fietsreis Alaska-mexico US VISUM

[manuc]

Hey iedereen,

Mei 2014 vertrek ik met mijn vriendin richting Alaska om van daaruit richting Mexico.
Aangezien we in Alaska en ook verder op reis heel wat willen gaan klimmen en trektochten maken hadden we besloten beide een visum aan te vragen voor een verblijf langer dan 3 maanden. Onze bedoeling was hier een 6-8 maanden te reizen en eventueel (afhankelijk hoe alles verloopt) nog stukje verder dan Mexico te fietsen.
Nu hebben we deze week na een bezoek aan de ambassade, ons hele leven uit de doeken te mogen doen en best wel wat geld te mogen neertellen onze reisvisa in de bus gekregen maar we weten nu nog steeds niet hoe lang we toelating zullen krijgen in de VS,dit zal ons pas medegedeeld worden wanneer we daar toekomen,ALS we al worden binnengelaten ( best wel rot om zo te gaan plannen)


Dus momenteel hebben we op ons visum geen maximale reisduur staan wat dus vooral voor het boeken van ons retourticket nogal een gedoe is.
Zou het dan best zijn een flexibel ticket te nemen en dan na 3 maanden te verblijven in de VS ons ticket weer verlengen en dan bij het toekomen in de VS vragen of we 6 maanden krijgen?

Alleszins ik snap niet goed waarom dit allemaal zo moeilijk moet gaan en zou daarom heel graag weten wat jullie ervaringen hierbij zijn.
Alle mogelijke oplossingen en ideeën zijn zeer welkom

Alvast bedankt

[Walter M]

Over wat voor visum heb je het; waarschijnlijk een B2 toeristen visum?


met een B2 zou je probleemloos 6 maanden in de US moeten kunnen verblijven.
Let wel, vanuit alaska via canada de US opnieuw binnenkomen betekent zeer waarschijnlijk GEEN onderbreking van de initieel toegekende 6 maanden.
( sinds een paar jaar is de regelgeving mbt 'Canada-hoppen' gewijzigd. Toeristen gingen dan een paar dagen canada in om vervolgens een nieuw 3 maanden geldig i-94 visum te verkrijgen. dat kan dus niet meer !)

Vwb toelating zie ik geen enkel probleem aangezien je je hele doopceel al hebt moeten lichten voor je B2. De immigratie dienst ziet wel graag dat je jezelf financieel kunt onderhouden.
Is je ticket een one way US dan zou dat tot extra vragen kunnen leiden omdat de immigratie dienst graag ziet dat je de US/ het continent (canada mexico) met een retourtje verlaat. Ik heb er zelf echter nooit problemen mee gehad.

Je hoeft GEEN esta aan te vragen omdat je nu een visum hebt. Scheelt weer € 15 of wat t ook kost tegenwoordig.


met de forum zoekfunctie vindt je meer info.

ik zou de site van de ambassade/ consulaat zeker nog eens goed lezen inzake deze materie; REGELGEVING VERANDERD CONTINUE
vliegmaatschappijen zouden je evt ook nadere info kunnen verschaffen.


Grz,
Walter

[manuc]

Bedankt voor je info Walter,

Wat je zei ivm canada hopping enzo,was ik me reeds van bewust dus daar hebben we voor ons visum al rekening mee gehouden.
We hadden gewoon deze week nog eens gemaild naar de ambassade wat dan uiteindelijk onze maximale reisduur zou zijn en daar wisten ze ons te zeggen dat het pas aan de ingang van de US wordt bepaald OF en voor hoe lang je het land binnen mag uiteindelijk.
Vandaar ik me wat zorgen maakte over hoe we ons reis dan willen gaan plannen en ook qua vliegtuigtickets.

Alleszins uw reactie stelt mij al iets meer gerust
Bedankt

[ineke valster]

Hallo,

Je geeft aan moeite te hebben met de onzekerheid over de duur van je toelating in de V.S. Ik heb sinds 2005 een visum zoals hierboven genoemd en reis 1 a 2 keer per jaar naar de V.S. voor zowel korte (tot 6 weken) als langere (tot 6 maanden) perioden. Een keer heb ik voor slechts 2 maanden toegang gekregen terwijl mijn partner waarmee ik reisde 6 maanden toegang kreeg?? Ik weet nog steeds niet waarom dit was. Ik had een retour ticket voor voor 6 weken en mijn partner (die eerder terug moest ivm werk) 4 weken. Verder heb ik altijd toegang voor de volle 6 maanden gekregen. Bij de vraag van de immigration ambtenaar wat ik kom doen zeg ik altijd fietsen en dat ik van lange fietstochten houd in zijn mooie land. Maar omdat ik niet zo piep meer ben heb ik tegenwoordig wat meer tijd nodig om de geplande afstand af te leggen.Vandaar mijn visum. Gewoon eerlijk en vooral beleefd blijven en lief glimlachen. Moet lukken!! Mooie reis gewenst.

