ma 13 mei, 2013 10:22
Zo! Dat was 'm dan! M'n eerste meerdaagse fietsvakantie op m'n Santos, en het is allemaal zó goed bevallen.
Woensdagavond reisden we af naar Ermelo, om daar bij een camping onze fietsgenoten te treffen. Bij de camping (De Berkebomen) konden we de auto's probleemloos drie dagen laten staan.
De volgende ochtend ging het al vroeg vanuit Ermelo richting Enkhuizen, na nog wat onwennig de Ortliebs te hebben ingepakt (wat deed ik ook weer in welke tas, en waarom paste het gisteravond wel toen ik het eruit haalde?!). Onze fietsgenoten zijn veel bedrevenen hierin, zij hebben al veel fietsreizen gemaakt. Voor ons was dit een eerste echte goede test voor het materiaal, en de manier waarop we ons materiaal het beste kunnen inzetten. En belangrijker: moet er echt iets anders, of gaat het best met wat we al hebben van onze wandelvakanties?
Een hete bak thee was zo gezet, waarna we dus richting Enhuizen trapten, gelukkig windje mee. Mooiste stuk was vanuit Lelystad over de Houtribdijk naar Enkhuizen, de dijk waarop de auto's reden hield ons gelukkig grootdeels uit de wind, met uitzondering van de laatste paar kilometers waar we hem toch op kop kregen. Daar ben ik gelukkig wel aan gewend. Wat onze fietsgenoten ons op het hart hadden gedrukt ("begin vooral niet te snel"), betaalde zich uit, want je houdt aan het eind van de dag gewoon een hoop reserves over. En haast heb je niet, het is tenslotte vakantie.
Camping De Vest in Enkhuizen (na 76 km) was onze eerste stop: kleinschalig, warme douche en op 10 minuten fietsen van het veer naar Stavoren, waar we de volgende ochtend heen zouden gaan.
Die volgende ochtend ging het inpakken al een stuk sneller, met 40 minuten waren we klaar, inclusief het terugzetten van de 4 stoelen en 1 tafel die we mochten gebruiken van de campingeigenaren. Het bakkertje in het dorp was net open, daar dus maar wat verse broodjes naar binnen gewerkt, in afwachting van de veerboot die om half negen vertrekt. Anderhalf uur op die boot, in windkracht 5-6, doet niet veel goeds voor de gemoedsrust als je weet dat je vanaf Stavoren weer naar het zuiden gaat fietsen, en je gisteren naar het noorden wind mee had... maar niets bleek minder waar! In Stavoren draaide we de dijk op (allemaal LF 22a, op OpenFietsMap LF3?) en toen... wind schuin. Van áchter! Als je je breed maakte hóefde je niet eens te trappen. Dat ging dus prima! Uiteindelijk ons doel bereikt na 82 km: Zwartsluis, op een klein veldje tussen de stacaravans in de jachthaven. 's Avonds een pizza gedaan in een chaotische pizzeria, maar daarna geen normaal café meer kunnen vinden waardoor we 's avonds in het washok onze eigen koffie met een scheut whiskey hebben gemaakt... en toen toch maar vroeg naar bed gegaan.
De volgende ochtend (zaterdag dus, inmiddels) warm ontbeten door “bannock”te maken, het klassieke (Canadese) muesli-met-bloem-en-water-gerecht-dat-je-bakt-als-een-dikke-pannenkoek waar je lang op kunt teren. Niet lichtgewicht om dat mee te nemen, wel iets waar je je avondeten van zou kunnen maken als je niets meer tegen zou komen. En het blijft gewoon lekker. We zakten af via de vlek op de kaart genaamd Wilsum naar Kampen en Hattem, en zouden met bakken met regen na 72 km aankomen in Vierhouten. Ook daar weer een leuke camping, helaas zonder deugdelijke overkapping voor de passanten zoals wij, maar onze buurman met stacaravan was zo vriendelijk om ons het gebruik van zijn overkapping met tuinmeubelen te gunnen, zodat we prima droog konden koken. Daarna naar een restaurant in Vierhouten gegaan, om op een verwarmd terras Irish Coffee te drinken en tot een uur of tien te luisteren naar de regen die de hele nacht met bakken naar beneden zou komen.
Zondagochtend, de laatste ochtend alweer. Als een blok geslapen, in de geruststellende gedachte dat de tent goed waterdicht is (Marmot Twilight 2P, aanradertje!) en alle spulletjes in de Ortliebs ook niet nat zouden worden. Vandaag pakten we een lusje Veluwe mee, direct naar Ermelo was te kort. Dus via Garderen en nog wat omzwervinkjes tikten we nét de 40 km niet aan voor we weer bij de auto’s waren, met een schitterende tocht rijker. De dagen vlogen voorbij.
Wat hebben we nu geleerd?
- Nederland is zoveel mooier dan je denkt, zelfs als je denkt dat Nederland écht mooi is
- Een iets kleiner pakvolume van slaapzak zou fijn zijn, maar geen urgente reden tot aanschaf van iets anders
- Er moeten betere regenbroeken komen: ademend, en niet zo flapperend als een losgeslagen grootzeil
- De Therm-A-Rests bevallen uitstekend
- Als fietser-met-bepakking krijg je heel vaak voorrang (not to be taken for granted!)
- We kunnen goed tegen slecht weer
- Slecht weer maakt fietsen duurder, want je zit vaker op een terras of in een restaurant
- De Tubus-beschermers die ik heb gemaakt van warmwatercaravanslang van 16 mm doorsnee zijn eigenlijk toch net te dik. Die ga ik vervangen voor 14 mm.
- We vinden dit ontzettend leuk!
