Dat ze in berm gedumpt worden, ligt aan de asociale fietsers die ze weggooien, niet aan die patronen an sich. Gewoon bij je steken, en eventueel thuis opsparen tot je er een tripje naar de oudemetalenboer voor over hebt. Misschien krijg je er nog wat voor, misschien niet. Maar ze kunne prima gerecycled worden.cycloantverpia schreef:Ik ben volledig akkoord met Wim wat betreft het milieuaspect van die CO2 patronen. Afgezien van het feit dat het wegwerpproducten zijn zie ik dat die patronen simpelweg in de bermen langs fietspaden worden geworpen. Dat sommige fietsers hun afval (binnenbanden, CO2-patronen,...) zomaar langs de kant van de weg dumpen...
Bijna geenéén pomp haalt de door de fabrikant opgegeven luchtdruk. Da's eerder de druk waarbij de pomp nog net niet uit elkaar spat. En juist het "bijpompen" is het zware werk. Die eerste vier bar krijg je met elke pomp wel in een band.wimmo17 schreef:Natuurlijk ietsje zwaarder (194g), maar een degelijk pompje dat gemaakt is voor hoge druk (tot 11 bar) en dat je op de grond kunt zetten:
http://www.lezyne.com/en/products/hand- ... sure#tab-2
Verder hoef je toch hooguit elke keer alleen maar bij te pompen? Het 'zware werk' doe je toch vooral thuis voordat je de weg op gaat? Of krijg je in Zweden heel veel lekke banden ?
Ik betwijfel of er enig plastic pompje van rond de tien euro bestaat waarmee je een racebandje op acht bar krijgt… zo ja, houd ik me aanbevolen!Leon schreef:€ 54,90 voor een pompje? Ik ben toch niet gestoord?
In de jaren dat ik de ene lekke band had na de andere heb ik mijn banden talloze keren opgepompt met een plastic pomp van f 7,95, waarmee je dunlop- en Franse ventielen op kunt pompen zonder omschakelen. Het ding weegt 120 g en zit nog steeds aan mijn fiets. Geen CO2-patronen nodig.
Het ging hier óók nog eens om grammenjagen.Lasse schreef:Wat mij op praktisch vlak het vervelendst lijkt aan die CO2-patronen is dat je na gebruik steeds terug naar de fietsenwinkel moet om nieuwe te kopen terwijl je met een goede, klassieke pomp gewoon doorrijdt. Zo gehaast zijn de meeste mensen toch niet tijdens hun vakantie, dat die paar minuten pompen een probleem worden?
CO2-patronen moet je trouwens vooral niet bij de fietsenmaker kopen, die haalt je het vel over de oren. Gewoon in bulk op eBay kopen, da scheelt een berg geld.
Zefal HPX, inderdaad. Of de Topeak kopie, de Road MasterBlaster. Ik hoor ook goede dingen over de Topeak Road Morph G (lange versie).Ik zou voor gebruik op een koersfiets een Zéfal HPX proberen, daarmee zou je makkelijk 7 bar halen in 140 slagen (als ze nu nog zouden vermelden hoe breed de gebruikte band was...). Maar ik zou ook overwegen de banden gewoon hard genoeg op te pompen in plaats van 'knoerthard'.
Enneh, bij een racebandjes ís knoerthard "gewoon hard genoeg". Te weinig lucht en je rijdt ze binnen de kortste keren weer aan gort. Minder dan zesenhalve bar zou ik niet snel riskeren.
En zo ben je al met al zwaarder uit dan met een Zefal HPX of Topeak Road Morph, want die patronen wegen niet niks, en ik zou er toch zeker twee of meer meenemen.Yopie schreef:Ja waarom eigenlijk moeilijk doen als het makkelijk kan? Kost weinig, weegt niets, is wel erg verleidelijk klein en ik ga d'r gelijk eentje bestellen! Voor dagtochten op de racer lijkt het me ideaal (heb altijd een extra bandje bij me zodat ik het plakken thuis kan doen). Maar heb ook al jaren geen lekke band gehad dus misschien hoef ik hem wel nooit te gebruiken (naast fietsen is dromen ook een heerlijke bezigheid).k_a_r_e_l schreef:Voor m'n racefiets gebruik ik al jaren deze. Adapter op ventiel schroeven, patroon opschroeven, en klaar.
Amper 10 gram, en in enkele seconden 8 bar in het bandje. Kan je perfect nog een paar honderd km mee verder rijden alvorens bij te pompen.
Waarom zou je een duur en zwaarder pompje meenemen? Dit kost €5 en weegt 10 gram. Patronen koop ik in een grote doe-het-zelf zaak à 0.75€/stuk (fietsenmaker vraagt €2.50). Voor die paar lekke banden per jaar een prima oplossing.
Thuis gebruik ik een SKS voetpomp.
Maar voor langere tochten heb je wel een pompje nodig want je moet toch het lek zien op te speuren? En dat kan ook wel bij benzinepompen etc maar het is toch fijner als je daar niet afhankelijk van bent en daarbij moet ik soms ook grote afstanden afleggen voor ik wat tegenkom. De route naar NL ligt nog lang niet vast maar in Zweden is er weinig keus. Er is bv een stuk van 154 km waar alleen maar bossen, moerassen en muggen zijn.
CO2 is gewoon voor heel andere situaties bedacht: lekke band, nieuwe binnenland erin, patroon erop, verder rijden, thuis alles vervangen. Bij twee lekke banden is het einde verhaal.
Prima voor een ronde van honderd-min op de zaterdag, maar als je langer op pad gaat, wil je gewoon meer dan één lekke band kunnen overleven. Pompje, plakkers en eventueel een buitenbandplakker voorkomen dan dat je een kolere-eind moet lopen met een lekke racert aan de hand.
Aangezien een CO2-setje plus mini-pomp alweer gauw zwaarder is dan een fijne framepomp, en het dan nog maar de vraag is of je, nadat de CO2 is opgebruikt, een band een beetje comfortabel op druk krijgt, lijkt míj de keuze duidelijk. Maar goed, ieder het zijne. "Echte" racers in hun snelle reclamepakjes lachen je uit met zo'n pomp op je fiets, maar dat zie ik alleen maar als een voordeel. Ze zouden willen dat je ze even kwam helpen bij hun tweede lek op het zondagse rondje door de polder.
Trouwens, échte grammenjagers doen natuurlijk geen CO2 in hun banden, want dat is zwaarder dan lucht. Neem een voorbeeld aan de autoracerij en vul de banden met stikstof!
.tsooJ