Tsja, Scandinavië is zo ontzettend groot, hè.
Met een paar weken fietsen heb je nog maar een fractie van één van de landen gezien.
Zweden en Finland ken ik (buiten de steden) niet. Ik ben misschien wat bevooroordeeld, maar volgens ben ik na een paar weken de meertjes, berken en sparren wel beu, daar.
Maar in Noorwegen heb ik er al heel wat km's opzitten. Mooiste land van Europa: spectaculair groen landschap met hoge bergen, diepe fjorden, duizenden eilanden, grillige kustlijn. Zorg voor een dikke portemonnee, goede regenkleding en een onverwoestbaar humeur (het enige dat je plezier kan verknallen in Noorwegen is de regen en grijze luchten, die soms wekenlang kunnen aanhouden, als je pech hebt).
Fietspaden zijn er buiten de steden amper, maar waarom ook? Zelfs doorgaande wegen zijn rustig genoeg om te fietsen.
Persoonlijk zou ik een racefiets niet aanraden voor zulke landen. Het kan wel, zeker in Noorwegen ligt overal redelijk tot uitmuntend wegdek. Maar het zijn kwetsbare fietsen en fietsenmakers zijn schaars.
Yopie woont in zweden. Ze gaat op een racefiets rond de botnische golf. Wel iets spartaanser dan jij van plan bent, maar misschien kun je van haar ervaring leren?
In Scandinavië kun je op de meeste campings ook in hytter terecht en de campings hebben vaak ook een keuken. Als je goed plant en in de drukkere streken de hutten vooraf reserveert, dan kun je heel Scandinavië door zonder tent/luchtbed. Wel beddengoed meenemen.
Als ik nog moest kiezen voor mijn allereerste fietsvakantie in Scandinavië, dan zou ik voor zuidwest Noorwegen gaan, omgeving Stavanger en Bergen:
- Net grillig en groots genoeg (hardangervidda, prekestolen, fjorden) om een indruk te krijgen van de rest van het land.
- goede wegen, redelijk bevolkt, nooit te ver van voorzieningen.
- flexibeler in landschap en klimaat: als aan de kust de hellingen of regen te veel wordt, kun je relatief makkelijk naar het binnenland.