Ineke Valster
http://www.fietsamerika.nl

[urje]

Ik las laatst nog een artikel van een Nederlander die aan de grens toegang geweigerd was omdat ie van wel erg veel islamitische landen stempels had in z'n paspoort. Dus als je al eens door Stempelstan gefietst hebt zou dat een reden tot zorg kunnen zijn? Verder snap ik je zorg eigenlijk wel hoor, het voelt nogal willekeurig in de VS, ze kunnen als ze zin hebben heel eenvoudig je reis verpesten. Maar de kans is niet zo groot, en je kunt er toch niet omheen plannen (behalve misschien ergens anders gaan fietsen).

[Walter M]

Nog even een aanvulling

Als 'point of entry into the US' adviseer ik voor kleinere luchthavens kiezen.
Salt lake city, seattle, portland (oregon).
Mijn ervaring is dat immigratie diensten daar een stuk menselijker zijn dan vlees fabrieken in airline hubs als New york, Denver, Atlanta, Chigago, LA.

Verder geldt: goed voorebereid zijn, rustig blijven, blijven lachen.
Ik spreek ook hier uit meerdere persoonlijke ervaringen.

[Walter M]

Ik las laatst nog een artikel van een Nederlander die aan de grens toegang geweigerd was omdat ie van wel erg veel islamitische landen stempels had in z'n paspoort. Dus als je al eens door Stempelstan gefietst hebt zou dat een reden tot zorg kunnen zijn? Verder snap ik je zorg eigenlijk wel hoor, het voelt nogal willekeurig in de VS, ze kunnen als ze zin hebben heel eenvoudig je reis verpesten. Maar de kans is niet zo groot, en je kunt er toch niet omheen plannen (behalve misschien ergens anders gaan fietsen).

Dit klopt. Met stempels van iran, syrie, noord korea etc zou ik een nieuw paspoort aanvragen.
Dit geldt ook voor reizen naar Israel met iraanse etc stempels.

Walter

[manuc]

Bedankt iedereen om jullie ervaringen te delen.
Door stempelstan zijn we nog niet gefietst dus dat zal al geen problemen geven denkik
Nu weet ik ik eindelijk toch al iets meer en kan ik met wat meer gerustheid verder gaan plannen.
Denk dat we in het consulaat bij de ambassade gewoon de verkeerde persoon voorhadden want daar hebben we echt niks van info gekregen en we kregen ook niet echt de mogelijkheid om vragen te stellen.
Maar goed, gelukkig zijn er de mede-wereldfietsers hé

Nogmaals dank

Manu

[Rob Haanstra]

Hoi,

Mijn ervaring was deze. Vanaf schiphol naar alaska gevlogen en daar een standaard 90 day visa gekregen. Ik heb toen erg relaxed door alaska en canada gefietst en zou in principe maar 27 dagen over hebben op mn visa voor Montana-Mexico.

Echter, ik deed the great divide route en crossde bij Eureka..daar krijgen ze in de zomer echt dagelijks long distance cyclists langs (het volgt de great divide route) en gelukkig zijn we allemaal aardig dus ze zijn ook vet relaxt daar. Echt, ik ben vaak in de USA geweest (NY,NJ,SF,LA,SE) en dit was de enige grensovergang waar ik gewoon met koffie en een boks (boks ouwe) werd ontvangen.

Ze vertelde me dat ze mn visa eigenlijk niet konden verlengen maar een nieuwe visa (wat eigenlijk niet mocht omdat ik er al en had) konden ze wel regelen.Kostte 5 dollar.

Serieus, ze waren relaxed en tof en zijn welwillend.... t is niet als bij de vliegvelden waar ze wel eens moeijlijk kunnen doen en je verhaal extreem vinden.. god, ik ontmoette een colombiaanse grenswacht bij Eureka en ik heb 8 maanden later bij zn moeder kunnen slapen in Bogota,Colombia..gewoon hey waar ga je heen..nah..ik probeer argentienie te halen..cool kom je door colombia?Ehm ja denk t wel..nou dit is t telefoonnummer van mn moeder.. bel dr als je in de buurt bent, vind ze leuk!

[javb2812]

zelf ben ik ooit op een grote luchthaven (vanDetroit) aangekomen voor een (niet fiets-)verblijf in de VS van ongeveer een maand. Ik was net meerderjarig maar nog heel jong en onzeker. Ben toen geconfronteerd geweest met een (groep) wantrouwende douanebeambte(s) die mij ondervroeg op een manier die ik zeer zeker niet gewend was. Dit heeft mij uiteindelijk vele uren gekost en ik heb mijn overstapvlucht gemist, daarbij had het een haar gescheeld of ik was direct op het vliegtuig naar Nederland teruggestuurd. Er werd oa een groot punt van gemaakt dat ik mij één dag vergiste in de terugreisdatum die op mijn vliegticket stond, en ook dat ik niet uit mijn hoofd wist in welke maand mijn paspoort zou verlopen (nb dit was meer dan twee jaar later dan het moment zelf). Ik zie er verder vanaf om in details te treden.

