Borneo

[Leo2]

Mijn vrouw en ik hebben vorig jaar oktober een geweldige tijd gehad in Maleisie waar van Kota Bharu tot aan Singapore een geweldig mooie fietstocht van iets meer dan 1000 km gehad.
Momenteel zijn we in voorbereiding van een (fiets)reis naar Borneo in de maand oktober van dit jaar.
Nu hebben we al veel informatie verzameld en krijgen de indruk van een
overweldigend groen gebied met de nodige bezienswaardigheden.
We starten in Kuching waarna we ons middels onze fietsen willen verplaatsen via de A1 langs Sibu, Bintulu, Brunei, Kota Kinabalu, Sandakan naar Tawau.
Het lijkt ons een hele mooie uitdaging maar we krijgen de indruk dat deze
tocht, inclusief de gewenste rustplaatsen, ons geen windeieren zal leggen.
Nu hebben we de route op diverse wijzen trachten te onderzoeken maar er blijven toch nog een aantal vragen bestaan. Wij hopen dat er iemand bij machte is om aan ons een aantal dingen mbt deze route iets meer duidelijkheid te scheppen.
Waar we nog geen helderheid in hebben is o.a.;
- de hoogteverschillen op deze route (we hebbern een kaart van Borneo van
1:1,2 mill maar deze laat onvoldoende zien),
- of er voldoende overnachtingsmogelijkheden zijn tussen de grote plaatsen
- en of de mogelijkheden bestaan om (te grote) afstanden te overbruggen
middels openbaar vervoer of andere alternatieven.

Tevens zijn natuurlijk alle tips en trucs aangaande dit gebied van
harte welkom!!

[Shane]

Let wel op dat er een heel hoge kans is dat je kaart helemaal niet klopt op een aantal locaties.

Ik ben er zelf niet geweest maar heb iemand vorige jaar gesproken die geweest was en het schijn de de regering, jaren lang bewust de kaarten/ wegen ect verkeerd hebben laten tekenen.

Over de waarheid van deze verhaal kan ik niks over zeggen

Lijkt me wel een mooi land om in te fietsen.

[Jan Eleveld]

Het lijkt ons een hele mooie uitdaging maar we krijgen de indruk dat deze
tocht, inclusief de gewenste rustplaatsen, ons geen windeieren zal leggen.

Verdienen jullie aan je fietstocht? Hoe dan?

[peter de rijk]

Ik heb daar in 1994 gefietst, en het was leuk, maar dan vooral vanwege de natuurreservaten tussen het fietsen in. Denk vooral niet dat je in het oerwoud fietst: de asfaltweg loopt grotendeels tussen eindeloze oliepalmplantages of -- erger nog -- platgewalst bos. We kregen in Kuching echt een cultuurschok, en niet omdat het zo primitief was, maar omdat het zo rijk en modern was!
Op zich is het fietsen daar niet moeilijk: de wegen zijn goed (met dank aan de houtkap...) en er was (is?) niet al te veel verkeer. Af en toe wat heuvels, maar niet al te lastig en niet te vergelijken met bijvoorbeeld Sumatra (dat veel meer een oerwoudervaring bood tijdens het fietsen).
Het absolute hoogtepunt vonden wij de beklimming van Mount Kinabalu. Bako Park bij Kuching is ook heel leuk vanwege de Orang Belanda, de neusaap.
Langs de weg zijn regelmatig dorpen, ik kan me niet herinneren ooit problemen te hebben gehad met onderdak vinden; je kunt altijd nog in een longhouse terecht...
Het prijspeil was toen overigens wel redelijk hoog daar voor de hotels.
Op mijn website staat een reisverslag over Sabah en Sarawak, maar dat is dus wel zeventien jaar oud.
We zijn overigens niet helemaal van Kuching naar KK gefietst, gedeelten hebben we gevlogen, wat geen probleem was met de fietsen. Soms moesten we wat ringgit bijbetalen voor de fietsen maar het lukte altijd wel met MAS.

[wilbert thoonen]

In 2009 ben ik van Bandar Seri Begawan naar Pontianak gefietst. Tussen Sibu en Kuching heb ik de boot genomen. Het verhaal van Peter de Rijk over zijn ervaringen uit 1994 klopt nog steeds.

De hoofdwegen in Sarawak zijn makkelijk te fietsen. De steden -die modern zijn- waren best aardig, maar het landschap bestaat uit honderden kilometers palmolieplantages. Saai dus en behalve op het stukje door Indonesie na was er weinig langs de weg te beleven.

Buiten de grote steden waren er slechts enkele andere kleine hotels onderweg. Dus of grote afstanden per dag fietsen of wild kamperen.

Ik vond de hoogtepunten op dit traject de moskee van Badar Seri Begawan, de waterstad van Pontianak, Kuching en een enkel nauurpark waar ik geweest ben.

Fietsen tussen Miri en Sibu was erg saai, maar wel rustig op de makkelijke weg. Bandar tot Miri vond ik behoorlijk druk, maar wel nog goed te doen.

Groet Wilbert Thoonen
reisverslag op www.wilbertgatochfietsen.nl

[Eric Schuijt]

Hoogteverschillen vallen mee. Ik heb niet hoeven te lopen. En ik kon overal wel overnachten.
Tot ik mij in het binnenland liet afzetten op een zogenaamde loggingroad. Tja, toen moesten wij wel vrijkamperen