Gelezen en gebruikt: Boekje In het Spoor van El Cid, Clemens Sweerman, 2013

Gebruikt bij deze reis een paar weken geleden.

Dit splinternieuwe boekje beschrijft de complete El Cid-fietsroute van Burgos tot Valencia in meestal één, maar vaak ook twee routevarianten. Het is een goede bron van informatie voor iedereen die niet alleen overweegt de route te fietsen maar ook voor iedereen die in de buurt van de route wil gaan fietsen.

Het geeft allereerst veel goede informatie voor wie in de binnenlanden van midden-noordwest Spanje wil gaan fietsen. Het is immers een afgelegen streek met eigen gebruiken waardoor er toch wel wat voorbereiding nodig is en die niet direct geschikt is voor je allereerste fietsvakantie. Het formaat en de ringband zijn erg handzaam voor onderweg; het is dan ook bepaald niet het eerste fietsboekje van Clemens.
Het boekje geeft wegens het historische route-idee veel informatie over de geschiedenis van de route en is daar ook voor een groot deel aan opgehangen. Het geven van informatie over hedendaags Spanje, de recentere geschiedenis (vanaf de burgeroorlog) of over natuur in de omgeving is niet de eerste insteek.

De route is opgesplitst in trajecten met elk een gedetailleerd hoogteprofiel die we dankbaar hebben gebruikt om een inschatting te kunnen maken wat te verwachten viel. Daardoor hebben we meerdere keren de zware klimmen in de koele ochtend kunnen plannen.
De kaartjes zijn van Michelin: erg duidelijk maar helaas gedateerd en daardoor met veel fouten.
Achterin staat een prima en uitgebreide lijst van adressen van campings en hotels. Het is van belang dat deze lijst jaarlijks gecontroleerd wordt. Wij hebben zelf alle adressen op voorhand gecontroleerd en alleen blind gevaren op adressen met een bijgehouden website.
De routes zijn in het algemeen goed gekozen en niet de zwaarste van de streek: waar wij afweken van de route troffen we duidelijk steilere klimmen.
Een nadeel van het boekje is dat de adressen achterin apart staan van de trajecten. Dat ziet er opgeruimd uit maar je blijft op en neer bladeren.

De manier waarom je vanuit het westen Teruel binnenrijd is subliem; je nadert de stad via een rustig weggetje totdat je er middenin zit. Het wegrijden de dag erna richting Via Verde is helaas minder en onvoldoende beschreven; ook laat de Michelinkaart je daar in de steek: de stad is inmiddels meer dan 2x zo groot als de kaart suggereert en klopt niet meer. Gelukkig zijn de satellietfoto's van dezelfde (!) website van Michelin recent en supergedetailleerd. Je moet wel inzoomen voordat de gedetailleerde versies te voorschijn komen.

Al met al een must voor iedere fietser in het gebied.