ROBIN in Van, Oost Turkije ZOEKT DRINGEND HULP!?!?!

[renaw]

Beste mensen,

Ik heb zojuist vernomen dat Robin Aalst is overvallen door drie Iraniers in Van, Oost Turkije. Al zijn spullen werden hem afgenomen, inclusief moneybelt met inhoud. Gelukkig kreeg Robin met behulp van drie vriendelijke Turken en de politie al zijn spullen weer terug. Het enige wat wel aan vervanging toe is, is de achterband, deze is aan gort dankzij de overval, maar Eric Schuijt schijnt een nieuwe op te sturen. Gelukkig maar, want bij Robin zit de schrik er goed in.

Robin vraagt zich nu af wat hij moet gaan doen:
verder fietsen door Iran of vliegen naar India?

Maar, wat hij zich vooral afvraagt is:
ZIJN ER FIETSERS IN DE OMGEVING VAN VAN, OOST TURKIJE????
Robin zou namelijk graag met deze mensen in contact komen!!!

Mochten er mensen zijn die tips hebben voor Robin en/of mensen in de buurt van Van kennen, dan horen we dat graag.

Alvast bedankt!
Groet,
Rena

ps: Website Robin http://www.stichtingkleinverzet.nl/cont ... /5/78/121/

[Avanher]

Ik heb dit weekend uit de krant kunnen vernemen dat Nicole en Ingrid, twee Vlaamse wereldfietsters met een stevige staat van dienst, ook in Oost-Turkije zitten met het plan om Iran in te trekken, zij het met ezels, omdat naar het schijnt vrouwen niet mogen fietsen in Iran (!!??) (zie wesite Het Nieuwsblad, http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx? ... d=G34GT1M9

Artikel:

Wereldfietssters, Nicole en Ingrid, genieten nog na van het onverwachte bezoek van hun moeders in Trabzon.


,,Een emotioneel moment, dat ons veel deugd gedaan heeft'', vertelt Nicole. ,,Nu zijn onze moeders weer vertrokken en zitten wij hier met stapels peperkoek en speculoos, potjes choco en snoep, lekkere dingen die zij hebben meegebracht uit Belgi?. En met veel nieuwe energie''.


Momenteel bevinden Nicole en Ingrid zich in de Turkse provincie Oost-Anatolia in een bergdorpje Ispir. Het enige wat hen nu bezighoudt is het verkrijgen van een visum voor Iran. Nicole hoopt dat haar charmeoffensief bij de consul vruchten afwerpt.


,,We zijn naar het consulaat getrokken gekleed in een boerka en hebben met de jonge consul gepraat. Volgens hem maken we tachtig procent kans dat we Iran binnenmogen. E?n groot pluspunt is dat er in ons paspoort g??n stempel van Isra?l staat, want anders konden we gewoon rechtsomkeer maken''.


,,Ondertussen maken we verder kennis met Turkije. Bij een theeboer kregen we - in ruil voor een paar uren theeblaadjes knippen op zijn plantage, samen met andere vrouwen ?n in de volle zon - van kost en inwoon. Een eerlijke deal. Hier is het de traditie dat de vrouwen werken op de plantage, en de mannen het uitleggen in de cafeetjes of op de dorpspleinen...''



Te voet over grens


,,We fietsen nu naar de grens met Iran, en na een tiental dagen - als we een visum krijgen - laten we onze fietsen achter in Turkije. We steken de grens te voet over. In Iran is het erg ongebruikelijk, verboden zelfs, dat een vrouw op een fiets zit. Er zit dan maar ??n ding op: ezels zoeken en kopen. Ons traject in Iran telt een goeie 3.000 kilometer.''

[johntelleman]

Officieel is fietsen in Iran verboden voor vrouwen....

In de praktijk geld dit niet voor een buitenlandse vrouw.
Gudy, mijn vriendin, heeft er vijf weken zonder problemen gefietst.
Ze was niet de eerste, en ook niet de laatste.
Een lange blouse, lange broek en een hoofddoekje is voldoende.
Een boerka, is mijn inziens heel overdreven, Iran is eigenlijk een redelijk modern land waar vrouwen ook aan mode doen.
Je ziet er heel soms vrouwen in boerka, maar ook in spijkerbroek en modieuze jasjes, vaak met veel zelfvertrouwen.

Een buitenlandse vrouw is in Iran een raar geval waar veel mensen niet weten wat er mee te doen. Je staat boven de normale wet, maar geniet wel van een zekere bescherming door de gescheiden samenleving.
Als een man iets aan mijn vriendin wilde vragen, vroegen ze aan mij:
Mag ik iets aan uw vrouw vragen?
Gewoon opletten, net als overal in de wereld!!!!!!!!!

Groeten, John.

Groeten, John.

[renaw]

Om even terug te komen op het probleem van Robin:

Robin is nog steeds op zoek naar lotgenoten in Oost Turkije.
Je kan hem bereiken via: rastasonlijn@hotmail.com

Mocht je net terug zijn uit Iran en heb je recente informatie, gelieve deze dan hier te vermelden en/of te mailen met Robin.

