL]

Ik fietste een paar maanden terug van Bira (Zuid-Sulawesi) naar Palu (Centraal Sulawesi), via Makassar, Tana Toraja, Tentena en Poso. 15 fietsdagen waren daarvoor nodig.
Niet direct een expeditie, maar eerder een avontuurlijke tocht dan een ontspannen fietsvakantie.
Met wat moeite zou je je dagafstanden zo kunnen plannen dat je iedere dag in een hotelletje, of iets wat er op lijkt, overnacht. Als je minder hecht aan een dergelijk comfort kun je meestal wel terecht in een moskee (of kerk) of in een politiebureau.
Cultureel hoogtepunt in de provincie Zuid-Sulawesi is inderdaad de streek Tana Toraja rond Rantepao. Traditionele architectuur en aan bijzondere gebruiken (met name begrafenisceremonies) geen gebrek.
Ik weet niet wat manis precies bedoelt met 'grote drukte op de wegen', maar ik kan het niet plaatsen. Van drukte op het stuk dat ik fietste is naar mijn ervaring alleen sprake in en rond Makassar. Het door mij gefietste traject ging grotendeels over de 'Trans-Sulawesi Highway', de hoofdweg die Makassar en Manado verbindt. Nauwelijks verkeer behoudens in en rond wat 'grotere' plaatsen. Af en toe een bus(je) of een truck, dat is het wel. Gelukkig maar, want deze 'highway' is vaak niet breder dan de gemiddelde D-weg ergens op het Franse platteland. Prettig fietsen.
Voordat ik besloot door Centraal Sulawesi te fietsen, heb ik mij zorgvuldig laten informeren over de veiligheidssituatie.
Het reisadvies van de Rijksoverheid gaf en geeft nog steeds aan dat wordt geadviseerd 'extra waakzaamheid te betrachten', met name tussen het meer van Tentena en de stad Poso. Niet meer en niet minder. Van een gespannen situatie is mij niets gebleken. Zonder meer stellen dat het er 'eenvoudigweg niet veilig' zou zijn, lijkt mij onjuist. Waarom er bovendien voor een 'Westerse fietster' in dit gebied meer gevaar zou zijn, dan voor anderen, ontgaat mij eerlijk gezegd.
Binnenkort vervolg ik mij tocht: ik fiets dan van Palu naar Manado.
Manado - Makassar (of omgekeerd) lijkt mij een uitstekend plan voor een enigszins avontuurlijke tocht. Je kunt hem iets korter maken door de Togean eilanden in de route op te nemen (met de veerboot Ampana - Togean - Gorontalo of omgekeerd).
Via de ambassade kun je een visum voor 60 dagen krijgen. 'On arrival' krijg je een visum voor 30 dagen, dat je eenmaal kunt verlengen (met 30 dagen).

[ronengreetje]

Wat fijn, deze antwoordden, die helpen! dank jullie en wie nog meer heeft; graag!
ik kan niet helemaal goed inschatten, wat ik zou kunnen fietsen en of de wegen door de bergen 10% of meer zullen zijn ; fietsbaar dus.
Accomodaties: politiebureau; wel slaapzak meenemen; betekent dat zeer selfsupporting naar matrasje, kookspullen, ed? of kan je er ook wat comfortabeler slapen.
Van Makassar naar Manado? is dat te doen ; en terug van Manado op Makassar: vliegen? Boot?

en andere tips, misschien?
mochten er 'tochten' zijn zoals Arjen aangeeft; ben ik voor details en meer tips.
(internet onderweg, cash of plastic?)

