door
kermur » wo 06 mar, 2013 20:58
Hoi Lars,
Jij kent me niet maar ik ken je wel een beetje via je mooie, spannende en inspirerende reisverhalen.
Maar nu lig je in een ziekenhuis bed, je voet omhoog en je vecht niet meer tegen de Zuid-Amerikaanse steile onverharde wegen maar tegen een stomme bacterie in je been. Het leven kan heel snel veranderen. Ik vertel je dit omdat ik in een vergelijkbaar lastige situatie ben beland, 25 jaar geleden. Ik was 18 toen ik door een auto werd aangereden. Resultaat, bot breuken + een bloeding van de dij slagader met complicaties en ernstig ontsteking in het rechte onderbeen. Mijn been was in ernstig gevaar net als de jouwe nu. De dokters hebben uiteindelijk de juiste antibiotica gevonden en hebben mijn been gered. Echter mijn voet is verlamd en gevoelloos gebleven.
Ik vertel je dit om je een hart onder de riem te steken. Ik kan me goed voorstellen dat je je zorg maakt over je voet en knie maar het hoeft geen belemmering te zijn voor je toekomstige plannen en het fietsen in het bijzonder. Met een vaste enkel doe ik nog veel aan sport zoals skiën, hardlopen, klimmen en natuurlijk fietsen. Samen met mijn vrouw hebben wij afgelopen jaar nog een fantastisch fietstocht afgerond in Afrika. Ik wens je nog veel sterkte met de komende operaties, behandelingen en revalidatie en hoop om je fietsverhalen binnenkort weer te mogen lezen.
Bruno