‘Als niet fiets, dan voet’: alternatief rondje Rotterdam
Bij gebrek aan aansprekend fietsweer hebben Edwin en ik te voet een rondje Rotterdam gemaakt. Naar verluidt zijn er ook andere fietsers dan maar wandelend de wijde wereld ingetrokken.
Vanwege het hoge Rotterdam-gehalte, hebben wij de wandeling gedaan langs de ‘brandgrens’, dat wil zeggen rondom het gebied van Rotterdam Centrum, Noord en Kralingen-Crooswijk dat is verwoest door de brand na het bombardement van 14 mei 1940. Grofweg: Willemskade (vlakbij het Wereldmuseum), Schiedamse Vest, Oude Binnenweg, Mauritsweg, Delftsestraat, Teilingerstraat, hoekje Noordsingel, Vriendenlaan, Admiraal de Ruyterweg, Veemarktstraat, Warande, Gerdesiaweg, Oostplein en dan nog een lus door Kralingen tussen Admiraliteitskade en Oudedijk, naar het eindpunt aan de Maasboulevard, ter hoogte van de Willem Ruyslaan; kilometertje of 10-12, door redelijk verse sneeuw. Beide koppen van het Noordereiland horen er eigenlijk ook bij, maar dat vonden we, wel uitgewandeld voor vanmiddag, toch meer iets voor aparte excursie op een zonnige voorjaarsdag, gerechtvaardigd door de gedachte dat de schade aan het Noordereiland nu eenmaal het gevolg was van
friendly fire.
De brandgrens is sinds dit jaar permanent gemarkeerd met lampjes (alleen ’s avonds aan) met daarin het silhouet van vlammen en een stuk van het beeld van Zadkine, sommige ook met een vliegtuig, in het plaveisel (rood op de rechter Maasoever, groen op het Noordereiland) en op een paar plaatsen grote glanzende zwart granieten ‘noppen’ met daarin de plattegrond van Rotterdam gegraveerd en een tekstregel over het bombardement. Een en ander nu natuurlijk dik onder de sneeuw. Ik heb dan ook niet kunnen vaststellen of de route te vinden is door van lampje naar lampje te lopen, dat onderzoek ik nog wel een keer als de sneeuw weer weg is; ik heb ooit eens een aardige brandgrenswandelkaart opgeduikeld, die voldeed vandaag prima. (Informatie, plaatjes en ooggetuigenverslagen te vinden op:
www.gemeentearchief.rotterdam.nl/brandgrens)
Het is geen wandeling die uitblinkt in stedelijk schoon, wel interessant voor de liefhebbers van stadgeschiedenis en/of gewone woon-architectuur en/of voor wie graag zowat door de stad kuiert. De wandeling leidt langs plaatsen waar ik niet zo 1,2,3 kom, bijvoorbeeld woonwijken aan zijstraten in Kralingen. Er is een aantal plaatsen waar de oude bebouwing koud staat aangeplakt tegen wederopbouwarchitectuur dan wel latere nieuwbouw of projecten van stadsvernieuwing. Soms geslaagde combinaties, soms bedroevend smakeloos of érg verouderd-modern. ’t Is wel de moeite waard om eens door eenvoudigweg die afstand te lópen, echt begrip te krijgen van de omvang van het gebied dat indertijd plat lag. Groot: 258 hectare; veel: 25.000 woningen, 11.000 overige panden verwoest; 80.000 mensen dakloos.
Het was een verfrissende tocht onder een grauwe lucht, met lekker knerpende sneeuw, kortom welbestede wintermiddag. De polderfietstocht van Edwin houden we te goed.
Het enige minpunt dat aan deze route kleeft is dat de appeltaarttentdichtheid jammerlijk laag is.
Groet,
Gepke.
. Met een beetje geluk zien we elkaar dan zondag.