Foto’s staan online: https://picasaweb.google.com/1012293242 ... pmYsNTygQE
Woensdagavond reisden we af naar Ermelo, om daar bij een camping onze fietsgenoten te treffen. Bij de camping (De Berkebomen) konden we de auto's probleemloos drie dagen laten staan.
De volgende ochtend ging het al vroeg vanuit Ermelo richting Enkhuizen, na nog wat onwennig de Ortliebs te hebben ingepakt (wat deed ik ook weer in welke tas, en waarom paste het gisteravond wel toen ik het eruit haalde?!). Onze fietsgenoten zijn veel bedrevenen hierin, zij hebben al veel fietsreizen gemaakt. Voor ons was dit een eerste echte goede test voor het materiaal, en de manier waarop we ons materiaal het beste kunnen inzetten. En belangrijker: moet er echt iets anders, of gaat het best met wat we al hebben van onze wandelvakanties?
Een hete bak thee was zo gezet, waarna we dus richting Enhuizen trapten, gelukkig windje mee. Mooiste stuk was vanuit Lelystad over de Houtribdijk naar Enkhuizen, de dijk waarop de auto's reden hield ons gelukkig grootdeels uit de wind, met uitzondering van de laatste paar kilometers waar we hem toch op kop kregen. Daar ben ik gelukkig wel aan gewend. Wat onze fietsgenoten ons op het hart hadden gedrukt ("begin vooral niet te snel"), betaalde zich uit, want je houdt aan het eind van de dag gewoon een hoop reserves over. En haast heb je niet, het is tenslotte vakantie.
Camping De Vest in Enkhuizen (na 76 km) was onze eerste stop: kleinschalig, warme douche en op 10 minuten fietsen van het veer naar Stavoren, waar we de volgende ochtend heen zouden gaan.
Die volgende ochtend ging het inpakken al een stuk sneller, met 40 minuten waren we klaar, inclusief het terugzetten van de 4 stoelen en 1 tafel die we mochten gebruiken van de campingeigenaren. Het bakkertje in het dorp was net open, daar dus maar wat verse broodjes naar binnen gewerkt, in afwachting van de veerboot die om half negen vertrekt. Anderhalf uur op die boot, in windkracht 5-6, doet niet veel goeds voor de gemoedsrust als je weet dat je vanaf Stavoren weer naar het zuiden gaat fietsen, en je gisteren naar het noorden wind mee had... maar niets bleek minder waar! In Stavoren draaide we de dijk op (allemaal LF 22a, op OpenFietsMap LF3?) en toen... wind schuin. Van áchter! Als je je breed maakte hóefde je niet eens te trappen. Dat ging dus prima! Uiteindelijk ons doel bereikt na 82 km: Zwartsluis, op een klein veldje tussen de stacaravans in de jachthaven. 's Avonds een pizza gedaan in een chaotische pizzeria, maar daarna geen normaal café meer kunnen vinden waardoor we 's avonds in het washok onze eigen koffie met een scheut whiskey hebben gemaakt... en toen toch maar vroeg naar bed gegaan.
De volgende ochtend (zaterdag dus, inmiddels) warm ontbeten door “bannock”te maken, het klassieke (Canadese) muesli-met-bloem-en-water-gerecht-dat-je-bakt-als-een-dikke-pannenkoek waar je lang op kunt teren. Niet lichtgewicht om dat mee te nemen, wel iets waar je je avondeten van zou kunnen maken als je niets meer tegen zou komen. En het blijft gewoon lekker. We zakten af via de vlek op de kaart genaamd Wilsum naar Kampen en Hattem, en zouden met bakken met regen na 72 km aankomen in Vierhouten. Ook daar weer een leuke camping, helaas zonder deugdelijke overkapping voor de passanten zoals wij, maar onze buurman met stacaravan was zo vriendelijk om ons het gebruik van zijn overkapping met tuinmeubelen te gunnen, zodat we prima droog konden koken. Daarna naar een restaurant in Vierhouten gegaan, om op een verwarmd terras Irish Coffee te drinken en tot een uur of tien te luisteren naar de regen die de hele nacht met bakken naar beneden zou komen.
Zondagochtend, de laatste ochtend alweer. Als een blok geslapen, in de geruststellende gedachte dat de tent goed waterdicht is (Marmot Twilight 2P, aanradertje!) en alle spulletjes in de Ortliebs ook niet nat zouden worden. Vandaag pakten we een lusje Veluwe mee, direct naar Ermelo was te kort. Dus via Garderen en nog wat omzwervinkjes tikten we nét de 40 km niet aan voor we weer bij de auto’s waren, met een schitterende tocht rijker. De dagen vlogen voorbij.
Wat hebben we nu geleerd?
- Nederland is zoveel mooier dan je denkt, zelfs als je denkt dat Nederland écht mooi is
- Een iets kleiner pakvolume van slaapzak zou fijn zijn, maar geen urgente reden tot aanschaf van iets anders
- Er moeten betere regenbroeken komen: ademend, en niet zo flapperend als een losgeslagen grootzeil
- De Therm-A-Rests bevallen uitstekend
- Als fietser-met-bepakking krijg je heel vaak voorrang (not to be taken for granted!)
- We kunnen goed tegen slecht weer
- Slecht weer maakt fietsen duurder, want je zit vaker op een terras of in een restaurant
- De Tubus-beschermers die ik heb gemaakt van warmwatercaravanslang van 16 mm doorsnee zijn eigenlijk toch net te dik. Die ga ik vervangen voor 14 mm.
- We vinden dit ontzettend leuk!
Foto’s staan online: https://picasaweb.google.com/1012293242 ... pmYsNTygQE
Kan beter doen zonder spd .......
?
wat een feest!
......Beetje jammer als het nog 3 dagen naar een winkel is .
