Paf schreef:
Mijn volgend dilemma is:ga ik het noodweer in Oost-Turkije trotseren? Ik heb gisteren in een restaurantje in Istanboel het nieuws gezien. Beelden van ingesneewde dorpen, anderhalve meter sneeuw en meer. Dit is abnormaal zeggen ze hier ook.
Wat zijn de alternatieven? Zuidelijkere route? Eerst langs de kust via de Antalaya? Daar zal het wel warmer zijn? Dan dichter tegen syrie en irak blijven plakken om naar iran te rijden?is dit een interessante route?
Hej Raf, ik ben een van je blogpost volgelingen geworden, mooi hoor die korte verhaaltjes!
Ik was jaren geleden in januari, februari en maart in het binnenland van oost Turkije en het was toen vreselijk koud. Veel sneeuw en sommige delen van wegen waren door lawines weggeslagen. Bergdorpen werden voorzien van water dmv jerrycans op vrachtwagens, eten en brandstof was er bijna niet. Ik was samen met een vriend (lopend en liftend) en werden vaak door de lokale bevolking gewaarschuwd voor wolven. Eerst begrepen we dat niet want ze zeiden steeds het woord 'kurt' en wij dachten dat ze de Koerden bedoelden, dat we voor hun moesten oppassen ofzo maar 'kurt' betekent dus ook wolf.
We werden ook vaak tegengehouden en meegenomen door langsrijdende busjes en trucks. Ze vonden het maar niets wat wij deden en misschien hadden ze ook wel gelijk. Misschien waren we te jong, te onervaren en te enthousiast en was het ook te koud, ik weet het niet.
Het was iig een zeer spannende reis en een grote ervaring rijker. Hebben urenlang in sneeuwbuien in trucks gezeten, geholpen met sneeuwkettingen om- en afdoen, overal werd gestopt en hebben veel gelachen met die fantastische aardige mensen en héél veel zoete thee gedronken.
En toen sloeg de aardbeving toe. We hadden net een uur de stad Erzincan verlaten toen deze bijna geheel door de aardbodem werd gezwolgen. Dat was vreselijk, de hulpdiensten konden niets doen, de wegen waren weg, iedereen lag bedolven in die vrieskou onder het puin en wij, ja wij konden ook niets doen, we waren toeristen met enorme mazzel.
Heel vreemd was dat, dat we ook dood hadden kunnen zijn en de reislust was ook gelijk verdwenen.
Maar ja, je gaat toch gewoon verder en toen we dagen later bij de Syrische grens kwamen en niet meer verder mochten hebben we twee oude fietsen gekocht, rugzak achterop gebonden en zijn langs de middellandse zeekust tot Istanbul gefietst. Hebben veel gezwommen en fruit gegeten, zijn nog naar Cyprus geweest, afgebogen naar Konya en andere plaatsen. Het kustgebied bij Antalya vond ik zelf nogal toeristisch maar verder was alles prachtig mooi!
Veel plezier en succes met je reis!
Grtjes Yopie
