[Tandem] uit fase trappen om het dode punt te overwinnen

[knutselaar]

Hoi allen,

Sinds kort ben ik in het bezit van een tandem. Nu heb ik samen met een maat van mij het plan om door heuvelachtig (licht bergachtig) gebied te gaan fietsen deze zomer. Ik heb een klein beetje ervaring met het fietsen door licht heuvelachtig gebied (Zuid-limburg/Belgie). Het is mij opgevallen dat het bij klimmen altijd wat lastiger is om door het dode punt heen te komen (het punt waar de cranks haaks op het wegdek staan). Nu is de tandem momenteel zo afgesteld dat beide fietsers hun benen synchroon bewegen en dus tegelijkertijd hun dode punt bereiken. Nu zat ik te denken dat het voor klimmen misschien fijner is om juist met 90 graden faseverschil te trappen. Dit heeft als gevolg dat de een optimaal kracht kan zetten als de ander in zijn dode punt zit en vice versa. Ik heb op internet gezocht of mensen dit al eerder gedaan hebben en of er praktische bezwaren zijn, maar ik kon hier weinig over vinden. Zelf kan ik alleen bedenken dat het fout kan gaan bij een scherpe bocht; Als beide fietsers (uit reflex) de trappers horizontaal proberen te houden om de grond niet te raken.
Mijn vraag is wat jullie hier van denken en of er misschien mensen zijn die dit al eerder gedaan hebben en tips hebben.

[Rongyos]

Wij hebben op onze tandem een seizoen uit fase gereden, omdat dit theoretisch efficienter zou zijn, maar vonden dit geen succes. Je fietst toch een beetje tegen elkaars cadans in, in hetzelfe ritme rijden vinden we uiteindelijk toch prettiger. Of het voor jullie wat is lijkt me een kwestie van uitproberen

Sheldon Brown zegt er dit over:

http://sheldonbrown.com/tandem2.html

Roef

[knutselaar]

Bedankt voor de reactie. Het verhaal van Sheldon Brown is helder. We gaan het binnenkort een keer testen en dan zien we wel wat prettiger is.

[EnriceV]

Naar boven rijdend kan ik er mij nog iets bij voorstellen, hoewel ik volgens mij het niet leuk zou vinden om het frame te voelen tegen trekken, maar naar beneden met minstens één van de cranks niet naar boven in de binnenbocht? Neen, dank je!

Lijkt me op een tandem echt niet leuk om met een pedaal tegen de grond te komen.

[Theo B]

Ik denk dat mijn vrouw een kleine 20 geleden een racefiets kocht met licht ovale tandwielen voor (volgens mij heette dat bio-racer oid).........vanuit het idee dat je dan ook geen dood punt meer hebt. Volgens mij is deze gedachte toch wel doodgebloed

[Berger]

Volgens mij is deze gedachte toch wel doodgebloed

Valt mee, Froome won er vorig jaar nog de "Tour de France" mee. Maar geen idee of de werking ook echt bewezen is, hij is volgens mij een van de weinigen.

[bergbeklimmer]

Het systeem heette biopace en is in de jaren 80 door Shimano bedacht (bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Biopace). Het zou je makkelijker over je dode punt heen moeten helpen. De huidige ovalen ketting wielen van oa Rotor beweren precies hetzelfde. Het grappige verschil is echter dat huidige generatie ovale ketting bladen precies 90 graden is versprongen. Twee volstrekt tegengestelde uitgangspunten dus maar ze komen wel beide tot dezelfde conclusie.

Een conclusie in de trant van, wij van wc-eend adviseren wc-eend. Wij-hebben-de-beste-tandwielen-dus-koop-die-van-ons-maar. Ook een conclusie in de trant van, de tour winnaar heeft altijd gelijk. Als Froome de tour niet had gewonnen, zag je geen mens meer met die ovale dingen. En dat hij de tour won, lag niet aan die ovale kettingwielen, of aan zijn fiets, of aan zijn speciale helm. Hij was gewoon de beste en had de beste dokter.

Wat meer on-topic:
Mij lijkt uit cadans fietsen een crime. Zowel bergop als bergaf. Bergaf zit altijd wel een van de twee met zijn crank verkeerd. En bergop beweeg je uit elkaars cadans wat me heel erg inefficient lijkt aanvoelen

[OmeGerrit]

Voor mijn gevoel zou het eerder andersom zijn, op de vlakke weg het proberen waard, maar bergop betekent het toch dat je op een bepaald moment de hele trein op jouw ene been hebt als je maat ergens anders in de cyclus zit zeg maar. Wij hebben zelf veel met de tandem geklommen zowel in de Alpen als met kinderkar in de Dordogne, maar dat begon pas te lukken toen we hetzelfde ritme en vooral dezelfde manier van aanzetten en krachtcurve onder de knie hadden. Maar goed, proberen kan geen kwaad natuurlijk en is eenvoudig uit te voeren.

[Marten]

90 graden 'offset' rijden zie je met name bij Engelse tandemrijders nogal eens. Het is inderdaad - zoals hiervoor al gezegd - een kwestie van proberen. Omzetten is een fluitje van een cent. Verder kan het helpen om in een duidelijk lichter verzet te klimmen dan je op een solofiets gewoon bent.

Wat trouwens ook nogal eens voorkomt is een klein verschil in crankpositie (pakweg 4 tot 6 tanden) waarbij de voorrijder "voorloopt" op de stoker. Dat zou ook de piek van de belasting afhalen terwijl de pedalen toch altijd in vrijwel dezelfde positie verkeren. Ook hiervoor geldt: uitproberen en als het bevalt, handhaven.

Op onze MTB-tandem zat af-fabriek een crankset met dubbele vrijloop maar die hebben we er heel rap afgehaald. Je bent steeds uit cadans en als je geen goede afspraken maakt weet je al helemáál niet waar de stokerpedalen zijn