In 1984 fietste ik door Tsjechoslowakije en Polen. De Berlijnse muur stond stevig overeind en de koude oorlog leek nooit meer voorbij te zullen gaan. Het Oostblok was een gebied waar alles vreemd genoeg was om zonder vliegtuig toch het gevoel te hebben ver weg te zijn.
Fietsen was in die tijd dè manier van reizen als je geen geld en veel tijd had. De eerste mountainbikes kwamen net op de markt, maar verder was 'racefiets' de verzamelnaam voor alles waar tien of meer versnellingen opzaten. Mijn fiets, een snel versleten Gazelle Tour de France uit 1978, had net een dure operatie achter de rug en was nu voorzien van nieuwe wielen met aluminium velgen en een triple crankstel. Fietskleding was toen nog iets voor malloten met teveel geld: duizenden kilometers reed ik gewoon in een spijkerbroek op een hard leren zadel.
Zesentwintig jaar later vond ik in een stoffige doos het reisverslag dat ik toentertijd geschreven heb. Bovendien bleken de dia's die ik destijds had geschoten, nog in een redelijke staat te verkeren, met als eindresultaat dit tijdsdocument: http://www.keesswart.nl/fietsreportages/1984.htm.
Fietsen was in die tijd dè manier van reizen als je geen geld en veel tijd had. De eerste mountainbikes kwamen net op de markt, maar verder was 'racefiets' de verzamelnaam voor alles waar tien of meer versnellingen opzaten. Mijn fiets, een snel versleten Gazelle Tour de France uit 1978, had net een dure operatie achter de rug en was nu voorzien van nieuwe wielen met aluminium velgen en een triple crankstel. Fietskleding was toen nog iets voor malloten met teveel geld: duizenden kilometers reed ik gewoon in een spijkerbroek op een hard leren zadel.
Zesentwintig jaar later vond ik in een stoffige doos het reisverslag dat ik toentertijd geschreven heb. Bovendien bleken de dia's die ik destijds had geschoten, nog in een redelijke staat te verkeren, met als eindresultaat dit tijdsdocument: http://www.keesswart.nl/fietsreportages/1984.htm.