Alvast bedankt!
Groet,
Rena
in naam van Robin

[Dick en Els]

Allerbeste allemaal,

Op 8 augustus heb ik op dit forum een bericht geplaatst over Robin Aalst. Zie deze link
Robin Aalst (zie deze link) fietst van Almere naar Calcutta en doet daar verslag van in zijn hoekje op de website van Stichting Klein Verzet.

Tijdens zijn reis is Robin, in het oosten van Turkije, door drie mannen van de weg gedrukt en heeft hij zijn fiets en spullen in moeten leveren.
Meer beduusd dan geschrokken heeft hij, met hulp van mensen in een achteropkomende auto, nauwelijks drie uur later, AL zijn spullen weer teruggekregen.
Robin is niet gewond.
Er zat een slag in zijn wiel.
Meer niet.

Robin is zelf eigenlijk ook niet zo geschrokken vertelt hij.
Maar - zo vertelt hij - is wel meer gaan twijfelen over bepaalde trajecten in zijn plan. Die twijfel - zo vertelt hij - wordt nogal versterkt door hoe andere mensen op zijn 'avontuur' reageren. Daar is hij - zo vertelt hij - onzekerder van geworden.
Meer niet.

Zo is de feitelijke situatie.
Niets meer en niets minder.

Vandaag kreeg ik een e-mail van iemand die, tijdens een fietsweekend met leden van de Wereldfietser, een veel spannender versie van dit verhaal gehoord had.
Dat verbaasde mij nogal.
Misschien kunnen we in het vervolg iets met elkaar afspreken:
Dat we dit soort verhalen ALLEEN verspreiden wanneer we de feiten UIT DE EERSTE HAND hebben. Misschien kunnen we dan ook afspreken dat we aan die verhalen dan verder ook niets toevoegen. Geen veronderstellingen of waarschijnlijkheden, geen eigen aanvullingen. Geen spannendmakerijen.

Binnenkort vertelt Robin in zijn hoekje op de website van Stichting Klein Verzet zijn eigen versie van zijn avontuur.


Tot dan?
Dick Verschuur

[renaw]

Robin is te volgen via: http://www.stichtingkleinverzet.nl/cont ... /5/78/121/

Groet,
Rena

ps: Aan paniek heeft niemand iets, maar bezorgdheid is niets meer dan menselijkheid en zoals een ieder weet speelt de achterban een grote rol voor de reiziger. Dat de reiziger hierdoor gaat twijfelen, onzeker wordt, lijkt mij ook zeer menselijk. Is dat ook niet een onderdeel van reizen op zich?

Fietsreizen en/of reizen op zich is geweldig, mooi, leuk, avontuurlijk en vrijheid, maar soms gebeuren er ook minder leuke dingen en moeten die dan verzwegen worden?

[Wit]

Wij (Douwe en Blanche) zijn net terug uit Oost Turkije. We zijn op onze reis twee Fransen tegengekomen op een tandem onderweg naar Iran. Als het goed is moeten ze nu in de buurt van Van zijn. Ik leg vannavond contact en stuur de gegevens door.

Sterkte

Blanche

[Dick en Els]

Fietsreizen en/of reizen op zich is geweldig, mooi, leuk, avontuurlijk en vrijheid, maar soms gebeuren er ook minder leuke dingen en moeten die dan verzwegen worden?

Je hebt helemaal gelijk Rena,
Maar bij dat 'niet verzwijgen' moet men zich wel bij de oorspronkelijke versie houden. Welke zin heeft het om zo'n verhaal op te leuken of onnodig spannender maken met bijvoegelijke naamwoorden en onfeitelijkheden. Hierdoor verandert zo'n incident uiteindelijk in iets waar de hoofdrolspeler zichzelf niet eens meer in herkent.
Daar is geen mens mee gebaat.
Toch?

En dat van die twee Fransen op die tandem...
geweldig!
Mail Robin de gegevens door en wie weet kan hij er iets mee.


Ik reageer hier verder niet meer op.

[renaw]

Hi Blanche,

Geweldig dat je meedenkt!!!!!!!!
Precies wat de bedoeling van de oproep was.
Zo kunnen wij fietser elkaar bijstaan en helpen.
Met alle goede bedoelingen van dien!

Groet,
Rena

ps: Dick, je maakt me toch wel erg nieuwsgierig naar het 'spannende' e-mailtje dat jij ontvangen hebt......

[Koen31]

Ik weet niet of je er wat zal aan hebben maar de mensen van Traptrip zitten ergens in Turkije, net voor de grens met Iran.
http://www.traptrip.be/

Groeten,

Koen

[renaw]

Hi Koen,
We zullen Robin op de hoogte brengen.
Thanks!
Rena

[Dick en Els]

Nou...
hier is het dan, rechtstreeks uit Van (oost Turkije): het persoonlijke relaas van Robin over zijn avontuur.

Het is een prachtige dag, net als al die andere dagen. Ik rijd op een nagenoeg vlakke en rechte weg wanneer ik mij ineens besef dat ik niet meer fietst.
Het is iets geks, ik zie een geel en blauw kleurvlak elkaar afwisselen en ik zweef.... ik zweef.....
Lees hier verder

[Wit]

[quote="Dick en Els"][

En dat van die twee Fransen op die tandem...
geweldig! [quote]


Ja he.....
Zouden Xavier et Melanie et le (ou la?) tandem al samen met Robin opfietsen in Iran?