Ik was nergens op voorbereid, Amerika leek me vrij open voor westerlingen, wist niet beter. Ik ben ook geen vlotte spreker, mede hierdoor had ik niet snel een efficiënt antwoord op alle vragen en veelvuldige herhalingen van die vragen die in meerdere ondervragingssessies achter elkaar, onder ede, gesteld werden. Zorg dus dat je vooraf op alle mogelijke vraagstukken (zoals: evt. kwade bedoelingen met de VS, intentie om terug te keren naar eigen land, al dan niet geld verdienen in VS, de EXACTE datum van terugvlucht als je die geregeld hebt en paspoortverloop) een strak en consequent antwoord voorbereid hebt, en accepteer bij problemen dat je niet snel geloofd wordt. Misschien is de waarschuwing overbodig, maar ik merk om mij heen dat mensen zich soms verbazen dat dat daar nodig kan zijn.

Mijn verdere verblijf in de VS is wel plezierig geworden, afhankelijk van plaats en functie zijn verreweg de meeste Amerikanen aardig, welwillend en tonen vaak interesse. Dat er grote verschillen zijn tussen binnenkomstplaatsen, en een en ander bij grote vliegvelden (vooral van niet-toeristische steden) eerder vervelend kan worden, kan ik mij heel goed voorstellen. Ik was heel blij hierboven te lezen dat het, zoals bij de Great Divide overgang, dus ook anders kan. Drempeltje voor mij is dat ik sinds de vorige keer als probleemgeval voor de douane ben geregistreerd (is mij toen gemeld als ik dat goed begrepen heb), maar misschien dat ik bij zo'n grensovergang toch ooit wel weer zin krijg om het land binnen te fietsen,

Hans

[Louise]

Beetje oud topic, maar hier ook nog een recente ervaring met het verschil tussen een grote luchthaven en een 'kleine' grensovergang.

Mijn vorige inreis was via Chicago O'hare, en daar moest ik mee naar een achterafkamertje waar ik op een soort beklaagdenbankje heb gezeten terwijl verschillende geüniformeerde mannen met m'n paspoort heen en weer liepen en soms tijdenlang verdwenen - en ik ondertussen de zenuwen vanwege de aansluitende vlucht naar Canada (ik was alleen aan het overstappen, ook dat nog). Het ging allemaal goed, maar kostte erg veel tijd en ik vond het naar. Ik dacht toen dat ik gewoon pech had gehad, steekproefcontrole ofzoiets.

Vorige maand ben ik bij de terminal van de veerboot door de Inside Passage van Alaska in Prince Rupert (nog net Canada) door de douane gegaan, en jahoor: weer gelazer, weer doorverwezen naar de superior, wat dezelfde dame was, alleen op een andere computer ingelogd, maar dus wel weer naar een achterkamertje. Maar dit keer legde ze me uit wat er aan de hand was: mijn eerste uitreis uit de VS, 20 jaar geleden, stond niet geregistreerd. Dat ik sindsdien al 7 keer opnieuw het land in- en uit ben gegaan, lijkt er dan niet toe te doen ofzoiets. Maar zij heeft het nu wel in orde gemaakt, zei ze. En in elk geval was ze normaal menselijk, vriendelijk, ze vertelde wat ze aan het doen was en waarom dat zo lang duurde.

Eruit interesseert niemand een lor, dus de niet-geregistreerde uitreis was me bijna weer overkomen. Op de White Pass (ferry naar Skagway en 23 km in Alaska gefietst) fiets je onbekommerd langs de Amerikaanse douane het land uit, en ik moest de Canadese douane mijn visa-waiver-kaartje in de hand drukken. Anders had het nu nog in mijn paspoort gezeten.

Ik blijf het trouwens wel pijnlijk vinden wat je je allemaal moet laten welgevallen om 'the land of the free' binnen te komen. De onvriendelijkheid, ESTA, maar ook die vragen als 'do you have a mental disorder' en je vingerafdrukken enzo. Het doet me sterk aan het Oost-Europa van voor 1989 denken, en dat ervaar ik als omgekeerde wereld. De terroristen hebben hen/ons goed te grazen genomen...

Louise

[Inge1]

Zelf nog nooit problemen gehad om de VS in te komen (of eruit) maar houd wel in het achterhoofd dat alles sinds 9/11 enorm is aangescherpt.

Dus inderdaad zorgen voor geen stempelstan in je paspoort, vriendelijk blijven en je niet gek laten maken helpt.