[peter de rijk]

Ik heb tien jaar geleden in het noorden van Sulawesi gefietst (verslag); de Minahasa was goed te doen, maar de route van Amurang naar Gorontalo vonden we eigenlijk te zwaar: voortdurend korte, zeer steile hellingen langs de noordkust en grote hitte. Daar kwam bij dat het ramadan was en het soms lastig was om eten en drinken te vinden. Druk was het niet op de wegen, behalve van Manado omhoog naar de Minahasa. Als fietsgebied vonden we Noord-Sulawesi niet geweldig, de sfeer was ook niet echt relaxed (spanningen moslims-christenen). Hoe dat nu is, weet ik niet.
Wel geweldig daarentegen was Bunaken en vooral de Togean-eilanden, echte bounty-eilanden met een verbluffende fauna onder water.

[ArjenvL]

Je kunt wel iedere dag een 'hotelletje' vinden (zogenaamde 'penginapan', doorgaans zeer eenvoudig, hopelijk redelijk schoon, 'mandi' gedeeld of in de kamer), maar als je daar per se op staat, bepaalt dat, buiten de grotere plaatsen en de toeristische gebieden als Tana Toraja, in grote mate je dagafstanden.
Ik let daar niet zo op en fiets rustig om 4 uur 's middags door een plaatsje met accommodatie, om vervolgens 2 uur later bij politiebureau, moskee of restaurant aan te kloppen voor onderdak
Een matrasje is wel handig, hoewel een matje (zeker in de moskee) altijd wel voor handen is . Een slaapzak is beslist te warm (waarschijnlijk zelfs op 1000 m hoogte; meestal zit je echter zo ongeveer op zeenivo). Een lakenzak zou prettig zijn.
Op 15 fietsdagen overnachtte ik 3x in een politiebureau (waarvan 1x buiten op de grond voor de 'politiemoskee', 1x op een veldbed dat beschikbaar was en 1x in een bed in een dienstwoning), 1x, onbetaald, in een restaurant en de overige keren in een gehuurde kamer (hotel, homestay of bij een restaurant).
Ook als je staat op wat meer comfort, niet echt iets om je over druk te maken.
'Zeer zelfsupporting' is dus niet nodig. En kookspullen zou ik zeker thuislaten.
Op bepaalde trajecten mag het dan wat lastiger zijn om een betaald onderkomen te vinden, een simpel restaurantje (warung) kom je in ieder dorp wel tegen.
En voor noodgevallen is er nog altijd 'Indomie': pakketje noodles, heet water erbij, klaar is Kees
Manado - Makassar kan gemakkelijk met het vliegtuig (zo'n 5 rechtstreekse vluchten per dag). Vanaf Bitung (40 km vanaf Manado) kun je ook met een passagiersschip (Pelni), een avontuur op zich. Dat duurt echter wel minstens 2 etmalen, afhankelijk van de route die gevolgd wordt. Lage frequentie ook (bijv. 1x per 2 weken).

[ArjenvL]

Aanvulling :veel contant geld op zak hebben is niet nodig in Sulawesi. Aan geldautomaten (geschikt voor Maestro, Mastercard, Visa) geen gebrek, Ook niet buiten de grote steden.
Internet: zelfs kleinere dorpen hebben wel een 'warnet', internetcafe. Rp 3000-5000 per uur (0,20 - 0,35 euro).
Data SIM card voor gebruik in extern modem of smart phone heb je al voor een euro of 4 (1 maand geldig, tot 3 GB). Er zijn vele providers, maar voor de gebieden buiten de grote steden heeft Telkomsel het best dekkende netwerk.

[ronengreetje]

Zit nu in Pare pare.... Wennen aan de hitte! En het constante verkeer. Blij met mijn oor dopjes. Hitte is serieus. Mensen aller aardigst.ben ook de enige Belanda deze maand denk Ik. Hellingen nemen toe van af parepare.neem bus naar toronja/Rantapao. Schijnt bijzonder te zijn en...koel. Ben benieuwd. Arjan nogmaals bedankt....moest ook wel ff wennen uit Makassar! Wat een lucht en drukte.na 30 km dacht ik nog in die stad te zitten.. Swas ik er dus allang uit. Ik hoop straks in het indonesische paradijs te komen (schijnt wel totaal steil te zijn)