PietV schreef:Bij diverse onderzoeken ben ik er op gewezen dat ik een lage hartslag in rust heb. Dat noemen een sporthart bij bejaarden. Heb wel een sport verleden, maar sport al jaren niet meer. Zolang ik in rust niet onder de 50 slagen/min kom, schijnt dat prima te zijn.
Op mijn leeftijd zou ik volgens de algemene norm een maximale hartslag van 154 lagen/min mogen hebben. Voor onderhoud van hart en longen is 60% van het maximum of 93 slagen/min voldoende. Daar kom ik tijdens het wandelen nooit aan.
Tijdens het fietsen tegen wind of helling op, bij erg stevig doorfietsen, haal ik nabij de 70% van die algemene maximum of tegen de 108 slagen/min. Mijn z.g. omslagpunt zou volgens de algemene norm rond de 131 slagen/min liggen. Daar kom ik nooit aan.
Langzaam het trapvermogen opgevoerd heb ik een maximaal 118 slagen gehaald. Gemeten met mijn Polar hartslagmeter. Volgens een cardioloog heel gewoon voor een bejaarde met een groot slagvolume. Dus op algemene regels zijn uitzonderingen. Feitelijke vaststellen waar mijn omslagpunt ligt is volgens mijn cardioloog niet zinvol, omdat ik nooit meer ga sporten.
Bij keuringen in het verleden, bij een APK duurtest, was mijn omslagpunt niet te meten, omdat apparaat niet meer dan 350 Watt aan kon en mijn hartslag te laag bleef. Toen was ik al lang gestopt met sporten. Volgens die keuringsarts had ik een "sporthart".
Kort geschreven: Dat omslagpunt is voor mij totaal onbelangrijk. Tussen de 85 en 90 slagen/min is het erg fijn fietsen, wandelen en zwemmen.
Piet.
Erg interessant toch. Gezien de theorieën over sport (Karvonen, Conconi, etc.) liggen dus je aerobe drempel en anaerobe drempel dicht bij elkaar, wat weer beïnvloed wordt door de jaartjes die zijn verstreken.
Mijn vermoeden, gestoeld op boerenwijsheid en dus heeft het geen enkele waarde, is dat de jongere generaties intensiever kunnen bewegen (al dan niet "sporten" geheten) door een grotere elasticiteit van de hartspier en de longen. Dat betekent weer ruimere 'zones' en daardoor ook een groter verschil in snelheden tussen die diverse 'zones'.
Uiteindelijk zou het weleens kunnen zijn dat we allemaal ons lichaam even intensief belasten als we een dag gaan fietsen, relatief gezien. Bij kortere trajecten zouden jongere generaties nog een stukje intensiever kunnen gaan en daardoor meer transpireren.
Voor de cijferfanaten heb ik nog even gekeken naar de gegevens van Piet. Volgens de methode van
bergbeklimmer zou het onderstaande correct moeten zijn.
Rusthartslag 55, omslagpunt 131. Verschil van 76. De aerobe drempel zou daarmee (76÷2)+55 op 93 liggen. Geen wonder dat Piet het heerlijk vindt bewegen rond die hartslag.
Aerobe drempel 93/hpm (50%)
Anaerobe drempel 131/hpm (100%)
Hersteltraining: 105 (65%)
Duurtraining ext: 105 - 112 (65-75%)
Duurtraining int: 112 - 120 (75-85%)
Omslagpunt training: 119 - 123 (85-90%)
Weerstandtraining: 123 - 131 (90-100%)
Tenzij "de trainingsleer" (welke eigenlijk?) iets anders bedoelt met "max hartslag".
): 
