waaier fietsen...

[henkfietst52]

Zaterdag ochtend om 08:00 vertrokken uit Merselo [Venray]
voor een tocht [brevet] van 600 km.

- Route; Venray, Zierikzee, Delft, Noordwijk, Enkhuizen, Lelystad, Harderwijk, Otterlo, Nijmegen en terug naar Venray.

- Winkracht 5 ZW later draaiend naar Z.
- Af en toe regen.
- Aankomst in Merselo Zondag 12:55 uur [totaal in nog geen 29 uur]
- Slapen, niet.

Het was weer een mooie ervaring om met een klein clubje [21] mensen op pad te gaan, al snel viel het uiteen tegen de harde wind en kwam ik in een kopgroepje van 5 renners.
Tegen de wind in fietsen vereist een bepaalde discipline [waaier rijden] die niet iedereen helemaal begrijpt. De een lost niet af, de ander zit te veel op het kantje of een sterke rijder gaat ineens veel te hard rijden. Dit lijdt er toe dat een groep versplinterd raakt.
Met een groepje van 5 personen ben ik door de nacht gefietst, om beurten op kop en elkaar uit de wind houden, een echte Hollands tocht was het met al die wind door de polder.

De 600 uit een reeks van 200-300 en 400 km non-stop zit er op, ik mag me weer super randonneur noemen.

Nu verder trainen voor de grote uitdaging London-Edinburgh-London [1400km] die zal starten op 28 juli dit jaar.

Henk

kunst en fietswerk

[Shane]

Ik vind het een onvoorstelbaar afstand voor iets meer dan een dag.

Goed gedaan jochie

Wind en regen zal je ook genoeg krijgen op de LEL

Veel plezier

[Lasse]

Mooie prestaties, die lange brevetten!
En ik zou er graag ook ooit rijden. Train je daar specifiek voor?

[henkfietst52]

@ Lasse Train je daar specifiek voor?

De eerste uit de serie is de 200 km, daar train ik wel naar toe ja.
Meestal al vroeg in het voorjaar fiets ik deze afstand, daarna is het vormbehoud en pak ik de 300 km.
De 400 gaat er zo achteraan, je start dan vrijdags in de avond en gaat meteen de nacht in, dat is een mooie ervaring en kun je eigenlijk niet trainen, gewoon doen!!
In het verleden vroeg ik aan ervaren randonneurs hoe ze te werk gingen, nu heb ik inmiddels zelf veel ervaring.

De 600 km is een kwestie van doorgaan, je krachten weten te verdelen, je door de slaapaanvallen zien te vechten, voldoende eten en drinken.
Als het eenmaal licht wordt is het echt kicken dat je de nacht hebt door gefietst.
Een inzinking krijgt iedere randonneur te verwerken maar kom je ook weer doorheen.

Een kwestie van mentaliteit en karakter, net als Johnny Hogeland zeg maar

Het is een kleine maar bijzondere wereld die randonneurs.


Henk

kunst en fietswerk

[Travelmaster]

Wow. Kan niet anders zeggen. Mooi man!

[m-gineering]

In het verleden vroeg ik aan ervaren randonneurs hoe ze te werk gingen, nu heb ik inmiddels zelf veel ervaring.


kunst en fietswerk

Bicycle quarterly besteed er ook regelmatig aandacht aan, in het blad en in het blog (je moet wel tegen de Jan Heine saus kunnen

http://www.bikequarterly.com/rando_basics.html

[Michaj]

Haha klopt, het is een beetje zoals roomsaus: af en toe lekker, maar je moet het niet elke dag over je prakje krijgen

[bergbeklimmer]

...Het is een kleine maar bijzondere wereld die randonneurs....

Klopt. De enige mensen die randonneurs begrijpe zijn andere randonneurs. Ik snap helemaal niets van deze sport, de mensen en hun beweegredenem.

Ik heb diezelfde nacht heerlijk geslapen in een groot 2-persoonsbed onder schone lakens. Ik kan dat echt iedereen aanbevelen.

[henkfietst52]

In die zin zou je ook de "De wereldfietsers" kunnen zien als een klein select gezelschap, waarom zou je in een tentje gaan liggen en al die zooi op je bagage drager mee zeulen [je moet nog trappen ook ] terwijl je ook heerlijk in een Hotel ergens ver weg van hier kunt vertoeven en zo naar toe vliegt.


Henk

kunst en fietswerk

[Travelmaster]

Laten we blij zijn dat we niet allemáál hetzelfde leuk vinden zeg... het zou drúk worden op onze wegen!

[PietV]

...Het is een kleine maar bijzondere wereld die randonneurs....

Klopt. De enige mensen die randonneurs begrijpe zijn andere randonneurs. Ik snap helemaal niets van deze sport, de mensen en hun beweegredenem.

Ik heb diezelfde nacht heerlijk geslapen in een groot 2-persoonsbed onder schone lakens. Ik kan dat echt iedereen aanbevelen.

Je hoeft geen randonneur te zijn om randonneurs te begrijpen. Met een lange dagtocht of op een mooie late zomeravond starten met een lange tocht tot in de morgen, krijg je een aardig beeld dat er meer is in het leven dan alleen op de dag fietsen.
Elke nacht tussen de schone lakens is ook saai. Met wat afwisseling ga je je bed nog beter waarderen en geef je je leven meer diepgang.

Piet.

[Jan Eleveld]

Tegen de wind in fietsen vereist een bepaalde discipline [waaier rijden] die niet iedereen helemaal begrijpt.

Mis ik iets? Volgens mij moet je gewoon achter elkaar rijden, want in een waaier vangt dan iedereen juist veel wind. Een waaier is alleen nodig als de wind schuin van voren komt.

[Travelmaster]

De wind komt echter zelden écht recht van voren. Een waaiertje al gauw voordelen.

[Xyuny]

Wat ik me rond zo'n brevetten (vol bewondering) afvraag:

- wat is dan je nodige recuperatietijd na anderhalve dag nonstop in het zadel?
- wat is jouw leeftijd (of deze van andere deelnemers)? Wat is de spreiding? Of is het helemaal niet leeftijdsgebonden en enkel een kwestie van training? Die leeftijd moet zich toch wel ergens uiten, eventueel in de recuperatietijd?

[henkfietst52]

Een waaier geeft veel voordeel mits een ieder goed mee rouleert, en id de wind komt zelden recht van voren.

@ Xyuny


- Na een dag rust ben ik al weer behoorlijk hersteld en fiets dan een klein rondje om de afvalstoffen wat af te voeren en de spieren los te fietsen.
- De gemiddelde leeftijd in het randonneurs wereldje ligt volgens mij zo rond de 45 jaar [is mijn inschatting]. Maar er zijn uitschieters.
Het zijn over het algemeen doorgewinterde fietsers die mee rijden, maar ook wel jongere randonneurs, in het groepje waar ik me in bevond dit weekend waren de leeftijden, resp. 30jr, 45jr, 52jr, 57jr en ik zelf 54 jaar.
- Wat bedoel je met spreiding? tussen die grote/lange ritten zit voor mij minimaal twee weken, 10 jaar geleden fietste ik dan nog even Parijs-Roubaix tussen door maar die tijd is voorbij.
- Alleen met training ben je er niet, de wil om je doel te halen moet groot zijn.
- Incasserings vermogen en hardheid leer je door de jaren.
- Ik kan mezelf behoorlijk goed weg cijferen, de knop omzetten als het moeilijk gaat, niet opgeven zolang je nog fietst is de lijfspreuk.

Henk

kunst en fietswerk

[Xyuny]

Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Met spreiding bedoelde ik de leeftijdsspreiding. 'k Wou eigenlijk weten of ik qua leeftijd al afgeschreven was of niet, met mijn binnenkort 42j...
'k Begin me eigenlijk redelijk belachelijk te voelen bij het plannen van dagafstanden van 85km als ik dat hier lees. Maar ja, door wekelijks een ritje van een goeie 50km-90km te doen, haal ik ook niet de nodige conditie, en om meer te trainen heb ik meer tijd en meer goesting nodig, dus leg ik me maar neer bij deze dagafstanden en roep ze niet al te luid in het rond in bepaalde middens.

[Revanho]

Klopt. De enige mensen die randonneurs begrijpe zijn andere randonneurs. Ik snap helemaal niets van deze sport, de mensen en hun beweegredenem.

Tja, anderen begrijpen er niets van dat iemand absoluut een berg op wil fietsen (en daar zo nodig enkele uren voor wil afzien).

Ik heb geen randonneurservaring (nog nooit meer dan 220 km op één dag gereden) en hoewel ik wel eens zin heb in + 300 km, zou ik daar meer tijd voor moeten uitrekken en is dat er dus nog niet van gekomen.
Maar 's nachts fietsen vind ik (in de veronderstelling dat ik me niet geradbraakt voel) eigenlijk heel erg aangenaam.

Renaat